Shteti
Pikėt
Titulli Preferuar
nga Tregohet qė nga kohėt e lashta, se njė mbret kishte njė vezir shumė tė zgjuar dhe tė menēur. Ai keshillohej shume shpesh me tė dhe nuk zhgėnjehej nga mendimet dhe sugjerimet e tij.
E meta e vetme e kėtij veziri ishte se nė ēdo situatė dhe ndodhi, pėrsėriste fjalėt: E hajrit qoftė!
Kjo ishte diēka e pranueshme nė raste triumfi dhe fitoreje, por nė rast humbjesh dhe disfatash, e xhindoste mbretin.
Njė ditė, mbreti doli pėr gjah dhe me hark nė dorė i vihet pas presė. Nė kohėn kur ishte gati qė ta goditur prenė, ai e tėrhoqi fort litarin e harkut, por iu ngatėrrua gishti tregues dhe nga forca iu kėput nė mes.
Veziri, sipas zakonit, e ngushėlloi me fjalėt: E hajrit qoftė!
Mbreti, sa nga dhimbjet e gishtit sa nga fjalėt e vezirit urdhėroi qė ta burgosnin menjėherė. Veziri e pa nė fytyrė dhe duke qeshur i tha: E hajrit qoftė! dhe niset pėr nė qeli.
Disa kohė mė vonė, mbreti doli sėrish pėr gjah. Gjatė ndjekjes sė presė, kali i mbretit tėrbohet dhe merr arratinė duke kaluar kufirin e mbretėrisė. Nė mbretėrinė tjetėr, mbretin e kapin disa idhujtarė, tė cilėt po i gėzoheshin festės sė idhullit tė tyre. Ishte pikėrisht dita kur ata i ofronin idhullit tė tyre njė kurban. Meqė gjetėn njė burrė tė huaj, ata vendosėn ta flijojnė. Nė ēastin kur u bėnė gati ta flijojnė, njėri prej tyre dalloi gishtin e prerė tė mbretit dhe thirri: Kurbani duhet tė mos ketė asnjė tė metė, ndėrkohė qė ky paska gishtin e prerė.
Atėherė e lanė tė lirė mbretin, i cili u nis menjėherė pėr nė pallatin e tij. Gjatė rrugės, ai u mendua gjatė pėr atė qė i kishte ndodhur. Nėse nuk do ta kishte kėputur gishtin, do ta kishin flijuar pėr idhullin e tyre. Pra, kėputja e gishtit paska qenė diēka e hajrit, ashtu siē ishte uruar nga veziri. Kur arriti nė pallat, e nxori menjėherė vezirin nga qelia dhe i rrėfeu gjithēka qė i kishte ndodhur. Nė fund i tha: Fakti qė unė kėputa gishtin, ishte e hajrit, siē dhe u pa. Po qė ti hyre nė burg, ēfarė hajri ke parė?
Veziri u pėrgjigj: Nėse nuk do tė kisha pėrfunduar nė burg, unė do tė kisha dalė nė shoqėrimin tėnd ditėn e gjahut. Idhujtarėt do tė tė falnin ty pėr tė metėn fizike qė kishe dhe do tė mė kishin flijuar mua pėr idhullin e tyre, pasi nuk kisha tė meta.
Nėse kėrkon tė jetosh nė paqe dhe i lumtur nė tokėn e Zotit, ji i kėnaqur me caktimin e Tij.
E meta e vetme e kėtij veziri ishte se nė ēdo situatė dhe ndodhi, pėrsėriste fjalėt: E hajrit qoftė!
Kjo ishte diēka e pranueshme nė raste triumfi dhe fitoreje, por nė rast humbjesh dhe disfatash, e xhindoste mbretin.
Njė ditė, mbreti doli pėr gjah dhe me hark nė dorė i vihet pas presė. Nė kohėn kur ishte gati qė ta goditur prenė, ai e tėrhoqi fort litarin e harkut, por iu ngatėrrua gishti tregues dhe nga forca iu kėput nė mes.
Veziri, sipas zakonit, e ngushėlloi me fjalėt: E hajrit qoftė!
Mbreti, sa nga dhimbjet e gishtit sa nga fjalėt e vezirit urdhėroi qė ta burgosnin menjėherė. Veziri e pa nė fytyrė dhe duke qeshur i tha: E hajrit qoftė! dhe niset pėr nė qeli.
Disa kohė mė vonė, mbreti doli sėrish pėr gjah. Gjatė ndjekjes sė presė, kali i mbretit tėrbohet dhe merr arratinė duke kaluar kufirin e mbretėrisė. Nė mbretėrinė tjetėr, mbretin e kapin disa idhujtarė, tė cilėt po i gėzoheshin festės sė idhullit tė tyre. Ishte pikėrisht dita kur ata i ofronin idhullit tė tyre njė kurban. Meqė gjetėn njė burrė tė huaj, ata vendosėn ta flijojnė. Nė ēastin kur u bėnė gati ta flijojnė, njėri prej tyre dalloi gishtin e prerė tė mbretit dhe thirri: Kurbani duhet tė mos ketė asnjė tė metė, ndėrkohė qė ky paska gishtin e prerė.
Atėherė e lanė tė lirė mbretin, i cili u nis menjėherė pėr nė pallatin e tij. Gjatė rrugės, ai u mendua gjatė pėr atė qė i kishte ndodhur. Nėse nuk do ta kishte kėputur gishtin, do ta kishin flijuar pėr idhullin e tyre. Pra, kėputja e gishtit paska qenė diēka e hajrit, ashtu siē ishte uruar nga veziri. Kur arriti nė pallat, e nxori menjėherė vezirin nga qelia dhe i rrėfeu gjithēka qė i kishte ndodhur. Nė fund i tha: Fakti qė unė kėputa gishtin, ishte e hajrit, siē dhe u pa. Po qė ti hyre nė burg, ēfarė hajri ke parė?
Veziri u pėrgjigj: Nėse nuk do tė kisha pėrfunduar nė burg, unė do tė kisha dalė nė shoqėrimin tėnd ditėn e gjahut. Idhujtarėt do tė tė falnin ty pėr tė metėn fizike qė kishe dhe do tė mė kishin flijuar mua pėr idhullin e tyre, pasi nuk kisha tė meta.
Nėse kėrkon tė jetosh nė paqe dhe i lumtur nė tokėn e Zotit, ji i kėnaqur me caktimin e Tij.
