Eshte me te vertet nje ndjenje e cuditshme. Mund te kemi shume vemendje por dashurine nuk arrijme dot ta kontrollojme.
Perse? Jemi te pasigurt per te jetuar qetesisht lidhjen?
Eshte e sigurt qe xhelozia eshte manifestim i karakterit. Shpesh here vjen si pasoje e jo sigurise, jo perhere nga marredhenia. Kjo gje mund te varet nga shume faktore, si nga pelqimi i fizikut, apo mbase nuk jeni ne lartesine e duhur seksualisht. Te lujtosh se nuk arrini te kenaqni seksualisht partnerin eshte nje problem shume i rendesishem, se pari: e jetoni seksin si dicka te komplikuar, te veshtire. Ajo qe eshte me rendesi eshte te kontrolloni kete ndjenje ne menyre qe te mos shqetesoni dhe te bezdisni partnerin. Mundohuni ta jetoni kete ndjenje ne menyre te ekuilibruar.
Ne 80% te rasteve kjo gje nuk i ben aspak mire dashurise, perkundrazi e demton ate. Nje njeri xheloz e jeton cdo gje me ankth, me dyshim."viktima" e xhelozise, ndjehet i limituar ne lirin e tij/saj. Nuk ben gjera per te shmangur debatet, por dhe kur i ben sigurisht qe do ti fsheh ato. 20% e xhelozise duhet te shprehet. Eshte ajo lloj xhelozie qe te ben te kuptosh se partneri te deshiron, te konsideron te bukur dhe te rendesishme.