Suzana Zisi - Meditime mbi glob

Suzana Zisi
Suzana Zisi e lindur në Vlore ne 1967, është diplomuar për Gjuhë dhe Letërsi Shqipe ne Elbasan ne 1990. Prej vitit 90’ deri në 2000, ka prezantuar krijimtarinë e saj në faqet e gazetave letrare të kohës. [justify]Boton vëllimin e parë poetik “E bardha ështe pak” në 2004. Libri u prit mirë nga kritika dhe lexuesit. Ai u përzgjodh ne 5 vëllimet poetike më të mira nga Juria e Konkursit Kombëtar “Penda e artë” 2005.



Në 2006, botohet vëllimi i dytë poetik “Imazhet kanë ftohtë” me parathënie të kritikut dhe studiuesit të mirënjohur kosovar, Agim Vinca

Meditim mbi glob

Hija e flokëve të mi,
Mbuloi Europën.
Nën diell,
mbete,
Ti.
Shqipëria ime e vogël…!
Dhe,
si një princeshëzë e artë,
Dritë lëshon mbi glob…!
Faleminderit,
Përfytyrimi
im,
Snob...!!!

E bardha eshte pak

Një mur,
i lyer
me të zezë
dhe me të bardhë...
E zeza - është shumë.
E bardha - pak.
Ngjyrat,
luftojnë ashpër.
Ngjyrat,
lëshojnë gjak.
Përpëlitet e bardha.
E zeza, shumohet.
Syri,
më tmerrohet…!
Mur.
Mur i zi,
larë në gjak.
S’dalloj dot të bardhën.
E bardha,
.............është,
......................pak…!

Nga sytë e tu



Nga sytë e tu,
buron një dritë e mirë.
Kjo dritë,
ka kohë që më mungon…
Më duket vetja shkretëtirë,
Ti – oaz që më tundon.
Jemi kaq larg…!
(ndonëse dy hapa)
Mos e zgjat dorënme ngurim.
Se digjem,
Digjem porsi flaka...
Dhe,
mbetet
veçse,
Hiri im!!!

Një gjethe

E zgjidha,
magjinë
e egzistencës.
Jam gjethe,
e flakur
mes rrugës…
Kalojnë
mbi mua,
pushtete,
këësh…!

"Unë - Udha jote, Ti - Qumështi im..."

. . .

Të ndiej…
Hapash yll më yll,
..................qiejve të kërkoj.
Jam hapësira
që në kohë të gjej,
Jam tisi i natës,
.............puthjesh të mbuloj.

Mbrëmjeve të kthjellëta,
E etur për zgjim,
Unë - udha jote,
Ti - qumështi im…

Kthehu…


Zvarrite hapin e plogësht,
Mbi gjurmën që le kur erdhe,
(E parmja dhe e mbrapshta
S’përputhen aspak)

Këët e ikjeve pa kthim,
Lermi në prag.

Ktheje me fund kupën e verës – gjak.
Edhe trishtimin…

Për dashurinë që nuk t’i ngrohu
……………………….ankthet e ftohta,
Për zjarrin që mbi hirin e saj u mpak.

Mëshoji me forcë gjurmës së ikjes,
Për të gdhendur kthimin…