Erdhe ne jeten time si nje engjull me ate fytyre te vogel engjellore,erdhe dhe u bere motiv i jetes sime dhurata me e bukur qe fitova nga zoti shkaku i lumturise sime.
Harova gjithcka harova cdo dhimbje, mjaftonte nje buzqeshja e jote e une te behem me krah e te ndjehem me e lumtur se kure. Kalonin ditet njera pas tjetres, asnje dite nuk ndryshonte nga tjetra te gjitha ishin te njejta te gjitha me ty dhe kur nuk mu duk jeta e besdisur.
E kaloja tere diten me ty dhe isha me e lumtur se sa te kisha shetitur ne gjithe boten.
jeta me ty ishte e lumtur aq e bukur sa ishe edhe vet ty, ishemei vlefshem se do njeri,se cdo gje me i vlefshem se edhe vet jeta ime..
Po sot ku je ? pse nuk je pran meje pse zoti te solli pran meje te me lumturosh vetem per aq pak kohe dhe pastaj te mori me vrau zemren shpirtin me hapi plagen me te madhe dhe me te veshtir te zemres, me la te jetoj pa shpirt sepse shpirti im ishe ty.
Jeta u tregua e pameshirshme me ty ishe teper i vogel per te te mar vdekja ishe vetem 10 muaj,nuk arite te festosh as ditlindjen tende te par, nuk arite ti besh hapat e tua te para nuk pae asgje nga kjo jete.
Te mori vdekja ne ate menyr te pameshirshme, ne ate aksident tragjik.
Sa kisha dashur te jem une ajo qe te ndosheshte ne vend tendin ne ate makin te mallkuar, te jem une ajo qe te duroja dhimbjet e asaj perlplasje, te ishte gjaku im ai i cili do te derdheshte neper ate makin qe te mori jeten ty o engjelli im.
Me mungon zemra ime, me mungon cdo dite e me shume. Sa shum vuaj sa shum po me dhemb shpirti qe nuk egjoj zerin tend te qeshuren tende, qe spo shoh gezimin ne syt e tu, qe shihja dikur kur te mbaja ne krah, dhe pikellimin tend kur une largohesha. Sa shume gezoheshe kur me kishe pran kur luaja me ty, shpirti im a te mungoj valle edhe une ty, zemra ime nje dite do te jemi bashk perseri, jeto i lumtur ne ate bote dhe me prit ....Engjellelli im
Harova gjithcka harova cdo dhimbje, mjaftonte nje buzqeshja e jote e une te behem me krah e te ndjehem me e lumtur se kure. Kalonin ditet njera pas tjetres, asnje dite nuk ndryshonte nga tjetra te gjitha ishin te njejta te gjitha me ty dhe kur nuk mu duk jeta e besdisur.
E kaloja tere diten me ty dhe isha me e lumtur se sa te kisha shetitur ne gjithe boten.
jeta me ty ishte e lumtur aq e bukur sa ishe edhe vet ty, ishemei vlefshem se do njeri,se cdo gje me i vlefshem se edhe vet jeta ime..
Po sot ku je ? pse nuk je pran meje pse zoti te solli pran meje te me lumturosh vetem per aq pak kohe dhe pastaj te mori me vrau zemren shpirtin me hapi plagen me te madhe dhe me te veshtir te zemres, me la te jetoj pa shpirt sepse shpirti im ishe ty.
Jeta u tregua e pameshirshme me ty ishe teper i vogel per te te mar vdekja ishe vetem 10 muaj,nuk arite te festosh as ditlindjen tende te par, nuk arite ti besh hapat e tua te para nuk pae asgje nga kjo jete.
Te mori vdekja ne ate menyr te pameshirshme, ne ate aksident tragjik.
Sa kisha dashur te jem une ajo qe te ndosheshte ne vend tendin ne ate makin te mallkuar, te jem une ajo qe te duroja dhimbjet e asaj perlplasje, te ishte gjaku im ai i cili do te derdheshte neper ate makin qe te mori jeten ty o engjelli im.
Me mungon zemra ime, me mungon cdo dite e me shume. Sa shum vuaj sa shum po me dhemb shpirti qe nuk egjoj zerin tend te qeshuren tende, qe spo shoh gezimin ne syt e tu, qe shihja dikur kur te mbaja ne krah, dhe pikellimin tend kur une largohesha. Sa shume gezoheshe kur me kishe pran kur luaja me ty, shpirti im a te mungoj valle edhe une ty, zemra ime nje dite do te jemi bashk perseri, jeto i lumtur ne ate bote dhe me prit ....Engjellelli im