Thenie dhe poezi nga Nene Tereza

Disa thenie te Nene Terezes

E djeshmja iku.
E nesermja akoma s'ka
ardhur.
Kemi vetem te sotmen.
Le t'ia fillojme!

Nese lutemi, do
besojme! Nese besojme, do dashurojme!
Nese dashurojme, do
sherbejme!

Ne s'mund te bejme dot gjera te medha,vetem gjera te vogla me
dashuri te madhe.

Nuk ka rendesi sa shume jemi te angazhuar te bejme, por
sa shume dashuri veme, ne te beret.

Sa me teper kemi,aq me teper jemi te
zene, aq me pak japim. Por sa me pak kemi, aq me te lire jemi, aq me shume
japim. Varferia per ne eshte liri. Nuk eshte . Eshte liri e gezueshme. Nuk ka
televizor ketu, as kete, as ate... Por jemi shume te lumtur.

Perpara se
te flasim, eshte e nevojshme te degjojme, se Zoti flet ne heshtjen e
zemres.

Ne se vertet duam te dashurojme, duhet te mesojme si te
falim!

Femijet kurre s'mund te jene mjaft.
Femijet jane jeta e
Zotit!

Ka vetem nje Zot dhe Ai eshte Zot tek te gjithe. Eshte e
rendesishme te kuptohet se gjithesecili
shihet si i barabarte perpara Zotit.
Gjithmone kam thene se ne duhet te ndihmojme nje Hindu te behet Hindu me i mire,
nje Mysliman te behet Mysliman me i mire, nje Katolik, te behet katolik me i
mire.

Folu butesisht njerezve! Tregoje miresine ne fytyre, ne sy, ne
buzeqeshjen tende, ne ngrohtesine e buzeqeshjes tende, gjithnje te kesh
buzeqeshje gazmore! Jep jo vetem kujdesin, por edhe zemren!

Ne qofte se
je i perulur, asgje nuk te prek, as levdim, as , sepse ti e di mire kush
je.

Gjej kohë...

Gjej kohë të mendosh
Gjej kohë të lutesh
Gjej
kohë të qeshesh
Është burimi i fuqisë
Është fuqia më e madhe mbi
tokë
Është muzika e shpirtit.

Gjej kohë për të luajtur
Gjej kohë të
duash dhe të duhesh
Gjej kohë të japësh
Është sekreti i rinisë së
përjetshme
Është privilegj i dhënë prej Zotit
Dita është shumë e shkurtër
për të qenë egoistë.

Gjej kohë të lexosh
Gjej kohë të jesh mik
Gjej
kohë të punosh
Është burim mençurie
Është rruga e lumturisë
Është çmimi
i suksesit.

Gjej kohë të bësh mirësi
Ështe çelësi i parajsës.

Kur për shkak të moshës
nuk do mundesh të vraposh, ec shpejt.
Kur nuk
do mundësh të ecësh shpejt, vetëm ec.
Kur nuk do mundësh më të ecësh, përdor
shkopin.
Por kurrë mos u ndal!

Himni i jetës

Jeta është një shans, kape.
Jeta është bukuri,
adhuroje.
Jeta është bekim, shijoje.
Jeta është ëndërr, bëje
realitet.

Jeta është sfidë, përballoje.
Jeta është detyrë,
kryeje.
Jeta është lojë, luaje.
Jeta është e çmuar, kujdesu për
të.

Jeta është pasuri, vlerësoje.
Jeta është dashuri, jetoje.
Jeta
është mister, zbuloje
Jeta është premtim, mbaje.

Jeta është trishtim,
kaloje.
Jeta është himn, këndoje.
Jeta është luftë, pranoje.
Jeta është
aventurë, rrezikoje.

Jeta është jetë, mbroje.

Jep çka ke me të mirë...

Njeriu është i paarsyeshëm, i palogjikshëm,
egoist
nuk ka rëndësi, duaje.
Po bëre mirë, do të të veshin qëllime
dytësore egoiste
s'ka rëndësi, bëj mirë.
Po realizove objektivat e tua, do
të gjesh miq të rremë dhe armiq të vërtetë
s'ka rëndësi, realizoji.
E mira
që bën do të harrohet nesër
s'ka rëndësi, bëj mirë.
Ndershmëria dhe
sinqeriteti të bëjnë të lëndueshëm
s'ka rëndësi, ji i sinqerte dhe i
ndershëm.
Ajo që për vite ke ndërtuar mund në një çast të prishet
s'ka
rëndësi, ndërto.
Nëse ndihmon njerëzit, do të lodhesh
s'ka rëndesi,
ndihmoji.
Jepi botës çka ke më të mirë, e do të zënë me shqelma
s'ka
rëndesi, jep... çka ke më të mirë.

Mos jeto kurrë pa jetë!

Dita më e bukur? Sot.
Pengesa më e madhe?
Frika.
Gjëja më e lehtë? Të gabosh.
Gabimi më i madh? Të heqësh
dorë.
Rrënja e çdo të keqeje? Egoizmi.
Mëndjeheqja më e mirë?
Puna.
Humbja më e madhe? Mospasja e kurajës.
Profesionistët më të mirë?
Fëmijët.
Nevoja e parë? Komunikimi.
Lumturia më e madhe? Të jesh i
dobishëm për të tjerët.
Misteri më i madh? Vdekja.
E meta më e keqe? Të
qenit pa humor.
Personi më i rrezikshëm? Ai që gënjen.
Ndjenja më e
shëmtuar? Mëria.
Dhurata më e bukur? Falja.
Ajo më e paçmuara?
Familja.
Drejtimi më i mirë? Rruga e duhur.
Sensacioni më i kënaqshëm?
Paqja e brendshme.
Pritja më e mirë? Buzëqeshja.
Ilaçi më i mirë?
Optimizmi.
Kënaqësia më e madhe? Detyra e kryer.
Forca më e madhe?
Besimi.
Personat më të nevojshëm? Shërbyesit e Zotit (priftërinjtë
etj).
Gjëja më e bukur në botë? Dashuria.

Mbi gëzimin

Një zemër e gëzuar është pasoja normale
e një zemre
që digjet dashurie.
Gëzimi nuk është thjesht çështje personaliteti
është
gjithnjë e vështirë të shfaqesh i gëzuar:
Një arsye më tepër për të kërkuar
arritjen e gazit
e për ta rritur në zemrat tona.

Gëzimi është lutja;
gëzimi është forca, gëzimi është dashuria.
E më shumë jep ai që jep me
gëzim.

Fëmijëve dhe të varfërve, të gjithë atyre që vuajnë dhe janë
vetëm,
jepini gjithnjë një buzëqeshje të ëmbël;
Jepuni atyre jo vetëm
kujdesjet, por dhe zemrën tuaj.
Ka të ngjarë të mos kemi mundësi për të dhënë
shumë,
por mundemi gjithnjë të japim gëzim
që nxit nga një zemër valë
dashurie.
Nëse në punën tuaj hasni vështirësi dhe e pranoni me gëzim,
me
një buzëqeshje, në këtë, krahasuar me shumë gjëra të tjera,
do të shihni
veprat tuaja të mira.
Dhe mënyra më e mirë për të treguar mirënjohjen
tuaj
qëndron në të pranuarit e çdo gjëje me gëzim.

Po qetë të mbuluar
me gëzim, gëzimi do të shkëlqejë në sytë tuaj
e në pamjen tuaj, në të folurit
tuaj dhe në shpagimin tuaj.
Nuk do të arrini ta fshihni dot pasi gëzimi
shpërthen.

Gëzimi është shumë ngjitës.
Kërkoni pra, të rrethoheni
gjithnjë prej gëzimit
kudo që të shkoni.
...

Gëzimi duhet të jetë
një nga engjëjt e jetës sonë.
është virtyt i një personaliteti
zemërgjërë
Ndonjëherë është manteli që mbulon
një jetë sakrificash dhe
vetëdhëniesh.
Një njeri që këtë dhunti posedon, shpesh arrin maja të
larta
Shkëlqen si diell në gji të shoqërisë.
...

E Zoti ua ktheftë
në dashuri gjithë dashurinë që keni dhënë
o gjithë gëzimin e paqen që keni
mbjellur rreth jush,
nga njëra anë e botës në tjetrën.

Veprat e dashurisë
janë vepra të paqes.
Sa herë që do të
ndash
dashurinë tënde me të tjerët.
do vësh re paqen
që arrin mes teje
dhe tyre.
Ku është paqja është Zoti,
e kështu Zoti derdh paqe e
gëzim
në zemrat tona.

Jemi veçse gurë të vegjël të hedhur në det
që krespojnë(lekundin)
ujin.

***

Gjej një minutë për të menduar, gjej një minutë për t'u
lutur,
gjej një minutë për të qeshur.

Duaj

Duaj deri në dhembje
e nëse të dhemb,
pikërisht për këtë
do të jetë më mirë.
Përse të ankohesh?
Nëse vuajtjen e pranon
e ja
ofron Zotit, do të të japë gëzim.
Vuajtja
është dhuratë e madhe e
Zotit:
kush e vjel
kush do me gjithe zemër,
kush vetveten ofron
ia
njeh vlerën.

Ki gjithnjë parasysh se lëkura rrudhet,
flokët thinjen
e ditët bëhen
vite.

Megjithatë ajo çka është e rëndësishme nuk ndryshon
forca dhe
besimi yt nuk kanë moshë.
Shpirti yt ështe ngjitësi i çdo rrjetëze
merimangash.

Pas çdo linje të mbërritjes është një linjë nisjeje.
Pas
çdo suksesi është një tjetër zhgënjim.

Përsa kohë je i gjallë, ndjehu i
gjallë.
Nëse të mungon ajo që bëje, kthehu ta bësh.
Mos jeto me fotografi
të zverdhura,
këmbëngul edhe pse të gjithë presin të braktisësh.

Mos
lejo të ndryshket hekuri që është në ty.
Bëj që në vënd të mëshirimit të të
respektojnë.

Sëmundja më e keqe e së sotmes
është të ndjehesh i padëshiruar,
te
mos duhesh e të ndjehesh i braktisur.
Ka kaq shumë njerëz në botë
që
vdesin prej urisë,
por akoma më shumë njerëz vdesin
nga mungesë e
dashurisë.
Gjithkush ka nevojë për dashuri.
Gjithkush duhet të dijë
se
dëshirohet, se duhet,
se është i rëndësishëm për Zotin.
Ju është uri
dashurie,
e ju është uri për Zotin.

Duaj jeten...

Duaje jetën ashtu siç është
duaje plotësisht, pa
pretendime;
duaje kur të duan apo kur të urrejnë,
duaje kur askush nuk të
kupton,
apo kur të kuptojnë të gjithë.

Duaje kur të gjithë të
braktisin,
apo kur në qiell të ngrenë si mbret.
Duaje kur të vjedhin
gjithçka,
apo kur të dhurojnë.
Duaje kur ka kuptim
apo kur ngjan se nuk
ka një fije.

Duaje në lumturi të plotë
apo në vetmine
absolute.
Duaje kur je i fortë,
apo kur ndjehesh i pafuqishëm.
Duaje
kur ke frikë,
apo kur ke një mal guximi.
Duaje jo vetëm për kënaqësitë e
mëdha
e sukseset e mrekullueshme;
duaje edhe për gëzimet e
vogla.

Duaje edhe pse nuk të jep çka mundet,
duaje edhe pse nuk është
siç do ta dëshiroje.
Duaje sa herë që lindesh
e sa herë që je duke
vdekur.
Por mos duaj kurrë pa dashuri.

Dashuria është arma jonë: dashuri për të gërbulurit, për pleqtë,
për
ata në prag të vdekjes, për të paralizuarit:
për ata që nuk kanë asgjë dhe
që nuk duhen nga asnjeri...

Ka barna dhe mjekime për çfarëdolloj sëmundje.
Por nuk ka duar të mira
që t’u shërbejnë dhe zemra bujare që të dashurojnë
dhe nuk besoj se do të
mund të mjekohet ndonjëherë sëmundja e tmerrshme e
të mos ndjerit të dashur
nga dikush..

Sot më duket se të gjithë kemi rënë pre e një furie të tmerrëshme,
stërmundohen
për të arritur synime gjithnjë e më të larta dhe për të
grumbulluar pasuri gjithnjë
e më të mëdha dhe gjëra të tjera.
Fëmijët
kanë pak kohë t’u kushtojnë prindërve dhe prindërit kanë pak kohë
t’i
kushtojnë njeri tjetrit me pasojë që në familje zhduket gëzimi për të
jetuar...

Në botë ka shumë urrejtje, shumë luftra.
Nuk do t’ia dalim dot t’i
mposhtim urrejtjen dhe luftrat me pushkë dhe as me bomba,
dhe as me ndonjë
tjetër armë që shkakton plagë:
do t’ia dalim mb’anë vetëm me vepra dashurie,
gëzimi, paqe vëllazërimi

S'KA RENDESI

Njeriu eshte i paarsyshem, i pallogjikshem,
egocentrik
S'KA RENDESI, DUAJE!

Nese ben mire, do te thone e ben per
qellime egoistike
S'KA RENDESI, BEJ MIRE!

Nese zbaton qellimet e tua,
do te gjesh miq te rrejshem dhe armiq te vertete
S'KA RENDESI,
ZBATO

Te miren qe e ben, neser do te harrohet
S'KA RENDESI, BEJ
MIRE

Nderi dhe ciltersia do te bejne te lendueshem,
S'KA RENDESI. JI I
CILTER DHE I NDERSHEM!

Ate qe ke ndertuar vite me radhe, mund te rrenohet
fill
S'KA RENDESI. NDERTO!

Nese i ndihmon njerzit, do te
hidherohen
S'KA RENDESI, NDIHMOHU!

Jepja botes pjesen me te mire te
vetvetes, do te shqelmojne
S'KA RENDESI, JEPE PJESEN ME TE MIRE TE
VETVETES.

DUA TE KTHEHEM NE SHQIPERI

Si shume po vepron Qoftelargu ne anet
tona !
12 shtatore me figura shenjteshdo te doja te kisha ne
shqiperi,
patjeter dhe ne Kosove 12 te tjera,
te luteshin murgeshat e
miaper te larguar te keqennga atdheu im.
Dua te kthehem ne SHQIPERI,
tu
sherbejme te varferve te gjakut tim.
Dhe ne nderimte kujtimit te prinderve
dua te kthehem,
prane tyre te mbylle syte.
ta dime,
secili nga ne eshte
krijuar per te bere vepra te medha.

27 gusht 1997
pak dite para
vdekjes

Per mjerimin

" E shoh Zotin ne cdo qenie njerezore. Kur ia laj
plaget leprozit, ndjej se jam duke u kujdesur per vete Krishtin. A nuk eshte nje
eksperience e bukur?" -- nga nje interviste me 1974.

" Kur shoh
shperdorim ketu, zemerohem brenda vetes. Nuk ia lejoj vetes zemerimin, por s'ke
c'ben kur sheh Etiopine." -- Uashington, 1984.

Per luften

" Nuk kam qene kurre ne lufte, por e kam pare urine dhe
vdekjen. Dhe pyesja veten: 'Cfare ndjejne ata qe e shkaktojne luften, ata qe
vrasin?' Nuk e kuptoj! Te gjithe jane femije te Zotit! Pse e bejne? Nuk e
kuptoj!" -- Bejrut 1982, gjate luftimeve mes ushtrise izraelite dhe guerrilasve
palestine.

"Te lutem, zgjidh rrugen e paqes!
Eshte ceshtje kohe e
shume shpejt do dale kush eshte fitues e kush i mundur nga kjo lufte. Por kjo
kurre s'mund e kurre s'e justifikon dot vuajtjen, dhembjen dhe humbjen e jetes
qe do shkaktojne armet tuaja!" -- Leter drejtuar Presidentit te ShBA, Xhorxh
Bush dhe Presidentit irakian, Sadam Husein, Janar 1991

Per abortin

Aborti "eshte vrasje ne miter... Femija eshte dhurate
prej Zotit. Nese nuk e do, ma jep mua! Mos vrit!"

Per daljen e saj ne pension

"Zoti do gjeje dike tjeter, me te
perulur, me te devotshem, me te bindur ndaj Tij dhe keshtu organizata do
vazhdoje punen e saj." -- Kalkute 1989, pasi shpalli qellimin e saj te daljes ne
pension.

"Po prisja te isha e lire, por Zoti ka planet e veta." --
Kalkuta 1989, kur motrat e urdherit te saj, e binden ta anulloje
doreheqjen.

Per punen e jetes se saj

"Dje pashe ne enderr se isha ne portat e
parajses. Dhe Shen Pjetri me tha: ' Kthehu ne Toke! S'ka varferi ketu!'" --
Thene Princ Mihalit te Greqise me 1996.

Oslo 1979

Fjalimi i plote i saj


"Une zgjedh varferine e
njerezve tane te varfer por ndjehem mirenjohese te marr (Cmimin Nobel) ne emer
te te uriturve,te zhveshurve,te te pa streheve,te te gjymtuarve,te te
verberve,te leprozeve,te te gjithe njerezve qe ndjehen te lene,pa dashuri,pa
kujdes ne gjithe shoqerine tone,njerez qe i jane bere barre shoqerise dhe
perbuzur prej kujtdo."

Gjithashtu sapo mesoi per pergatitjet qe po
beheshin per nje darke ne nder te saj,ajo njerezisht kerkoi te anullohej qe te
kursente leket per te ushqyer te varferit.

"E ndersa jemi mbledhur ketu
te gjithe te falenderojme Zotin per Cmimin Nobel te Paqes,mendoj do jete bukur
te themi lutjen e Shenjt Francis i Assisit qe gjithnje me mahnit.Ne e bejme kete
lutje cdo dite pasi marrim e Shenjte,sepse na pershtatet te gjitheve.Dhe
gjithnje me ben te mendoj se 400-500 vjet me pare kur Shen Francis i Assisit
krijoi kete lutje njerezit kishin te njejtat veshtiresi qe qe kemi ne edhe
sot,pra na pershtatet edhe ne.Le te lutemi se bashku:
Le te falenderojme
Zotin per mundesine qe na dha te mblidhemi te gjithe sot ketu,per kete dhurate
paqeje qe na sjell nder mend se jemi krijuar per ta jetuar kete paqe, se Jezusi
erdhi mes nesh qe te na e sjelle kete lajm te mire tek te varferit.

Ai
duke qene Zot,u be njeri si ne ne gjithcka,pervec mekateve dhe shpalli qarte se
kishte ardhur te na jepte kete lajm te mire.
Ky lajm ishte paqja tek te
gjithe ata me deshire te mire,kjo eshte dicka qe ne te gjithe e duam--paqe
zemres.
Zoti e deshi boten kaq shume sa dha edhe birin e tij--ishte nje
dhenie deri ne dhimbje,aq shume na deshi.Ia dha Virgjereshes Mari
e cila
rendi t'i jape lajmin kusherires Elisabete.Dhe sapo hyri ne shtepine e
saj,femija ne barkun e kusherires Elisabete,levizi gjithe gezim.Ai femije i
palindur qe lajmetari i pare i paqes.E njohu Princin e Paqes,kuptoi se Krishti
kishte ardhur te sillte lajme te mira
per ty e per mua.

Dhe sikur kjo
te mos mjaftonte,ai vdiq ne kryq qe te tregoje nje akoma me te madhe dashuri dhe
ai vdiq per ty e per mua dhe per ate leproz,per ate burre duke vdekur nga uria
dhe ate person lakuriq shtrire rrugeve jo vetem te Kalkutes por te Afrikes,Nju
Jorkut,Londres,Oslos,...Dhe Ai kembenguli te duam njeri-tjetrin ashtu sic na do
secilin prej nesh.

Ne e lexojme shume qarte ne Bibel:"te duash sic te kam
dashur une,sic me ka dashur im Ate,te dua une." Dhe aq shume sa Ati e deshi te
Birin,aq shume Ai na e dha ne dhe sa me shume te duam njeri-tjetrin,aq me shume
duhet t'i japim njeri-tjetrit derisa te dhembi.Nuk mjafton te themi:"E dua Zotin
por nuk e dua fqinjin".Shen Jani thote se je genjeshtar kur thua se do Zotin por
s'do fqinjin.
Si mund ta duash Zotin qe nuk mund ta shohesh,nese nuk do
fqinjin me te cilin jeton?Eshte e rendesishme te kuptojme se qe dashuria te jete
e vertete,duhet te dhembe.I dhembi Jezusit te na doje ne,i dhembi. Dhe qe te
sigurohej qe ne do e kujtojme dashurine e tij te madhe,e beri veten buke te
jetes sone,te na ushqeje uri per dashurine e tij --uri per Zotin sepse jemi
krijuar per ate dashuri.Ne kemi qene krijuar ne imazhin e tij.

Ne kemi
qene krijuar te duam e te na duan dhe Krishti u be Njeri qe te na mesoje qe ne
te duam ashtu sic na deshi ai.
Ai e ben veten te uritur,te zhveshur,pa strehe
qe thote: "Ti ma bere kete mua". Ai eshte i uritur per dashurine tone,kjo eshte
uria qe ne duhet te gjejme.Mund ta gjejme ne vete shtepine tone. Kurre s'mund ta
harroj viziten time ne ate shtepi ku jetonin gjithe ata prinder djemsh e
vajzash,futur ne ate institucion e harruar.

Kur shkova,pashe se i kishin
te gjitha,plot,por te gjithe syte i mbanin tek dyert.Dhe nuk pashe askend te
buzeqeshte.U ktheva dhe pyeta motren prane:"Pse? Pse keta njerez qe kane
gjithcka,syte i mbajne tek dera?Pse nuk buzeqeshin? Une jam mesuar te shoh
buzeqeshje ne njerezit tane,edhe ate te vdekjes buzeqeshje".Ajo me tha: "Keshtu
eshte cdo dite.Ata presin duke shpresuar se nje djale a vajze do vije t'i
shohe.Vuajne sepse jane harruar"
E shihni pra,ketu e gjen mungesen e
dashurise.Kjo varferi eshte tamam ketu,ne shtepine tone,bile nuk kujdesemi te
duam.
Ndoshta ne familje kemi dike qe ndjehet vetem,semure ose i
shqetesuar,sepse te gjithe kemi dite te veshtira.A jemi ne aty?
U jemi ne
prane? Eshte nena prane ta pranoje femijen?
Ne perendim cuditem tek shoh kaq
shume djem e vajza te reja qe i jepen droges.U perpoqa te gjej "psene".Pse ndodh
kjo?
Dhe pergjigja eshte: "S'ka asnje ne familje qe t'i pranoje" Babai dhe
nena jane aq te zene,sa nuk kane kohe.Prinder te rinj perfundojne institucionesh
dhe femija shkon prape ne rruge te perzihet ne dicka.

Gjithcka kemi bere
deri me sot nuk do kishim mundur ta benim,nese ju nuk do te kishit ndare me ne
lutjet tuaja,dhuratat tuaja,kete dhenie te vazhdueshme.Por une nuk dua te me
jepni prej bollekut tuaj.Une dua te me jepni derisa te dhembe.
Dje mora 15
dollare prej nje burri qe ka qene ne kurriz per njezet vjet dhe e vetmja pjese e
levizshme e trupit eshte dora e djathte.Dhe e vetmja gje qe i jep kenaqesi eshte
duhani. Me tha: "Nuk do pi duhan per nje jave,sepse dua te t'i dergoj keto
leke."
Do kete qene nje sakrifice e tmerrshme per te,por shikon sa bukur e
ndau dashurine e tij? Me ato para bleva buke dhe ua dhashe te uriturve,nje gezim
i dyanshem: Ai dha e te varferit moren.

Kjo eshte dicka qe une e ti mund
te bejme -- eshte nje dhurate e dhene prej Zotit -- te mund te ndajme dashurine
tone me te tjeret.
Dhe le te jete ashtu sic qe per Jezusin.Le ta duam
njeri-tjetrin ashtu sic na deshi ai.Le ta duam me nje dashuri te pandare.
Dhe
gezimi i dashurise per te,per njeri-tjetrin eshte gezimi i te dhenit tashti qe
Krishtlindjet po afrohen.Le ta mbajme ate gezim te dashurise per Jezusin ne
zemren tone dhe ta ndajme kete gezim me te gjithe ata qe jeta na sjell cdo
dite.

Ky gezim rrezatues eshte i vertete,nuk kemi shkak te mos jemi te
lumtur,Krishti eshte me ne.Kemi Krishtin ne Zemer.Krishti eshte ne te varfrit qe
takojme,Krishtin e kemi ne buzeqeshjen qe japim e buzeqeshjen qe marrim.
Le
ta theksojme edhe njehere -- asnje femije te mos jete i padeshiruar dhe
gjithashtu ta takojme njeri-tjetrin gjithmone me buzeqeshje,vecanerisht atehere
kur eshte e veshtire te buzeqeshesh.

Kurre nuk do harroj ca kohe me pare,
rreth katermbedhjete profesore erdhen nga Shtetet e Bashkuara nga universitete
te ndryshme,ne Kalkuta,ne shtepine tone.Kishin qene ne shtepine per te
vdekurit.( Ne kemi nje shtepi per te vdekurit ne Kalkuta,ku kemi mbledhur prej
rrugeve me se 36 000 njerez,prej te cileve mbi 18 000 kane patur nje vdekje te
bukur.U kthyen ne shtepi tek Zoti). Pra keta profesore erdhen ne shtepine tone e
ne folem gjate per dashurine,dhembshurine...
Njeri me pyeti: "Nene, te
lutemi,na thuaj dicka qe ta mbajme mend". U thashe: "Buzeqeshni
njeri-tjetrit,lerni kohe per njeri-tjetrin ne familjen tuaj.Buzeqeshni
njeri-tjetrit!" Nje tjeter me pyeti: "Je e martuar?" U thashe: "Po,dhe
ndonjehere e kam te veshtire
t'i buzeqesh Jezusit sepse ai behet shume
kerkues ndonjehere." Kjo eshte me gjithe mend e vertete.Dhe aty vjen dashuria --
kur
eshte kerkuese,dhe prape ia japim atij me hare.

Ashtu sic kam
thene sot, nese nuk shkoj ne parajse per ndonje gje tjeter,do shkoj per gjithe
publicitetin,sepse me ka pastruar,me ka sakrifikuar,vertet me ka pergatitur te
shkoj ne parajse.
Mendoj se kjo eshte dicka qe na tregon se duhet ta jetojme
jeten ne menyre te bukur,kemi Jezusin me vete dhe ai na do.Vetem nese mbajme
mend qe Zoti na do dhe na eshte dhene mundesia te duam te tjeret ashtu sic na do
dhe Ai, (jo ne gjera te medha,por ne gjera te vogla me dashuri te madhe),atehere
Norvegjia behet fole dashurie.

Dhe sa bukur do te jete qe prej ketej te
dale nje qender per paqe nga lufta.Qe prej ketej te dale hareja e jetes se te
palindurit.
Nese behesh nje pishtar drite per paqen ne bote,atehere vertet
Cmimi Nobel i Paqes eshte nje dhurate e popullit Norvegjez.

Zoti iu
bekofte! Do shperbleheni per kete!