Xhozefina, pasioni i Napoleon Bonapartit!

“Ti që natyrës i dhe shpirt, ëmbëlsi dhe bukuri, ti që e vetme mund të lëvizësh dhe të sundosh zemrën time”Bonaparti. Ai e kërkon atë, e dëshiron atë dhe për 20 vjet me radhë luftoi kombet e Evropës për të fituar atë. Ai ishte njeriu i fatit. Por për një moment “fluturak” ai donte një “tjetër”. Kjo “tjetra” ishte Josphine de Beauharnais. Një femër e re, por për fatin e saj përkuar me rritjen e shpejtë, kishte rastisur me një oficer artilerie të panjohur nga Korsika, Napoleon Bonaparte. Ata do të takoheshin, por jo para se Zhozefina të kalonte një sërë aferash me udhëheqësit më të lartë francez.

Në janar të vitit 1796, pas propozimit që ai i bëri Zhozefinës, u martuan. Megjithatë, duket se Bonaparti kishte takuar dikë që mund ta donte pothuajse më shumë se vetveten. Ai shkroi në ditarin e tij, me fjalët plot dashuri dhe pasion: U zgjova i plotësuar nga ti. Imazhi yt dhe netët e intoksikuara me kënaqësi ende kanë mbetur në shqisat e mia. Në prezencën e saj ai ishte i pushtuar, ndërsa në mungesë të saj ishte i trallisur. Ti që natyrës i dhe shpirt, ëmbëlsi dhe bukuri, ti që e vetme mund të lëvizësh dhe të sundosh zemrën time”. Letrat dhe premtimet e tij ishin të pafund, por Zhozefina rrallë i përgjigjej. Derisa Napoleoni ishte në një fushatë në Egjipt ajo e tradhtoi me një tjetër. Edhe tani, ajo ishte e vendosur për të siguruar të ardhmen e saj financiare dhe asnjëherë nuk mjaftonin të dashurit e pasur.

Kur Napoleoni mori vesh gjithë këtë, ai ndjehej njëkohësisht i mjerë dhe i xhindosur dhe si kundërpërgjigje gjithashtu veproi në të njëjtën mënyrë duke e tradhtuar. Martesa e tyre tashmë nuk mund të ishte e njëjtë. Zhozefina nuk ishte më e dashura e tij, nga tani ajo do të mësonte për pushtetin dhe forcën e tij. Pavarësisht nga diferencimet dhe thyerjet në martesën e tyre me 2 dhjetor të vitit 1804, Napoleoni injoroi prezencën e Papa Piut të VII-të dhe kurorëzoi veten Perandor të Francës, me fjalët e folura në gjuhën e tij amtare italishten “Zoti më dha gruan, kujdes ai që guxon ta prek atë”- duke e kurorëzuar personalisht Zhozefinën perandoreshë. Në vitet e ardhshme, në fund ata patën një lidhje të lumtur por jo edhe një martesë të kënaqshme. Napoleoni vazhdoi me të dashura të tjera, por Zhozefina ishte 6 vjet më e re se ai dhe në vitin 1810 ajo ishte 47 vjeçare dhe jo e aftë të lindë fëmijë. Por Napoleoni dëshironte shumë një trashëgimtar dhe në janar të atij viti ajo i parashtroi atij kërkesën për divorc, pasi kuptoi ankthin e tij për sigurimin e dinastisë dhe ishte po aq e trishtuar dhe në ankth për të ardhmen e saj.

Më 1810, Napoleoni u martua me princeshën Marie-Louise, të bijën e Perandorit Habsburg të Austrisë dhe lastarin më të vjetër mbretëror të familjeve evropiane. Ky qe një triumf i dinastisë së komandantit nga Korsika, edhe pse ishte vonë që të deklaronte se ishte martuar me një “mitër”. Napoleoni dhe Zhozefina mbetën miq të mire përkundër divorcit dhe detyrimeve që ai i paguante asaj. Thuhet se Napoleoni deri sa ishte në ekzil në ishullin e Shën Helenës kishte deklaruar: Me të vërtetë e kam dashuruar Zhozefinën time, por nuk e kam respektuar”. Në shtratin e vdekjes fjala e tij e fundit ishte: Zhozefina.