2 posters

Histori domethënëse!

LePuRuShJa: ♫ Stafi Administrues ♫; Shteti :
Gjinia :
Antarësimi : 11/09/2007
Nr i postimeve : 122965
Pikët : 260987
Votat : 311
Titulli Preferuar : E përse mos të të Dua?! - Kur diçka e vogël nga Ti, sjell Ndjenja të pafundme tek Unë!

Post n°1

Histori domethënëse!

Mesazh nga LePuRuShJa 5/1/2014, 18:49

Babai dhe i biri janë duke ecur nëpër pyll . Në një moment fëmija pengohet dhe bie . Dhimbja ishte e fortë dhe ai filloi të bërtasë " Ahhhhh "
Ai shtangu i habitur kur dëgjoi një zë t'i kthehej nga mali " Ahhhhh "
Plot kureshtje thirri " Kush jeni ju ?"
Por e vetmja përgjigje që ai mori ishte : " Kush jeni ju ? "
Kjo e zemëroi pa masë dhe bërtiti : " Ju jeni frikacak !"
Dhe zëri përsëri i përgjigjet : " Ju jeni frikacak ! "
I hutuar shikon të atin dhe i thotë : ç'farë po ndodh ?
I ati i thotë që të shikojë me kujdes dhe thërret :"Të dua shumë !"
Dhe zëri i përgjigjet : " Të dua shumë !"
Përsëri thërret :" Ju jeni i mrekullueshëm !"
Zëri i përgjigjet :" Ju jeni i mrekullueshëm !"
Djali u befasua por përsëri nuk ishte në gjendje të kuptonte se ç'farë po ndodhte ...

Kështu që i ati filloi ti shpjegojë : Njerëzit e quajnë "Jehonë" por në të vërtetë ajo është vetë jeta . Jeta të jep gjithmonë atë që ti jep , është si një pasqyrë që tregon veprimet e tua ...

A kërkon Dashuri ? Jep Dashuri !
Do Mirësi ? Jep Mirësi !
Nëse dëshiron që njerëzit të jenë të respektueshëm dhe të qetë me ty, ji ti i pari i respektueshëm dhe i qetë !
Mos harro biri im : Ky ligj i natyrës zbatohet në ç'do aspekt të jetës sonë !

Në të mirë e në të keq ti do të marrësh gjithmonë atë që jep..!!

1LULE

LePuRuShJa

LePuRuShJa: ♫ Stafi Administrues ♫; Shteti :
Gjinia :
Antarësimi : 11/09/2007
Nr i postimeve : 122965
Pikët : 260987
Votat : 311
Titulli Preferuar : E përse mos të të Dua?! - Kur diçka e vogël nga Ti, sjell Ndjenja të pafundme tek Unë!

Post n°2

Re: Histori domethënëse!

Mesazh nga LePuRuShJa 5/1/2014, 18:57

Një njeri i shtyrë në moshë po udhëtonte me tren me djalin e tij, i cili ishte 25 vjeç.
Në fytyrën e djalit, që ishte ulur afër dritares, shihej hare e madhe...

Në atë moment, djali nxori dorën jashtë dritares dhe ndjeu se era po kalonte përmes dorës së tij dhe bërtiti: - Baba, shiko si drunjtë po ecin pas nesh..! Plaku buzëqeshi.

Pranë tyre ishte ulur një çift, që po dëgjonte bisedën mes babait dhe të birit dhe u ndjenë pak në pozicion të keq; -Si ka mundësi që ky djalë 25-vjeçar të sillet si fëmijë? - menduan ata.

Papritmas djali bërtiti: - Baba shiko liqenin, shiko retë si vijnë pas nesh!Ky çift prapë u habit nga sjellja e këtij djali.

Më pas filloi të bjerë shi. Pikat e shiut filluan të bien në dorën e djalit, të cilit i shkëlqente fytyra nga gëzimi. Papritmas ai bërtiti: - Baba, po bie shi, pikat e tij kanë mbushur dorën time. Shiko...shiko...!

Në fund, çifti nuk pati më durim dhe iu drejtua plakut: -Pse nuk shkoni te ndonjë mjek për të gjetur ilaç për këtë djalë? Plaku u përgjigj: - Ne sapo dolëm nga spitali, birit tim tani i ka ardhur shikimi dhe po sheh për herë të parë në jetën e tij!

Mos tento të dish rezultatin pa i ditur mirë detajet!

Princesha...

Princesha...: ♥ Stafi Moderues ♥; Shteti :
Gjinia :
Antarësimi : 27/09/2012
Nr i postimeve : 12617
Pikët : 23727
Votat : 296
Titulli Preferuar : Zemra eshte diqka qe mbane njeriun gjall , zemra di te duaj me forcen e saj te mbrendshme, dhe zemra di te urrej po me te njejten forc kur lendohet.

Post n°3

Re: Histori domethënëse!

Mesazh nga Princesha... 6/1/2014, 18:01

Djali i vetmuar pa dashuri jetonte.. Dhe cdo gje ne jete me force e perballonte.. Kerkonte nje vajze qe e kishte humbur.. Por ishte e kote dhe e pamundur.. Vajza jetonte shume larg ne vetmi.. Qante e bertiste per te dashurin e ti.. Qielli qante dhe yjet qanin.. S'kishin deshire dy te d...ashuruar ti ndanin.. Por ditet kalonin dhe jeta vazhdonte.. Vajza nga i dashuri shume larg jetonte.. Prinderit vajzen e fejuan pa deshire.. Se mendonin se ishte gjeja me e mire.. Ata nuk e dinin se shume kishin gabuar.. Dhe se nje djale qe shume e donte ne zemren e saj kishte qendruar.. Vajza e pashprese pranoi fejesen.. Gjithashtu edhe martesen.. Vendosi qe djalin ta harronte.. Dhe me te fejuarin te jetonte.. Djali kur e mori vesh.. Filloi me vete te qesh.. Por dot nuk i besohej.. Vajza qe donte po i martohej.. Dikur diku atje ku ska me asgje.. I kishte thene vajzes nje gje.. Djali : Cfare do beje e dashur sikur une te mos jetoj.. ? Vajza : Do vij ne varrin tend me ty te rroj.. Djali : Po sikur e dashur une nje tjeter te marr..? Vajza : Do te qaj me lot per ty per DASHURINE E PARE.. Kaluan disa vjet, dashuria u harrua.. Ai e harroj ate me shpresa duke jetuar.. Nje dite vajza tek po qendiste, televizori njoftoi.. Nje aksident ka ndodhur fotografine tregoi.. Ajo e njohu ate dhe gishtin fort e shpoi.. Qau bertiti, koken me se coi.. As hante as pinte, trupi ju tha fare, gjumi se zinte.. I shoqi i ulej prane, doren ia ledhatonte.. Ajo e shtynte tutje ngaqe se duronte.. As i shoqi as e vjehrra, se dinin shkakun e vertete, vec ajo vete.. Nenen atje larg prane e donte.. Donte qe ta shihte dicka ti tregonte.. Mbas dy ditesh rruge, nena e dhimbsur erdhi.. U ul prane shtratit, lotet lume i derdhi.. Vajza zgjati doren, Nena ia ledhatoi.. Fshiu lotet e saj dhe me pas vazhdoi.. ''O Nena ime e dashur, dicka kam per te thene.. Te lutem me degjo nje amanet kam per te lene.. Atje ne qytet dy muaj me pare.. Ka vdekur nje djale.. Te lutem prane tij me bej nje varr.. Se i kam dhene fjalen dy vjet me pare.. Se po te vdiste ai une prane do ti shkoja.. Te lutem nene, te lutem........'' Dhe me sfoli dot, dora iu rrezua, nga syte rreshqasin lot.. Atehere nena e shkrete, me vete e ka marre.. Me ceremoni te madhe e ka cuar ne varr.. Ne nje ajo, ne nje ai.. Dy varre te rinj me vone u vjetersuan.. U mbuluan nga bari me token u rrafshuan.. Por historine e tyre njerezit se harruan.. Ata brez pas brezi ne libra e kane shkruar.. Qe ta lexojne ata qe jane''TE DASHURUAR♥.

Histori domethënëse! 1470131_394534037346320_44488559_n

Histori domethënëse! 1470131_394534037346320_44488559_n

LePuRuShJa

LePuRuShJa: ♫ Stafi Administrues ♫; Shteti :
Gjinia :
Antarësimi : 11/09/2007
Nr i postimeve : 122965
Pikët : 260987
Votat : 311
Titulli Preferuar : E përse mos të të Dua?! - Kur diçka e vogël nga Ti, sjell Ndjenja të pafundme tek Unë!

Post n°4

Re: Histori domethënëse!

Mesazh nga LePuRuShJa 6/1/2014, 18:36

Një bilbil jetonte në kopështin e një shtëpie. Çdo mëngjes hapej një dritare dhe dilte një djalë. I cili hante një panine duke parë bukuritë e kopeshtit. Binin gjithmonë thërrime panineje tek parmaku i dritares. Bilbili hante thërrimet duke kujtuar se djali i linte për të. Kështu që krijoi një përzemërsi të madhe për atë që kujtonte se i jepte ushqim. Nje ditë ky djalë u dashurua. Kur i deklaroi dashurinë, e dashura e tij i bëri një kërkesë për të provuar dashurinë e djalit.

Mëngjesin e ardhshëm ti sillte trëndafilin më të kuq. Djali kërkoi nëpër gjithë dyqanet e qytetit por kërkimi qe i kote. Asnjë trëndafil nuk ishte si ai që donte e dashura. I trishtuar i zhgënjyer i kërkoi ndihmë kopshtarit të shtëpise së vet. Kopshtari i tha që ai mund ti siguronte vetëm vjollca, margarita zambakë. Çdo lloj luleje përveç trëndafilit. Nuk ishte stina e trëndafilit dhe që e vështirë të gjendej në këtë kohë...

Bilbili e kish dëgjuar bisedën dhe i erdhi shumë keq për djalin. Duhet të bënte diçka për të ndihmuar mikun e tij, të gjente këtë lule. Atëherë bilbili iu lut zotit të zogjve, i cili tha: "Ti mund të gjesh një trëndafil të kuq për mikun tënd, por sakrifica është shumë e madhe dhe mund të të kushtojë jetën."

-"Ska rëndësi, tha bilbili, çfarë duhet të bëj?"
-"Mirë, duhet të ulesh tek një degë trëndafili dhe të këndosh aty gjithë natën"
-"Po do ta bëj" - tha bilbili - "Është për lumturinë e mikut tim."

Kur u errësua bilbili u ul tek një trëndafil që gjendej përballë dritares së djaloshit, dhe aty nisi këngën e tij më të gëzueshme, kështu që mund të çelte trëndafili. Një gjemb i madh hyri në kraharorin e bilbilit dhe sa më shumë këndonte aq me tepër futej. Por bilbili nuk ndalej. Vazhdonte këngën për lumturinë e mikut të vet. Një këngë që simbolizonte mirënjohje dhe miqësi. Një këngë e dhuruar deri në fund të jetës së tij...

Në mëngjes kur hapi dritaren, djaloshi u gjend përballë trëndafilit më të bukur, krijuar nga gjaku i bilbilit. Nuk pyeti se si ndodhi kjo mrekulli, dhe e këputi menjëherë trëndafilin. Kur pa trupin pa jetë të bilbilit djaloshi tha:

" Çfarë bilbili budalla! Kishte shumë pemë për të kënduar dhe u ul pikërisht tek një trëndafil që ka gjemba. Të paktën do fle i qetë pa dëgjuar këngën e tij të kotë."

GJITHKUSH JEP ATË Ç'FARË KA NË ZEMËR... DHE GJITHKUSH MERR ZEMRËN QË KA ...!!

PER/TY

LePuRuShJa

LePuRuShJa: ♫ Stafi Administrues ♫; Shteti :
Gjinia :
Antarësimi : 11/09/2007
Nr i postimeve : 122965
Pikët : 260987
Votat : 311
Titulli Preferuar : E përse mos të të Dua?! - Kur diçka e vogël nga Ti, sjell Ndjenja të pafundme tek Unë!

Post n°5

Re: Histori domethënëse!

Mesazh nga LePuRuShJa 7/1/2014, 17:10

Pyetën një të moshuar , i thane :- Si e kupton këtë , të mençurit nuk martohen asnjëherë ?!

Ai u përgjigj :- Kur e kam dëgjuar këtë që thua ti, isha në moshën tënde, por sot të them : Nëqoftëse do kisha qënë aq i mençur nuk do kisha dikë që më mban për krahu sot, thinjat që kam ndoshta nuk do i kisha fare, do trokisja në shumë dyer dhe ndoshta do më ftonin të hyja brënda, por a do gjeja ngrohtësinë që kam nevojë ?! Mendoj se jo, sepse familja është vatra më e ngrohtë ku stinët nuk ndryshojnë, në gjirin e saj gjëndet gjithmonë ngrohtësia ... Kur e gjithë bota më dukej natë, aty merja rrezet e arta, buzëqeshjen e të dashurve të mi ... Të mirën dhe të keqen kisha me kë ta ndaja ...

Edhe tani pas kaq shumë vitesh ndjehëm sërish si një fëmijë, tani mbushem me frymë, dhe them me vete ..............

Sa mirë që nuk isha aq i mençur ...!!!

/coeuur/

LePuRuShJa

LePuRuShJa: ♫ Stafi Administrues ♫; Shteti :
Gjinia :
Antarësimi : 11/09/2007
Nr i postimeve : 122965
Pikët : 260987
Votat : 311
Titulli Preferuar : E përse mos të të Dua?! - Kur diçka e vogël nga Ti, sjell Ndjenja të pafundme tek Unë!

Post n°6

Re: Histori domethënëse!

Mesazh nga LePuRuShJa 7/1/2014, 17:15

8 gënjeshtrat e Nënës time.

Nëna ime jo gjithmonë e ka thënë të vërtetën… Më ka gënjyer tetë herë në momentet e rëndësishme të jetës! Tregimi fillon me lindjen time. Kam lindur si djalë i vetëm në një familje të varfër… aq të varfër saqë nuk kishim ushqimin e mjaftueshëm. Në raste të rralla ndodhte që të kishim pak oriz në shtëpi… Nëna përgatiste shujtën e thjeshtë dhe gjithmonë pjesën e saj të pjatës e hudhte në pjatën time duke thënë: “Ha biri im, unë nuk jam e uritur”… KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E PARË.

Kur u rrita pak, nëna ime pasi përfundonte punët e shtëpisë, shkonte te lumi që gjendej afër shtëpisë, duke shpresuar se do të zinte ndonjë peshk, që unë të kisha ushqim të shëndetshëm dhe të zhvillohesha sikur fëmijët tjerë. Me një rast, falënderoj Allahun, arriti t’i zej dy peshq. Nxitoi në shtëpi dhe i përgatiti dy peshqit dhe i vendosi para meje. Duke parë se unë me shije e ngrëna peshkun tim, ajo vendosi edhe peshkun e saj në pjatën time duke thënë: “Biri im, ja edhe këtë peshk timin, sepse ti e di që unë nuk e dua peshkun”… KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E DYTË.

Koha kalonte dhe erdhi momenti që unë të hyja në shkollë. Meqë nuk kishim pasuri që unë të shkollohem, nëna hyri si shitëse te një tregtar i pasur. Një natë të ftohtë dhe me shi, nëna u vonua më tepër në punë. I brengosur dola nga shtëpia ta kërkoja. E vërejta duke ardhur me një torbë të rëndë të rrobave në dorë. E thirra: “Nënë, eja në shtëpi, është vonë dhe ftohtë.” Ajo buzëqeshi dhe tha: “Biri im, unë nuk jam e lodhur”… KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E TRETË.

Erdhi koha e provimeve të shkollës. Edhe pse ishte vapë e madhe, ajo dëshiroi të vinte me mua në shkollë. Dielli përcëllonte tokën, ndërsa sipërfaqja e rërës avullonte nga nxehtësia. Hyra në shkollë, ndërsa ajo mbeti duke pritur në oborrin e shkollës. Kur përfunduan provimet, dola nga shkolla e ajo më priti me përqafim amënor, mbushur me dashuri dhe mëshirë. Në dorë mbante një lëng të ftohtë që e kishte blerë për mua. Kur fillova ta pija, e ktheva kokën dhe vërejta atë, nga balli i saj rridhnin pika djerse. Ia ofrova gotën duke thënë: “Nënë, pi edhe ti pak”, ndërsa ajo tha: “Biri im, vetëm ti pije, unë nuk kam etje”… KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E KATËRT.

Pas vdekjes së babait tim, nëna jetoi një jetë të vështirë si e vejë. Mbi supet e saj mbajti tërë përgjegjësinë për udhëheqjen e shtëpisë, thjeshtë duhej të kujdesej për çdo gjë. Jeta ishte vështirësuar, dhe shumë shpesh ishim të uritur. Pranë shtëpisë sonë jetonte xhaxhai im, njeri i mirë, shpesh na sillte ushqim, por edhe ai ishte i varfër. Fqinjët kur panë që gjendja jonë ishte e papërballueshme, këshilluan nënën, e cila ishte ende e re, të martohej për dikë që do ta ndihmonte. Mirëpo, nëna ime refuzoi këtë këshillë duke thënë: “Unë nuk kam nevojë për dashuri”… KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E PESTË.

Pasi përfundova fakultetin, hyra në një punë me pagë të mirë në një firmë dhe vendosa ta marr përsipër kujdesin e shtëpisë. Meqë shëndeti i nënës ishte dobësuar, nuk mund të punonte si shitëse rrobash, filloi të shesë perime në treg. Kur nuk mundi më tej të punonte, unë ndava pjesën nga paga ime dhe ia dhashë asaj, ndërsa ajo i refuzoi duke thënë: “Biri im, ruaji të hollat, unë kam mjaft për vete”… KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E GJASHTË.

Vazhdova shkollimin e mëtejmë dhe shumë shpejtë u bëra magjistër. Paga ime u rrit edhe më shumë. Firma gjermane më ofroi një punë të mirë në Gjermani. U gëzova pa masë dhe fillova të ëndërroja për jetën e re të lumtur. E ftova nënën të vinte të jetojë me mua, por ajo refuzoi duke më thënë: “Biri im, unë nuk jam mësuar me jetë luksoze”… KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E SHTATË.

Koha kalonte, nëna ishte plakur dhe shumë shpejtë u sëmur nga karcinomi malinj. Në ato momente në mes meje dhe nënës sime të dashur ishin shumë shtete. I nevojitej përkujdesja e dikujt. I lashë të gjitha dhe u ktheva në shtëpi. Nënën e gjeta në shtrat. Kur më pa, u mundua të buzëqesh. Zemra m’u copëtua, sepse ishte e molisur. Nuk ishte më ajo nëna që e kam njohur… Lotët më shkonin rrëke nëpër fytyrën time, por edhe tani ajo u mundua të më ngushëllojë duke thënë: “Biri im, mos qaj, unë nuk kam dhembje!”… KJO ISHTE GËNJESHTRA E SAJ E TETË. Pasi që tha këto fjalë, mbylli sytë dhe më nuk i hapi kurrë...!!!

LePuRuShJa

LePuRuShJa: ♫ Stafi Administrues ♫; Shteti :
Gjinia :
Antarësimi : 11/09/2007
Nr i postimeve : 122965
Pikët : 260987
Votat : 311
Titulli Preferuar : E përse mos të të Dua?! - Kur diçka e vogël nga Ti, sjell Ndjenja të pafundme tek Unë!

Post n°7

Re: Histori domethënëse!

Mesazh nga LePuRuShJa 8/1/2014, 19:12

Një ditë të bukur plot diell një i verbër i ulur në tokë me një kapele të vendosur në këmbët e tij
dhe një copë karton në të cilën kishte shkruar : "Jam i verbër , ju lutem më ndihmoni ..."
Një publicist që po kalonte hodhi sytë dhe pa kapelen e të verbrit , aty kishte shumë pak të holla .
U ul në gjunjë hodhi një monedhë dhe pa i kërkuar leje mori kartonin , e ktheu nga vetja dhe shkroi diçka .
Pasdite publicisti kaloi përsëri nga i verbri dhe vuri re që kapelja e tij ishte mbushur plot me të holla , dhe monedha letre .
I verbri ia njohu hapat dhe e pyeti :
Ishit ju ai që shkruajti në copën time të kartonit ?
Ju lutem më lexoni çfarë keni shkruar ?
Publicisti iu përgjigj :
Asgjë që s'është e vërtetë , vetëm e shkruajta në një mënyrë tjetër .
Ai qeshi dhe iku .
I verbri nuk e mësoi kurrë se në copën e tij të kartonit ishte shkruar :
" Sot është pranverë dhe unë nuk mund ta shikoj ..."

Ndërro strategjinë tënde kur gjërat nuk shkojnë mirë , më pas do të shohësh ndryshimin!

SHMËLULE

LePuRuShJa

LePuRuShJa: ♫ Stafi Administrues ♫; Shteti :
Gjinia :
Antarësimi : 11/09/2007
Nr i postimeve : 122965
Pikët : 260987
Votat : 311
Titulli Preferuar : E përse mos të të Dua?! - Kur diçka e vogël nga Ti, sjell Ndjenja të pafundme tek Unë!

Post n°8

Re: Histori domethënëse!

Mesazh nga LePuRuShJa 12/2/2014, 16:39

Djali merr vendim të prerë që ta largon nënën e vet plakë nga jeta e tij! E hipi mbi shpinën e tij dhe u nis drejt një kodre të madhe! Rrugës për në kodër, kalonte nëpër male me shumë pemë dhe rrugica të egra. Nëna, e cila ishte mbi shpinën e të birit, rrugës i këpuste degët e pemëve dhe fletët e tyre, dhe ato i hidhte në tokë! Pasi që arrin në maje të kodrës, i biri e le nënën të vetme, pa ushqim dhe pije, me qëllim që sa më shpejt të vdes!

E merr rrugën për tu kthyer në shtëpi, mirëpo ndalet i hutuar! E kuptoi se rrugën e kishte humbur dhe nuk dinë si të kthehet! Në ato momente, nëna e thërret me gjithë butësi dhe mëshirë duke i thënë: “O biri im, nga frika për ty që mos ta humbsh rrugën kur të kthehesh, rrugës i hidhja në tokë degët dhe fletët e pemëve, që kur të kthehesh të shkosh sipas gjurmëve të tyre, dhe të mbërrish mirë e shëndoshë deri në shtëpi! Shko o biri im!!”.

Djali kur e pa këtë qëndrim të nënës së vet, e vërejti gabimin e tij, dhe sytë iu mbushën lot. E mori nënën, dhe përsëri e hipi mbi shpinë, dhe e dërgoi në shtëpi, mirëpo këtë herë duke e nderuar dhe respektuar.

Për çudi!! Ai mendonte në vdekjen e saj, kurse ajo në sigurinë e tij!!

Sa madhështore që është zemra e nënës!!

lulezemer

LePuRuShJa

LePuRuShJa: ♫ Stafi Administrues ♫; Shteti :
Gjinia :
Antarësimi : 11/09/2007
Nr i postimeve : 122965
Pikët : 260987
Votat : 311
Titulli Preferuar : E përse mos të të Dua?! - Kur diçka e vogël nga Ti, sjell Ndjenja të pafundme tek Unë!

Post n°9

Re: Histori domethënëse!

Mesazh nga LePuRuShJa 22/2/2014, 11:50

Isha njëzet vjeç dhe pyeta: “Kur do ta njoh?”
Në njëzetë e pesë thashë: “Kur ta kem njohur, do të jemi gjithmonë bashkë”.
U bëra tridhjetë dhe ne ishim bashkë. Në tridhjetë e pesë ishim përsëri bashkë.
Po mbushja dyzetë kur bëmë udhëtimin e madh. Nuk mbaj mend se ku vajtëm, por kthimi ishte njëlloj si prej botës së përtejme: Njëri prej nesh u tjetërsua aq shumë, sa e humbi toruan edhe tjetri.
Në dyzet e pesë u ndamë.

Pesëdhjetë vjeç i trokita në derë. Doli dikush dhe më tha:
- Ajo po fle. Ke ndonjë porosi?
- Jo, – i thashë, – vetëm desha të di nëse është mirë.
- Ajo është mirë, – tha.

Ende s’jam pesëdhjetë e pesë që ta di nëse është zgjuar nga gjumi dhe a vazhdon të jetë mirë.
Ndoshta kur të bëhem gjashtëdhjetë, do të pyes veten: “A do ta shoh më?”
Nëse në gjashtëdhjetë e pesë nuk do të jetë ajo që do të trokasë tek unë, shtatëdhjetë vjeç do të martohem me një tjetër. Kam frikë të plakem, por sidomos kam frikë të vdes, pa pasur pranë një dorë gruaje.

LePuRuShJa

LePuRuShJa: ♫ Stafi Administrues ♫; Shteti :
Gjinia :
Antarësimi : 11/09/2007
Nr i postimeve : 122965
Pikët : 260987
Votat : 311
Titulli Preferuar : E përse mos të të Dua?! - Kur diçka e vogël nga Ti, sjell Ndjenja të pafundme tek Unë!

Post n°10

Re: Histori domethënëse!

Mesazh nga LePuRuShJa 7/12/2014, 09:31

Një profesor, përballë klasës së filozofisë, pa thënë asnjë fjalë, merr një vazo të madhe boshe dhe transparente, dhe fillon ta mbushe me topa golfi. Më pas pyet studentët .

– A është vazoja e mbushur plot?

Studentët përgjigjen Po. Atëhere profesori merr ca toptha qelqi dhe i hedh në vazo. Topthat e qelqit mbushin hapësirat boshe të mbetura ndërmjet topave të golfit. Më pas profesori i pyet sërish studentët nëse vazoja ishte plot dhe ata përgjigjen perseri, Po.

Profesori merr një kuti me rërë dhe e hedh brenda në vazo. Pa dyshim rëra i mbushi hapësirat boshe dhe profesori pyet: A është tash vazoja plot. Këtë herë studentët u përgjigjen njëzëri Poo.

Profesori, me shpejtësi, i hedh një filxhan kafe vazos dhe padyshim që ka vend për të edhe pas mbushjes me rërë.

Studentët filluan të qeshin nga ky demonstrim i profesorit …

Kur të qeshurat mbaruan profesori thotë:

“ Dua të kuptoni se kjo vazo simbolizon jetën…”

Topat e Golfit janë gjërat e rëndësishme si familja, fëmijët, shëndeti, miqtë, dashuria, pra gjërat që na pëlqejnë. Janë gjëra që, edhe sikur të humbisnim gjithçka dhe të na mbesin vetëm ato, jeta jonë do të ishte ende plot.

Topthat e qelqit janë gjërat e tjera që na interesojnë, si: Puna, shtëpia, vetura, etj.

Rëra është diçka krejt tjetër: Gjërat e vogla.

Paramendoni nëse ne së pari do të vendosnim rërë në vazo, atëherë, nuk do te kishte vend as për topat e golfit e as për ata të qelqit.

E njëjta ndodh me jetën.

Nëse harxhojmë gjithë kohën dhe energjinë tonë për gjërat e vogla, nuk do të ketë hapësirë për gjërat vërtet të rëndësishme.

Kushtojuni kujdes gjërave që janë thelbësore për jetën tënde:

Luaj me femijët e tu, gjej kohë për të vizituar mjekun, dil për darkë me partnerin tënd, praktiko sportin tënd të preferuar. Do të keni gjithmonë kohë për ta pastruar shtëpinë, për të prerë barin në oborr, për të vendosur gjërat në vendin e duhur.

Vendos prioritetet e tua:

Ndryshimi është vetëm rërë …

Një nga studentët ngrit dorën dhe pyet se çfare simbolizon kafeja.

Profesori buzëqesh dhe thote: “ Jam i lumtur që ma bëtë këtë pyetje. Është vetëm për të treguar se nuk ka rëndësi se sa e nxënë është jeta juaj, ka gjithmonë vend për një kafe me miqtë tuaj”.

Princesha...

Princesha...: ♥ Stafi Moderues ♥; Shteti :
Gjinia :
Antarësimi : 27/09/2012
Nr i postimeve : 12617
Pikët : 23727
Votat : 296
Titulli Preferuar : Zemra eshte diqka qe mbane njeriun gjall , zemra di te duaj me forcen e saj te mbrendshme, dhe zemra di te urrej po me te njejten forc kur lendohet.

Post n°11

Re: Histori domethënëse!

Mesazh nga Princesha... 7/12/2014, 19:32

Kjo, eshte nje histori qe i perket nje ushtari me emrin Mehmet i cili kishte shkuar per te kryer detyrimin ushtarak ne Veri te Irakut, i cili me se fundmi kthehet ne shtepi. Mehmeti para se te kthehej ne shtepi merr ne telefon familjen e tij qe ishte ne Stamboll.

E dashur nene dhe baba me se fundmi po kthehem ne shtepi, por para se te vij dua tju pyes per dicka. A mundem te sjell edhe nje shokun tim ne shtepi?Padyshim u pergjigjen ata. `Do te ishim shume te lumtur te njeheshim me ate`. Por ka dicka qe ju duhet ta dini` vazhdoi me tej Mehmeti, ai u plagos rende ne lufte. Ai shkeli minen e zeze dhe humbi njerin krah dhe njeren kembe. Ai nuk ka vend tjeter se ku te shkoje. Une dua qe ai te vije tek ne dhe te jetoje me ne.

” Me vjen shume keq qe e degjoj kete biri im, ndofta ne e ndihmojme qe te gjeje nje vend tjeter”. ` Jo ai do te jetoje me ne kete dua une tha ai ….”. `Biri im, tha i ati `ti nuk po e kupton se cfare po thua. Nje person qe ka nje problem kaq te madh neve do te na shqetesonte.

Ne kemi jeten tone dhe nuk mund te lejojme nje ndryshim te tille. Une mendoj se ti duhet te vish ne shtepi dhe ta harrosh kete djale. Ai duhet te vazhdoje jeten e tij dhe ka per ta gjetur nje rruge. `Pas kesaj Mehmeti e mbylli telefonin. Nena dhe babai i tij nuk degjuan me asnje fjale rreth tij…

Pas disa ditesh, dikush nga policia e Stambollit i mori ne telefon. Dhe i thane qe djali i tyre kishte humbur jeten pasi kishte rene nga ndertese. Sipas policise ishte vetevrasje.

Me nje shqetesim te madh nena dhe babai moren avionin e pare dhe u nisen per ne morgun e spitalit shteteror te ketij qyteti per te bere verifikimin e personit. Ata e verifikuan Mehmetin. Por ata i shqyen syte…., sepse verifikuan dicka qe ata nuk e dinin. Mehmetit i mungonin nje krah dhe nje kembe…!!

Ne kete histori kjo nene dhe ky baba i ngjajne nje femije. Ne e kemi te thjeshte te duam njerezit e qeshur dhe qe duken mire qe na rrethojne por ne rastin kur ka njerez qe nuk jane te shendetshem sa ne dhe qe na shqetesojne, qe nuk jane te bukur sa ne dhe qe nuk jane te zgjuar sa ne, preferojme te rrijme larg ketyre personave.

Lutemi shume qe askush nuk na vendos neve ne kete kategori. Nje njeri qe ushqen nje dashuri te njeanshme eshte deri ne fund pjese e familjes sone sado qe ne te jemi te shemtuar, te varfer, ose te pazote....!!

Re: Histori domethënëse!

Mesazh nga Sponsored content

BOTASHQIPTAREFORUM

Histori domethënëse!

Histori domethënëse!

Re: Histori domethënëse!

Re: Histori domethënëse!

Re: Histori domethënëse!

Re: Histori domethënëse!

Re: Histori domethënëse!

Re: Histori domethënëse!

Re: Histori domethënëse!

Re: Histori domethënëse!

Re: Histori domethënëse!

Re: Histori domethënëse!

Re: Histori domethënëse!

Similar topics

Similar topics