Une nuk isha, ndersa ti derdhje lot,
Dhe lotet e qiellit binin mbi ty.
Shpirti me thyhej, sa shume se them dot,
Ne naten qe shtrihej ngadale mbi te dy.
Mungova, isha atje ku nuk doja.
Trishtuar, me duhej te recitoja gezim
Nuk shihja as yje, as henen kundroja,
Teksa doja te rendja ku ish shpirtin tim.
Me mire, ndoshta, qe me lot nuk te pashe,
Me mire qe dhe ti me lot sme pe mua.
Ne enderr me dhimbte, me vriste, pa fjale
Ajo largesi nga zemra qe dua.
Ne diten qe erdhi, nje diell me shihte
Trishtueshem, sikur te me thoshte me fal,
Qe su be aq i nxehte, sa te tera ti shkrinte
Malet dhe rruget qe neve na ndane