Shteti
Pikėt
Titulli Preferuar
nga Ishte njehere nje vajze qe dashuroi nje djale marrezisht... E dashuronte me gjithe forcen e shpirtit te saj, ai per ate vajze ishte i vetmi mashkull, kishte sy vetem per ate, zemren atij ja kishte dhuruar qe ne moshe te re. Ishte e dashuruar per personin qe ishte, ose mendonte qe ishte ashtu. Por nje dite ai e zhgenjeu
shume, I tha Lamtumire, nuk te dua me ...... Dua dike tjeter qe zemren ma ka rrembyer i tha ai. Ajo ngeli e tronditur, ngeli e habitur... "Zemer te lutem, me thuaj qe kjo eshte nje nga shakate e tua, me thuaj qe po shikoj nje enderr te keqe... Te lutem me thuaj qe po genjen", thote vajza nga trishtimi dhe duke i lotuar syte. Djali i pergjigjet qe kishte njohur kete vajze
dhe ishte pikerisht "Ajo" qe i kishte rrembyer zemren. E deshperuar vazhdonte te fliste me ze qe dridhej bashke me lotet qe i rrjedhnin nefaqe... "Cfare ka ajo me shume se une, cfare paska ajo me shume se dikushi qe te fshiu lotet ne ditet e trishtimit... qe te fali cdo ndjenje, te fali nje zemer , te fali nje shpirt... Me thuaj,
pergjigju te lutem, si mund te harrosh cdo kujtim, si mund te harrosh cdo dite qe qeshem, si mund te harrosh puthjet qe te kemi dhuruar njeri-tjetrit ..sinqeriteti ku humbi??"... Pas pak minutash djali i pergjigjet. "Midis nesh ka mbaruar gjithcka, me fshij nga jeta jote... nuk te dua me". Dhe pa e kthyer koken mbrapa per t'a shikuar per here te fundit ate vajzen... Iken, largohet.
Kaluan shume dite qe vajza qante ne dhomen e saj, kaluan muaj qe ajo jetonte me fotografite e tij, kaluan vite qe ajo rrinte duke e pritur ate qe ndoshta nje dite do kthehej perseri tek ajo, tek
zemra e saj qe ishte e vdekur. Por kot asgje, ai nuk dukej dhe vajza dita dites po mesohej me mungesen e tij. Zgjohet ne mengjes dhe vendos te ike, ne det asaj i pelqente uji i kripur, i pelqente deti dhe rera e detit. U ul ne rere dhe aty mbylli syte...
Teksa kishte syte te mbyll... e zuri gjumi... Fjeti shume, ishte hera e pare qe shpirti i saj u relaksua komplet, hera e pare qe flente rehat, hera e pare qe e zuri gjumi pa menduar per ate djal qe ishte larguar pa arsye. Kur u zgjua nga gjumi hapi syte dhe kuptoj qe dielli kishte perenduar ishte darke, i doli gjumi sepse filloj te fryente ai ajri i ftohte i darkes .. Duke i thene vetes : "Do doja qe ditet e mia te ardhshme te ishin keshtu; te heshtura, te
qeta, nuk dua te degjoj me zhurmen e zerit tim duke qare, nuk dua te vras me zemren time, dua t'a bej te lumtur...."! Dhe ashtu beri ditet kalonin, ajo ikte per t'u relaksuar ne det... Kalonte disa ore, shkruante ndonjehere dicka ne nje fletore dhe u kthente ne shtepi. Thua qe ajo e kishte harruar komplet ate djalin, dashurine e
saj per ate... Nuk ekzistonte me. Kur nje dite papritur ne ate detin e heshtur ku shkonte gjithmone ai rikthehet po aty...
"
e dashur, ika tek shtepia jote per te kerkuar por me thane qe nuk ishe aty, me treguan qe kishe dalur por nuk dinin vendin se ku ndodheshe . Ne ate cast u mendova shume ku mund
te kishe vajtur dhe me erdhi ne mendje Deti, dikur me kishe thene qe te pelqen rera, te pelqen qetesia e detit, te pelqen uji i kripur i
... Dhe ja pra nuk paskam gabuar ketu ishe, ketu te gjeta" I thote djali vajzes.... Vajza ishte e ftohur ne pergjigjet e saja dhe i thote: "Dhe cfare do te thuash me kete?! Qe mban mend ngaqe me ke dashuruar shume aq shume sa qe u largove nga mua per nje vajze tjeter?!"...
Vazhdon te flasi... "Un nuk jam e merzitur me ty, nuk te urrej, per mua je dikush qe nuk kam njohur kurre!!"... Djali ne ate moment fillon duke qare dhe i thote vajzes:" Te lutem mos u bej si mua, mos u bej e ftohte si mua, dua thjesht te kerkoj falje , nuk arrita kurre te te vleresoja, Un humba koken per dike dhe ajo u solli ne te
njejten menyre sic u solla un me ty, nuk ka falje per kete gje... Dua thjesht te me thuash te me falesh dhe un do largohem". Vajza qante ne ate moment... Dhe i thote..."Un nuk do jem kurre si ty, un nuk do e kisha len dike qe e donte pafundesisht... Un jam thjeshte
nje e panjohur per ty, dhe te fal, jo sepse te dua por thjesht te largohesh nga syte e mi, nuk kam urrejtje per ty, zemra ime ka pesuar shume plage me largimin tend... Por gjeta akoma
forcen per te jetuar... Te uroj fat, i uroj zemres tende qe mos te vuaj aq sa vuajti e imja...Lamtumiren po ta them un pasi nuk arrite te me mbaje ne krahet e tua". Vajza cohet nga rera
dhe teksa po u largonte i thote djalit... "Dikur dikush te deshi pafundesisht, tashme , kjo dikush po mundohet te ndertoje nje jete te re ... Te Lutem mos u shfaq me vazhdo jeten tende. Me kaq ajo u largua... Pas dy ditesh djali i therret poshte shtepise se saj, dhe ajo del ne dritare... Aty ishte nje zemer dhe brenda zemres ishte shkruar "Ndoshta ky njeri ne te kaluaren te lendoj shume, por te lutem jepi edhe nje mundesi zemres time te penduar... Premtoj qe do jesh e lumtur"...
Vajza duke qare mbyll dritaren dhe iken poshte dhe i pergjigjet: "Me vjen keq per zemren tende, por zemra ime eshte ftohur, nuk ndjen me per zemren tende pac fat un nuk te mbaj
inat .... Vazhdo jeten tende". Ajo nuk i dha nje mundesi te dyte, nuk e beri sepse kur dikush largohet pa arsye, kur dikush
largohet edhe pse ajo i fali gjithcka... Nuk ka me
kuptim te rikthehet pasi e zhgenjeu pafundesisht dhe e theu zemren e saje pa meshire copash. Prandaj kur e kemi dike duhet t'a vleresojme kur e kemi prane, jo pasi e humbasim.
shume, I tha Lamtumire, nuk te dua me ...... Dua dike tjeter qe zemren ma ka rrembyer i tha ai. Ajo ngeli e tronditur, ngeli e habitur... "Zemer te lutem, me thuaj qe kjo eshte nje nga shakate e tua, me thuaj qe po shikoj nje enderr te keqe... Te lutem me thuaj qe po genjen", thote vajza nga trishtimi dhe duke i lotuar syte. Djali i pergjigjet qe kishte njohur kete vajze
dhe ishte pikerisht "Ajo" qe i kishte rrembyer zemren. E deshperuar vazhdonte te fliste me ze qe dridhej bashke me lotet qe i rrjedhnin nefaqe... "Cfare ka ajo me shume se une, cfare paska ajo me shume se dikushi qe te fshiu lotet ne ditet e trishtimit... qe te fali cdo ndjenje, te fali nje zemer , te fali nje shpirt... Me thuaj,
pergjigju te lutem, si mund te harrosh cdo kujtim, si mund te harrosh cdo dite qe qeshem, si mund te harrosh puthjet qe te kemi dhuruar njeri-tjetrit ..sinqeriteti ku humbi??"... Pas pak minutash djali i pergjigjet. "Midis nesh ka mbaruar gjithcka, me fshij nga jeta jote... nuk te dua me". Dhe pa e kthyer koken mbrapa per t'a shikuar per here te fundit ate vajzen... Iken, largohet.
Kaluan shume dite qe vajza qante ne dhomen e saj, kaluan muaj qe ajo jetonte me fotografite e tij, kaluan vite qe ajo rrinte duke e pritur ate qe ndoshta nje dite do kthehej perseri tek ajo, tek
zemra e saj qe ishte e vdekur. Por kot asgje, ai nuk dukej dhe vajza dita dites po mesohej me mungesen e tij. Zgjohet ne mengjes dhe vendos te ike, ne det asaj i pelqente uji i kripur, i pelqente deti dhe rera e detit. U ul ne rere dhe aty mbylli syte...
Teksa kishte syte te mbyll... e zuri gjumi... Fjeti shume, ishte hera e pare qe shpirti i saj u relaksua komplet, hera e pare qe flente rehat, hera e pare qe e zuri gjumi pa menduar per ate djal qe ishte larguar pa arsye. Kur u zgjua nga gjumi hapi syte dhe kuptoj qe dielli kishte perenduar ishte darke, i doli gjumi sepse filloj te fryente ai ajri i ftohte i darkes .. Duke i thene vetes : "Do doja qe ditet e mia te ardhshme te ishin keshtu; te heshtura, te
qeta, nuk dua te degjoj me zhurmen e zerit tim duke qare, nuk dua te vras me zemren time, dua t'a bej te lumtur...."! Dhe ashtu beri ditet kalonin, ajo ikte per t'u relaksuar ne det... Kalonte disa ore, shkruante ndonjehere dicka ne nje fletore dhe u kthente ne shtepi. Thua qe ajo e kishte harruar komplet ate djalin, dashurine e
saj per ate... Nuk ekzistonte me. Kur nje dite papritur ne ate detin e heshtur ku shkonte gjithmone ai rikthehet po aty...
"
e dashur, ika tek shtepia jote per te kerkuar por me thane qe nuk ishe aty, me treguan qe kishe dalur por nuk dinin vendin se ku ndodheshe . Ne ate cast u mendova shume ku mundte kishe vajtur dhe me erdhi ne mendje Deti, dikur me kishe thene qe te pelqen rera, te pelqen qetesia e detit, te pelqen uji i kripur i
... Dhe ja pra nuk paskam gabuar ketu ishe, ketu te gjeta" I thote djali vajzes.... Vajza ishte e ftohur ne pergjigjet e saja dhe i thote: "Dhe cfare do te thuash me kete?! Qe mban mend ngaqe me ke dashuruar shume aq shume sa qe u largove nga mua per nje vajze tjeter?!"...
Vazhdon te flasi... "Un nuk jam e merzitur me ty, nuk te urrej, per mua je dikush qe nuk kam njohur kurre!!"... Djali ne ate moment fillon duke qare dhe i thote vajzes:" Te lutem mos u bej si mua, mos u bej e ftohte si mua, dua thjesht te kerkoj falje , nuk arrita kurre te te vleresoja, Un humba koken per dike dhe ajo u solli ne te
njejten menyre sic u solla un me ty, nuk ka falje per kete gje... Dua thjesht te me thuash te me falesh dhe un do largohem". Vajza qante ne ate moment... Dhe i thote..."Un nuk do jem kurre si ty, un nuk do e kisha len dike qe e donte pafundesisht... Un jam thjeshte
nje e panjohur per ty, dhe te fal, jo sepse te dua por thjesht te largohesh nga syte e mi, nuk kam urrejtje per ty, zemra ime ka pesuar shume plage me largimin tend... Por gjeta akoma
forcen per te jetuar... Te uroj fat, i uroj zemres tende qe mos te vuaj aq sa vuajti e imja...Lamtumiren po ta them un pasi nuk arrite te me mbaje ne krahet e tua". Vajza cohet nga rera
dhe teksa po u largonte i thote djalit... "Dikur dikush te deshi pafundesisht, tashme , kjo dikush po mundohet te ndertoje nje jete te re ... Te Lutem mos u shfaq me vazhdo jeten tende. Me kaq ajo u largua... Pas dy ditesh djali i therret poshte shtepise se saj, dhe ajo del ne dritare... Aty ishte nje zemer dhe brenda zemres ishte shkruar "Ndoshta ky njeri ne te kaluaren te lendoj shume, por te lutem jepi edhe nje mundesi zemres time te penduar... Premtoj qe do jesh e lumtur"...
Vajza duke qare mbyll dritaren dhe iken poshte dhe i pergjigjet: "Me vjen keq per zemren tende, por zemra ime eshte ftohur, nuk ndjen me per zemren tende pac fat un nuk te mbaj
inat .... Vazhdo jeten tende". Ajo nuk i dha nje mundesi te dyte, nuk e beri sepse kur dikush largohet pa arsye, kur dikush
largohet edhe pse ajo i fali gjithcka... Nuk ka me
kuptim te rikthehet pasi e zhgenjeu pafundesisht dhe e theu zemren e saje pa meshire copash. Prandaj kur e kemi dike duhet t'a vleresojme kur e kemi prane, jo pasi e humbasim.
