Degjohen ne heshtje ne ate heshtje te vrar tingujt e nje kitare tingujt e saj te brisht qe diku ne poet nje muzikant I gdhend me mjeshteri .gishtat e tij,luajne ne ato tela te embel melodios duke thurur nje varg te bukur .per nje vajze qe endet diku ne kerkim te vetvetes
Ajo nuk eshte muzikante si ai ajo nuk di te luaj mbi ato vegla dikur xhaxhai I saj I pat mesuar te luaja vetem nje kenge dhe vetem ate di te luaj .nje dite mundohej te luante ndonje melodi tjeter mbi ato tela .por thjesht ngacmonte kitaren duke leshuar ne ate dhome te madhe tinguj zbrazetie .
Ajo nuk luan ne kitar .por vetem kendon kur I pari njeri prek telat e saj Dhe I lutej kujtdo qe I shihte kitare ne dore a mund te luash dicka per mua te lutem?....a mund te kendoj une dhe ti te me shoqerosh me kitar?...
Xhaxhai I saj e merrte shpesh me vehte .dhe aty buze detit ai I lutej mos u ngut nese ka njerez ne jemi ketu per qejfin tone cfare kenge do luajme sot?...e pyeste ai
Ajo qeshte me te madhe dhe hidhte nje veshtrim rrotull saj I shihte njerzit qe leviznin sa andej kendej .dhe shume e sikletosur ulte koken dhe I thonte xhaxhait .
-si thua,luajme ndonje dite tjeter?...ka njerez sot dhe se si ndihem
-jo,jo perkundrazi do luajme sot ne per qejfin tone dhe njerzit kenaqen paksa si thua?
-se di, e shihte kitaren me admirim dhe deshironte me shpirt te kendonte .dhe buzeqeshte duke I thene xhaxhait .ok do te luajme po cfare kenge?...
-zgjidhe ti,ia kthen ai
-mmmm,mire e zgjodha fillojme?
-perfekt,ia kthen ai fillojme
Dhe tingujt fillojne butesisht te dalin e ajo I ndjen me zemer me shpirt .dhe nuk do te donte kurr te mbaronte .e pas tyre degjohej zeri saj .e pas zerit te saj fytyrat kureshtare qe uleshin rreth tyre dhe I degjonin me kenaqesine me te madhe .dhe syt e saj qe shoqeronin an e kend ato fytyra dhe mes fjaleve qe kendonte .syt vetem qeshnin dhe fytyra skuqej here here .por keto ndjesi nuk e pengonin kurrsesi te rridhte prej shpirtit zeri I saj I embel .dhe pasioni I saj per muziken
Nje dite tjeter xhaxhai hyri ne shtepine e saj dhe ne raftin e me libra gjeti disa fletore me poezi te vjetra por te ruajtuara me kujdes .ishin te vjetra per shkak te datave gdhendur me siper .pasi cdo poezi e saj kishte daten perkatese .dhe ai lexon aty ne sallonin e madhe njeren prej fletoreve
Ajo hyn menjehere ne shtepi dhe habitet nga prezenca e tij aty I ulet ne preher dhe e pyet per fletoren mbi duar
-Imja eshte ajo?...dhe buqezesh!
-po,por nderkohe qe po lexoja me erdhi ne mendje dicka e bukur!
-vertet?...cfare?...
-degjo!...pse nuk bejme nje kenge ne njeren nga keto poezi?...
-kenge?...oh,jo jo ti e di xhaxhi qe une I beje se me pelqejne por jo per te bere dicka me to
-e ke gabim ia kthe ai .e ke gabim e dashur ka me bukur se sa dicka qe e ke passion ta ndash me te tjere pasi ka shume si ty qe adhurojne te tilla gjera ta dish
-se di mbase!...por do ta mendoj ste jap dot fjalen
Dhe keshtu adhuronte muziken kitaren poezine
Mbase thonte me vehte eshte krijuar vete keshtu njeriu dikush pelqen artin por secili ne menyren e tij
Ndonjehere kur dilte buze detit ulej dhe diku neper mendje I behej se degjonte nje melodi kitareje .kthente koken andej ketej si e marr sikur te kishte humbur dicka qe duhej patjeter ta gjente I ndjente ato tingujt te larget edhe ne mbremje vone aty ku heshtja vriste diku ne shpirt ndjente muzik dikush diku luante me kitar e pervec tingujve qe dilnin nga ato tela melodioz shpirti I atij mjeshtri kerkonte shpirtin e saj .dhe e torturonte neper nete neper gjume neper endrra
Ditet pergjithsisht keshtu I kalonte duke menduar vazhdimisht per natyren e pergjithshme femerore a I ngjanin ndopak asaj?...a ishin te gjitha si ajo?...apo thjesht ajo fantazonte me shume nga cduhet?...apo pertej nates gri..ajo perms syve te saj gjithckaje I jepte ngjyre .tjeter pamje e tjeter jete
I kishte inat femrat romantike .megjithse I ngjante atyre edhe ne detajet me te imta duke bźre te bardhe ngjyren e zeze aty ne mendjen e saj
absurd mendonte .ky eshte absurd por serisht qeshte me te madhe ej vajze ka shume si ty .ose si ti jane te gjitha vetem se shpesh here perdorin nje maskim te fort per tu dukur ato qe nuk jane e per te vene perde per te fshehur ndjesite e tyre .
Por ty nuk te duhet ajo perde ne fund te fundit shemton pamjen tende nuk eshte turp te duash te te duan e te dashurosh deri ne dhembje ne sukutet me te thella te qenies tende .perkundrazi lum ai qe ka nje zemer qe ndjen shume per te .qe I kalon netet ne endrra e ne kerkim te shpirtit e me pas zgjohet I tmerruar .sikur dikush ta kete mberthyer prej fytit .
Eshte thjesht trupi I kitares qe merr frymen melodia e saj cmend melodia e saj tremb e behet jete e diku larg ajo vajze duke u shoqeruar nga melodia e dridhur e buzeve te saj ajo kendon ne heshtje e muziken e ndjen me zemer ..ai diku larg luan ne butesisht mbi tela dhe melodine e embel te zerit te saj e kthen ne refren .kitara....muzika dhe melodia e shpirtrave te etur per muzik per jete per ajer .per dashuri .