Kartolinat - urimet nga një tjetër kohë!

Çdo ditë e më shumë kartolinat po bëhen pjesë e nostalgjisë. Të mbushura me motive, por edhe me shprehje tipike urimesh, ato nuk janë më pjesë e vitrinave në dyqane, nuk futen nën derë dhe as shkëmbehen dorazi. Në kohën e internetit, kartolinat janë tashmë një komunikim virtual. Në një rrugëtim vite më parë, përmes pamjesh dhe fjalësh, shohim si kanë uruar shqiptarët

Sa shumë më mungon rrapëllima e derës. E dalloj në hapa kur ngjitet shkallëve lart. Nuk e kam fjalën për të dashurin, por për postierin, i cili deri vite më parë, gjatë çdo feste ishte miku më i mirë. Sot nuk ka punë për të ose shumë rrallë shfaqet te dyert tona. Kartolinat e dikurshme që hynin nën pragun e derës sot dërgohen vetëm me një “klik”. Madje, vetë Babagjyshi i Vitit të Ri është “modernizuar”. Ai mundet të qeshë, të flasë e të kërcejë për ty që përtej kartolinës që shfaqet në monitorin e kompjuterit. Nuk të duhet të marrësh më as penën, as të mendosh poezinë që do të dukej më bukur në faqen e pasme, aty ku shkruhet urimi. “Fryu era nga përjashta\ tundi perdet e mëndafshta\ mos kujto se të harrova\ kartolinën ta dërgova”.