--------------------------------------------------------------------------------
Nė nje pallat te bukur jetonin prane e prane
dy te rinj te lumtur,vajza quhej Ada dhe djali Marion.
Kur ishin te vegjel,oh,sa shume lodronin,
ne rinine e tyre njeri-tjetrin sa shume e dashuronin
bisedonin per gjithcka dhe shiheshin sy me sy
Ada ish e bukur,fytyra si hene
ecen lehte,ngadale si flutur
ne lagje i therrisnin Sofia Loren.
Ndersa Marioni simpatik te gjithe e admironin
flokedrejt,e sykalter te kujton Alen Delonin.
SA te lumtur ishin vetem,me njeri-tjetrin bisedonin
qe te dy nje mendje kishin asnje tjeter sdashuronin.
Nje dit te zymt dimri ndodhi dicka shume e erret
Marioni shkoj drejt perendimit,Aden e la ne
kulmin e pikellimit.
Ada priste,qante nate e dite
ne syte forme bajame nuk shihej me ajo drite
qe Marionin forte e magjepsi
dhe ate cast fort e deshi.
Ne dritare rri e merzitur
Ada nje jastek te bukur po qendis
postieri nga Franca i solli nje leter
Marioni i saj ndodhej ne Paris.
Ne duart qe i dridheshin zarfin shpejt e kapi
letren nxorri qe andej,me ne fund e kapi
Oh c'temerr ne syte e saj,valle c'kishte ngjare?
Marioni e kishte harruar nje franceze kishte marre
"Ada mos me prit,martohu me nje tjeter
Une s'isha per ty,ai do te beje me te lumtur patjeter"
Ada me nje fryme letren lexonte
me ne fund ishte fjala me e veshtire
ajo e perlotur me shpirt e mallkonte
kush e ka shpikur fjalen "Lamtumire"
Mbi letren e bardhe nje pike loti ra
dhe boja e kolorit u nda e u shpernda
i fshiu lotet Ada,u ngrit e keputur fare
ku i kishte humbur bukuria vajzes lozonjare?
Po tretej dita-dites,fytyra u rreshk shpejt
se vetem nje dashuri kishte pranuar ne jete.
Me vete mendonte:Ku te jete tani?
Francezen perqafonte aop pi ne vetmi?
Me koto mendime ne koke tere diten
ne shtrat e vetmuar e kalonte,derisa nje dite
ne spital u shtrua dhe mjeket ja prene shpresen per ta sheruar
Fluturoi avioni i madh drejt Italis
Ada ne nje pavion te romes u shtrua
e zhytur ne terrin e vetmise
nga te dashurit e saj sikur u harrua
Megjithese e semure bukuria se kish harruar
ndaj mjeket e Italise pas saj u dashuruan
dhe vuanin patjeter per ta sheruar
Papritur,nje dite me pas avioni France-Itali
ulet ne aeroportin madheshtor,plotori
Marioni me francezen zbriten te
Muajin e mjaltit ne Rome per ta kaluar
Ajo ne shtrat,ditet i kishte te numeruara
ndersa ata shetitnin neper Rome te perqafuar
Papritur francezen na e ze nje grip i lehte
Marioni na e shtron ne pavionin e Ades se shkret
Ne nje dhome rastesisht i shtruan
po te sa miqesisht ato u bashkuan
Marioni nje dite te dera e dhomes u shfaq
po c'te shihte valle,fati ja kishte punuat paq
Buqeta me lule nga dora i ra
Aden te shtrati tjeter kur e pa
Francezja lehte buzeqeshi,lehte me shenje e ftoi te luante
Por ai s'levizi fare per here te pare sju bind
Aden me mall veshtronte
Ada ime e shtrenjte belbezoi pa dashur
Atehere e kuptoi sa shume e kish dashur
Ju afrua fare prane,me endje e veshtronte
syte ishin po ata,vetem se fytyra si ndriconte
Oh sa shume ishte tretur,sa shume ish sfilitur
ne dritare ate duke pritur
Ada hapi pak syte me mall e veshtroi
pastaaj i mbylli serisht me agoni foli
"TE desha Marion,te desha sa qielli
me shume se gjithecka ishe vet dielli
Por tani morri fund cdo gje, une po ndahem prej jetes
te uroj vec lumturi ne krahet e zhulietes.
Veē nje amanet te fundit ma plotesoni
Ju lutem kthehuni ne ne France mos qendroni
Marioni afroi buzet per ta puthur por ajo mbylli syte
pergjithmone
dhe si ne perralla drejt zotit fluturon
Francezja e bukur dicka kish kuptuar
por pyeti Marionin me shume per tu sqaruar
kur e morri vesh te verteten leshoi nje psheretime
Marion pse e bere kete per fajin tim?
Duke qare u ngrit nga shtrati,drejt Ades u afrua
lotet nga faqia seē i rane Ada i tha "sa shume te dua"
Por tani je e vdekur jeta tu keput ne mes
si nje lule qe s'ka petale e s'mban nje pike vese
Mblodhi lulet qe Marioni i solli
mbi trupin e Ades i hodhi e mbuloi
e beri si zane,gjerdanin e saj i viri mbi balle
Nga Marioni u kthye serisht e perqafoi por vetem miqesisht
"Ti duhet te kthehesh ne vetem atje do gjesh Lumturi"
Une ne France do te kthehen se atje vendin tim kam
ti je djale i shkathet,je djale me mend
kthehu bashke me Aden ne atedheun tend,
Avioni drejt Shqiperise fluturoi me shpejtesi
perpara kembeve te Marionit,qendronte arkivoli i zi
Marioni qante,ishte bere pike vrer
Ade e dashur i thote,s'do te te shoh me asnjihere
Por kudo qe te shkoj ēdo hape qe do te hedh
veē ty do te kujtoj sdo te harroj asnjihere
Te lutem falme e dashur,faji s'ishte imi
nuk ish i askujt por veē i mjerimit.
Nė nje pallat te bukur jetonin prane e prane
dy te rinj te lumtur,vajza quhej Ada dhe djali Marion.
Kur ishin te vegjel,oh,sa shume lodronin,
ne rinine e tyre njeri-tjetrin sa shume e dashuronin
bisedonin per gjithcka dhe shiheshin sy me sy
Ada ish e bukur,fytyra si hene
ecen lehte,ngadale si flutur
ne lagje i therrisnin Sofia Loren.
Ndersa Marioni simpatik te gjithe e admironin
flokedrejt,e sykalter te kujton Alen Delonin.
SA te lumtur ishin vetem,me njeri-tjetrin bisedonin
qe te dy nje mendje kishin asnje tjeter sdashuronin.
Nje dit te zymt dimri ndodhi dicka shume e erret
Marioni shkoj drejt perendimit,Aden e la ne
kulmin e pikellimit.
Ada priste,qante nate e dite
ne syte forme bajame nuk shihej me ajo drite
qe Marionin forte e magjepsi
dhe ate cast fort e deshi.
Ne dritare rri e merzitur
Ada nje jastek te bukur po qendis
postieri nga Franca i solli nje leter
Marioni i saj ndodhej ne Paris.
Ne duart qe i dridheshin zarfin shpejt e kapi
letren nxorri qe andej,me ne fund e kapi
Oh c'temerr ne syte e saj,valle c'kishte ngjare?
Marioni e kishte harruar nje franceze kishte marre
"Ada mos me prit,martohu me nje tjeter
Une s'isha per ty,ai do te beje me te lumtur patjeter"
Ada me nje fryme letren lexonte
me ne fund ishte fjala me e veshtire
ajo e perlotur me shpirt e mallkonte
kush e ka shpikur fjalen "Lamtumire"
Mbi letren e bardhe nje pike loti ra
dhe boja e kolorit u nda e u shpernda
i fshiu lotet Ada,u ngrit e keputur fare
ku i kishte humbur bukuria vajzes lozonjare?
Po tretej dita-dites,fytyra u rreshk shpejt
se vetem nje dashuri kishte pranuar ne jete.
Me vete mendonte:Ku te jete tani?
Francezen perqafonte aop pi ne vetmi?
Me koto mendime ne koke tere diten
ne shtrat e vetmuar e kalonte,derisa nje dite
ne spital u shtrua dhe mjeket ja prene shpresen per ta sheruar
Fluturoi avioni i madh drejt Italis
Ada ne nje pavion te romes u shtrua
e zhytur ne terrin e vetmise
nga te dashurit e saj sikur u harrua
Megjithese e semure bukuria se kish harruar
ndaj mjeket e Italise pas saj u dashuruan
dhe vuanin patjeter per ta sheruar
Papritur,nje dite me pas avioni France-Itali
ulet ne aeroportin madheshtor,plotori
Marioni me francezen zbriten te
Muajin e mjaltit ne Rome per ta kaluar
Ajo ne shtrat,ditet i kishte te numeruara
ndersa ata shetitnin neper Rome te perqafuar
Papritur francezen na e ze nje grip i lehte
Marioni na e shtron ne pavionin e Ades se shkret
Ne nje dhome rastesisht i shtruan
po te sa miqesisht ato u bashkuan
Marioni nje dite te dera e dhomes u shfaq
po c'te shihte valle,fati ja kishte punuat paq
Buqeta me lule nga dora i ra
Aden te shtrati tjeter kur e pa
Francezja lehte buzeqeshi,lehte me shenje e ftoi te luante
Por ai s'levizi fare per here te pare sju bind
Aden me mall veshtronte
Ada ime e shtrenjte belbezoi pa dashur
Atehere e kuptoi sa shume e kish dashur
Ju afrua fare prane,me endje e veshtronte
syte ishin po ata,vetem se fytyra si ndriconte
Oh sa shume ishte tretur,sa shume ish sfilitur
ne dritare ate duke pritur
Ada hapi pak syte me mall e veshtroi
pastaaj i mbylli serisht me agoni foli
"TE desha Marion,te desha sa qielli
me shume se gjithecka ishe vet dielli
Por tani morri fund cdo gje, une po ndahem prej jetes
te uroj vec lumturi ne krahet e zhulietes.
Veē nje amanet te fundit ma plotesoni
Ju lutem kthehuni ne ne France mos qendroni
Marioni afroi buzet per ta puthur por ajo mbylli syte
pergjithmone
dhe si ne perralla drejt zotit fluturon
Francezja e bukur dicka kish kuptuar
por pyeti Marionin me shume per tu sqaruar
kur e morri vesh te verteten leshoi nje psheretime
Marion pse e bere kete per fajin tim?
Duke qare u ngrit nga shtrati,drejt Ades u afrua
lotet nga faqia seē i rane Ada i tha "sa shume te dua"
Por tani je e vdekur jeta tu keput ne mes
si nje lule qe s'ka petale e s'mban nje pike vese
Mblodhi lulet qe Marioni i solli
mbi trupin e Ades i hodhi e mbuloi
e beri si zane,gjerdanin e saj i viri mbi balle
Nga Marioni u kthye serisht e perqafoi por vetem miqesisht
"Ti duhet te kthehesh ne vetem atje do gjesh Lumturi"
Une ne France do te kthehen se atje vendin tim kam
ti je djale i shkathet,je djale me mend
kthehu bashke me Aden ne atedheun tend,
Avioni drejt Shqiperise fluturoi me shpejtesi
perpara kembeve te Marionit,qendronte arkivoli i zi
Marioni qante,ishte bere pike vrer
Ade e dashur i thote,s'do te te shoh me asnjihere
Por kudo qe te shkoj ēdo hape qe do te hedh
veē ty do te kujtoj sdo te harroj asnjihere
Te lutem falme e dashur,faji s'ishte imi
nuk ish i askujt por veē i mjerimit.