Nje Leter e pa derguar

antare te nderuar.
E hape kete teme me shpresen se edhe ju do me percillni.
Ne jeten tone ka gjera qe s;i kemi thene,ka letra qe si kemi derguar,
ndoshta nga shkaku se atje ku duam ti derojm nuk ka adres,
ndoshta nga shkaku se letren qe do te deshironim t'ia dergojm personit adekuat,kemi frike se si do ta mere dhe per kete gje disa letra na kan ngelur penge.

Une p.sh kam shume nga ato qe akoma i rruaj ne ditar,dhe perse te mos i ndajm me nejri tjetrin fjalet qe s/mund ti shprehim ne realitet.

Nje nder to eshte edhe kjo ,e cila me ngeli ne duar...

"Prezenca yte ku jam une me gezon por edhe me bene keq.
Ti here ma afron e here me largon,sidhe me largon e pastaj me afron serish!!!

- Sa shume do te doja qe ne ate vend ku qendrojm te ulur te dy,buz lumit,te vendoja koken ne supin tende dhe te te them: ligji i miqesis a e pranon kete?!
Ne ate vend ku ti ne barre gervishte nje zemer,me flet per dashurin dhe ndjenjat,dhe serishte kthehesh e me thua: shaka jan keto,dhe me vjen keq qe une keto "shaka" kaq te embela,s'mund ti shijoj,me meret e drejta...

E kuptoj se syte e tu e kerkojn dhe e shohin vetem "Aferditen" ndersa mendja yte e mendon dhe zemra e done,prandaj e kam shume te qarte se edhe shkrimin e kam gabim,e ku me nje ndjenje.
Ndoshta! Cudi do te u dukte sikur te ti thoja keto ty,ndoshta edhe cmenduri,prandaj i shkruaj ne ditarin time qe ti mos e lexosh kurre,kurre te mos e dishe.
Gjithmon te thoja duhet te largohem,dhe te jepja lloj lloj arsye te kota vetem e vetem per te ikur,qe ti te mos i veshtrosh syte e mi dhe t emos degjosh rahjen e zemres sime,te mos e zbulosh deshiren time te flakte qe te jem me ty,perderisa zemra me thoshte: ah! si s'te kapi doren e te te thoshte rri,qendro me mua,por jo,ti as qe ktheje koken pas e te shifje.
Do te mundohem te mos jem prezent aty ku do jesh ti,dhe nese ndonjeher rastesishte udhet tona kryqezohen,nese ti do doje,une serrishte do vija ne ate vend ku ti me pluhurin e cigares formoje nje zemer"

Mos harro,se gjithmon do te te pres,edhe pse e di se kure s'do te vishe.

Falemdnerit Arlo..

po ju letrat e juaja i keni derguar te gjitha a?

Jeten time do e mbyll, Me dhimbje dhe me brenga, Kurre mos me harro, Ke qen gjithmon ne zemren time brenda. Sa shum kam per te thene, ...Por fjale nuk gjej dot, Nuk dua te jetoj me, Dua te zhdukem nga kjo bot. Te vdes e te fle e qete, Ty me mos te te besdis , Zemra ime pac fat ne jete