Edoja si i qmedur

Vizitor: Vizitor

Post n°1

Edoja si i qmedur

Mesazh nga Vizitor 2/7/2009, 21:09

Ishte vetem 17 vjeçe kur u dashurua me mua. E njoha ne gjimnaz. Une isha viti i katert kurse ajo ishte viti i pare. U mundova shume derisa ja vitova zemeren, por nuk e dija qe ajo do ma thyente zemren
Lidhja vazhdonte per mrekulli. Ne fund te shkolles filluan sherret
Donte dhe nje jave te mbaronte viti shkollor. Ajo po mbaronte vitin e pare kurse une po largohesha nga shkolla. Pasi mora pergjigjen e shkolles per ne Gjermani, ajo me kerkoi te takoja vellain e saj, gje qe une nuk e prisja. Nuk e kundershtova. E prita vellain e saj sa doli nga shtepia. E thirra dhe e ftova per kafe. Ai u trega shume i mire me mua. U ulem dhe i tregova si ishte muhabeti. Ai e dinte qe une per 1 muaj do largohesha nga Pri….ni. Mbasi i tregova gjithçka ai nuk u tregua shume i keq me mua. Me tha vetem "Te gjithe jemi çuna, dhe te gjithe duam ne jete". Une u qetesova nga fjalet e tij.
Ne darke fola ne telefon dhe ajo ishte shume e qe une mora nje inisiative qe nuk me takonte tani per tani se isha vetem 19 vjeç.
Shkolla mbaroi.

Mbas mbarimit te shkolles filluan xhelozite
Ajo vendosi te kalonte pushimet ne … te halla e saj. Mua nuk me pelqeu qe ajo te ikte ne ….. sidomos qe ajo do te qendronte 2 muaj. Une nuk doja per faktin se nuk rrija dot pa e pare ose pa e takuar. Me ne fund ajo iku pa me thene gje. Mbas 1 jave me mer ne telefon nga ……. dhe me thote se do rri 2 muaj. Une u nxeva shume dhe i bertita ne telefon. Mbas nje debati ja mbylla telefonin.Nuk komunikova me te per 1 muaj rresht. Mbasi erdhi nga ….. une isha ne ……. te njerezit e mi. Qendrova 1 jave ne …… per te harruar ate histori qe vertet me vrau. U ktheva nga …… 1 jave me vone pasi ajo kishte ardhur, nuk dija gje per ardhjen e saj. Me mori ne telefon dhe me tha: Faton dua te takoj. Ti harrojme ato qe u bene...........................?
Vendosa ti harroj te gjitha. Por prap mbaja inat ne vetvete se si mundi te ikte pa me thene.
Ndarja ndodhi per faktin se;
Pasi kjo erdhi nga ….. ndenji 3 dite dhe kerkonte te ikte prape ne Theranda. Une u merzota aq shume sa i thashe;
Po ike dhe nje here ne Priz…en kur te vish ti nuk do jesh me mua i lidhur. E thashe vetem per faktin se doja qe ti jepja pak frike (ne kuptimin qe ajo te mos ikte). Kurse ajo ma mori sikur une nuk e doja me. Filloi dhe me thoshte se ti nuk me do, do te me mbash mbyllur ne shtepi etj........
Ndenji rreth 2 dite dhe me mori ne telefon dhe me tha; Faton une dua te ndahem nga ty per faktin se ti je shume xheloz. Une i thash une jam xheloz por jo deri ne ndarje. Por ajo ashtu donte ashtu beri. Nuk reagova keq thjesht mevinte inat se me thoshte qe vdekja do na ndaja ne te dy asnje tjeter.Nejse. U ndame.
Rri dy dite kjo dhe me mer ne telefon. Me thote qe Faton u be ti harrojme.
Kjo gje mua me ishte bere........
Une i thashe jo ne u ndame dhe nuk kemi per tu lidhur me. Nga ana ime mos prit qe une te mar ne telefon dhe te them ?? une te dua, Ate mos e prit nga mua. Ajo filloi te qaje ne telefon. Une e mbylla telefonin. Per faktin se ishte hera e trete qe me thoshte do ndahemi dhe rrinte 2 dite me thoshte u bene ca u bene ti harrojme.!
Nuk foli dhe e mbylli telefonin duke qare. E mora kete vendim per faktin se ishte hera e katert qe ma thoshte "do ndahemi".

Une edhe sot e kesaj dite jam ndare me të per faktin se

DASHURIA TE LIDH, XHELOZIA TE NDAN

Vizitor

Vizitor: Vizitor

Post n°2

Re: Edoja si i qmedur

Mesazh nga Vizitor 8/7/2009, 09:06

BUKUROSHJA E NATËS

U ndal i zhgënjyer. Nuk dinte çfarë të thoshte. Çdo gjë i dukej si ëndërr. “A është, vallë, e mundur që mbrëmë të kem quar dashuri me aq pasion me një hije” -mendoi. Po, jo. Në thellësinë e qenies së vet ndjeu se e donte, se nuk i vinte keq që kjo gjë kishte ndodhur, qoftë edhe një ëndërr apo shpirti i saj të ketë qenë. I kërkoi falje gruas dhe u nis heshtas, i vendosur ta hulumtonte rastin gjerë në fund. U ulë në një ulëse të afërt që t’i mblidhte përshtypjet dhe të vendoste çka të bënte.

Nata, përplot hënë, si e krijuar për shëtitje, gjersa voziste veturën ngadalë nëpër pylli e dendur prej frashri.

Ramit H. Nga Lubinja e Poshtme (Prizren) nuk mendonte asgjë tjetër, përpos që e përjetonte me kënaqësi atë natë të mrekullueshme të spërkatur me hënë të argjendtë. Rruga e shtrembër malore dukej posi gjarpër i cili ngathtësisht ishte shtrirë nën hënë. Kurse pylli, si nga ana e sipërme, ashtu edhe nga ana e poshtme e rrugës, i jepte një dukje fantastike tërë atij pejsazhi. Vetëm ndonjë klithmë hutini dhe zhurma e prajshme e motorit thenin qetësinë përkohësisht e pastaj, përsëri, vendosej heshtja.

Në një çast, 28 vjeçari Ramit H., vërejti në fund të bërrylit një diçka të bardhë, të paqartë. Dhe gjersa mendonte e përpiqej t’ia qëllonte se çka mund të jetë, hija e bardhë ia bënte me dorë dhe në mënyrë të qartë dëshironte t’i tregonte që të ndalej. Pas një vozitjeje të shkurtër, arriti pranë saj dhe pa vashën me fustan të bardhë:

-Më falë, ju lutem -tha vajza, -a do të më merrni deri në Reçan?

_Pse jo? -u përgjigj hareshëm djaloshi dhe hapi derën që bukuroshja e panjohur të hynte në veturën e tij.

-Për ku je nisur në këtë kohë dhe pse je vetë? - e pyet Ramiti.

-Po shkoj në ballo në Reçan. Ishim me shoqëri, por nuk kishte vend në veturë për mua dhe të fejuarin tim, ndaj u nisëm në këmbë.

-Shumë interesant, -vërejti djaloshi. -Po ku e ke të fejuarin?

-A nuk e vërjete vallë, se ai ishte ratë në skaj të rrugës? E ka zënë gjumi. Do të jetë shumë i befasuar kur të shohë se nuk jam. E si do të jenë të befasuar shokët kur të më shohin në Reçan? -u përgjigj vasha me zë të hareshëm e argëtues.

-Po, nuk është në rregull, duhet të ndalem e ta marrë edhe atë.

-Mos u brengos. A nuk të mjaftoj vetëm unë? Ndoshta nuk po të pëlqej?

-Uh, belbëzoi Ramiti, -je jashtëzakonisht e bukur, por nuk është korrekt kjo.

-Nuk është korrekte, por është tejet romantike, -tha vasha dhe e përqafoi me duart e saj të buta vashërore.

Ramiti ndjeu tërë ngrohtësinë dhe butësinë magjike të bashkudhëtares së panjohur, ndaloi veturën, dhe u kthye kah ajo, e shikoi vashën e bukur dhe buzët e tij u afruan drejt saj. Ndjente se po e humbte arsyen, se nga lumturia do të alivanosej. “Kush po gajlohet tani për të fejuarin” - mendoi. “Kësi rasti të jepet një herë në jetë. Nuk do ta lëshoj edhe njëqind të fejuar të saj të më ndeje,in tërë jetën!”

Kushedi sa kohë ka kaluar në përqafim epshor të bashkudhëtares së stërbukur e edhe sa do të kalonte, sikur në ndërkohë, të mos e zgjonte jehu i motorit, i cili vinte nga ana e kundërt dhe shkonte drejt Lubinjës. E shikoi orën dhe konstatoi se ishte një pas mesnate.

Vizitor

Vizitor: Vizitor

Post n°3

Re: Edoja si i qmedur

Mesazh nga Vizitor 8/7/2009, 09:07

-Uh...veç qenka vonë, duhet të ngutemi - tha djaloshi.

Vasha vetëm buzëqeshi duke e puthur nëpër faqe. E ndezi motorin dhe u nisën. Balloja veç ishte në kulminacionin e zhvillimit. Nuk i shkohej në sallë. Dëshironte ta kishte sa më pranë, ta kishte tërë jetën. Salla e madhe në fshat vezullonte. Prej saj shpërthente muzika dhe zhurma e madhe e të rinjve, djem e vasha, të cilët argëtoheshin me afsh.

-E di çka -tha Ramiti. -Më së miri është që ne të shkojmë deri te “MADERE” dhe të pimë diçka.

-Okej! Ti nuk po humb kohë bukuroshi im...pranoi vasha dhe të dy filluan drejt restorantit të njohur të kësaj ana.

Djaloshi e mori për dore dhe, nëpër grumbullin njerëzve të rinj, që argëtoheshin në rrugë, e çoi në restorant. E zgjodhi vendin ku askush nuk do t’i shqetësonte. Iu bë se tavolina në qoshen e djathtë ishte si e krijuar enkas për të, e edhe drita ishte ca e ngulfatur. Gjatë bisedës mësoi se quhej Sanije H. Dhe se jetonte në Drajçiq. Ndejën gjatë pranë tavolinës duke ndërruar shikime plot butësi dhe duke ia ledhatuar duart njëri-tjetrit. Në fund porositën nga një kafe, që ndoshta do t’i freskonte që të mund të qëndronin zgjuar e të kënaqeshin në këtë takim gjerë në agim. Vasha pastaj propozoi që të shkonin gjerë në sallë e të vallëzonin së bashku. U ngrit dhe në atë moment derdhi filxhanin gjysmë të zbrazur të kafesë, i cili u rrokullisë dhe u ndal në fustanin e saj të bardhë. Kërkoi nga kamarieri një gotë ujë, ndoshta o të mund ta hiqte njollën. Provoi, por njolla edhe më tej mbeti shumë e dukshme.

-S’ka problem -tha Sanije. Ndoshta nuk të vjen turp të më çosh kështu në sallë. E kur të shkoj në shtëpi, i heq me varakin.

-Si? Të turpërohem me një bukuroshe të tillë? Të çoj edhe në fund të botës, vetëm të jesh paranë meje.

Vallëzonin...Ritmi magjeps e marramendës i muzikës “ever-grin” i dehte shpirtrat e tyre. Ramiti fuqishëm e afronte për trupi të dashurën e vet të papritur, gjersa bukuroshja magjepse zinte ritmin e muzikës, duke e puthur princin e saj. Teni i saj i bardhë, fytyra e përsosur në harmoni me trupin e saj tërhiqte shikimet kureshtare të të pranishmëve enë sallë. Kurse ajo, si në trans, luante me princin e saj, duke i recituar vargjet e buta të këngëve në veshin e djaloshit. Në çast, përnjëherësh vasha u tërhoq nga përqafimi i Ramitit. Shikoi orën dhe tha:

-Duhet t’i gjej shokët e mi, do të brengosën. Ora gati katër e unë askund. Më falë që po ngutem t’i gjej... -dhe humbi në grumbull.

Ramitit priste dhe çuditej se si u zhduk ashtu befas. Priste... Të pranishmit në sallë u shpërndanë dhe nuk mbeti askush, kurse ajo s’dukej kund. “Vallë, ku ka mundur të shkoj?” - mendonte. “Sigurisht është kritikuar prej shokëve, ndoshta edhe i fejuari ka ardhur e tani ka probleme. Por, nesër, patjetër do ta kërkoj në Draçiq.”

Pas pritjes dhe kërkimit të kotë, Ramiti megjithatë vendosi të shkojë në Prizren, meqë duhet të lajmërohej në punë në një organizatë ndërtimore. Ishte punësuar së frikti dhe nuk dëshironte të krijonte komplikacione të padëshiruara.

Vizitor

Vizitor: Vizitor

Post n°4

Re: Edoja si i qmedur

Mesazh nga Vizitor 8/7/2009, 09:08

Punonte, kurse mendjen krejtësisht e kishte në aventurën e mbrëmshme të çmendur. Pas orarit të punës, u drejtua për në fshatin e afërt të vajzës së përmendur dhe vendosi t’i kërkonte sqarim për zhdukjen e saj të papritur pa përshëndetje dhe pa kërkuar falje. Priste s’paku se do t’i kërkonte ndjesë. E pyeti për shtëpinë e saj një grua në moshë të mesme, e cila me kovë në dorë gjend në rrugë. Gruaja i tregoi Ramitit se si shkohet te shtëpia e saj dh e pyeti se mos vallë po shkonte për ngushëllime. Ai, s’u përgjigj asgjë, por pak u befasua dhe mendoi se dikush i afërt i paska vdekur. “Ja, zhdukja e saj e befasishme!” - mendoi. - Sigurisht e kanë lajmëruar mbrëmë se dikush nga të familjes i ka vdekur.”

Trokiti në derë. Ngriti kokën dhe në derë pa nekrologun me emrin saj.

-E pamundur! E pamundur që sot të ketë vdekur! -klithi dhe u zhgeh në vaj djaloshi.

Në atë moment u hap porta masive prej druri dhe doli gruaja, e veshur e tëra në të zezë. Djaloshi ai shpjegoi tërë aventurën e mbrëmshme, duke e shikuar gruan para vetes, e cila u shkreh në rënkim të papërmbajtur.

Duhet të kesh gabim, bir. Vajza ime, Sanija, ka vdekur gati para ter muajsh bashkë me të fejuarin e saj në fatkeqësi komunikacioni.

U ndal i zhgënjyer. Nuk dinte çfarë të thoshte. Çdo gjë i dukej si ëndërr. “A është, vallë, e mundur që mbrëmë të kem quar dashuri me aq pasion me një hije” -mendoi. Po, jo. Në thellësinë e qenies së vet ndjeu se e donte, se nuk i vinte keq që kjo gjë kishte ndodhur, qoftë edhe një ëndërr apo shpirti i saj të ketë qenë. I kërkoi falje gruas dhe u nis heshtas, i vendosur ta hulumtonte rastin gjerë në fund. U ulë në një ulëse të afërt që t’i mblidhte përshtypjet dhe të vendoste çka të bënte.

E luti djaloshin nga fshati me emrin Idriz I. që ta dërgonte në varrezat e fshatit, duke i thënë se ishte një i afërm i vashës se vdekur. Erdhën në fund të varrezave, ku ishte varri me mbishkrimin e emrit të saj në pjesën e sipërme të mermerit. E në vet varrin - befasia: fustani i bardhë i guzhmuar në mesë të varrit!...

Ja, ky është varri i të afërmes tënde. Pranoni ngushëllimet e mia! Vetëm nuk e kam të qartë pse fustani i saj këtu? Por ndoshta e ka sjellë nëna e saj e cila prej asaj dite që vdiq çmendet për të, -tha Idrizi dhe u përkul ta ngriste fustanin.

-Po, ky është fustani i saj! -tha me zë të pikëlluar, duke e shpaluar ngadalë me duar.

Në atë çast u shfaq njolla e freskët e kafesë që mbrëmë ishte derdhur në “MADERA”.

-O jo! -klithi Ramiti dhe ra në alivani pranë varrit të saj.

Idrizit të befasuar gjatë iu desh ta zgjonte nga alivania Ramitin, duke menduar se u alivanos nga pikëllimi për “të afërmen” e vet.

...Do të mbetet fshehtësi se si ndodhi e tërë kjo. Por një gjë është e qartë: 23 shtatori 1997 do të mbetet i pashlyer në kujtesën e ramit H.

Re: Edoja si i qmedur

Mesazh nga Sponsored content

BOTASHQIPTAREFORUM

Edoja si i qmedur

Edoja si i qmedur

Re: Edoja si i qmedur

Re: Edoja si i qmedur

Re: Edoja si i qmedur

Re: Edoja si i qmedur