Sa tragjike...

Tek po prisja ne qetesi,ne trotuar me shoket e mi,
U merzita thashe c’te bej,valle me ke te bisedoj,
Kur papritur aty prane nje vogelueshe me shikon,
Thashe te shkoj te bisedoj me te ,e pastaj me te te lodroja.

Por, jo pastaj s’munda ti flas,sepse dy syte e saj plot gaz
Dicka me kujtonin,kohen e shkuar me afronin
Ne syte e kesaj vogelushje,ngjyre qielli si kristal
gjindeshin syte e EDES, qe kisha dashur, e me vone ishim ndare.

O EDA ku je ti,per pak kohe te harrova
Ty te shoh vetem ty,EDA ti ta dish se sa te dua une prape.
Ju afrova une vogelushes,si e ke emrin une e pyeta
LINDA,LINDA mu pergjigj,me zerin e saj te bute e te lehte.

O moj LINDA bukuroshe
As me thua mua ti,ke po pret me kaq lumturi
LINDA e vogel buzeqeshi une,! foli e pastaj qeshi
Po pres mamin une tani,te shkojme te lodrat perseri.

Po kush eshte valle mami yt,ti nga syte kujt I ngjan,
Dhe ne balle syte e bukur te EDES qe dua ti mban.
Ja ku eshte mami im,thirri LINDA e vrapoi
Nje grua e kapi per dore dhe e perqafoi.

Oh ne cast sec ndjeva,syte mu erresuan
Se ne duart e mia pak me pare vajza e ime kishte qendruar
Ne te dy ne ate cast si statuja po qendronim
EDA me shihte me inat,dhe ne syte e saj nje lot I bukur vezulloi.
Fryma me merrej me ngulm, shpirti me ish copetuar
Prane meje, fare prane qendronte EDA qe shume e dua.

Si vegim ne ate cast,koha e shkuar mu kujtua
Kur EDA tha se priste femije,dhe une ika e lashe si te huaj,
Shume kohe me pare kisha kerkuar ,ne lagje e qytet
Por jo se kisha gjetur,dhe mundohesha qe ne zemren time ta mbyllja kete

plage,
Duke thene se ajo kash vdekur!
Dhe tani pas 5-vjetesh,para meje me qendronte
Duke me pare me cudi,si nje te huaj qe nuk deshiron ta shikonte.

EDA belbezova lehte,ta dish sa te kam kerkuar
Cdo dite per ty kam menduar,cdo nate per ty kam enderruar
LINDA eshte vajza ime,me thuaj EDA mos hesht me
Me thuaj pra ki meshire,te lutem mos me ler te vdes.
Ajo me pa e inat,dhe filloj te fliste,
Kete femije qe sot e dashke,pse para 5-vjetesh e braktise.
Na le e u largove,me le dhe me tradhove
Duke jetuar ne vetmi,rrita vajzen femi.

Tani c’pret nuk dua te te shohe,largohu ik sa me larg
Shpirtin me, mos ma copeto,20 vjece mu me le,fat te zi e jeten ma
nxive!!
Mos valle nuk u ngope e don t’ja nxish jeten edhe kesaj femije.

Atehere I mallengjyer u ktheva nga LINDA ,hapa krahet me mallengjim
Qe ti jepja pak ngrohtesi,
LINDA I thashe jam babai yt,te lutem te pakten ti
Te lutem mos me braktis,une tha LINDA nuk kam baba
Babai im a vdekur,mjaft thirri EDA ,LINDA,hajde sot ne rruge helmin
kemi
gjetur,
LINDA e vogel ne ate cast,mua me inat me pa,dhe filloj te vajtonte
Mamin e saj te perqafonte .

Shkoj shume kohe dhe LINDEN se pashe me,EDEN shihja ne enderr cdo nate,
Veshur me fustan te bardhe,dhe me pyste perseri ,Pse ke ardhe??
Nje dite ne lulishte kalova,si gjthmone me melankoli
Kur pa pritur c’te shikoja LINDA ecte ne vetmi
LINDA thirra fort vrapova,hapa krahet dhe e perqafova,perhere te pare
kur e
pushtova
Ne kraharorin tim tik-taket e zemres se saj degjova.

Ne duar mbante nje tuf me ,trendafila gjak te kuq,ne sy cudi kish lot
Valle mos ishte e semure apo kish lumturi plot
Mendova se ne syte e saj,lotet nuk ishin vetem gaz,prandaj I thashe me
qetesi,hajde te ulemi te dy bashke.
I ngrita floket e saj kacurrela,dhe e pyeta LINDA t kuj po ja dergon??
Mos mami ka ditelindjen dhe asaj po ja dhuron
Jo tha LINDA me ze te dridhur, mamit vertet po I coj
Por jo per ditelindje po ne varreza po ja dergoj!!!

Mami im nuk rron me,vdiq plot trishtim,tek po vdiste plot
hidherim,thirri ku
je GONI im??!!
Nuk e di se si ne kembe qendrova,shpirtin se si e frenova,shpirtin qe
donte
te dilte,sesi e ndalova
Kapa LINDEN I fshiva lotet,dhe me te per dore ne trotuar,kalova dhe per
nga
varrezat u drejtova
Ne te dale te varezave,ish nje varr I ri ,ku me germa floriri ish
shkruar
EDA, EDA qe vdiq ne rini!
U afrova dhe u ula, lotet me nuk I durova,varrin filloja ta pushtoja me
te
puthura ta mbuloja.

EDA- EDA thirra me ngushellim,te lutem ngrihu vetem njehere, te te shoh
ato
sy plot zjarr e te vdesim te dy penjehere!
EDA te lutem ngrihu LINDA te kerkon,EDA-EDA lotet tane nuk degjon
O ti dhe dhe I zi,te lutem vetem per nje cast,te lutem lere EDEN te
dale,te
mos rri aty ne varr.
Pse mes eshtrash e krimbash ,trupi I saj duhet te qendroj,pse valle
engjell
si ajo s’duhet te shohe drite perseri !!

Mire pra kete lutje nuk po ma degjon,mesazhin tim plot me lot,dergoja
EDES
ne ate bote,dhe tregoj plot me gjate,
se sa shume e dashurova,dhe dhuroj shpirtin tim po se pranoi
EDA e di mire se une ne varr ty te cova,ndaj I lutem zotit shpirtin tim
ne
ferr ta coje
Deshiroj qe shume shpesh te vdes,qe me ty te takohem,qe me ty te
bashkohem
Ne kete cast me lot e ngasherim,ne faqe dicka po luante,ishte buza e
LINDES
qe me embelsi me foli
Babi babi ti mos qaj,shpirtin tim mos e copeto,zemren time te vogel ,ti
mos
e lendo.fjala babi me tronditi,
O sa shume e kisha pritur,sepse edhe ne enderr kjo fjale me kish ikur,
Ne kete cast,me gishtin e vogel LINDA dicka po me tregonte,sepse loti
im e I
saj,mbi fjalet e pistafit te bardhe kishin rene!

Mos qaj ti LINDA mos qaj se babai ty do te te marre.mora LINDEN per
dore,nga
varezat te dy dolem
Ktheva koken menjane sepse dashurine atje kisha lene,bashke me
dashurine
,kisha lene edhe shpirtin tim.
Tani zemra per LINDEN me punonte,qe asaj lumturi ti dhuronte,mora
LINDEN une
per krah,dhe fot e perqafova,
Lotet rridhnin curk,ne syte e saj nje shprese shikoja.

LINDA – LINDA zemra ime,sa fat keqe paske qene
Njehere e vogel pa baba dhe tani je pa mama.

Mora LINDEN per dore dhe I mora nje akullore,por nuk e donte rrinte e
shikonte
Po pse nuk e do akulloren LINDA, oh more babi si kur te ishte dhe
mami,sa
bukur….dhe te tre ne lulishte tani te shkonim,
Dhe ne zemren tone krahe do te merrte enderrimi!

Oh ta dish ti o babi,sa shume mami te donte,sa here te kujtonte me te
puthura e lot fotografine tende mbulonte!
Ne ate moment,akullorja LINDES nga duat sec I ra,dhe filloj pas ne
gruaje te
vraponte
Mami mami ti me prit,mami mami ti mos ik,
Kur e pa qe s’ishte ajo
U kthye nga une me ngasherim, koken mbi trupin tim mbeshteti,ngasherimi
I
saj me rreshqethi!!

Qe te dy ne trishtim,
Ne krahe te njeri tjetrit rrinim
Dhe yjet lart ne qiell
lotet tane shikonin

--------------------------------------------------------------------------------
Në nje pallat te bukur jetonin prane e prane
dy te rinj te lumtur,vajza quhej Ada dhe djali Marion.
Kur ishin te vegjel,oh,sa shume lodronin,
ne rinine e tyre njeri-tjetrin sa shume e dashuronin


bisedonin per gjithcka dhe shiheshin sy me sy
Ada ish e bukur,fytyra si hene
ecen lehte,ngadale si flutur
ne lagje i therrisnin Sofia Loren.


Ndersa Marioni simpatik te gjithe e admironin
flokedrejt,e sykalter te kujton Alen Delonin.
SA te lumtur ishin vetem,me njeri-tjetrin bisedonin
qe te dy nje mendje kishin asnje tjeter sdashuronin.


Nje dit te zymt dimri ndodhi dicka shume e erret
Marioni shkoj drejt perendimit,Aden e la ne
kulmin e pikellimit.



Ada priste,qante nate e dite
ne syte forme bajame nuk shihej me ajo drite
qe Marionin forte e magjepsi
dhe ate cast fort e deshi.



Ne dritare rri e merzitur
Ada nje jastek te bukur po qendis
postieri nga Franca i solli nje leter
Marioni i saj ndodhej ne Paris.



Ne duart qe i dridheshin zarfin shpejt e kapi
letren nxorri qe andej,me ne fund e kapi
Oh c'temerr ne syte e saj,valle c'kishte ngjare?
Marioni e kishte harruar nje franceze kishte marre



"Ada mos me prit,martohu me nje tjeter
Une s'isha per ty,ai do te beje me te lumtur patjeter"
Ada me nje fryme letren lexonte
me ne fund ishte fjala me e veshtire
ajo e perlotur me shpirt e mallkonte
kush e ka shpikur fjalen "Lamtumire"


Mbi letren e bardhe nje pike loti ra
dhe boja e kolorit u nda e u shpernda
i fshiu lotet Ada,u ngrit e keputur fare
ku i kishte humbur bukuria vajzes lozonjare?


Po tretej dita-dites,fytyra u rreshk shpejt
se vetem nje dashuri kishte pranuar ne jete.
Me vete mendonte:Ku te jete tani?
Francezen perqafonte aop pi ne vetmi?

Me koto mendime ne koke tere diten
ne shtrat e vetmuar e kalonte,derisa nje dite
ne spital u shtrua dhe mjeket ja prene shpresen per ta sheruar

Fluturoi avioni i madh drejt Italis
Ada ne nje pavion te romes u shtrua
e zhytur ne terrin e vetmise
nga te dashurit e saj sikur u harrua

Megjithese e semure bukuria se kish harruar
ndaj mjeket e Italise pas saj u dashuruan
dhe vuanin patjeter per ta sheruar

Papritur,nje dite me pas avioni France-Itali
ulet ne aeroportin madheshtor,plotori
Marioni me francezen zbriten te
Muajin e mjaltit ne Rome per ta kaluar

Ajo ne shtrat,ditet i kishte te numeruara
ndersa ata shetitnin neper Rome te perqafuar
Papritur francezen na e ze nje grip i lehte
Marioni na e shtron ne pavionin e Ades se shkret


Ne nje dhome rastesisht i shtruan
po te sa miqesisht ato u bashkuan
Marioni nje dite te dera e dhomes u shfaq
po c'te shihte valle,fati ja kishte punuat paq

Buqeta me lule nga dora i ra
Aden te shtrati tjeter kur e pa
Francezja lehte buzeqeshi,lehte me shenje e ftoi te luante
Por ai s'levizi fare per here te pare sju bind
Aden me mall veshtronte

Ada ime e shtrenjte belbezoi pa dashur
Atehere e kuptoi sa shume e kish dashur
Ju afrua fare prane,me endje e veshtronte
syte ishin po ata,vetem se fytyra si ndriconte
Oh sa shume ishte tretur,sa shume ish sfilitur
ne dritare ate duke pritur

Ada hapi pak syte me mall e veshtroi
pastaaj i mbylli serisht me agoni foli
"TE desha Marion,te desha sa qielli
me shume se gjithecka ishe vet dielli
Por tani morri fund cdo gje, une po ndahem prej jetes
te uroj vec lumturi ne krahet e zhulietes.

Veç nje amanet te fundit ma plotesoni
Ju lutem kthehuni ne ne France mos qendroni
Marioni afroi buzet per ta puthur por ajo mbylli syte
pergjithmone
dhe si ne perralla drejt zotit fluturon

Francezja e bukur dicka kish kuptuar
por pyeti Marionin me shume per tu sqaruar
kur e morri vesh te verteten leshoi nje psheretime
Marion pse e bere kete per fajin tim?

Duke qare u ngrit nga shtrati,drejt Ades u afrua
lotet nga faqia seç i rane Ada i tha "sa shume te dua"
Por tani je e vdekur jeta tu keput ne mes
si nje lule qe s'ka petale e s'mban nje pike vese

Mblodhi lulet qe Marioni i solli
mbi trupin e Ades i hodhi e mbuloi
e beri si zane,gjerdanin e saj i viri mbi balle
Nga Marioni u kthye serisht e perqafoi por vetem miqesisht
"Ti duhet te kthehesh ne vetem atje do gjesh Lumturi"


Une ne France do te kthehen se atje vendin tim kam
ti je djale i shkathet,je djale me mend
kthehu bashke me Aden ne atedheun tend,
Avioni drejt Shqiperise fluturoi me shpejtesi
perpara kembeve te Marionit,qendronte arkivoli i zi


Marioni qante,ishte bere pike vrer
Ade e dashur i thote,s'do te te shoh me asnjihere
Por kudo qe te shkoj çdo hape qe do te hedh
veç ty do te kujtoj sdo te harroj asnjihere
Te lutem falme e dashur,faji s'ishte imi
nuk ish i askujt por veç i mjerimit.