Zemra ime nuk rrah me
pa ty
Eshte nate.Jam ulur ne shtratin ton ku tash e vetmuar shkruaj
rreshtat per ty.Askush nuk me kupton me shume sa ditari im,ne te cilin tash e
nente muaj shkruaj dhimbjet qe kam per ty.Shpesh dal ne ballkonin e shtepis,aty
ku ne te dy ,bashke,here-here deri ne mengjes qendronim pran njeri tjetrit duke
biseduar per te ardhmen tone.Por,tash vendi yt ne ballkon eshte i zbrazet .Ku je
ti?Pse u zhduke ne erresire pa fund?U bere engjull e shkove ne qiell kurse mua
me le te perballem e vetme me jeten.Ti me mesove c'eshte jeta ,c'eshte
dashuria.Te gjitha keto i mesova dhe i perjetova me ty.Por,tash ti i more te
gjitha me vete.M'i more gezimet dhe endrrat e mia!Edhe zemra ime u varros se
bashku me tenden.Me ajo nuk ka force te rrah per askend tjeter.Ti ishe dhe do te
mbetesh i vetmi per mua...Tash jam e humbur diku ne erresire ,sepse ylli i vetem
u shua per mua dhe s'ka kush ta shkelqej me jeten time!Sa e trishtuar jam ne
keto qaste qe po shkruaj ne ditarin tim per dhembjet e mia!Sa shume me mungon ti
qe te desha shume!Sa shume me mungojne fjalet e tua...Dhjet vjet bashke ishin
vitet me te lumtura te jetes sime,sepse te desha ashtu siq ishe...Sa e sa gjera
i tejkaluam bashk...Tash jetoj me kujtimet qe me shpalosen qdo nate para se t'me
ze gjumi.Dhe jetoj me to...Zemra me dhemb kur shoh femijet tane kah flen pa
ty.Pse jeta u tregua aq mizore ndaj tyre?Pse ua mori baban mu ne kohen kur
kishin nevoj per ty me se shumti?! Por,nje rreze drite me ngroh shpirtin,kur
shoh tre engjujt tane,fryte te dashurise sone dhe,me japin force qe te
jetoj...
pa ty
Eshte nate.Jam ulur ne shtratin ton ku tash e vetmuar shkruaj
rreshtat per ty.Askush nuk me kupton me shume sa ditari im,ne te cilin tash e
nente muaj shkruaj dhimbjet qe kam per ty.Shpesh dal ne ballkonin e shtepis,aty
ku ne te dy ,bashke,here-here deri ne mengjes qendronim pran njeri tjetrit duke
biseduar per te ardhmen tone.Por,tash vendi yt ne ballkon eshte i zbrazet .Ku je
ti?Pse u zhduke ne erresire pa fund?U bere engjull e shkove ne qiell kurse mua
me le te perballem e vetme me jeten.Ti me mesove c'eshte jeta ,c'eshte
dashuria.Te gjitha keto i mesova dhe i perjetova me ty.Por,tash ti i more te
gjitha me vete.M'i more gezimet dhe endrrat e mia!Edhe zemra ime u varros se
bashku me tenden.Me ajo nuk ka force te rrah per askend tjeter.Ti ishe dhe do te
mbetesh i vetmi per mua...Tash jam e humbur diku ne erresire ,sepse ylli i vetem
u shua per mua dhe s'ka kush ta shkelqej me jeten time!Sa e trishtuar jam ne
keto qaste qe po shkruaj ne ditarin tim per dhembjet e mia!Sa shume me mungon ti
qe te desha shume!Sa shume me mungojne fjalet e tua...Dhjet vjet bashke ishin
vitet me te lumtura te jetes sime,sepse te desha ashtu siq ishe...Sa e sa gjera
i tejkaluam bashk...Tash jetoj me kujtimet qe me shpalosen qdo nate para se t'me
ze gjumi.Dhe jetoj me to...Zemra me dhemb kur shoh femijet tane kah flen pa
ty.Pse jeta u tregua aq mizore ndaj tyre?Pse ua mori baban mu ne kohen kur
kishin nevoj per ty me se shumti?! Por,nje rreze drite me ngroh shpirtin,kur
shoh tre engjujt tane,fryte te dashurise sone dhe,me japin force qe te
jetoj...