Pa titull

Moza: ☆ ViP Në B'SH ☆; Shteti :
Gjinia :
Antarësimi : 23/03/2009
Nr i postimeve : 973
Pikët : 2910
Votat : 17
Titulli Preferuar : Ne pune lind dashuria,prandaj ai qe punon asnjehere nuk ankohet per mund...

Post n°1

Pa titull

Mesazh nga Moza 9/4/2009, 20:10

Histori dashurie ... Pa titull........Me e prekura qe kam lexuar

Vajza 17 vjecare tmerresisht dinte te dashuronte
dhe djali 20 vjecar dinte t'ja vleresonte.
Vajza e donte aq shume sa per te falte gjithcka
dhe djali e donte por vajzes kurre nuk ja tha.
Po djali ne zemer mbante nje sekret
qe nuk ja tha as te dashures se vet.
Vajza ia falte gjithe dashurine
por djali tek droga gjente qetesine.
sekretin e djalit vajza s'e kish zbuluar
qe djali drogohej ajo s'e kish kuptuar.
Dhe ditet iknin,iknin nje nga nje
dhe djali keqesohej,keqesohej gjithmone e me.
por dhe per djalin erdhi nje dite e mallkuar
vajza zbuloi sekretin kur i pa shenjat ne duar.
Ia mohonte djali"-asgje s'eshte e vertete,mos i beso syve,besome mua qe
te
dua dhe do te dua perjete"
vajza me lot ne sy nga djali u largua
ai e ndoqi nga prapa falje per ti kerkuar.

"-lerme te qete-i tha vajza,-me mos me kerko
lerme te qete te lutem,ne verte me do.
-Te lutem mos vrapo,te lutem ti ndalo
Pritme e dashurte te them vec nje fjale."

vajza djalin nuk e degjonte
me lot ne sy ajo vetem vraponte.

"-Kujdes-bertiti djali-kujdes,nje makine!"
Por vjaza se degjoi,nuk e ndaloi shpejtesine.
Frenat shoferi dot nuk i ndaloi,
mbi vajzen shkelen ato dhe ajo ze me s'leshoi.
te gjithe u mblodhen mbi vajzen e shkrete
te gjithe po ulerinin per ate jete,
ate jete qe vdiq nga e shkreta dashuri.

'Ah-tha vajza,-sa e veshtire qenka kjo jete
ta dish sa te kam dashur....,te kam dashur vertete.
Duhet te mesosh problemet pa droge ti kalosh
kam frike te vdes,kam frike s'di ku do te shkoj
te lutem ndihmome se vdekjen se meritoj.
Vajza mbylli syte dhe driten e diellit me se pa
nje lot qe i pikonte ngadale,ne faqe iu tha.

"-Jooooo-thirri djali i mbytur me lot,-
-mos me er se pa ty s'jetoj dot.
Falme te lutem,falme ne te kam genjyer
falme qe ste kam treguar,
ti se meritoje vdekjen,e as ajo ste meritonte
pse te mori ty ,valle mua pse s'me donte?
Une gjysem njeri isha dhe kur isha me ty
po tani ,c'jam valle?Nje cope mishi me dy sy.
Por une s'te le vetem,do vdes per dashurine,
se ty te dua tmerresisht,
dhe ne boten tjeter them te gjej qetesine.
Kujtova se tek droga do te gjeja qetesine,
kujtova se me droge s'do te lendoja dashurine.
Kujtova se droga ishte gjthcka,
por ishte ajo q epa dashurine mua me la.
ti ishe e dashur,viktime e dashurise time,
ti ishe e dashur ajo q eme hoqi nje dhimbje.
por une s'te le vetem,tek ty do te vij,
te jemi te dy bashke dhe atje te gjej qetesi."

te dy i varrosen ,i varrosen prane qe te mos ndaheshin kurre,
e tani asgje me nuk i ndan.
Dhe mbi varret e tyre u shkruajten keto fjale:
"te vdesesh per dashurine eshte dicka e rralle"
-ja -thoshte dikush-ja cmund te bej nje njeri,
mund te japi dhe jeten
te vdesi per dashuri!!!

Moza

Moza: ☆ ViP Në B'SH ☆; Shteti :
Gjinia :
Antarësimi : 23/03/2009
Nr i postimeve : 973
Pikët : 2910
Votat : 17
Titulli Preferuar : Ne pune lind dashuria,prandaj ai qe punon asnjehere nuk ankohet per mund...

Post n°2

Re: Pa titull

Mesazh nga Moza 9/4/2009, 20:15

NjË Dashuri E Tretur!!!
Në këtë vend rri e ulur në një karrige dhe mendoj. Mendoj duke shikuar pc dhe pyes veten. Ku do të jetë tani i dashuri im? Athua është zgjuar sikur unë dhe mendon për mua, apo ka ra në gjumë dhe më ka harrua!?

- Jo! Se besoj! Se besoj se më harron lehtë, se më deshti me gjithë zemër! Jam e sigurtë se ende më do dhe thërret emërin tim, ashtu siç thërras edhe unë emërin e ti, se shpesh më merr lemza dhe nuk më lëshon në asnjë çast. E di se më don dhe s`më harron për të gjallë. Sa herë më kujtohet AI unë qaj si fëmijë. Vajtoj për dashurinë e tretur, për një dashuri të vërtetë që u shkatërrua me dhunë. Se harroj kurrë atë djale! E si ta harroj kur më kujtohet në çdo çast takimi ynë i fundit. Ishte ky një takim i gjatë, i paharruar, më i gjati në historinë e dashurisë sonë, një takim i trishtueshëm. Më kujtohet, kur doli në takim, unë u gëzova kur e pashë prej së largu, por fytyra erti ishte e tretur. Në sytë e ti nuk dukej ai shkëlqim i një njeriu të dashuruar. U ofrua dhe më përqafoi pa folur asnjë fjalë. Më shtrëngonte me tërë fuqinë e tij dhe më puthi në faqe duke u dridhur. Unë mbeta e habitur! Mbetëm faqe për faqe, për disa minuta, pa u ndarë. Pa pritmas, lotët e tij ma lagën faqen time dhe filloi të më pëshpërisë në vesh me fjalë të dridhura.

- E dashur, ti e din se të kam dashtë dhe të dua. Por, ne duhet të ndahemi, - tha.

Pa mbaruar fjalët ia plasi vajit dhe filloi të qante me zë të lartë, duke u shtërnguar fort me të dyja duart për qafën time.

Une e pyet perse por nuk me dha pergjegje , edhe qe nga ajo nate nuk kam pergjegje asnej here pse u nad nga une.

Su besova veshëve të mi, por më theri në zemër si me thikë! U treta në ato çaste dhe fillova ta shtërngoj fort në përqafim. Nga sytë e mi filluan të pikojnë lotët, se më befasoi me këtë lajm të zi. E shtërngova edhe më fort me të dyja duart, sikur të kisha frikë të mos ma vjedhë kush në ato çaste kur e kisha në përqafim. E shtërngova me tërë forcat e mia. Ndoshta në ato çaste shtërngimi na sillte edhe dhimbje fizike, por nuk i ndienim dhimbjet, sepse nga trishtimi, trupi im dhe i ti ishin të mpirë nga dhimbjet në zemër që ishin tepër të mëdha. Se vetëm shikonim njëri tjetrin në sy, të përlotur, sikur të luteshim për mëshirë.

Nuk kam kohë të rri, më duhet të shkoj unë ,ika vetëm erdha të takohem me ty, për të fundit herë, - tha ai.

Se fola më asnjë fjalë, se goja mu bllokua, por vetëm e shikova në sy. Në ato çaste sytë e mi të përlotur flisnin për mua.

- Lamtumirë... – më tha, se më duhet të shkoj. Por, nuk shkonte, vetëm shtërngohej për mua në përqafim.

Gjithë natën mbetëm në përqafim. Na dukej sikur të kishte kaluar një minut. Por, filloi të agonte drita. Sa e shkurtë na u duk nata që kaluam së bashku.

- Më duhet të shkoj - tha përsëri. Por nuk shkonte.

Pse o Zot? Pse i len gjallë këto njerëz të pandjenja?

Mbyte këtë tradhëtar , mbyte mos e len të gjallë. Ose. Ose më mbyt mua, ma merr edhe shpirtin kur ma morre dashnorin! Mos më len gjallë të shoh me sy e të vuaj deri t`jem gjallë.

Iku dashnori! Iku sikur ta përpinte nata që e lamë pas.

Shumë ditë kaluan, shumë muaj, ndoshta edhe vite, se unë nuk numëroj më asgjë, më ka tretë orientimi i jetës dhe nuk kam më dëshirë të jetoj.

Netët i kaloj pa gjumë, e pa ngrënë e pa pirë, këtu në kete vend te mallkuar. Këtu, ku u takuam me dashnorin. Këtu dal për natë dhe pres. Këtu po pres edhe sonte, ndoshta mos po vie dashnori. Bie shi, dëborë, stuhi, por unë këtu rri e pres. Këtu do të pres, deri të vdes. Edhe kur të vdes, do ta lë amanet që të më varrosin këtu , se vetëm këtu isha e lumtur. Kur të vie dashnori im M.... pas shumë vitesh jam e sigurtë se do të dalë në takim. Së paku, me vorrin tim le të takohet.

Pres. Dola në qytet që të hjek pak mërzi. Aty mijëra njerëz... Shoh çifte të lumtura që shetisin bashkë të përqafuar dhe fytyra e tyre shkëlqente nga lumturia dhe dashuria. Të gjithë ishin të lumtur vetëm unë jo. Vetëm unë dhe një lypse, që shtrinte dorën kalimtarëve dhë lutej për një kafshatë bukë. Dikush prej kalimtarëve ia hodhi lypses ca para të holla dhe në sytë e saj erdhi shkëlqimi. Edhe lypsja u bë e lumtur, mbeta vetëm unë me zemër të thyer.

U ula përkrah me lypsen, e shtriva dorën edhe unë, ndoshta ndonjë kalimtar do të ma gëzoj zemrën edhe mua. Shumë kush më hidhte para, por përsëri mbeta me zemër të thyer.

Jo. Nuk ka para në botë që mund të ma gëzoj zemren time, vetëm M.... Vetëm ai mundet të ma kthejë përsëri lumturinë, por, ku gjindet ai tani?

- Ah, Zot i madh!

Një shoqe qe e kam si moter më thotë ta harroj atë dhe të gjej ndonjë tjetër. Shiko pak, më thotë, ka edhe djem te tjere te bukur .Vërtetë, shumë djem të bukur ka por per mua asnej nuk ishin më të bukura se dashnori im.

Por jo. Nuk mundem të themeloj dashuri kundër ndjenjave të mia, se nuk kam dy zemra. Edhe atë që e pata, ia fala ati. Nuk mundem të shtrihem në shtrat dhe të bëj dashuri me një djalë që nuk e dua.

Po i dashuri im si do ta ketë hallin?

Athua mundet me durua dorën e njeriut, që nuk e don, me e prek trupin e ti?

Zot! Pse kështu? Pse?

Shpresat ende më mbajnë gjallë. Tërë natën mendohem dhe kërkoj qe te me kthehet M.... Shumë njerze më përgjasin në dashnori tim dhe unë gëzohem për një çast. U dal përpara në rrugë dhe gati nisem t`i përqafoj, por kur vërtetoj se ai nuk është , zemra përsëri më shëmbet. .

Unë këtu do të pres deri sa të jem gjallë. Me nej shpres te vetme se M.. dot me kthehet .....

Moza

Moza: ☆ ViP Në B'SH ☆; Shteti :
Gjinia :
Antarësimi : 23/03/2009
Nr i postimeve : 973
Pikët : 2910
Votat : 17
Titulli Preferuar : Ne pune lind dashuria,prandaj ai qe punon asnjehere nuk ankohet per mund...

Post n°3

Re: Pa titull

Mesazh nga Moza 9/4/2009, 20:18

Shkruar nga nje antare e nje forumi shqiptar ( Z.Y ), nje histori e vertet dashurie, ja vlen te lexohet.

Nuk e dinim qe dashuronin tepër,por mbi të gjitha nuk e dinim se te dashurosh tepër është një e keqe e shpirtit,madje,e thënë me gjakftohtesi është një vuatje psikike qe përcaktohet nga varësia pre një lloji droge,pa te cilën nuk bëjmë dot(shkeputur nga libri "Letra e grave qe dashurojne me shpirt"

Shpresoj qe ti ta lexosh mesazhin tim,ndoshta një ditë do zhbirosh nëpër faqet e internetit dhe do gjesh te shkruar historinë tonë dhe do mundesh te zbulosh vetveten.

Me quajne A,dhe jam 24 vjeçe.Një pjesë e juaja me njohin shumë mirë biles dhe ju kam takuar.Zakonisht ne karakter njihem për tip te hedhur dhe shumë Capkene(ashtu si vete nicku im i dikurshem).Kam pasur një jetë te thjeshtë,familje te thjeshtë te perkushtuar ndaj fëmijëve.

Më kujtohet dhe sot,sikurse para 3 vjetësh kur u ndava nga një njeri qe e doja shumë dhe mendova se ilaci me i mirë do ishte te lidhesha me dike tjetër.Një njohje ne internet qe zgjati disa muaj ashtu larg më ktheu një ditë ne Shqipëri ,aty ku do të fillonte cmenduria ime,pasioni ,sakrificat lotet.

Ai ishte një djalë i thjeshtë,pa arsim pa pune pa perspektive ne jetë.Mmm me siguri do me gjykoni ku te ka çuar mushka,(duke menduar se unë isha ne studime jashtë shtetit)as e kam menduar këtë gjë.Shumë shoqe,miq me flisnin por nuk i vija re fjalët e tyre sepse mendoja qe askush nuk e di çdo të thotë të duash dike si I....

DHe ai ishte vërtetë shumë njeri i fshehte,ne tiparet e tij zbuloje njeriun qe mbante gjërat nga brenda ai qe si binte kurrë murit me shqelm për tu cliruar por qe i kalonte gjërat ashtu aty nën vetvete duke kapluar çdo gjë.
Nisa një aventure duke menduar se kjo lidhje sdo kishte jetë.
Pas takimit të parë,pasoi ai i dytë ne Tr e me vonë një i tretë ne El.Me pelqente çdo gjë tek ai,sytë buzët,heshtja,tipi i tij i urte,mënyra sesi me sillte ne humor,perkedheljet,ato gjëra qe një femër i ve re me një here.Ishte tip shumë pertac,ose me saktë tregohej pak disi indiferent nga gjerave por unë si pashë kurrë këto gjëra.

Fillimi i çdo lidhje është gjithmonë i bukur,është ajo periudha e njohjeve te karaktereve ku çdo kush do të dominoj dhe te tregoj vetveten.Vendosa te udhetoja pas një muaji përsëri për ne Shqipëri,se di pse, me merrte malli shumë për te duke genjyer prindërit(dua te theksoj se familja ime s'ka ditur gjë për këtë lidhje,pasi me siguri do me thoshin o merre o lere rrugë te mesme s'ka).

Por ai ishte pak indiferent,duhet te shkoja ta takoja unë atje dhe jo ai ne qytetin tim duken nxjerre pretendime qe mos te na shikonte kush.Dhe netet si kalonim bashke,zakonisht me duhej te flija tek shoqet qe kisha patur me pare duke me nxjerre pretendime se kishte probleme ne familje..dhe unë gjithmonë e kam besuar.

Flisnim çdo ditë ne tel,ai nga një anë me sa mundej dhe unë nga ana tjetër,tek unë po zhvillohej një ndenje e fortë ndaj tij saqë ndonjëherë ikja dhe 2 here ne Shqipëri brenda muajit duke kursyer leket e burses për udhetimin.Fale tregtareve qe udhetonin shpesh Shqipëri-Bullgari gjeja dhe njerëz qe mund te me merrnin falas.Ardhja ime ra ne sy,kaq te shpeshta por prindërit duke pare qe unë nuk levizja ato ditë kur isha ne shtepi dhe telefoni im nuk ndihej fare nuk vune re ndoshta kaq gjëra.Pastaj vinte dhe motra qe takonte te fejuarin dhe gjoja mos te rrinte vetëm ajo rrugëve.

Kështu kaloi një muaj ,dy,tre etje etje.Mes nesh mungonte komunikimi por unë ia hidhja fajin vetes qe flisja aq shumë dhe si lija radhe atij të fliste.Ai u perpoq te ikte me vize 2 here për ne Itali por nuk mundi.Unë këto përpjekje i shihja te arta,duke harruar sa gjëra bëja për te.

Kështu kaloi një vit,i dyti me te shtyra dhe i treti....kishte ardhur koha të merrej një vendim.Ose te ndaheshim ose te bashkoheshim.Unë kisha gjetur pune për mbrekulli,jetoja ne Gjermani po filloja te ecja ne jetë.Por me gryente nga brenda sesi një njeri kaq i zgjuar si ai nuk bënte diçka për vetenhe shkollën e nisi prej meje,fale mamit te vet atje ku e kishte lënë.Kerkoja për kurse tranjimi këtu ne Gjermani,për pune kisha folur me sa e sa njerëz nuk kisha lënë ambasada e zyra emigracioni pa pyetur ,shoqeri pa cmendur për te me treguat rrugën sesi mund te bashkoheshim.

E doja shumë,tani I.. ishte pjesë e jetës sime dhe se mendoja jetën kurrë pa te.Kisha nevojë,kisha nevojë vetëm ti degjoja zërin dhe ndihesha e lumtur.Ato takime një here ne 3 muaj për Shqipëri i numeroja ditet oh zot....saqë kur vinte java e fundit për te ikur dhe ne pune e verenin gezimin tim.Perkundrazi,nga ana e tij shfaqej akoma indiferentizem ndonjëherë harronte te me bënte një zile(jo se i benim te shpeshta por një ne ditë dreqi e mori tregon qe te kujton)as mesazhet si conte me si me pare(mgjs thoshte qe pertonte)lere ardhjet ne MSN i rralloi fare.Dhe fajin ia hidhte telefonata te gjatë te miat çdo darke ku unë i caja koken përsëri me një pyetje..çdo bëjmë I..cke menduar te besh për tu bashkuar,ti nuk leviz.

Kerkoja ta zhnderroja këtë njeri ne atë qe unë doja,ose me saktë po i ofroja NDIHMEN time për te shpetuar lidhjen.

Ishte një here një bisede ne MSN ku unë e pyeta përse nuk martohemi dhe ai qeshi..hihihi po unë po pres dokumentat për ne Itali.Aty filluan dyshimet e mia,dyshimet se ai njeri do e donte një jetë bashke(isha dakort për bashkejetese ).Por mendova se ndoshta është herët dhe ka te drejtë

Tek ne po zhvilloheshin dy pole unë shkoja drejt plusit dhe ai drejt minusit.Tani puna ime po sillte përçarjet e para në lidhje,unë dominoja nga ana ekonomike,shoqerohesha me një shtrese te lartë dhe mbi të gjitha kisha mundësi te zgjidhja ne mesin shoqeror djeme te pershtatshem për mua.

Kurrë si hodha sytë rrotull,gjithmonë mendimi im ishte ti I...një bisede tjetër me vonë ne MSN bëri te kuptoja se ti po kërkoje te martoheshe me mua.Ishte një propozim martese ku di unë i çuditshëm,por mgjs e pranova.Ashtu bëtë plane ato 2 muaj për hapat qe duheshin marr...dhe një bisede telefonike(se mohoj sa here nxehesha qe ti sme përgjigjeshe ne telefon) do filloja te qaja dhe te merzitesha.Kerkoja vemendjen tënde,dhe mendoja se me lotet do të ktheja tek unë.

Ajo bisede ishte dhe fundi i komunikimit...te preka shumë te betohem qe skam dashur kurrë te te lendoj aq shumë.Ishte një thënie e imja..s'ka problem nëse nuk vjen ti do gjej ndonjë tjetër sa ka tek puna ime...

Aty çdo gjë u kthye mbrapsh,një jave nuk folëm fare.Unë qaja,biles mbaj mend kam ikur tek një shoqe vetëm e vetëm mos te rrija vetëm.Fundja bosh,te kerkoja ne sms por ti nuk ktheje përgjigje.

Ishte një sms e jotja(një nder nga te 100 qe ruaja) ky me thoje..ne nuk kemi me plane për jetë bashke,as fejese as martese as udhetimin për ne Sarande sepse ti nuk meriton asgjë,ti me shkaterron ndenjat.

Isha e lumtur qe u kthye tek unë,e doja dhe cmendesha sme interesonte asgjë.Dua te jem me ty,vetëm kjo më intereson s'ka rëndësi dhe një here ne vit te shoh dua te jem e JOTJA.

Ditët qe pasuan treguan se pasqyra jonë ishte thyer..përsëri grindje pa fund telefonata unë kerkoja vëmendje te plotë prej tij..ato telefonat qe i harronte diku...afroi dhe dita për ne Shqipëri...as me bënin kembet ti hipja atij avjonit se thelle ne zemër me binte një cange qe thoshte"Po merr fund..po merr fund"

Ti nuk erdhe te me takoje ne Br,sigurisht nxorre pretendimin se çdo kërkoje ne Br(çdo kërkoje..aha sa paradokse )po unë çfarë ishe.Re dakort te takoheshim ne Dr,atë nate nuk fjeta as një ditë me pare.Ne shtepine time tani kjo lidhje kishte marr dhënë,edhe një pjesë e fisit ma dinte ashtu dikush i kishte treguar por sme interesonte asgjë.

Prinderit prisnin te merrja një vendim,por unë i shmangesha sa here binte muhabeti për këtë gjë.

Ato ditë sme more shpesh ne telefon,dhe mesazhet i çoje fill pasi ti coja unë.Ste vija faj mendoja mos nuk kishte kredit duke menduar gjendjen tënde qe nuk punoje.Kerkoja te te ndihmoja ne çdo kusht,biles po gjeja dhe kurse gjermanishteje qe ta mesoja gjuhën shpejt.

16 korrik....ne mëngjes te çova unë na gjumi me telefonaten time.Je nisur I...,ishe pergjumesht me siguri mbrëmë ke rënë vonë...dhe s'të thashë gjë.Ti erdhe,u futa ne makinen tënde dhe po qaja oh zot sa me kishte marrë malli kisha 4 muaj pa të parë.Lotet te binin mbi buzë dridheshin trupat kur prekeshin.Shkembyem vetëm puthje dhe prekje rrugës,kërkove te pinim një kafe kurse puthjet e gjata tregonin te kundërtën.

Shkuam ne një hotel diku jashtë Dr,nuk doja ta nisja unë e pare biseden në lidhje "Çdo të benim".Aty u puthem bëtë dashuri si te cmendur,edhe sot i kujtoj lotet qe leshoja prej dhimbjes shpirt..kur ti me shtrive bute mbi tavolinen e dhomes...dhe me the bute"edhe unë te dua"...putheshim sikur kishim qenë vite pa u pare....ti me perkedhelje sikur do të ikja dhe sdo isha e jotja.Shtrengoheshm fort pas njëri-tjetrit....nuk kishe qenë kurrë aq i dashur me mua dhe unë qaja duke te thënë

"I...nuk iki dot...shpirt me mungon ti..kam nevojë për ty...oh zot ma fal këtë njeri.

Tani kishe ardhur momenti i rëndësishëm...ai nuk po fliste as unë..saqë i thashë:

I..duhet të flasim.Heshtje,po tha..përsëri heshtje...s'e di si ta fillosh..unë heshtja..e kam te vështirë..edhe unë tha...nise ti e para.

Jo nuk mundem,as unë tha ai.Mirë I..cke menduar te bëjmë ne te dy?Si e mendon lidhjen tonë...heshtje

"Unë nuk jam për ty,unë vetëm te shkaterroj ty, ti nga unë s'ke për të parë një ditë te bardhe.Ti e ke ne dorë vendos ose mbetemi te dashur për gjithë jetën ose ik prej meje.

Ti sme do I-ia ktheva unë.Ti sme do..pse flet kështu,nëse do me doje sdo i thoje kurrë këto fjale.

Merre ti hapin i them unë-ME BRAKTIS.
Nuk mundem tha ai,beje ti.Mora një here fryme,thelle mu kujtuan sa here kam qare këtë kohe naten vonë se ziheshim bashke për shkakun se tregoheshe indiferent,mu kujtua nëna ime,familja jeta ime..te pashë thelle...sytë e tu nuk tregonin dashuri..ose me saktë dëshirë për te qenë bashke..thonë se sytë bojqielli janë sy genjeshtar...por unë lexova shumë gjëra.

Mirë I..ikim...kaq ishim ne te dy,ishim një histori e shkuar .U takuam jetuam dhe ikem...kaq paska qenë dashuria jonë..Ti me perqafove me fshive lotet ,me puthe..me afrove.Rruges Tr-Dr nuk ti hodha sytë fare...qaja dhe qaja..ti ngrije muziken qe në fund dhe ecje...me fshive lotet...por te pashë gjithë inat.

Shkembyem vetëm pak fjale...ndoshta të thashë për një lidhje nuk është vetëm dashuria-...janë komponete te tjerë.Jeta vazhdon me the...

zbrita nga makina jote...ti me zgjate buzët dhe me puthe doren..ishte një puthje qe skam për te harruar puthje perrallore e një princi qe po humbte princeshen e vet...bute lehtë sikur doje te thoje"Kthehu".....mu zgjate për tu puthur por ta mohova...ika dhe vendosa duart mbi xham duke te thënë

"Të kam dashur shumë".........

ti ike................ te kërkova dhe një jave me vonë ne telefon po se hapje..

Tani ka filluar një etap e re ne jetën time,duhet te sheroj vetveten nga kjo varësi shpirterove.Kam lexuar te dy librat e Robin Norwood ne fillim i urreja se gjeja vetveten e varun prej ndenjave te një mashkullit duke kërkuar me çdo kulm qe ta ndihmoja..duke harruar se nuk po ndihmoja veten.Fale këtyre librave sot jam ne seancen e sherimit,po njoh vetveten këtë kohe.Mendova ne fillim te ndarjes se duke njohur te tjerë do e kem me te lehtë..por gabova.

Tani kohën e lirë sia kushtoj askujt,kthehem ne shtepi kur dua dhe dal kur te dua.Tani darkat si kaloj duke pritur qe ti te kthehesh ne shtepi dhe të flasim bashke..dhe nesër ne pune te iki me sy te fryre për gjume.As telefoni nuk rri me pranë meje,çdo ditë qaj.Të harrosh dike qe ka qenë pjesë e jetës tënde nuk është e lehtë..edhe tani po qaj.Edhe dje qava,por thelle e ndiej qe kthim pas NUK KA.

Do më duhet kohe te njoh veten dhe mbi të gjitha te piketoj sesi duhet te jetë njeriu qe duhet te njoh...tani i kushtohem me shumë luleve,daljeve me bickilete...kur më vjen te qaj flas gjatë ne telefon..çdo ditë po fshi diçka prej teje...dje hoqa shkronjen qe mbaja I ne qafe..para ca kohësh fshiva shumë sms,këto ditë po mendohem te fshij dhe emailet e tua

Me siguri dhe ti vuan,nuk e mohoj qe thelle thelle dhe me ke dashur.

Se shpejti kam menduar ti drejtohem një spikologeje,kam probleme me stomakun kam ditë qe nuk ha.Ka ditë qe nuk fle,ka ditë qe iki kuturru dhe sa here ndihem keq vazhdoj te lexoj librat e Robin Norwood...bibla e grave qe dashurojne me shpirt...te cilat mendoje se duke i ofruar ndihem një mashkulli e ndryshoj do e mbajmë lidhur pas vetes.

Nuk te urrej I,përkundrazi te uroj shëndet ne jetë.Kujdesu për veten...

Kam vetëm një dëshirë...bëhu dhe ti njeri..jo për mua ,as për te tjerët por për veten tënde.

Unë isha me ty deri këtu..hapat i hodhem bashke 3 vjet...tani....vazh dojme jetën sikur mos ta kishim njohur njëri-tjetrin kurrë.

Po largohem nga çdo gjë qe më ka lidhur me jetën e mëparshme,edhe forumet me bëjnë melankolike...nuk e gjej me vetveten ,as interneti asgjë..dua te njoh vetveten te di çfarë ndiej dhe çfarë dëshira kam...por mbi të gjitha për tu riperteritur....

Kjo ishte një histori e një prej milionave grave qe vuajne nga kjo varësi....

Varesia"Të dashurosh me shpirt"

Shpresoj..se ndonjeres librat e rekomanduar do ti hyjne ne jetë,

Mua ma bleu një mik,e urreva ne fillim pse me jepte libra te tillë tani dua ta falenderoj.

Robin Norwood-Gra qe dashurojne me shpirt
"Letrat e grave qe dashurojne me shpirt"

Prano dhe duaje vetveten,beju egoiste e shendetshme"

Re: Pa titull

Mesazh nga Sponsored content

BOTASHQIPTAREFORUM

Pa titull

Pa titull

Re: Pa titull

Re: Pa titull

Re: Pa titull

Similar topics

Similar topics