BOTASHQIPTAREFORUM

Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

    Nektari i vulosur i Xhennetit

    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 22:19

    Nektari i vulosur i Xhennetit





    SAFIJJURRAHMAN EL-MUBAREKFURI



    N E K T A R I

    I V U L O S U R

    I XH E N N E T I T

    STUDIM I JETĖSHKRIMIT TĖ RESULULLAHUT



    FJALA E PROFESOR ALI EL- HAREKANIT, SEKRETARIT TĖ PĖRGJITHSHĖM TĖ LIGĖS BOTĖRORE ISLAME, (RABITĖS)



    Falėnderimi i qoftė Allahut Y, Sunduesit tė botėve, Krijuesit tė qiejve
    dhe tė tokės, Dhuruesit tė territ dhe tė dritės, salavati e selami i
    Allahut Y qofshin mbi Muhammedin e, i cili ėshtė vulė e tė gjithė
    Pejgamberėve, qė ka ditur tė gėzojė dhe tė paralajmėrojė, tė premtojė
    dhe tė kėrcėnojė. Allahu e ka nxjerrė njerėzimin me tė nga errėsira nė
    dritė dhe e ka shpėnė nė rrugėn e drejtė, sirati mustekim, nė rrugėn e
    Zotit tė gjithēkaje qė ekziston nė qiej dhe nė tokė.

    A nuk po i kthehet, pra, ēdo gjė Allahut?!

    Kur Allahu i Lartmadhėruar e ka pajisur Pejgamberin e me shef’at
    dhe i ka caktuar pozitė tė veēantė ndėr Pejgamberėt, i ka porositur
    muslimanėt qė ta duan atė dhe i ka bėrė tė dashur pasue-sit e tij. Ai
    ka thėnė: "Thuaju (o Muhammed!): "Nėse e doni All-llahun, atėherė ejani
    pas meje, qė All-llahu t’ju dojė dhe t’ju falė mėkatet..." (Ali Imran,
    31)

    Kėto Fjalė tė Allahut janė porosi pėr muslimanėt qė me tėrė qenien e vet tė pėrpiqen dhe ta duan Resulullahun e.

    Arsyet pėr ta dashur vazhdimisht Resulullahun e shtohen shumėfish
    nga dita nė ditė, e ato gjenden nė personalitetin, nė karakterin dhe nė
    veprėn e tij.

    Andaj, qė nga fillet e para tė Islamit, muslimanėt fuqishėm qenė
    mishėruar me Resulullahun e, e imituan atė dhe ēdo herė theksuan vlerat
    dhe virtytet e tij, andaj filluan edhe tė shkruajnė rrugėn e jetės sė
    tij - "Siretu Resulullah e".

    Jetėshkrimi i shkėlqyeshėm i Pejgamberit e bazohet nė fjalėt, nė
    veprat dhe nė karakterin e tij shembullor. Aishja r.a. ka thėnė:
    "Sjellja e tij ėshtė sipas Kur’anit", ndėrsa Kur’ani ėshtė Libri i
    Alla-hut Y, Fjala e Tij universale, prandaj, kush sillet kėshtu, do tė
    jetė njeriu mė i mirė, personaliteti mė i formuar dhe ndėr krijesat mė
    tė dashura tė Allahut Y.

    Edhe sot muslimanėt i bashkon dashuria e madhe dhe e pakufishme
    ndaj Pejgamberit e. Pra, kush e do atė (Pejgamberin e), edhe lexon edhe
    shkruan pėr tė.

    Kėshtu lindi ideja qė tė mbahet Kongresi i Parė Islam kushtuar
    studimit tė jetės, tė punės dhe tė veprės sė ndershme tė Resulul-lahut
    e.

    Ky kongres u mbajt nė Pakistan nė vitin 1396 h. Liga islame –
    Rabita – dha shpėrblime nė tė holla me vlerė prej 150 mijė rijalėsh
    sauditė pėr pesė veprat mė tė mira mbi jetėshkrimin e Resulullahut e me
    kėto parakushte:

    1. qė studimi tė jetė i plotė dhe t’i pėrfshijė saktėsisht ngjarjet historike sipas rendit kronologjik;

    2. tė jetė origjinal dhe i pabotuar mė parė;

    3. qė autori tė numėrojė tė gjitha veprat klasike, me tė cilat ėshtė shėrbyer;

    4. qė autori tė shkruajė posaēėrisht autobiografinė e vet tė plotė,
    me kualifikim profesional dhe tė pėrmendė punimet e veta shkencore ose
    veprat e botuara, nėse ka;

    5. qė studimi tė jetė i shkruar qartė ose i shtypur;

    6. tė jetė i shkruar nė gjuhėn arabe ose nė ndonjė gjuhė tė gjallė;

    7. studimi do tė pranohet nga fillimi i muajit rebiul th-thani 1396 h. gjer nė fillim tė muajit muharrem tė vitit 1397 h.;

    8. studimi do t’i dorėzohet Sekretariatit tė Pėrgjithshėm tė
    Rabitės Islame nė Mekė, nė zarf tė vulosur, qė do tė regjistrohet nėn
    numrin e veēantė serik;

    9. punimet do t’i kontrollojė komisioni i posaēėm profesional, i pėrbėrė nga dijetarėt e kėsaj fushe.

    Kjo proklamatė ka qenė stimulim qė nė konkurs tė marrin pjesė tė
    gjithė ata tė cilėve Allahu Y u ka dhuruar dashuri ndaj Resulu-llahut e
    dhe qė e kanė studiuar personalitetin, punėn dhe veprėn e tij, e veē
    kėsaj kanė pasur prirje pėr tė shkruar.

    Nė selinė e Rabitės filluan tė arrijnė punime tė shkruara nė gjuhėn arabe, urde dhe nė gjuhė tė tjera.

    Nė konkurs arritėn 171 punime, prej tė cilave: 84 studime nė gjuhėn
    arabe, 64 nė gjuhėn urde, 21 nė gjuhėn angleze, njė nė gjuhėn franceze
    dhe njė nė gjuhėn hamite (afrikane).

    Komisioni profesional, pas leximit dhe shqyrtimit tė tė gjitha
    punimeve, zgjodhi pesė mė tė mirat, autorėt e tė cilave u shpėrblyen.

    Kėta janė:

    1. Fitues i shpėrblimit tė parė, profesor Safijju-r-Rahman
    El-Mubarekfuri, ligjėrues nė UniversitetinSelefik nė Indi.Vlera e
    shpėrblimit ishte 50 mijė r.s.;

    2. Fitues i shpėrblimit tė dytė, dr. Mexhid Ali Kani nga
    Universiteti Krahinor Islamik Nju Dehli tė Indisė. Vlera e shpėrblimit
    40 mijė r.s.;

    3. Fitues i shpėrblimit tė tretė, dr. Nusajr Ahmed Nasiri, rektor i Universitetit Islamik nė Pakistan. Vlera 30 mijė r.s.;

    4. Fitues i shpėrblimit tė katėrt, profesor Hamid Mahmud Mensur Lemudi nga Egjipti. Vlera 20 mijė r.s.;

    5. Fitues i shpėrblimit tė pestė, profesor Abdusselam Hashim Hafėzi nga Medina, Arabia Saudite, vlera e shpėrblimit 10 mijė r.s.

    Rabita shpalli emrat e fituesve nė Konferencėn e Parė Aziatike nė
    Karaēi, qė u mbajt nė muajin shaban tė vitit 1398 h. dhe pėr kėtė e
    informoi mbarė opinionin islam.

    Kjo ngjarje u shėnua nė Mekė nė solemnitetin e organizuar nga Emir
    Saud b. Abdul-Muhsin b. Abdul-Azizi, zėvendėsmėkėmbės i qarkut tė
    Mekės, mė 12 rebiul-evvel 1399 h.

    Sekretariati i Rabitės, nė kėtė solemnitet, bėri tė ditur se do
    t’i botojė studimet e shpėrblyera nė disa gjuhė botėrore. Sipas kėsaj,
    lexuesit tė nderuar i ofrojmė veprėn qė ka fituar shpėrblimin e parė,
    tė autorit shejh Safijju-R-Rahman El-Mubarekfuri, profesor nė
    Universitetin Selefik nė Indi. Do tė botohen edhe veprat e tjera tė
    shpėrblyera, duke lutur Allahun e Lartėsuar qė t’i pranojė veprat tona,
    tė kryera posaēėrisht nė emėr tė Tij. Allahu Y ėshtė Sundues i mirė dhe
    Ndihmės i mirė.

    Salavati dhe selami qofshin mbi Resulullahun e, familjen e tij, as’habėt e tij dhe ithtarėt e tij.
    _________________
    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 22:26

    PARATHĖNIA E BOTUESIT



    Jetėshkrimi i Resulullahut e gjithnjė do tė jetė pikėvrojtim historik,
    burim i pashtershėm nga i cili do tė frymėzohen gjenerata tė tėra,
    kureshtarė tė etshėm, tė cilėt janė trashėgimtarė tė pejgamberisė,
    pishtarė tė imanit, flakadani i tė cilėve do tė flakėrojė pėrgjithmonė,
    e aureoli i dritės sė tyre do tė pėrhapet vazhdimisht.

    Kush e ka studiuar me pėrkushtim rrugėn e jetės sė Resulu-llahut e
    dhe i ka kushtuar rėndėsi tė mjaftueshme vlerave tė tij ideore,
    meditative dhe praktike, sheh zinxhirin e pashkėputur tė ngjarjeve
    interesante dhe tė jashtėzakonshme historike, nė tė cilat Resulullahu e
    dhe njė grup i vogėl besimtarėsh kanė mbizotėruar qysh nė atė kohė me
    shumė njohuri shkencore. Prejardhja e materies, shkaqet e gravitacionit
    tė Tokės dhe shumė njohuri tė tjera nga Kur’ani ua kanė ngritur atyre
    njerėzoren nė shkallė tė paparė dhe tė panjohur deri atėherė nė gjininė
    njerėzore. Kush thellohet mė tepėr nė jetėn dhe nė veprėn e
    Resulullahut e ndeshet me njė transfor-mim misterioz nga historia e
    thatė, sterile e boshe, qė i ngjason shkretėtirės, nė njė histori tė
    begatė porsi toka e pasur e pjellore nga e cila mbin e mė vonė rritet
    njerėzorja, dituria, qytetėrimi dhe bukuria.

    Nga burimi i Resulullahut e njerėzit shuan etjen, nga kopshti i
    tij i trėndafilave ata volėn frute dhe lule aromatike. Me kėto janė
    ushqyer dhe janė qortuar vetėm aq sa tė dihej se janė njerėz e jo
    engjėj. Ke mundur t’i dėgjosh duke thėnė:

    "Ekziston njė shkretėtirė e madhe nė pėrqafimin e sė cilės u
    rritėn njerėzit tė cilėt e pranuan Islamin dhe e pėrhapėn atė nė
    hapėsirat e pllakosura nga errėsira, duke zhdavaritur para vetes terrin
    dhe injorancėn."

    Veprat e Resulullahut e na flasin: "Ne e sajojmė umetin, popullin, tė cilit do t’i takojė historia e botės nė tė ardhmen."

    Historia e gjertanishme nuk njeh ndonjė personalitet si
    Resulu-llahu e, i cili ka pasur durim nė fatkeqėsi, qėndrueshmėri nė
    drej-tėsi, karakter tė fortė dhe tė qetė nė vrungullimet e tundimet e
    kėsaj bote. Askush nuk ka qenė mė i mėshirshėm, mė zemėrgjerė dhe mė i
    arsyeshėm se ai dhe askush nga njerėzit nuk ka mundur t’i kuptojė
    domethėniet mbinatyrore mė mirė. Atė Allahu Y e ka kriju-ar qė tė
    mposhtė shumė fatkeqėsi (mynxyra) dhe t’i pėrvuajė vetė.

    Prandaj, Resulullahu e pėr historinė e njerėzimit ėshtė burim i
    pashtershėm i humanizmit, ndėrsa pėr vetė njerėzimin mbrojtės i
    strukturės sė kėtij humanizmi dhe i zbatimit tė tij nė vepėr.

    Allahu i Lartėsuar e ka vulosur zemrėn e Resulullahut e nga tė gjitha tė metat dhe dobėsitė, qė nga lindja gjer nė vdekje.

    Duke lexuar jetėshkrimin e Resulullahut e njohim personalite-tin e
    tij, tiparet e karakterit tė tij, mėnyrėn e shprehjes e metodėn e punės
    sė tij dhe mėsojmė se Allahu Y gjithnjė ka qenė mirėdashės ndaj tij:
    Udhėzues, Ndihmės dhe Mbrojtės i tij. Islami ka qenė feja e tė
    Dėrguarit, ndėrsa Kur’ani udhėrrėfyes i tij.

    Krahas kėsaj do tė kuptojmė se njeriu nuk ėshtė nė gjendje tė
    arrijė qėllime tė larta morale dhe vlera njerėzore ndryshe nga
    shembulli i Resulullahut e i cili, para sė gjithash, ka qenė njeri e
    pastaj nismėtar i humanizmit dhe i pėrparimit shoqėror.

    Tėrė jeta e Resulullahut e ėshtė caktuar dhe rregulluar sipas
    dispozitės hyjnore. Sikur cilėsitė e tij Allahu Y t’i ketė krijuar nė
    njė kohė, pastaj t’i ketė varur ato, nė mėnyrė qė gjatė jetės dhe sipas
    nevojave tė caktuara t’i ketė marrė nga koha dhe ta ketė stoli-sur tė
    Dėrguarin e Vet. Kjo i ngjason bimės e cila merr dritėn e diellit nga
    qielli, pa tė cilėn s’mund tė ketė jetė.

    Njė komponent i rėndėsishėm i personalitetit tė Resulullahut e ka
    qenė oratoria, e cila nuk i ka munguar atij populli tė paarsimuar arab.
    E folura e Resulullahut e, fjalėt dhe mendimet e shprehura tė tij tė
    shpiejnė nė kopsht tė begatshėm me fruta tė llojllojshme. Kur hyn nė
    kėtė kopsht, ndien se gjithēka rreth teje frymon dhe tė duket se rreh
    vetėm njė zemėr.

    Ēdo fjalė dhe ēdo mendim i Resulullahut e pėrmban nė vetvete
    porosi. Nėse e kupton kėtė, atėherė do tė tė pėrtėrihet vullneti
    pėrjetė. Ai tė magjeps me mėnyrėn e tė shprehurit: qetas, sinqe-risht,
    durueshėm dhe me plot ndjenja. Pastaj, pa u ngutur lexuesi bie nėn
    ndikimin e tij, andaj gradualisht humanizohet. Ai te lexuesi edukon dhe
    kultivon njerėzoren, pastaj Allahu Y i dhuron kujt tė dojė Vetė njė
    pjesė nga Drita e Tij. E folura e Resulullahut e na ėshtė aq afėr, sa
    edhe vetė shpirti i njeriut, e njėkohėsisht na ėshtė aq larg, saqė s’e
    dimė se ēka ėshtė shpirti nė realitet. Ai ka zgjidhje pėr ēdo problem,
    ofron shtegdalje nga ēdo situatė e vėshtirė dhe udhėzon nė shtigjet e
    ndriēuara nėpėr tė cilat duhet ecur.

    Ndėrsa lexojmė fjalėt e Resulullahut e, e humbim perceptimin e
    kohės e tė hapėsirės dhe, tė thelluar nė domethėnien e atyre fjalėve,
    pėrjetojmė praninė e tij, na bėhet sikur ėshtė kėtu mes nesh, nė bisedė
    tė drejtpėrdrejtė. Kur nė tekstin e vet fut ndonjė ide tė re, fjalėt e
    tij menjėherė marrin kuptim tė ri. Ne e kuptojmė Pejgamberin tonė e aq
    sa jemi me tė, aq sa e pranojmė atė dhe aq sa dėshirojmė ta kuptojmė
    atė. Nėse ndalemi diku, atėherė edhe ai ndalet, e nėse vazhdojmė, edhe
    ai vazhdon. Atė ēka e kemi zbatuar ndaj tij, edhe ai e ka plotėsuar
    ndaj nesh. Nė mėnyrėn e vet tė shprehjes, Resulullahu e nuk ka atė qė
    kanė shumica e oratorėve botėror. Nė gjuhėn e tij nuk ka vrazhdėsi,
    cinizėm, dykuptimėsi e as humor tė zi. Ai nuk i ka lejuar vetes tė
    flasė ēka kanė dashur ose ēka i kanė diktuar tė tjerėt. Fjala e
    Resulullahut e ėshtė thėnė ose ėshtė shprehur pėr ta mbartur
    domethėnien a porosinė e cila duhet tė jetėsohet. Ai flet me zemėr, e
    cila rrezaton iman, dhe me Kur’an. Pas fjalėve tė tij qėndron Allahu i
    Lartėsuar.

    Sido qė tė jetė, kjo ėshtė formula sipas sė cilės duhet tė jetojė
    njeriu. Jeta, fjalėt dhe vepra e Pejgamberit tė Allahut duhet tė jenė
    shembull pėr ēdo njeri, sidomos kur dihet se ai, qė nga lindja e gjer
    nė vdekje, ka ecur shtigjeve tė Islamit tė pastėr. Jeta e tij nuk ka
    njolla qė tė mund tė formohet bindje e kundėrt. Kėtu nuk ka hamendje.

    Prandaj theksojmė se e tėrė jeta e Resulullahut e, fjalėt dhe
    veprat e tij, duhet tė kenė rėndėsi pėr besimtarin sikurse ka rėndėsi
    zemra e vet, pa tė cilėn as qė do tė mund tė jetonte. Hija e tij duhet
    ta ndjekė atė si ndėrgjegjja qė udhėhiqet nga arsyeja. Ne me vetėdije
    nuk mund t’i ikim hijes sonė, e as ndėrgjegjes sonė, andaj me vetėdije
    nuk guxojmė tė largohemi nga Resulullahu e.

    Duhet tė pėrpiqemi pėr ngritjen shpirtėrore dhe morale qė
    qėndrojnė mė lart se ambiciet materiale dhe robėrimi i dynjallėkut.
    Shpirti nuk mund tė fluturojė dhe tė ngrihet nė lartėsi, pėrderisa
    njeriu nuk e kupton qėllimin e lindjes, tė jetės, tė vdekjes dhe tė
    ringjalljes sė vet. Kėtė mund ta kuptojė vetėm ai qė ka pasur pėr
    Pejgamber Resulullahun e.

    Umeti ynė e ka fenė dhe Pejgamberin si asnjė popull tjetėr.
    "Allahu Y na ka dėrguar pėr tė nxjerrė atė qė dėshiron nga robėrimi
    ndaj njeriut nė robėrim dhe adhurim ndaj Sunduesit tė tė gjithė
    njerėzve, nga padrejtėsia e feve nė drejtėsinė e Islamit dhe nga
    padrejtėsia e kėsaj bote nė gjerėsitė e kėsaj dhe tė asaj bote."

    Kėto fjalė forcojnė imanin e njeriut. Ato rrezatojnė dritė dhe
    japin shpresė. I ka shqiptuar personi i edukuar nga udhėrrėfyesi ynė
    dhe mėsuesi i parė, e, personi i cili e ka kuptuar qėllimin e jetės sė
    vet dhe ka punuar nė sendėrtimin e atij qėllimi. I kėtillė duhet tė
    jetė secili qė dėshiron t’i bashkohet varganit tė besimtarėve tė
    vėr-tetė nė rrugėn e tyre tė gjatė.

    Pėr shkak tė rėndėsisė sė madhe qė ka "Sira" nė jetėn e ēdo
    muslimani, pėr tė kaluarėn ose pėr tė sotmen, janė shkruar shumė libra
    nė tė cilat jeta e Resulullahut e ėshtė prekur nga aspekte tė ndryshme,
    nė mėnyrė tematike ose metodologjike. Por vetėm disa janė librat mbi
    jetėn dhe veprėn e Resulullahut e,tė cilat dallohen pėr stilin
    tregimtar tė shkrimit, e krahas kėsaj autorėt u janė pėrm-bajtur me
    besnikėri ndodhive historike dhe tė dhėnave tė sakta autentike, qė i
    mundėson lexuesit t’i lexojė ato me lehtėsi, qė t’i kuptojė tėrėsisht
    dhe t’i studiojė pa kurrfarė tė metash.

    Ky libėr me titull nė gjuhėn arabe "Er-Rehiku-l-Mehtumi", nė
    gjuhėn tonė do tė mund tė pėrkthehet si: "Nektari i vulosur i Xhenetit"
    ose "Nektari i vulosur", shkruar nga profesor Safijju-R-Rahman
    El-Mubarekfuri nga India dhe bėn pjesė nė librat e veēantė, me
    kronologjinė e vet tė ngjarjeve. Kėtu ėshtė shprehur pėrfshirja e
    tėrėsishme e "Sirės" sė pastėr pa fije dyshimi a pavėrtetėsie, tė cilat
    janė komponente pėrcjellėse nė disa vepra. Gjithashtu ky libėr ėshtė i
    kapshėm pėr opinionin e gjerė tė lexuesve, sikurse edhe pėr
    hulumtuesit, profesioni i tė cilėve ėshtė "Sira". Secili do tė gjejė
    aty atė qė dėshiron pėr vete. Andaj, kjo vepėr ka fituar ēmimin e parė
    nė konkursin e Rabitės "Pėr Siren mė tė mirė".

    Duhet tė nėnvizojmė se ky libėr ėshtė vetėm vazhdim i pėrpjekjeve
    tė mėdha qė kanė bėrė shkencėtarėt e Indisė gjatė shumė shekujve, pėr
    ruajtjen e traditės islame, duke kultivuar shumė shkenca islamike. Janė
    tė njohura arritjet e tyre origjinale nė fushėn e tefsi-rit, tė
    hadithit, tė Sires dhe tė shkencave tė tjera tė hadithit.

    Dhe, teksa botojmė kėtė libėr pėr muslimanėt e Lindjes dhe tė
    pėrėndimit, e lusim Allahun Y qė ta pėrdorin kėtė. Allahu e di se ēfarė
    qėllimi ka ēdo njeri!
    _________________
    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 22:27

    POZITA E ARABĖVE DHE E POPUJVE ARABĖ



    Siretu Resulullahu ose Jetėshkrimi i Resulullahut e ėshtė interpretimi
    i vėrtetė i Shpalljes sė Kur’anit dhe i porosisė tė cilėn Pejga-mberi e
    ia komunikoi mbarė njerėzimit. Kjo Shpallje ėshtė udhėrrėfyesi me tė
    cilin Allahu Y i ka nxjerrė njerėzit nga errėsira nė dritė, nga
    idhujtaria nė besimin nė njė Zot.

    Prandaj, ėshtė e pamundur tė pėrfytyrohet nė tėrėsi fuqia
    madhėshtore e Shpalljes sė Allahut Y, vetėm nėse krahasohet gjendja qė
    i ka paraprirė Shpalljes me gjendjen qė ka rezultuar nga ndikimi dhe
    fuqia e saj. Nga ky aspekt sjellim kapitullin pėr popujt arabė dhe
    ndodhitė historike para Islamit, e pastaj kapitullin mbi situatėn
    historike tė periudhės nė tė cilėn paraqitet Muhammedi e.

    Pozita e arabėve

    Fjala El-Areb nė gjuhėn shqipe do tė thotė shkretėtirė, stepė, tokė
    jopjellore, pa ujė dhe pa bimė. Me kėtė emėr, qė nga kohėt e lashta,
    ėshtė quajtur Gadishulli Arabik, si edhe banorėt e kėtij vendi, tė
    cilėt e kanė atdhe.

    Gadishulli Arabik nga pėrėndimi kufizohet me Detin e Kuq dhe me
    njė pjesė tė Gadishullit tė Sinajit, nga lindja me gjirin Arabik dhe me
    njė pjesė tė madhe tė Irakut Jugor. Nė jug gjendet Deti Arabik, i cili
    ėshtė vazhdim i Oqeanit Indian. Nė veri kufizohet me Sirinė dhe me njė
    pjesė tė Irakut. Sipėrfaqja arrin deri nė njė milion - njė milion e
    treqind mijė milje katrorė. (rreth 3 milionė km2) Gadishulli Arabik zė
    njė vend shumė tė rėndėsishėm gjeostrategjik nė atė pjesė tė botės.

    Pėrbėrja natyrore e tokės ėshtė zallore, pa kurrfarė pasurish
    natyrore qė do t’i joshte tė huajt ta kolonizonin kėtė vend. Prandaj
    Gadishulli Arabik ka mbetur i pamposhtur dhe i mbrojtur vetvetiu, qė
    nga kohėt mė tė lashta e gjer mė sot. Edhe banorėt e kėtij Gadishulli
    kanė qenė gjithnjė tė lirė dhe tė pamposhtur, pėrkundėr faktit se ishin
    tė kufizuar me fuqitė mė tė mėdha botėrore tė asaj kohė: me Bizantin
    dhe Persinė.

    Pozita strategjike e Gadishullit Arabik ėshtė e rėndėsishme pėr
    tėrė rajonin e Azisė Juglindore. Gjendet midis dy kontinenteve tė
    njohura me emrin Bota e Vjetėr. Kufizimet nga toka dhe deti. Kufiri i
    tij veriperėndimor ėshtė port prej nga hyhet nė Afrikė, ndėrsa kufiri
    verilindor ėshtė ēelės pėr Evropėn. Ana lindore u hap derėn joara-bėve,
    kėshtu qė lidhja me Indinė dhe me Kinėn ėshtė njėkohėsisht edhe lidhja
    me Lindjen e Largėt. Nga kufiri verior, ky Gadishull, lidhet me Lindjen
    e Afėrt. Pėr shkak tė pozitės sė tillė gjeografike tė Arabisė, veriu
    dhe jugu i saj kanė qenė porte pėr popujt e tjerė, kanė qenė qendra
    tregtare, kulturore, arsimore, fetare dhe qendra tė artit.

    Popujt arabė

    Historianėt i ndajnė arabėt nė tri grupe sipas origjinės:

    1. Arabėt El-Baide, ose arabėt autoktonė tė kėtij Gadishulli, pėr
    prejardhjen e tė cilėve nuk ka tė dhėna tė mjaftueshme me shkrim. Atyre
    u takojnė fiset: Ad, Themud, Tasėm (degė e fisit tė zhdukur Ad nė
    Jemen), Xhedis, Amlak dhe disa fise tė tjera. Kėta nė realitet janė
    arabėt beduinė.

    2. Arabėt El-Aribe, tė cilėt janė me origjinė nga Ja’reb bin Jeshxhel bin Kahtani, andaj quhen edhe arabė Kahtanije.

    3. Arabėt El-Mustar’ebe, tė cilėt e kanė origjinėn nga Ismaili, dhe quhen arabė Adnanije.

    Arabėt Kahtanije ose El-Aribe, kanė ardhur nga jugu i Arabisė.
    Djepi i tyre ėshtė Jemeni. Familjet e tyre janė degėzuar me lidhje
    martesore dhe dy nga fiset mė tė njohura janė:

    a) Humejr, me familjet mė tė njohura: Zejdull-Xhumhur, Kuda’at dhe Sekasik;

    b) Kehlan, me familjet mė tė njohura: Hemdan, Enmar, Tajj,
    Midhhaxh, Kinda, Laham, Xhidham, El-Ezd, El-Evs, El-Hazrexh, ndėrsa
    pasardhėsit e Xhefnit kanė qenė sundimtarė tė Shamit, pėrkatėsisht tė
    Sirisė, tė Palestinės dhe tė Jordanisė. Fisi Kehlan nga Jemeni ėshtė
    shpėrngulur nė tė gjitha viset e Arabisė, menjėherė pas shpėrthimit tė
    pendės Arim. U bėnė tregtarė tė njohur, por tregtia u dėshtoi pasi
    Bizanti zaptoi rrugėn detare, ndėrsa rruga tokėsore u rrėnua pas
    pushtimit tė Egjiptit dhe tė Sirisė.

    Fiset jetonin kryesisht nė marrėdhėnie tė mira, por ngandonjėherė
    edhe tė kėqija. Ndėrkaq, gjithnjė garonin se cili do tė ishte mė i miri
    dhe cili do tė fitote famė mė tė madhe. Ndėrmjet tyre gjithnjė
    mbretėronte fryma e rivalitetit. Ndodhte qė mes tyre tė formonin edhe
    lidhje gjaku me anė tė martesave, siē ka ndodhur me Humejrėt dhe me
    Kehlanėt. Populli Kehlan ėshtė shpėrngulur nė tė katėr anėt, prej tyre
    rrjedhin kėto katėr grupe tė pasardhėsve:
    _________________
    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 22:29

    1. El-Ezdėt

    Sipas mendimit tė kryeparit tė tyre, Umran b. Amrit, ata u shpėrngulėn
    nė tė gjitha anėt. Udhėtuan nga Jemeni nė veri tė Arabisė. Njihen edhe
    vendet ku janė vendosur pas shpėrnguljes sė fundit. Thalebe b. Amėr
    El-Ezdi vajti nė Hixhaz dhe vendoset midis vendeve Thalebije dhe
    Dhi-K**. Kur iu rrit i biri, u forcua dhe e mori botėn nė sy. Arrin tė
    vendoset nė Medinė. Pasardhėsit e tij janė: El-Evs, El-Hazrexh, djemtė
    e Harith b. Thalebit.

    Harith b. Amri, nga fisi Huza’ah, ndahet prej tyre dhe arrin nė
    rajonin e Hixhazit. Vendoset nė rrugėn Edh Dhahran. Fisi i tij, pasi
    pushtoi Haremin dhe Mekėn, i zgjodhi kėto si vendbanime pėr vete, ku
    prej andej dėboi Xherahimėt, banorėt e lashtė autoktonė. Amran b. Amri
    shkoi nė Amman (Jordani), ku vendoset me familjen e vet.

    Xhefre b. Amri shpėrngulet nė Sham, ku mbetet tė jetojė me
    familjen e vet. Prej tij rrjedhin mbretėrit e Gassanit, tė cilėt e
    marrin emrin nga uji Hixhaz (pus midis Remeit dhe Zeabetit), ku qe edhe
    vendbanimi i tyre i parė, para se tė shkonin nė Sham.

    2. Lahamėt dhe Xhedhamėt

    Nga fisi i parė ėshtė pasardhėsi Nasėr b. Rebia, nga i cili rrjedhin mbretėrit e Menadhirit nė Hajėr.

    3. Benu Tajjėt

    Pas shkuarjes sė El-Ezdėve, Benu Tajjėt nisen pėr nė veri. Vendosen
    nė dy kodra, Exha dhe Selma, andaj qė tė dyjat i quajtėn kodrat e
    Tajjit.

    4. Kindamėt

    Ata vendosen nė rajonin e Bahrejnit, pastaj u detyruan me dhunė ta
    braktisnin kėtė vend. Shkojnė nė Hadramevt e pastaj edhe nė Nexhd, ku
    formojnė njė shtet me rėndėsi tė madhe strategjike, por ky shtet sė
    shpejti shkatėrrohet pa lėnė kurrfarė gjurme. Kindamėt i takojnė fisit
    Kuda’at me origjinė nga Humejri, megjithėse ka mendime tė ndryshme pėr
    origjinėn e tyre. Ata, pas braktisjes sė Jemenit, vendosen nė
    shkretėtirėn e Irakut.
    _________________
    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 22:30

    Arabėt Mustar’ Ebe

    Ata rrjedhin nga stėrgjysh Ibrahimi u, me origjinė nga viset irakiane,
    saktėsisht nga qyteza "Ir" e cila ndodhej nė bregun pėrėndimor tė lumit
    Eufrat, nė afėrsi tė Kufės. Gėrmimet dhe trashėgimia e kėtij vendi tė
    rėndėsishėm historik janė pėrshkruar hollėsisht dhe ruhen nė libra. Po
    ashtu janė ruajtur edhe shėnimet mbi origjinėn e familjes sė Ibrahimit
    e dhe pėr ndodhitė shoqėrore e fetare tė asaj kohė.

    Nga historia ėshtė e njohur se Ibrahimi e ėshtė shpėrngulur nga
    vendi "Ir" nė vendin Haran apo Hiran, prej kėndej ka shkuar nė
    Palestinė. Palestinėn e ka zgjedhur si qendėr pėr ushtrimin e misionit
    tė vet, por udhėtonte pėrkohėsisht nė vende tė tjera e pėrsėri kthehej
    aty.

    Burimet pėrmendin se njė herė ka udhėtuar nė Egjipt te faraoni, i
    cili ėshtė orvatur t’i bėnte intrigė dhe ligėshti gruas sė tij, por
    Allahu Y kėtė intrigė ia ktheu atij. Faraoni vėren se sa e devotshme
    ishte Sara ndaj Allahut Y, andaj ia jep vajzėn e vet, Haxheren, si
    shėrbėtore. Sara e merr Haxheren nė shėrbim, pastaj e marton me
    Ibrahimin e. Kėshtu Haxherja bėhet gruaja e dytė e Ibrahimit e, me kėtė
    rast dėshton intriga e faraonit.

    Ibrahimi e kthehet nė Palestinė dhe Allahu Y nga Haxherja i dhuron
    Ismailin. Sara, gruaja e tij e parė ishte xheloze, andaj pėrpiqej t’ia
    mbushte mendjen qė ta linte Haxheren dhe fėmijėn e saj tė vogėl,
    Ismailin. Ai nuk deshi tė ndahej nga Haxherja, por pėr t’i plotėsuar
    dėshirėn Sarės, e dėrgon kėtė nė Hixhaz dhe qė tė dy i la nė njė luginė
    jopjellore, afėr shtėpisė sė Shenjtė Bejtul-Muharrem, e cila asokohe
    ekzistonte nė formėn e njė grumbulli tė ngritur prej gurėsh e rėre, tė
    cilėn herė pas here e rrihte era nga tė dyja anėt.

    Ibrahimi e i la kėta nėn hijen e njė palmeje, nė afėrsi tė
    Zem-zemit tė sotėm, i cili nuk ekzistonte atėbotė. Ky vend ndodhet nė
    majė tė Mesxhidul-Haramit tė sotėm.NėkohėneHaxheres, e tėra ka qenė
    shkretėtirė. U la ushqim dhe ujė e pastaj u kthye nė Palestinė.

    Haxherja dhe djali i saj i vogėl qėndruan disa ditė nė
    shkretėtirė, derisa iu harxhua ushqimi dhe uji. Pastaj, me vullnetin e
    Allahut Y, uji filloi tė buronte nga rėra - burimi Zem-zem, i cili ua
    shoi etjen dhe njėkohėsisht u bė burim i jetės sė tyre.

    Rrėfimi pėr Haxheren dhe pėr Ismailin ėshtė i gjatė dhe i njohur.

    Atėbotė aty arrin fisi Jemanit, i quajtur Xhurhum, apo brezi i dytė
    i tyre, dhe me lejen e Haxheres, nėnės sė Ismailit, u vendosėn nė
    truallin rreth Zem-zemit. Thuhet se fisi Xhurhum mė parė ka jetuar nė
    shpatinat e maleve tė Mekės sė sotme. Buhariu, nė koleksionin e vet tė
    haditheve, thotė qartė se ky fis ėshtė vendosur nė rajonin e Mekės sė
    sotme pas Ismailit, para moshės madhore tė tij, se ata zbrisnin nga
    malet nė kėtė luginė, por nė mungesė tė ujit nuk ishin vendosur aty mė
    herėt.

    Ibrahimi e herė pas here vinte nė Mekė pėr tė vizituar familjen e
    vet tė braktisur. Nuk dihet saktėsisht numri i kėtyre udhėtimeve, por
    historia ka shėnuar katėr. Allahu Y pėrmend nė Kur’an se Ibrahi-mi e
    kishte ėndėrruar se duhej ta therte (flijonte) djalin e tij, Ismai-lin,
    andaj kur deshi ta bėnte kėtė, Allahu Y tha: "Dhe, kur ata tė dy u
    dorėzuan, e ai e shtriu me ballė pėrtokė, Ne e thirrėm: "O Ibrahim!Ti e
    realizove ėndrrėn!Ne,metėvėrtetė,kėshtu i shpėr-blejmė ata qė bėjnė
    vepra tė mira. Kjo, me tė vėrtetė, ishte njė sprovė e qartė!" Dhe Ne e
    shpaguam atė me njė kurban tė madh..." (Es-Saffat: 103-107).

    Nė Gjenezė, nė librin e parė tė Dhiatės sė Vjetėr, thuhet se
    Ismaili ishte trembėdhjetė vjet mė i madh se Is’haku. Tregimi dėshmon
    se kjo ka ndodhur para lindjes sė Is’hakut, sepse lajmi i parė pėr
    Is’hakun pėrmendet pas rrėfimit tė shkruar nė tėrėsi mbi Ismailin. Nė
    kėtė rrėfim pėrmendet sė paku njė udhėtim i Ibrahimit e para mo-shės
    madhore tė Ismailit, ndėrsa tri udhėtime tė tjera i pėrmend Buhariu,
    transmetuar nga Ibni Abbasi r.a., e ky drejtpėrdrejt nga Resulullahu e.

    Ismaili rritet dhe bėhet njė djalosh i bukur e i pashėm. Gjuhėn
    arabe e mėson nga fisi Xhurhum. Kėta e pėlqejnė shumė, andaj e martojnė
    me njė vajzė nga fisi i tyre. Ndėrkohė i vdes nėna dhe Ibrahimi e u nis
    nga Palestina pėr tė vizituar Haxheren dhe tė birin, Ismailin.

    Nė Hixhaz arrin pas martesės sė Ismailit. E kėrkon Ismailin nė
    shtėpi, por nuk e gjen, aty takon vetėm bashkėshorten e tij, me ē’rast
    e pyet pėr Ismailin, si ishte dhe si jetonte. Ajo i ankohet pėr
    varfėri, e Ibrahimi e e porosit atė qė t’i thoshte Ismailit ta ndėrrojė
    pragun e shtėpisė. Ismaili e kupton porosinė e babait dhe ndahet nga
    kjo grua e martohet me njė tjetėr, me tė bijėn e Mudad b. Amrit,
    kryeparit tė moēėm tė fisit Xhurhum. Pas kėsaj martese tė Ismailit,
    Ibrahimi e pėrsėri vjen pėr vizitė dhe pėrsėri nuk e gjen Ismailin nė
    shtėpi, andaj e pyet gruan e tij se si ėshtė dhe si jeton. Ajo
    falėnde-roi Allahun Y pėr ēdo gjė, e ai porosit Ismailin qė kėsaj radhe
    tė pėr-forcojė pragun e shtėpisė. Pastaj Ibrahimi e kthehet nė
    Palestinė.

    Ibrahimi e vjen pėr tė tretėn herė dhe e gjen Ismailin duke
    mprehur shigjeta nėn kurorėn e njė druri, afėr burimit Zem-zem. Nisen
    drejt njėri tjetrit, sikur djali ndaj babės ashtu edhe baba ndaj
    djalit. Takimi i tyre mė nė fund u bė pas njė kohė shumė tė gjatė.
    Babai plak e kishte tė vėshtirė t’i fshihte lotėt e gėzimit para birit
    tė vet, edhe i biri i ndershėm dhe i mirė nuk mund ta fshihte gėzimin
    paratij.Njė kohė ata qėndruan sė bashku. Kėsaj here hodhėn theme-let
    mbi tė cilat ngritėn Ka’ben. Ibrahimi e u komunikoi njerėzve ta kryenin
    haxhin, ashtu siē kishte urdhėruar Allahu Y.

    Allahu Y i dhuroi Ismailit dymbėdhjetė djem. Djemtė e tij
    quheshin: Nabit apo Nabajot, Kajdar, Edbail, Mibsham, Mishma’a, Devmen.
    Misha, Hudad, Jetmen, Jatur, Nefis dhe Kajdeman.

    Prej tyre u shtuan dymbėdhjetė fise. Nė fillim qė tė gjithė
    qėndronin nė Mekė. Merreshin me tregti. Udhėtonin rrugėve tregtare nė
    relacionin pėrgjatė Jemen-Sham-Egjipt dhe anasjelltas. Pas njė-farė
    kohė kėto fise shpėrngulen nė mbarė Arabinė, madje edhe jash-tė saj.
    Shumė prej tyre harrohen, pėrveē fiseve Nabit dhe Kajdar. Nė veri tė
    Hixhazit lulėzoi kultura e El-Enbatėve. Ky popull krijoi njė pushtet tė
    fortė, tė cilit iu nėnshtruan fiset pėrreth. Kryeqendrėn e kishin nė
    Batra. Askush nuk guxonte t’u kundėrvihej, gjersa erdhėn bizantinėt, tė
    cilėt i nėnshtruan.

    Profesor Sulejman En-Nedeviu, nė studimin e vet shkencor,
    parashtron mendimin se prijėsit e fisit Gassan (Gassasinė), sikurse
    edhe ensarėt nga fisi El-Evs dhe El-Hazrexh, nuk e kanė prejardhjen nga
    kahtanėt, por nga familja e Nabit b. Ismailit, kėtė e dėshmojnė
    gjur-mėt e tyre historike nė ato vende.

    Bijtė, pėrkatėsisht pasardhėsit e Kajdarit, kanė mbetur nė Mekė,
    ku edhe janė familjarizuar. Brezit tė tyre i takojnė Adnani dhe i biri
    i tij, Me’adi. Nga ky i fundit arabėt Adnanijė kanė mbajtur nė mend
    origjinėn e vet. Adnani ėshtė gjyshi i njėzetenjėtė nė brezin familjar
    tė Resulullahut e. Ėshtė shėnuar se Resulullahu e gjatė pėrmendjes sė
    origjinės sė vet, ka ardhur gjer tek Adnani, e atėherė ėshtė ndalur
    duke thėnė: "As shkruesit nuk do tė ishin tė sigurt pėr babanė para
    Adnanit." Nė tė kaluarėn ai nuk ka shkuar mė larg se Adnani. Me kėtė
    pajtohen edhe shumė dijetarė, andaj nė origjinėn e Resulullahut e nuk
    shkojnė pėrtej Adnanit, duke u bazuar nė hadi-thin e pėrmendur. Ata
    thonė se nga Adnani e gjer tek Ibrahimi e ekzistojnė dyzet brezni.

    Pasardhėsit e Me’adit janė shtuar nga i biri i tij Nezari, i vetmi
    pasardhės i tij mashkull. Ai ka pasur katėr djem, nga tė cilėt rrjedhin
    katėr fise: Ijjad, Emmar, Rebiah dhe Mudar. Dy tė fundit janė
    nume-rikisht tė mėdha dhe tė njohura nė histori pėr nga fama dhe
    autori-teti.

    Nė kohėn paraislamike, nga fisi Rebiah, dolėn personalitete tė
    rėndėsishme historike. Kėta janė: Esed b. Rebia, Abdul-Kajsi, dy djemtė
    e Vailit: Bekri dhe Taglubi, pastaj Hanife etj.

    Populli Mudar, me lidhje martesore dhe numerikisht i shumtė, u nda
    nė dy fise tė mėdha: Kajs b. Mudar dhe Ilijas b. Mudar. Nga Kajs b.
    Mudari pasojnė fiset: Benu Sulejm, Benu Havazin, Benu Gaffan, ndėrsa
    nga Gaffanėt janė: Abesi dhe Dhubjan Eshxh’i dhe Gani b. Easari.

    Nga Ilijas b. Mudari pasojnė: Temim b. Merre, Hudhejf b. Mudrike, Benu Esed b. Hudhejme dhe pasardhėsit e Ken’aneh b. Hudhejmes.

    Nga Ken’aneti pasojnė kurejshėt, siē janė djemtė e Fihėr b. Malik
    b. Nadar b. Ken’anetit. Kurejshėt me kohė u ndanė nė shumė fise, e mė
    tė njohurat janė: Xhuhm, Sehm, Adijj, Mahzum, Tejmi, Zehra, ndėrsa
    pasardhėsit e Kussaj b. Kelabit janė Abduddar b. Kussaji, Abdu Menaf b.
    Kussaji dhe Esed b. Abdul-Uzza b. Kussaji.

    Fisi Abdu Menaf degėzohet nė katėr familje: Abdu-sh-Shems, Neufel,
    El-Muttalib dhe Hashim. Prej familjes Hashim, Allahu Y zgjo-dhi
    Pejgamberin tonė, Muhammedin e, djalin e Abdullah b. Abdul-Muttalib b.
    Hashimit. Resulullahu e ka thėnė: "Allahu e ka zgje-dhur Ismailin nga
    bijtė e Ibrahimit, Ken’anin nga bijtė e Ismailit, kurejshėt nga bijtė e
    Ken’anit, ndėrsa nga kurejshėt ka zgjedhur Benu Hashimitėt, e mua nga
    Benu Hashimitėt."

    Transmetohet nga Abbas b. Abdul-Muttalibi, i cili ka thėnė:
    "Resulullahu e ka thėnė: "Allahu i ka krijuar krijesat, e mua mė ka
    zgjedhur me origjinė nga brezi mė i mirė, nga fisi mė i mirė dhe nga
    familja mė e mirė. Unė jam, pra, mė i miri si nga virtytet ashtu dhe
    nga origjina." Kur u zgjerua fisi Adnanit, ata u shpėrndanė nė tėrė
    Arabinė. Janė vendosur nėpėr shpatie tė kodrave dhe nėpėr lugina
    pjellore. Pasardhėsit e Bekėr b. Vailit, Abdul-Kajsit, dhe pasardhėsit
    e Temimit u vendosėn nė Bahrejn dhe mbetėn aty.

    Fisi Benu Hanife b. Sa’d b. Ali b. Bekėr u vendos nė Jemame dhe nė
    qytezat pėrreth, ndėrsa pasardhėsit e tjerė tė Bekėr b. Vailit u
    vendosėn nė trevat prej Jemames nė Bahrejn, gjer te portet Sejf dhe
    Kazimet nė bregdet dhe nė shpatiet e rajonit Sevad nė Irak. Fisi Taglib
    u vendos nė luginėn e lumit Eufrat. Disa familje kanė jetuar sė bashku
    me fisin Bekėr. Fisi Benu Temim u vendos nė fshatrat e Bas-rės. Benu
    Sulejmėt (Selimėt) mbetėn nė afėrsi tė Medinės nė lugi-nėn Vadil-Kura
    dhe Hajber nė lindje tė Medinės deri te dy kodrat (Xhebe-lejn), tė
    cilat shtrihen deri nė El-Xherre. Nė Taif u vendos fisi The-kaf, kurse
    fisi Havazin, nė lindje nga Meka, nė shpatiet e Evsasit nė rrugėn midis
    Mekės dhe Basrės. Benu Esedėt u vendosėn nė pjesėn lindore tė Tejmit
    dhe nė pėrėndim nga Kufa, mes tyre ishin shtėpitė e Buhtur b. Tajjit.
    Largėsia prej tyre gjer nė Kufe ishte pesė ditė ecje nė kėmbė. Dhubjani
    u vendos midis Tejmit dhe Havranit. Fami-lja e Ken’anit mbeti nė Tuham,
    ndėrsa Mekėn dhe luginėn e saj e banuan kurejshėt, tė cilėt, pasi ishin
    tė pėrēarė, i bashkoi A’ta-Kus b. Kulabi, qė i bėri tė njohur e me famė
    qysh para Islamit.



    PUSHTETI DHE UDHĖHEQJA TEK ARABĖT

    Meqenėse duhet tė flasim pėr gjendjen e arabėve para Islamit,
    vendosėm tė japim njė pasqyrė tė shkurtėr tė historikut arab, shtetit
    dhe besimit tė tyre, nė mėnyrė qė t’i kuptojmė mė lehtė ngjarjet dhe
    ndodhitė e jashtėzakonshme nė kohėn e shpalljes sė Islamit.

    Gjatė kohės sė shpalljes sė Islamit, nė Gadishullin Arabik mbretėronin dy shtresa shoqėrore:

    a) Mbretėrit e kurorėzuar, tė cilėt nuk gėzonin pavarėsi;

    b) Paria dhe udhėheqja e fiseve, tė cilėt i gėzonin tė gjitha
    privilegjet, sikurse dhe mbretėrit, por, ndryshe nga shumica prej tyre,
    ata ishin tė pavarur. Rrallėherė kryeparėt e fiseve i nėnshtroheshin
    mbretit. Mbretėrit e kurorėzuar ishin sundimtarėt e Jemenit, pastaj
    sundimtarėt e familjes Gassan dhe sundimtarėt e El-Hajrit. Sundim-tarėt
    e tjerė tė Gadishullit Arabik nuk kishin kurorė.
    _________________
    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 22:31

    Pushteti nė Jemen



    Populli mė i vjetėr i Jemenit ėshtė populli seb’e. Ata u takojnė
    arabėve Arebe. Pėr ta kemi mėsuar mjaft nga gėrmimet arkeologjike tė
    Evrit rreth shekullit XXV para lindjes sė Isait e, ose para erės sė re.
    Shkallėn e lartė tė qytetėrimit e kanė arritur nė shekullin XI p.e.r.

    Epokėn e sundimit tė tyre mund ta ndajmė nė katėr etapa:

    1. Kjo periudhė arrin tė shėnohet gjer nė vitin 650. p.e.r. Sundimtarėt e kėsaj periudhe janė quajtur "Seb’ejėt e Fortė".

    Kryeqendra e tyre ka qenė qyteti Sarvah, gėrmadhat e tė cilit
    gjenden njė ditė udhėtimi nga qyteti M’areb ose Harib. Nė kohėn e
    sundimtarėve seb’eit kishte filluar ndėrtimi i pendės sė famshme, tė
    njohur me emrin "Seddu Me’reb", e cila kishte rėndėsi tė madhe
    historike pėr Jemenin. Dihet se Seb’ejėt kanė qenė pushtues tė mėdhenj,
    prandaj gjatė kohės sė sundimit tė tyre kanė pasur shumė koloni nė
    Arabi dhe jashtė saj.

    2. Periudha e dytė nga viti 650. p.e.r. Nė kėtė periudhė mbretėrit
    mohuan emrin "Seb’ejėt e Fortė" dhe u quajtėn "Mbretėrit nga Seb’eja".
    Si kryeqytet caktojnė M’arebin, nė vend tė Sarvahit, gėrmadhat e tė
    cilit ekzistojnė gjashtėdhjetė millje larg nga ana lindore e San’it.

    3. Periudha e tretė zgjat prej vitit 115 p.e.r. e gjer nė vitin
    300 tė erės sė re. Seb’enė e sundojnė Himjerėt, tė cilėt pushtojnė
    qytetin Rejdan, e bėjnė kryeqytet tė vetin dhe e riemėrtojnė me emrin
    "Dhaffar". Gėrmadhat e Dhaffarit ekzistojnė nė kodrėn Midver afėr
    Jeremit.

    Qė nga kjo periudhė, Seb’eajtė dhe shteti i tyre fillojnė tė
    dobėsohen dhe tė bijnė nė dekadencė. Ata humbėn tregun nė veri tė
    Hixhazit, kėshtu qė u shkatėrrua tregtia e tyre. Ndėrkohė Bizanti, pasi
    pushtoi Egjiptin, Sirinė dhe Shamin, mbizotėron me tregtinė detare dhe
    me tregun e Hixhazit verior. Edhe pėrleshjet ndėrfisnore ndikojnė nė
    shkatėrrimin e rrjetit tregtar tė Seb’ejėve. Tė gjitha kėto ndikuan
    edhe nė shpėrnguljen e shpejtė tė familjes Kahtan, tė cilėt filluan tė
    emigrojnė nė vise tė ndryshme tė Arabisė.

    4. Periudha e katėrt zgjat nga viti 300. i erės sė re e gjer nė
    pėrhapjen e Islamit nė Jemen. Kjo periudhė ėshtė e shėnuar me
    pėrmbysje, konflikte dhe me luftėra qytetare, qė u mundėsuan tė huajve
    t’i nėnshtrojnė ata dhe t’i lėnė pa liri.

    Nė kėtė kohė Bizanti hyn nė Aden, dhe abisinasit me ndihmėn e tyre
    pushtojnė Jemenin, pėr tė parėn herė nė vitin 340, duke shfrytėzuar
    pėrleshjet ndėrmjet fiseve Hemdan dhe Himjer. Pushteti i
    abisinasvezgjati gjer nė vitin 378,pastaj Jemeni fitoi pėrsėri
    pavarė-sinė.

    Ndėrkaq, atėbotė nė pendėn M’areb fillojnė tė paraqiten
    plasaritje, e cila sė shpejti shpėrtheu dhe shkaktoi pėrmbytje tė
    madhe. Pėr kėtė pėrmbytje na flet Kur’ani a.sh., siē flet edhe pėr
    pėrmby-tjen e qytetit Irem, qė ka ndodhur nė vitin 450 apo 451. Nga kjo
    katastrofė e madhe rrėnohet qyteti Amran dhe banorėt detyrohen tė
    arratisen, duke e braktisur atė.

    Nė vitin 523, udhėheqėsi hebraik Dhu-Nuvas, pėrgatit ushtrinė e
    vet dhe niset nė njė fushatė tė madhe kundėr tė krishterėve tė
    Nexhranit. Ai orvatet qė t’i kthejė me presion nga Krishterimi. Pasi
    ata refuzojnė ta bėjnė kėtė, ai urdhėron tė hapen hendeqe dhe aty tė
    hidhen tė krishterėt dhe tė digjen tė gjallė. Pėr kėtė ngjarje flet
    Kur’ani nė suren "El-Buruxh". Allahu Y thotė:

    "Mallkuar qofshin ata qė kanė hapur hendeqe." (El-Buruxh: 4)

    Kjo ka qenė periudha e depėrtimit tė vrullshėm tė Krishterimit nė
    Lindje, kjo valė pėrfshin edhe Arabinė. Kjo ishte periudhė e ndritshme
    e Perandorisė Romake, e cila zgjerohej me tė shpejtė.

    Bizantinėt i ngritėn abisinasit, ua pėrgatitėn anijet dhe dėrguan
    afro shtatėdhjetė mijė luftėtarė qė tė zbarkojnė nė Arabinė Jugore.

    Kėshtu abisinasit e krishterė pushtojnė Jemenin pėr tė dytėn herė
    nė vitin 525 nėn udhėheqjen e Orijatit. Orijati mbetet nė Je-men, i
    kurorėzuar nga mbreti i Abisinisė, gjersa e zėvendėsoi Ebrehe-ja,
    mėkėmbėsi abisinas nė Jemen, i cili ishte njėri nga komandantėt e
    Orijatit.

    Ebreheja ėshtė njeriu qė nisi ushtrinė me elefantin qė tė rrėnojė
    Ka’ben. Ky dhe ushtarėt e tij janė tė njohur nė histori me emrin
    "As’habu-l-fil", ose pronarėt e elefantit. (Pėr ngjarjen me elefantin
    do tė bėhet fjalė mė poshtė).

    Pas ngjarjes me elefantin, Jemenasit kėrkojnė ndihmė nga
    persianėt, tė cilėt i mundin abisinasit dhe i pėrzėnė nga vendi i tyre.
    Atėherė, nė vitin 575 fitojnė pavarėsinė nėn udhėheqjen e Me’ad
    Jekrebit. Me tė mbetėn disa abisinas si shėrbėtorė, ose si roje tė
    Me’adit. Pas vdekjes sė tij pushon sundimi i jemenasve. Atėbotė
    sunduesi persian, Kisra, emėron mėkėmbėsin e vet nė San’ae dhe shpall
    Jemenin si provincė persiane. Kėshtu, nė Jemen ndėrrohen mėkėmbėsit
    persianė njėri pas tjetrit, gjer nė vitin 638, kur Badhani pranon fenė
    islame. Me kalimin e tij nė Islam, nė Jemen pushon sundimi persian.



    Pushteti nė Hira



    Persianėt sundonin Irakun dhe zonat e tij kufitare, sidomos gjatė
    sundimit tė Karashit tė Madh, prej vitit 559 gjer nė 527 p.e.r. Askush
    nuk i trazonte gjersa nuk ua tund fronin Aleksandri i Maqedonisė, nė
    vitin 326 p.e.r.

    Ai futi pėrēarje mes tyre, e pastaj nė Irak sunduan mbretėrit Tavaif, pushteti i tė cilėve zgjati gjer nė vitin 230 p.e.r.

    Nė kohėn e kėtyre sundimtarėve, kahtanėt migrojnė dhe pushtojnė
    shpatet pjellore tė Irakut. Me ata u bashkuan edhe disa grupe
    adnanijėsh, kėshtu qė i zmbrapsėn mbretėrit Tavait nė luginėn e
    Eufratit.

    Persianėt e rimorėn pushtetin nė kohėn e Erdishirit, themeluesit
    tė shtetit sasadin, nė vitin 226 p.e.r. Ai i bashkoi persianėt dhe
    robė-roi arabėt, tė cilėt jetonin nė pjesėt kufitare tė mbretėrisė sė
    tij. Ky ishte shkaku qė fisi arab Kuda’at tė tėrhiqej prej kėtyre
    viseve dhe tė vendosej nė Sham.

    Gjatė kohės sė sundimit tė Erdishirit, nė rajonin e Hirasė
    sundonte Hudhejme El-Vedahi. Ky njėkohėsisht ishte sundimtar i arabėve
    tė tjerė, tė cilėt jetonin nė shkretėtirėn irakiane, si dhe tė fiseve
    Rebiah dhe Mudar.

    Erdishiri pa se nuk mund tė sundonte drejtpėrdrejt nė Arabi, dhe
    se nuk do tė mund t’i ndalte arabėt nga sulmet e tyre nė viset kufitare
    tė mbretėrisėsėvet,prandajvendosi qė si sundimtar tė emėron-te njė
    arab, i cili do tė ishte besnik ndaj tij. Kėshtu, arabėt do tė ishin tė
    mirėpritur nė luftė kundėr Bizantit. Arabėt e Irakut do tė kishin
    pėrparėsi ndaj arabėve tė Shamit, tė cilėt tanimė ishin nėn sundimin e
    Bizantit.

    Mbreti i Hirasė, Hudhejme, gjithnjė e mbante tė pėrgatitur njė
    ēetė kalorėsie pėr shuarjen e kryengritjeve. Ai vdiq nė vitin 268 tė
    erės sė re.

    Pas vdekjes sė Hudhejmes, nė Hira sundonte Amėr b. Adijj b. Safėr
    El-Lahmi, sunduesi i parė nga Lahmitėt. Ky qėndroi nė pushtet derisa
    persianėt i vendosėn Kubadh b. Ferjuzin. Nė kohėn e tij shfa-qet
    Mazdaku, i cili filloi tė propagandojė dėshirėn e madhe pėr liri
    (liberalizėm).Ithtaritij ishte Kubadhi, si dhe shumė shtetas tė tjerė.
    Kubadhi i dėrgoi sunduesit tė Hirasė, Mundhir b. Mause-Semait, njė
    ftesė qė t’i bashkohej kėsaj lėvizjeje dhe tė pranonte idenė e tij. Ky
    e refuzoi kėtė ftesė, pėr ēka Kubadhi e shkarkoi nga pushteti, e nė
    vend tė tij emėroi El-Harith b. Amėr b. Haxher El-Kindijjin, i cili iu
    pėrgjigj ftesės sė tij.



    Kubadhi, pas vetes la nė pushtet Kisra Enu Shirevahin, armikun mė
    tė madh tė lirisė, i cili vrau Mazdakun dhe shumė ithtarė tė tij, e
    pastaj e ktheu Mundhirin sundimtar tė Hirasė. Gjithashtu, ka dashur qė
    ta nėnshtrojė edhe El-Harith b. Amrin, por ky ikėn te fisi Kuleb dhe
    aty mbetet gjer nė vdekje.

    Sundimi i Mundhirit vazhdoi njė kohė tė gjatė, sepse atė e
    trashėgonin trashėgimtarėt e tij. Kjo ishte dinasti e vėrtetė. Me tė
    ardhur nė post Nu’man b. Mundhiri, Kisra zemėrohet me tė dhe (pas njė
    shpifjeje – spiunimi qė ia bėn Zejd b. Adijj El-Ibadiji) e fton nė
    kryeqendrėn e vet. (Nu’mani largohet fshehtazi dhe shkon te Hani b.
    Mes’udi, kryetari i fisit El-Shejban, tė cilit i lė nė ruajtje familjen
    dhe pasurinė e vet). Pastaj shkon te Kisra, i cili e hedh nė burg dhe
    aty mbetet gjer nė vdekje.

    Nė vend tė tij, pėr sundimtar tė Hirasė, Kisra emėron Ijjas b.
    Ka’bist El-Tajjin, duke e urdhėruar qė tė kėrkonte nga Hani b. Mes’-udi
    t’ia dorėzonte atė qė gjendej tek ai. Mirėpo, Hani kėtė e refuzon
    kategorikisht, prandaj Kisra i shpall luftė. Ai pėrgatiti me shpejtėsi
    kėmbėsorinė e kalorėsinė dhe i vėrsulet Ijjasit. Mes dy ushtrive
    zhvillohet njė luftė e ashpėr nė Dhi-K**. Benu Shejbanėt korrin fitore
    tė madhe, tė cilėn persianėt nuk mund ta mohonin. Kjo ishte hera e parė
    qė arabėt dalin fitues kundėr tė huajve. Kjo ka ndodhur menjėherė pas
    lindjes se Resulullahut e, i cili u lind tetė muaj pas emėrimit tė
    Ijjas b. Ka’bisit sundues tė Hirasė. Ndėrkaq, pas Ijjasit, Kisra
    rivendos pėrsėri pushtetin e vet dhe pėrsėri emėron njė mėkėmbės arab
    nga familja e Lahmit. Prej Lahmitėve, pushtetin e mori El-Mundhiri, i
    njohur me pseudonimin M’arur, i cili sundoi vetėm tetė muaj. Atė e
    mposht Halid b. Velidi me ushtrinė muslimane
    _________________
    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 22:32

    Pushteti nė Sham



    Nė periudhėn kur arabėt dyndeshin nė mėnyrė masive, nė Sham arriti
    familja Kuda’at dhe vendoset aty. Ata ishin me origjinė nga Sulejh b.
    Helvanėt, prej tė cilėve rrjedhin Dexhxham b. Sulejtėt, fisi mė i
    njohur me emrin Dexhxhaim.

    Bizantinėt i pėrdornin kėta si mburojė e gjallė nga sulmet
    tokėsore tė arabėve, dhe si mbrojtje e fortė kundėr persianėve.
    Ndėrkohė kėta morėn pushtetin nga bizantinėt, ku edhe sunduan njė kohė
    tė gjatė. Sundimtari mė i njohur Dexhxhaim ka qenė Zijad b.
    El-Hubevleti. Nė histori, sundimi i tyre pėrmendet prej fillimit deri
    nė mbarim tė shekullit tė dytė tė erės sė re. Ata pushojnė sė sunduari
    pas ardhjes sė Ali Gassanėve, familja qė i mposhti Dexhxhaimėt, prandaj
    bizantinėt i emėronin kėta si sundimtarė tė arabėve tė Shamit.
    Udhėheqėsi i tyre ka qenė Devmet Xhendeli.

    Sundimtarėt Gassanė nė Sham janė emėruar si mėkėmbės tė mbretėrve
    bizantinė gjer nė shpėrthimin e betejės sė Jermukut, nė vitin 13
    hixhrij. Mbreti i tyre i fundit, Xhebel b. Ejhami, i nėnshtro-het
    Islamit nė kohėn e Umer b. Hattabit t, sundimtarit tė besimdrejtėve.
    _________________
    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 22:33

    Pushteti nė Hixhaz



    Ismaili e ka qenė personaliteti mė i shquar nė Mekė dhe kryetari i
    pėrhershėm i Ka’bes gjatė tėrė jetės sė vet. Ai ka jetuar 137 vjet.
    Pastaj kėtė e zėvendėsojnė tė bijtė, Nabiti, mė vonė Kajdari e disa
    thonė Akisi.

    Mė pas, Mekėn e udhėheqi gjyshi i tyre, Medad b. Amėr Xhurhumi.
    Kėshtu qė e tėrė qeverisja e Mekės ishte nė duart e tyre. Bijtė e
    Ismailit kanė qenė tė nderuar dhe me famė nė sajė tė autoritetit tė
    babės dhe gjyshit tė tyre, ndėrtuesve tė Ka’bes, por ata nuk kanė pasur
    pushtet mbi Mekėn.

    Kaluan shumė kohė, e pasardhėsit e Ismailit nuk patėn fatin tė
    kishin ndonjė pozitė tė lartė nė pushtet. Ata dalėngadalė harrohen,
    pėrderisa nuk dobėsohen Xhurhumėt, para ardhjes sė Buhatanaserit. Qysh
    atėherė mbi qiellin mekas filloi tė ndriēonte ylli politik i
    adnanijėve, siē do tė tregojnė edhe ndodhitė e ardhshme. Veēanėrisht
    kjo shihet nė luftėn e Buhatanaserit kundėr arabėve nė Dhate Irk.
    Koma-ndanti i arabėve nė kėtė luftė nuk ka qenė nga Xhurhumėt.

    Bijtė e Adnanit shpėrndahen nėpėr Jemen nė kohėn e luftės sė Buhatanaserit, nė vitin 587 p.e.r.

    Barmijahu dhe Me’adi nisen pėr nė Sham kundėr dėshirės sė
    Buhatanaserit, prandaj ky shtoi presionin e vet e Me’adi kthehet nė
    Mekė. Nga xhurhumėt takon vetėm Xhershem b. Xhelhemetin dhe martohet me
    bijėn e tij, Mu’anaten, e cila lind, Nezarin. Pas kėsaj ndodhie gjendja
    e xhurhumėve keqėsohet. Jeta e tyre bėhet gjithnjė e mė e vėshtirė,
    prandaj fillojnė tė ushtrojnė dhunė ndaj vizituesve tė Mekės dhe
    lejojnė shpėrndarjen e pasurisė sė Ka’bes.Kėto ngjarje i hidhėrojnė dhe
    i pezmatojnė adnanijėt. Kur fisi Huza’ah erdhi nė Meri Dhahran dhe pa
    se adnanijėt iknin nga xherahimijtė, shfrytėzuan rastin dhe mbetėn nė
    pushtet nė sajė tė tyre, tė cilėt u kthyen t’i ndihmojnė Huza’atėt. Mė
    sė shumti u kishte ndihmuar Benu Bekėr b. Abdu Menaf b. Ken’aneti. Ata
    i sulmojnė xhurhumėt duke i pėrzėnė larg Mekės, kėshtu qyteti ra nė
    sundimin e tyre, nė gjysmėn e shekullit tė dytė tė erės sė re. Kur fisi
    Xhurhum mori rrugėn e mėrgimit, ata mė parė fshehėn nė pusin Zem-zem ca
    gjėra me vlerė nga Ka’bja, ku i mbuluan mirė nė mėnyrė qė tė mos
    dukeshin.

    Ebu_Duxhaneh Nuk ėshtė nė linjė Reporto Postime Tė Papėlqyeshme Pėrgjigju Me Kuotė



    Ibni Is’haku thotė: Amėr b. Harith b. Mudadi, nga fisi Xhurhum,
    braktisi Mekėn duke fshehur nė pus dy kaproj tė artė dhe
    Haxherul-esvedin (gurin e zi), kurse ai dhe suita e tij vajtėn nė
    Jemen. Ishin tejet tė dėshpruar pėr shkak tė braktisjes sė Mekės dhe
    lėnies sė pasurisė sė vlefshme aty. Periudha e Ismailit u nė histori
    njihet rrethshekullitXXparaerėssėre,sipaskėsajxhurhumėtka nė qėndru-ar
    nė Mekė nė shekullin XXI, ndėrsa pushteti i tyre ka lulėzuar ofro
    njėzet shekuj.

    Huza’atėt fitojnė pavarėsinė nė Mekė dhe njė pjesė tė pushtetit ua
    marrin Benu Bekėrve, kurse fisi Mudar ka pasur tri detyra, pėrkatėsisht
    tri leje gjatė kohės sė haxhit.

    E para: T’i drejtojnė njerėzit, haxhilerėt, nga Arafati nė
    Muzdelife dhe tė lejojnė kthimin e tyre nga Minna nė Mekė. Kėtė e bėnin
    njerėzit e Benu Gavh b. Merit nga familja e Ilijas b. Mudarit. Ata e
    kanė pasur ofiqin Sufė, qė do tė thotė nėpunėsit e Ka’bes.

    Rėndėsia e lejes qėndronte nė atė se asnjėri nga haxhilerėt nuk ka
    guxuar t’i gjuante guralecat pėrderisa kėtė mė parė nuk e bėnte Sufa.
    Pasi gjuante ai, kėtė e bėnin edhe haxhilerėt e tjerė. Kur e
    pėrfundonin gjuajtjen dhe niseshin pėr nė Minne, Sufėt qėndronin nė
    Aka’ba dhe pritnin tė kalonin tė gjithė haxhilerėt. Pas ndėrprerjes sė
    zinxhirit tė Sufėve, kėta u trashėguan nga familja Benu Sa’d b. Zejd
    Munati nga fisi Temim.

    E dyta: Kujdesi pėr kthimin kolektiv tė haxhilerėve nė Minne, nė mėngjesin e ditės sė kurbanit. Kėtė e kryenin Benu Advanėt.

    E treta: Respektimi i muajve tė shenjtė - "Eshhuru-l-hurum". Pėr
    respektimin e kėtyre muajve kujdeseshin Benu Temim b. Adijjėt nga fisi
    Benu Ken’aneh.

    Familja Huza’ah ka sunduar nė Mekė treqind vjet. Nė kohėn e tyre
    adnanijėt shpėrngulen nė territorin e Nexhdit dhe nė shpatiet e Irakut
    dhe Bahrejnit. Nė shpatiet e Mekės mbeten familjet kurejshe: Hulul,
    Harm dhe Bujutah, tė pėrziera mes vetes. Kėta nuk kanė pasur kurrfarė
    pushteti nė Mekė, e as nė Ka’be, gjersa erdhi nė pushtet Kussaj b.
    Kulabit.

    Historia tregon se babai i Kussajit ka vdekur ende pa u lindur
    Kussaji. Nėna e tij pėrsėri martohet me njėrin nga Benu Udhretėt, qė
    quhej Rebiah b. Haram, dhe e merr me vete nė vendlindje, nė shpa-tet e
    Shamit.Kur rritet Kussaji, kthehet nė Mekė,ku asokohe sundon-te Hulejl
    b. Habeshi nga fisi Huza’ah. Kussaji kėrkoi vajzėn e tij, Hubejjėn, pėr
    grua dhe, pasi babai i saj pranoi, martohet me tė.

    Pas vdekjes sė Hulejlit, shpėrthen lufta ndėrmjet fiseve Huza’ah
    dhe Kurejsh, qė i mundėson Kussajit tė mbizotėrojė me Mekėn dhe Ka’ben.

    Rreth shkaqeve tė shpėrthimit tė luftėrave ndėrmjet kėtyre dy fiseve, ekzistojnė tė shėnuara tri versione:
    _________________
    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 22:34

    Versioni i parė:

    Kur Kussajit i lindin fėmijėt dhe fiton pasuri tė madhe, autoritet dhe
    prestigj, pas falimentimit tė Hulejlit, vendos tė marrė udhėheqjen mbi
    Mekėn dhe Ka’ben. Ai mendon se kėtė e meriton mė shumė se huza’atėt dhe
    Benu Bekrėt, sepse kurejshėt janė arabė
    origjinarėdhetrashėgimtarėtėIsmailit.Pėrkėtėshkaka rrihet marrė-veshja
    mes njė kurejshi dhe njė benu ken’aneti pėr persekutimin e fiseve
    Huza’ah dhe Benu Bekėr nga Meka dhe kėshtu veprojnė mė tutje.

    Versioni i dytė:

    Hulejli, siē mendon fisi Huza’ah, e kishte lėnė me testament qė Kussaji tė udhėhiqte Mekėn dhe Ka’ben.



    Versioni i tretė:

    Hulejli ia ka dhuruar vajzės sė vet, Hubejjės, pushtetin mbi Ka’ben
    dhe ka emėruar Ebu Gibshan Huza’aiun pėr ndihmės tė saj, pra-ndaj ky
    bėhet derėtar i Ka’bes. Pas vdekjes sė Hulejlit, ajo e blen shėrbimin e
    Ebu Gibshanit pėr Kussajin, pėr njė shakull verė. Huza’atėt zemėrohen
    pėr shkak talljes sė tillė me objektin e shenjtė dhe pėrpiqen qė t’ia
    ndalojnė Kussajit qeverisjen mbi Ka’ben. Pėr kėtė arsye Kussaji tubon
    kurejshėt dhe Benu Ken’anijėt pėr t’i pėrzėrė huza’atėt nga Meka dhe
    ashtu ndodhi.

    Sido qė tė jetė, se pas vdekjes sė Hulejlit dhe pas punėve qė
    kryenin Sufėt, Kussaji sė bashku me kurejshėt dhe ken’anijėt ka ardhur
    dhe u ka thėnė huza’atėve: "Ne jemi mė meritues dhe mė tė denjė pėr
    kėto punė, prandaj jemi mė tė nevojshėm se ju." Ndėr-kaq, huza’atėt nė
    tė njėjtin moment sulmojnė me gjithė atė qė kanė pasur nė disponim, por
    megjithatė pėsojnė disfatė nga Kussaji.

    Pra, huza’atėt dhe benu bekrėt u mundėn nga Kussaji, i cili i
    rrahu egėrsisht nė njė pėrleshje tė pėrgjakshme, dhe qė tė dy fiset u
    bėnė pre e luftės. Pas kėsaj disfate huza’atėt dhe benu bekrėt kėrkojnė
    armėpushim. Atėherė detyrohen qė tė pranojnė publikisht se Kussaji e
    meritonte tė bėhej kryetar i Mekės e i Ka’bes dhe se i tėrė gjaku qė
    ishte derdhur nė kėto beteja ka qenė falur. Pėrveē kėsaj, huza’atėt dhe
    benu bekrėt kanė qenė tė detyruar t’u japin kurej-shėve dhe ken’anijėve
    dėmshpėrblim gjaku. Vendimin pėr tėrė kėtė e shqiptoi Ja’mur b. Arifi
    nga benu bekrėt, prandaj kėtė e quajtėn "Esh-shedah". Kussaji merr
    pushtetin mbi Ka’be dhe Mekė nė gjysmėn e shekullit tė pestė tė erės sė
    re, apo mė saktė nė vitin 440. Pas tij, kurejshėt e marrin tėrėsisht
    udhėheqjen dhe sundimin mbi Mekė, qytet i cili asokohe bėhet qendėr
    kryesore fetare, e vizituar nga arabėt e tėrė Gadishullit Arabik.
    Kussaji solli fisin e vet nė Mekė, ndėrsa udhėheqjen dhe kryerjen e
    shėrbimeve tė rėndėsi-shme nė lidhje me haxhin ua caktoi kurejshėve. Ai
    shpalli se: Ali Saf-vani, Nes’ati, Udvani dhe Meret b. Avfi kanė marrė
    detyra tė rėndė-sishme dhe pozita udhėheqėse nė Mekė. Kussaji nė
    periudhėn e ardhshme ka luajtur rol tė rėndėsishėm nė organizimin e
    punėve nė Mekė.

    Ai ka themeluar "Daru-n-Nedveti" - sallėn e Kėshillit nga ana e
    majtė e Haremi-sherifit tė Ka’bes, duke ia kthyer derėn nė mesxhid;
    salla e Kėshillit ka qenė vend tubimi i kurejshėve, ku merreshin
    vendime tė rėndėsishme. Kjo sallė e Kėshillit i ka tejkaluar tė gjitha
    parashikimet e kurejshėve pėr nga funksioni i vet. Ishte skenė ku
    merreshin vendime tė rėndėsishme, jepeshin mendime tė ndryshme,
    bėheshin diskutime dhe zgjidheshin mė sė miri tė gjitha problemet.

    Funksionet e nderit qė ka kryer ose ka mbikėqyrur Kussaji:



    1. Udhėheqjen dhe kryesimin e sallės sė Kėshillit dhe kėshillin, ku
    zgjidheshin tė gjitha problemet, merreshin tė gjitha vendimet e
    rėndėsishme dhe bėheshin martesat dhe dasmat.

    2. Udhėheqja, organizimi dhe rregullimi i aktiviteteve ushtarake.
    Tė gjitha fushatat ushtarake janė organizuar nėn udhėheqjen e tij.

    3. Protektorati dhe komisariati mbi Ka’ben. Vetėm ai ka mundur t’i
    hapte dyert e Ka’bes dhe askush tjetėr. Ai mbante ēelėsin e Ka’bes dhe
    vetė shėrbente nė Ka’be nė ēdo pikėpamje.

    4. Furnizimi i haxhilerėve me ushqim dhe me ujė. Pėr haxhilerėt i
    mbushnin koritat me ujė dhe u siguronin hurma dhe rrush tė thatė. Ēdo
    haxhi e ka pasur ujin pa pagesė, qė ka pasur rėndėsi tė madhe nė kėto
    vise tė nxehta.

    5. Kujdesi pėr ushqimin e haxhilerėve; ushqimi pėrgatitej nė tė
    gjitha vendet ku kryheshin ceremonitė e haxhit. Kussaji u kishte
    caktuar banorėve tė Mekės tatimin vjetor, tė cilin e paguanin tė gjithė
    nė kohėn e haxhit. Nga ky tatim sigurohej ushqimi pėr haxhilerėt e
    varfėr.

    Tė gjitha kėto punė i mbikėqyrte apo i kryente vetė Kussaji. Edhe
    i biri i tij, Abdu Menafi, bėhet i famshėm qysh gjatė jetės sė babait.
    Kussaji kishte edhe njė djalė mė tė madh, Abduddarin, por Abdu Menafi
    ishte mė i aftė. Njė herė Kussaji i kishte thėnė Abdu Menafit: "Ty do
    tė dėrgoj nė mes tė popullit, do tė propozoj, e nėse ata tė pranojnė e
    tė zgjedhin, atėherė unė do t’i lė nė amanet punėt me interes pėr
    kurejshėt, Mekėn dhe Ka’ben."

    Derisa ishte gjallė, kėtij ia besoi udhėheqjen e Kėshillit,
    protektoratin mbi Ka’ben, udhėheqjen ushtarake dhe kujdesin pėr
    furnizimin e haxhilerėve. Kussaji nuk ka pasur kurrė ndonjė vėrejtje nė
    kryerjen e kėtyre punėve, ndėrsa i biri ka punuar si gjatė jetės, ashtu
    edhe pas vdekjes sė tij.

    Pas vdekjes sė Abdu Menafit, punėt i trashėguan djemtė e tij. Por
    ēdo gjė ka qenė nė rregull, gjersa rebeluan djemtė e Abduddarit,
    vėllait mė tė madh tė Abdu Menafit, tė cilėt lakmonin pozitėn dhe
    pushtetin. Atėherė kurejshėt ndahen nė dy tabore dhe pėr pak sa nuk
    filluan luftėn mes tyre. Mirėpo, mė nė fund pajtohen dhe pushtetin e
    ndajnė nė mes djemve tė Abdu Menafit dhe tė Abduddarit.



    Furnizimi me ujė dhe me ushqim u takonte djemve tė Abdu Menafit,
    kurse Kėshilli dhe ruajtja e Ka’bes, djemve tė Abduddarit. Benu Abdul
    Menafėt tė gjitha vendimet e rėndėsishme i sillnin sipas zakoneve
    tradicionale tė arabėve, me short apo me tėrheqjen e shigjetėzave. Nė
    kėtė mėnyrė dėshironin tė siguronin edhe trashėgi-minė e punėve rreth
    Ka’bes. Ata me short e zgjodhėn Hisham b. Abdu Menafin, i cili
    trashėgoi sikajetin dhe refadetin (furnizimin me ujė dhe me ushqim), tė
    cilat i ushtroi gjer nė vdekje. Kur vdiq Hisha-mi, atė e trashėgoi
    vėllai i tij El-Muttalib b. Abdu Menafi e pas kėtij e trashėgoi Abdul
    Muttalib b. Hisham b. Abdu Menafi, gjyshi i Resulu-llahut e. Pastaj
    kėto punė i trashėgonin pasardhėsit e tij, tė cilat i kanė kryer deri
    nė shpalljen e Islamit. Atėherė kujdesi rreth Ka’bes bie nė duart e
    Abbas b. Abdul-Muttalibit.

    Kurejshėt kanė pasur edhe funksione tė tjera, pėrveē katėr tė
    pėrmendurave, qė i ndanin edhe nė familjet e tjera. Ata formuan nė Mekė
    qeveritė tė ngjashme me qeveritė e shteteve demokratike.
    Kanėpasurorganizimineqeverisėsidisaqeverisot.Kanėp asur kėshi-llin dhe
    sesionin e parlamentit. Po japim pasqyrėn e kėtyre funksio-neve
    qeveritare:

    1. Qeverisja mbi mejsirin, duke kėrkuar ndihmė nga idhujt. Kėtė punė e udhėhiqnin benu xhumhėt;

    2. Kujdesi pėr pasurinė dhe dhuratat e dedikuara zotave – idhujve
    tė Ka’bes. Nė kėtė shėrbim bėnte pjesė edhe zgjidhja e konflikteve dhe
    e mosmarrėveshjeve, kėtė punė e kryenin benu sehmėt;

    3. Kėshilli qeveritar, tė cilin e udhėhiqnin benu esedėt;

    4. Dėmshpėrblimi pėr vrasje, caktimi i dėmshpėrblimit, pėrkatėsisht i borxhit pėr viktimėn, kėtė e bėnin benu temimėt;

    5. "Ukab" - ruajtja e flamurit nacional - fisnor, qė e mbanin benu umejjėt;

    6. Kujdesi pėr kubben dhe rregullimin e ēadrave pėr haxhilerėt, si
    dhe kujdesi pėr kalorėsinė. Kėtė detyrė e kryenin benu mahzumėt;

    7. Kujdesi pėr ceremonitė - ritualet e haxhit dhe udhėtimi prej
    njė vendi nė vendin tjetėr ceremonial. Me kėtė merreshin benu adijjėt.
    _________________
    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 22:35

    Pushteti i arabėve tė tjerė



    Mė parė folėm pėr shpėrnguljen e kahtanėve dhe tė adnanijėve, dhe se si
    i kanė ndarė mes tyre tokat arabe. Ato fise qė gjendeshin nė afėrsi tė
    Hirasė ishin nėn mbikėqyrjen e mbretit tė Hirasė, ndėrsa ato qė
    gjendeshin nė shkretėtirėn e Shamit ishin nėn mbikėqyrjen e gassanėve.
    Kjo mbikėqyrje ishte vetėm simbolike, sepse fiset e kishin lirinė e
    plotė tė qeverisjes.

    Pavarėsinė e plotė e kanė pasur vetėm fiset beduine, tė cilat
    jetonin nė brendinė e shkretėtirės arabike. Ēdo fis ka pasur
    udhėheqėsin e vet fisnor, kryetarin, kanė pasur qeverisjen e vet tė
    brendshme, prandaj ēdo fis ka qenė si njė shtet i vogėl i pavarur,
    rregulli-mi i tė cilave ka qenė besnikėria ndaj fisit, mbrojtja e
    interesave reciproke, ruajtja dhe mbrojtja e vendit nga armiku.
    Kryetari i fisit gėzonte autoritet tė madh. Ka qenė porsi mbret nė
    shtetin e vet. Fisi e respektonte fjalėn e kryeparit tė vet, qoftė nė
    paqe apo nė luftė. Pushteti i tij ka qenė i fortė sikurse pushteti i
    diktatorit mė tė fuqishėm. Nėse ai binte nė konflikt me dikė, pas vetes
    kishte me mijėra shpata tė pėrgatitura, i kishte njerėzit qė nuk
    pyetnin fare pėr shkaqet e konfliktit, e as qė kėrkonin shpjegim pėr
    kėtė. Verbėrisht zba-tonin urdhrat e udhėheqėsit tė vet fisnor. Por
    ekzistonte edhe konku-rrenca familjare pėr pushtet. Kushėrinjtė garonin
    mes tyre nė fisnikėri dhe bujari ndaj mysafirit, nė trimėri, burrėri,
    nė mbrojtjen e njerėzve, tė cilėve u bėhej padrejtėsi, tė tėra kėto i
    bėnin pėr tė fituar autoritet te njerėzit. Kishin poetė tė posaēėm,
    oratorė tė fisit. Me kėtė lartėsoheshin mbi rivalėt, duke fituar
    prestigj pėr pushtet.

    Arabėt kanė qenė popull tejet elokuentė (qė flet bukur). Kanė qenė
    tė talentuar nė poezi. Poetėt kishin vend tė posaēėm nė shoqėri. Ata e
    mbronin fisin me gjuhė, prandaj gėzonin autoritet jo mė pak se
    pushtetarėt. Kryeparėt dhe magnatėt (zotėrinjtė e mėdhenj) kanė pasur
    privilegje tė posaēme nė ndarjen e presė. Ata i gėzonin kėto privilegje
    mirba’a, saffij, neshitah dhe fudul.

    Mirba’a do tė thotė njė e katėrta e presė.

    Saffij ishte tėrė ajo qė merrte personalisht kryepari pėr vete, para shpėrndarjes sė presė.

    Neshitah ishte tėrė ajo qė kryepari konfiskonte gjatė kthimit nė fis.

    Fudul ishte mbetja gjatė ndarjes sė presė, e cila nuk mund t’u
    ndahej luftėtarėve nė pjesė tė barabartė, si p.sh. devetė, kuajt, etj.



    Situata politike nė Arabi



    Kemi folur pėr pushtetet arabe, ndėrsa tani tė themi diēka nė lidhje me situatėn e pėrgjithshme politike.

    Nė situatė tė vėshtirė politike gjendeshin tri krahina arabe, tė
    cilat kufizoheshin me shtetet e huaja. Ėshtė e pakontestueshme se
    situata politike ka pasur ndikim tė drejtpėrdrejtė nė situatėn
    shoqė-rore dhe ekonomike. Prandaj, situata nė kėto krahina ishte tejet
    e rėndė dhe nuk hetohej kurrfarė pėrparimi. Populli ishte i ndarė nė
    klasa. Ekzistonin pronarėt dhe skllevėrit, apo shtresa sundimtare dhe
    ajo e shtypur. Sundimtarėt nė tė gjitha krahinat ishin kryesisht tė
    huaj. Ata tėrė pasurinė e kishin nė duart e veta, ndėrsa skllevėrit
    kanė qenė borxhli tė pėrhershėm.

    Skllevėrit, tė cilėt i punojnė tokat bujqėsore, nga tė cilat i
    tėrė fitimi i shkonte pushtetit. Pushteti shfrytėzonte kėtė fitim, e
    shpen-zonte pėr zbavitje, qejfe tė ndryshme, pėr dhurata, pėr ryshfete
    dhe korrupsion, kurse skllevėrit, me verbėrinė e vet, bridhnin nė
    errėsirė tė pėrhershme, nga e cila nuk kėrkonin tė dilnin dot, madje as
    qė tentonin tė dilnin. Ata nuk kishin kujt t’i ankoheshin dhe nuk i
    mbronte kush, sepse nga kjo gjendje nuk kishte rrugėdalje. Duronin
    pajtueshėm robėrinė dhe tė gjitha llojet e mundimeve, sepse men-donin
    se kėshtu iu ishte caktuar nga Zoti, dhe se pushteti ėshtė parė-sor,
    kurse e drejta e tyre dytėsore.

    Fiset fqinje tė kėtyre krahinave kanė qenė mjaft tė lėkundshme dhe
    tė pastabilizuara. Nuk kanė pasur ndonjė qėllim tė veēantė jetėsor.
    Kohė pas kohė futeshin nė Irak apo nė Sham, duke bredhur pėr ushqim.

    Edhe arabėt nė brendėsi tė Arabisė nuk kanė qenė tė lidhur mes
    tyre. Ata kryesisht kanė qenė tė ngarkuar me origjinėn fisnore, me
    zakone, bestytni etj. Ata nuk kanė pasur njė pushtet tė fuqishėm
    qendror, i cili do t’i mbronte nė rast fatkeqėsie dhe t’i ruante nga e
    keqja.



    Pushteti nė Hixhaz



    Tė gjithė arabėt e shikonin me respekt Hixhazin. U interesonte
    shumė situata politike aty. Hixhazi pėr ta shėrbente si kalim gjer nė
    qendrėn fetare botėrore, nė Mekė, nė Ka’be, ndaj e konsideronin si
    krahinė tė shenjtė. Sundimtarėt e Hixhazit i respektonin si mbrojtės tė
    qendrės fetare, Mekės dhe tempullit tė shenjtė, Ka’bes. Pėr
    Mekėnkemithėnėsekaqenė kryeqendėr,kufunksiononteedhe push-teti fetar
    edhe pushteti laik.

    Nė Ka’be miratoheshin vendime tė rėndėsishme. Detyra kryesore e
    pushtetit ka qenė kujdesi ndaj punėve me interes jetik pėr haxhi-lerėt.

    Nė Mekė funksiononte edhe gjyqtaria. Ata gjykonin sipas ligjit fetar tė Ibrahimit e.

    Pushteti nė Hixhaz i ngjante pushtetit tė sotėm parlamentar,
    ndonėse ka qenė i dobėt qė tė mund tė mbante peshėn e shtetit me
    qendrėn fetare mė tė madhe nė botė. Kjo tregohet si e saktė kur
    shpėrthen konflikti me abisinasit, pėr ēka do tė flitet mė vonė.
    _________________
    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 22:36

    Shumica e arabėve pėr njė kohė tė gjatė, kanė
    pasuar fenė e Ismailit e, i cili i thėrriste nė fenė e babės sė vet
    Ibrahimit e. Ata besonin nė njė Zot tė Vetėm dhe rrėfenin fenė e Tij.
    Kjo ka zgjatur gjersa filluan t’i harrojnė porositė dhe ndalesat e
    Zotit. Me gjithė zhytjen gjithnjė e mė tė madhe nė idhujtari, pėrherė
    ka ekzistuar Zoti - Allahu Y - Suprem, tė cilit i drejtoheshin nė
    momentet e vėsh-tira. Disa rituale tė haxhit i kanė mbajtur, derisa
    erdhi nė pushtet Amėr b. Lihjai, kryepar i fisit Huza’ah. Ai ishte
    rritur nė njė mjedis fetar, qė i respektonte kufijtė e Zotit. Shquhej
    pėr sinqeritet dhe devotshmėri, andaj populli e donte dhe e
    konsideronte si njeri tė madh. Njė herė ky udhėton pėr nė Sham qė tė
    vizitonte viset ku ishin dėrguar mė sė shumti Pejgamberė dhe ku kishin
    zbritur mė sė shumti Shpalljet e Zotit. Atje sheh se banorėt i
    adhuronin idhujt, kjo i pėl-qeu dhe besoi se ata kishin tė drejtė. Nga
    Shami kthehet duke mbar-tur me vete njė idhull qė quhej Hubel dhe e
    vendosi nė Ka’be. Pastaj u bėri thirrje banorėve tė Mekės nė
    politeizėm. Ata iu pėrgjigjėn kėsaj thirrjeje pasi e ēmonin Lihjanin,
    duke menduar se ajo nė ēka i thėrriste ky ishte gjė e mirė. Brenda njė
    kohė tė shkurtėr tė gjithė banorėt e Hixhazit filluan t’i pasonin
    banorėt e Mekės, sepse ata ishin pronarė tė Ka’bes dhe banorė tė
    Haremit.

    Ndėr idhujt mė tė vjetėr nė Ka’be konsiderohej edhe Menati, tė
    cilin e kishin sjellė nga bregu i Detit tė Kuq, prej njėfarė vendi afėr
    Kudejdit. Pastaj ishte i njohur Lati, tė cilin e kishin sjellė nga
    Taifi dhe Uza, dhe qė e kishin blerė nė Vadi Nahėl. Kėta tre idhuj kanė
    qenė mė tė mėdhenjtė.

    Shirku, politeizmi, dita-ditės merrte hov mė tė madh, ndėrsa numri
    i idhujve rritej gjithnjė e mė tepėr. Tė tillė ka pasur nė ēdo vend tė
    Hixhazit. Thuhet se Amėr b. Lihjai ka pasur lidhje me xhinėt, e njėri
    prej tyre e kishte lajmėruar se idhujt nga periudha e popullit tė Nuhit
    e, qė quheshin Vedd, Suvaa, Jeguth, Jeuk dhe Nasėra, janė tė fshehur
    (tė groposur) nė Xhidde, prandaj duhet tė gjenden dhe tė sillen nė
    Ka’be. Ai i gjeti kėta idhuj nė vendin e quajtur Tiham, nė bregun e
    Detit tė Kuq, nė veri tė Hixhazit, dhe i solli nė Ka’be. Kur erdhi koha
    e haxhit, ai ua tregoi haxhilerėve dhe pėrsėri i vendosi nė Ka’be.

    Nga kjo kohė ēdo fis e kishte zotin e vet idhull, bile edhe ēdo
    shtėpi veē e veē. Haremi i Ka’bes mbushet me idhuj. Nė kohėn e
    ēli-rimit tė Mekės, Resulullahu e gjeti 360 idhuj nė Ka’be, tė cilėt i
    rrėzoi dhe i theu, pastaj urdhėroi qė tė gjitha mbeturinat tė
    nxirreshin nga Haremi dhe tė digjeshin.

    Asokohe politeizmi dhe idhujtaria ishin bėrė manifestim i vėrtetė
    i tėrė popullatės arabe paraislamike, ndėrkaq ishin tė bindur se
    gjithnjė janė duke pasuar fenė e Ibrahimit e.

    Arabėt e kohės paraislamike "El-Xhahilijjun" - injorantė nė besim,
    kanė pasur zakone dhe besim tė veēantė ceremonial nė vetė pėrmbajtjen e
    lutjeve - pranė figurės - idhull, qė ishin trillime, kryesisht tė Amėr
    b. Lihjait. Atė qė bėnte ai, shumica e konsideronin si risi tė bukur,
    me ēka hijeshohej feja e Ibrahimit e, tė cilėn tanimė e kishin shėmtuar
    tėrėsisht.

    Ja disa ceremoni gjatė adhurimit tė idhujve:

    1. Rrinin nė kėmbė afėr idhullit, tė cilin e adhuronin dhe i
    luteshin, i kėrkonin mbrojtje, ndihmė, i luteshin pėr dėshira, besonin
    nė shef’atin e tij - angazhimin te Zoti pėr mėkatet e bėra etj.

    2. Rreth idhullit bėnin pelegrinazh, tavaf (ecnin rreth e pėrqark
    tyre), bėnin sexhde para tij dhe ishin tė pėrulur dhe tė penduar.

    3. Para idhullit thernin kurban, me ndihmėn e tė cilit orvateshin
    t’i afroheshin shenjtėrisė sė tij. Para tyre thernin ēdo ditė edhe
    kafshėt shtėpiake. Kėtė lloj therjeje Allahu Y ua ka ndaluar
    muslima-nėve, po ashtu edhe ngrėnien e mishit nga kafsha e therur nė
    kėtė mėnyrė. Allahu Y thotė:"..dhe u ėshtė e ndaluar ajo qė ėshtė
    flijuar pėr hir tė idhujve.." (El-Maide: 3) si dhe: "Mos e hani atė qė,
    kur ėshtė therur nuk ėshtė pėrmendur emri i Allahut; ajo me tė vėrtetė
    ėshtė mėkat i madh." (El-En’am: 121).

    4. Njė nga mėnyrat e afrimit ndaj hyjnisė ka qenė edhe ofrimi i
    ushqimit dhe i pijes idhujve. Gjithashtu ndanin njė pjesė nga tė
    lash-tat dhe kafshėt dhe i sillnin para idhujve. E nga e tėrė kjo,
    gjėja mė interesante ėshtė se gjithnjė e ndanin njė pjesė pėr Allahun,
    Zotin Suprem.

    E kanė pasur zakon qė disa gjėra nuk kanė dashur t’ua atribuonin
    idhujve, pėr tė cilat e dinin se i takonin vetėm Allahut, por,
    gjithashtu, nuk e ndanin pėr Allahun Y atė qė mendonin se i takon vetėm
    idhullit nė situatėn pėrkatėse.

    Allahu i Lartėsuar thotė:

    "..dhe thonė sipas hamendjes sė tyre: "Kjo ėshtė pėr Allahun,
    ndėrsa kjo ėshtė e idhujve tanė." Mirėpo, ajo pjesė qė ėshtė pėr idhujt
    e tyre nuk arrin (nuk jepet) te Zoti, kurse ajo qė ata e kanė caktuar
    pėr Allahun, ajo arrin (jepet) te idhujt e tyre. Sa gjykim tė shėmtuar
    bėjnė ata." (6, 136)

    5. Njėra nga mėnyrat pėr t’iu afruar idhujve ka qenė flijimi i
    kafshėve shtėpiake dhe frutave, siē e cekėm mė lart.Allahu Y thotė:

    "Ata thonė: "Kėto kafshė shtėpiake dhe kėto tė lashta janė tė
    ndaluara, nuk mund t’i hajė askush, pėrveē atij qė ia lejojmė ne"; e
    sipas hamendjes sė tyre, edhe disa kafshė shtėpiake janė tė ndaluara
    pėr ngarkim dhe disa kafshė qė, kur i therin nuk e pėrmendin emrin e
    Allahut, duke e pėrgėnjeshtruar Atė. Ai do t’i ndėshkojė ata pėr
    gėnjeshtrat e trilluara." (El-En’am: 138)



    6. Nė ritualet pėr t’iu afruar idhullit bėnte pjesė edhe adhurimi i
    kafshėve tė caktuara: "behiret, saibet, vesilet dhe hamet". Ibni
    Is’haku thotė: "El-behiret, vajza e es-saibes quhej deveja e liruar,
    pėrkatėsisht, ajo e cila kishte lindur dhjetė deve femėr, nė mesin e tė
    cilave nuk kishte deve mashkull. Kėtyre deveve nuk i hipnin, nuk i
    qethnin, ato nuk punonin punė tė rėnda dhe qumėshtin e saj nuk e pinte
    askush, pėrveē mysafirit. Nėse ajo pėrsėri lindte femėr, viēit ia
    prenin veshin dhe ndaj saj silleshin sikurse ndaj nėnės sė saj. Pra,
    kjo e fundit (deveja e njėmbėdhjetė) quhej behiret – vajza e saibes (e
    devesė sė liruar).

    El-vesilet; deveja qė kishte lindur pesė herė nga dy viēa femėr,
    nė mesin e tė cilave nuk kishte asnjė viē mashkull. Ajo quhej vesilet.
    Viēat qė lindin pas kėtyre, ishin tė lejuara vetėm pėr meshkujt,
    pėr-veē nėse lindte viēi i ngordhur, e kėtė e hanin tė gjithė, meshkujt
    dhe femrat.

    El-hami ėshtė el-fahėl, fahėl ėshtė dromedar - mashkulli i devesė
    me tė cilin ajo ka lindur dhjetė deve femra, nė mesin e tė cilave nuk
    kishte asnjė deve mashkull. Kurrizi i tij kishte vlerė tė madhe (ishte
    i mbrojtur), askush nuk i hipte, e pėrdornin pėr asnjė lloj punė nuk i
    qethej qimja dhe ruhej vetėm pėr shtim.




    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 22:38

    Nė lidhje me kėtė Kur’ani thotė:

    "Allahu nuk e pėrligji behirėn, as saibėn, as vesilėn, as hamin,
    por ata qė nuk besojnė, trillojnė gėnjeshtra pėr Allahun, e shumica
    prej tyre nuk kanė mend." (El-Maide: 103)

    Allahu Y po ashtu thotė:

    "Dhe ata thanė: "Ajo qė gjendet nė barkun e kėtyre kafshėve
    shtėpiake, u pėrket vetėm meshkujve tanė, kurse pėr gratė tona janė tė
    ndaluara. E, nėse ato lindin tė ngordhura, ata tė gjithė (burra e gra)
    janė pjesėmarrės nė tė." Allahu do t’i ndėshkojė ata pėr gėnjeshtra, se
    Ai me tė vėrtetė ėshtė i Plotdijshėm dhe i Gjithdijshėm." (El-En’am:
    139)

    Mirėpo ekzistojnė edhe shpjegime tė tjera tė kėtyre llojeve tė kafshėve.

    Se’id b. El-Musejjibi mendon se kėto lloj kafshėsh janė tė
    dedikuara vetėm pėr idhujt e tyre, ndėrsa nė hadithin autentik, i cili
    ėshtė "merfu’un"-i pandėrprerė,i transmetuar nga Resulullahu e thuhet:
    "Amėr b. Lihjai ka qenė i pari, i cili i ka mbrojtur dhe i ka liruar
    kėto lloje kafshėsh dhe i ka futur nė rituale adhurimi."

    Tė gjitha punėt paraprake, arabėt i bėnin pėr tė kėnaqur zotat,
    duke besuar se ato do t’i afronin tek Allahu dhe se do tė
    ndėrmjetėsonin dhe do tė angazhoheshin pėr ta tek Allahu.

    Nė lidhje me kėtė, Kur’ani thotė:

    "E, ata qė marrin mbrojtės, pos Allahut thonė: "Ne u lutemi atyre
    vetėm qė tė na afrojnė tek Allahu." (Ez-Zumer: 3). "Ata adhurojnė,
    pėrveē Allahut, atė qė as nuk u bėnė dėm, as nuk u sjell dobi dhe
    thonė: "Kėta janė ndėrmjetėsit tanė tek Allahu." (Junus: 1Nektari i vulosur i Xhennetit Icon_cool

    Arabėt e bėnin ndarjen e shumė gjėrave me ndihmėn e shigjetėzave pa
    pupla, tė cilat shėrbenin pėr bixhoz dhe pėr lojė. Ekzistonin tri lloje
    shigjetėzash: shigjetėza nė tė cilat shkruante "Po" dhe shigjetėza nė
    tė cilat shkruante "Jo", qė i pėrdornin pėr tė marrė vendime lidhur me
    punėn, me udhėtimet, me martesėn etj. Nėse dil-te shigjetėza me "Po",
    atėherė kėtė punė e bėnin, ndėrsa me "Jo", nuk e bėnin atė vit, por
    pėrsėri i hidhnin vitin e ardhshėm, e kėshtu me radhė. Ekzistonin dhe
    shigjetėzat nė tė cilat kishte ujė ose gjak, nė to shkruhej: "ėshtė nga
    ju", "nuk ėshtė juaji" dhe "tė dyjat". Kėshtu p.sh. nėse dyshonin nė
    origjinėn e fėmijės, e vendosnin atė para "Hubelit", i merrnin me vete
    njėqind kurbanė, tė cilėt ia dorė-zonin shortarit (fallxhiut). Ky i
    hidhte shigjetėzat dhe nėse dilte "ėshtė nga ju", do tė thoshte se
    fėmija ėshtė juaji dhe ka tė drejtė trashėgimie, e nėse dilte "nuk
    ėshtė juaji", nuk kishte tė drejtė nė trashėgim, e nėse dilte "tė
    dyjat", fėmija mbetej nė kėtė familje, trajtohej sikurse i tyre, por pa
    tė drejtė nė trashėgim dhe pa baba tė vėrtetė.

    E ngjashme me shigjetėzat ka qenė gurėgaca dhe lojėrat e
    rrezikshme tė cilat kanė lidhje me bastet. Me bast ndanin mishin e
    kurbanit tė flijuar pėr idhujt dhe tė therur me shortin e
    shigjetė-zave.Arabėtbesoninnėfjalėte"Kahinėve","arrafėve"dh e
    "munexh-xhimėve".



    "Kahin" ishte ai qė parashikonte tė ardhmen. Ai e shpallte veten si
    njohės i fshehtėsive. Mes tyre kishte edhe tė atillė qė mendo-nin se
    ishin pasues tė xhinėve dhe se ata u sillnin lajme.

    "Arraf" ishte ai qė e konsideronte veten si njohės tė ngjarjeve me
    shkaqe dhe pasoja, tė cilat i theksonte nė situatat pėrkatėse. Ai e
    qėllonte p.sh. se kush ėshtė vjedhėsi, ku ka ndodhur vjedhja, ēka ėshtė
    vjedhur dhe pėrgjithėsisht i qėllonte ngjarjet e pėrditshme.

    "Munexhxhim" ishte ai qė zbulonte kismetin dhe ngjarjet nėpėrmjet
    horoskopit dhe yjeve. Ky ishte astrolog. Besimi nė fjalėt e tij nė
    realitet paraqiste adhurimin e yjeve.

    Arabėt besonin nė parashenja (isharet i keq) apo nė pesimizėm. Ata
    nė kėtė besim shkonin aq larg, saqė kalimin e maces pėrtej rrugės, ose
    fluturimin e zogut pėrmbi kokė, e konsideronin fatkeqėsi. I afroheshin
    zogut apo kaprollit pėr ta trembur dhe, nėse ikte nė anėn e djathtė,
    vazhdonin punėn e filluar dhe e konsideronin hair, nėse ikte nė anėn e
    majtė, ata e ndėrprisnin punėn e filluar duke e parė si parashenjė "tė
    keqe". Kėtyre zakoneve shortare mund t’u shtohen edhe disa tė tjera, si
    p.sh.: mbajtja e shputės sė lepurit rreth qafe, pastaj ndrojtja prej
    disa ditėve apo muajve, prej disa kafshėve, shtėpive, grave, besimi nė
    armikun ose kryeparėt. Gjithashtu, besonin se trupi i tė vrarit nuk do
    tė qetėsohet derisa tė paguhet gjaku dhe se shpirti i tij do tė rrijė
    pezull duke thėnė: "Ma ktheni trupin tim, ma ktheni trupin tim", ose
    "mė jepni ujė, mė jepni ujė", e kur kryhej hakmarrja ose kur paguhej
    gjaku, shpirti hynte pėrsėri nė trup dhe trupi qetėsohej.

    Ja, kėshtu pra kanė besuar arabėt paraislamikė, edhe pse kanė
    pasur diēka nga besimi i Ibrahimit e, tė cilin nuk e kanė braktisur
    krejtėsisht, si p.sh. lavdėrimin e Ka’bes ose tavafin rreth Ka’bes,
    kryerjen e haxhit, umres, qėndrimin nė Arafat, Muzdelife dhe therjen e
    kurbaneve. Por, gjithashtu, nė tė gjitha kėto kanė futur edhe bid’ate -
    risi.

    Kurejshėt thoshin: "Ne jemi bijtė e Ibrahimit dhe trashėgimtarė tė
    Ka’bes, ne jemi pronarėt e saj dhe banorė tė Mekės. Askush prej arabėve
    nuk gėzon tė drejta dhe pozita tė tilla." Vetėn e quanin "elhimes", ky
    ishte emri i pėrbashkėt i tė gjithė pjesėtarėve tė fisit Kurejsh, Kinan
    dhe Xhedil. "Ne nuk guxojmė ta braktisim Haremin dhe t’i zhveshim
    ihramet." Ata nuk qėndronin nė Arafat e as qė bėnin ifaden nga Arafati,
    por kėtė e bėnin nga Muzdelifeja. (Ifade ėshtė kthimi i pėrbashkėt
    grupor nga Arafati.)

    Nė lidhje me kėtė Allahu Y thotė:

    "Mandej kthehuni nga Arafati, siē kthehen tė gjithė tė tjerėt dhe kėrkoni ndjesė prej Allahut." (El-Bekare:199)

    Ata po ashtu thoshin: "Ne himesėt nuk guxojmė tė marrim ushqim dhe
    ta fėrgojmė nė gjalp gjersa jemi nė ihrame. Ne nuk hyjmė nė ēadra nga
    kėmenda (lesh dhie ose deveje), por kur kemi nevojė tė pushojmė,
    pushojmė vetėm nėpėr shtėpi pėrderisa jemi nė ihrame." Gjithashtu
    thoshin: " Kush ka ardhur nė Tempull e me vete ka marrė ushqim, nuk
    duhet ta hajė atė ushqim gjatė kohės sė haxhit dhe umres."



    Atyre qė banonin jashtė haremit u urdhėronin qė tavafin e parė
    rreth Ka’bes ta bėnin nė rrobat e ndonjė himesi, e nėse nuk gjenin
    petka pėrkatėse, meshkujt e bėnin tavafin lakuriq. Femrat kėtė e bėnin
    krejtėsisht tė zhveshura, me pėrjashtim tė njė kėmishe tė prerė. Nė
    lidhje me veshjen Allahu Y thotė: "O bijtė e Ademit, vishuni bukur
    kurdo qė tė faleni!" (El-Araf: 31)

    Nėse ndonjė mashkull a femėr kishte nderin ta bėnte tavafin nė
    teshat e veta, nė tė cilat kishte ardhur, atėherė pasi e kryente
    tavafin, i flakte ato dhe nuk i pėrdorte mė, as ai e as dikush tjetėr.
    E kishin zakon qė tė mos hynin nė shtėpi nga dera kryesore, pėrderisa
    ishin nė ihrame, por nė pjesėn e mbrapme tė shtėpisė bėnin njė tė ēelur
    nėpėr tė cilėn hynin dhe dilnin.

    Kėtė absurditet qė e konsideronin bamirėsi, Kur’ani e ka ndaluar,
    ku qėndron: "...Nuk shprehet mirėsia me tė hyrėt nė shtėpi nga pjesa e
    prapme, por mirėsia qėndron nė tė ruajturit nga tė kėqijat. Hyni nė
    shtėpi nga dyert e tyre dhe druajuni Allahut." (El-Bekare: 189)

    Tė gjitha kėto bindje fetare tė arabėve paraislamikė kanė qenė
    shirk i kulluar ose politeizėm. Po kėshtu janė edhe besimet nė idhuj,
    fall, nė trille etj. Madje edhe hebrenjtė, tė krishterėt, mexhusijėt –
    adhuruesit e zjarrit, seb’ejėt dhe tė tjerėt gjenin rrugė tė volitshme
    tė hynin nė Arabi me bindje dhe adetet e veta fetare. Hebrenjtė tė
    paktėn kanė pasur dy periudha kur depėrtuan me sukses nė trevat e
    Arabisė:

    1. Shpėrngulja e tyre gjatė fushatave luftarake tė Asirisė dhe
    Babilonisė nė Palestinė. Fushata pushtuese ushtarake u nis si shkas i
    presionit ndaj hebrenjve, pėr shkak tė rrėnimit tė qyteteve dhe
    tempujve tė tyre nga vetė mbreti Buhatanaseri nė vitin 589. para erės
    sė re.

    Shumica e hebrenjve tė robėruar dėrgohen nė Babiloni dhe prej aty
    ndajnė tokėn e braktisur prej Palestinės deri nė Hixhaz, qė tė
    vendoseshin nė veri tė Arabisė.

    2. Pas pushtimit tė Palestinės nga ana e Bizantit, nėn udhėheqjen
    e komandantit romak Betatsit, nė vitin 70 tė erės sė re, bizantinėt u
    bėjnė presion hebrenjve dhe pasi rrėnojnė tempujt e tyre, shumė fise
    hebreje shpėrngulen nė Hixhaz. Ata zėnė vend nė Jethrib (Medinė),
    Hajber dhe Tejma dhe ndėrtojnė vendbanime, fshatra dhe kėshtjella.
    Kėshtu depėrton feja hebraike nė Arabi, nėpėrmjet muhaxhirėve ose
    refugjatėve hebrenj. Hebrenjtė bėhen edhe faktor politik, pėr tė cilėt
    flitej para ardhjes sė Islamit, sidomos gjatė shekullit tė parė tė
    Islamit. Kur fillon tė pėrhapet Islami, nė Arabi jetonin fiset e
    njohura hebreje: Hajber, Nadir, Kurejdha, Mustalak, Kajnuka, kurse
    shkrimtari i njohur Es-Semhudi nė veprėn e vet "Vefaul-Vefa", nė faqen
    116, pėrmend mbi njėzet fise hebreje.

    Feja hebraike ka arritur nė Jemen pėrmes Es’ad Ebi Kurebit, i cili
    si luftėtar shkoi nė Jethrib ku edhe pranoi besimin hebraik. Ai mori me
    vete dy rabinė nga fisi Benu Kurejdha nė Jemen.

    Feja hebraike pėrhapej shpejt nė Jemen, kėshtu qė me ardhjen e
    djalit tė Es’adit, Jusufit, nė pushtet, Dhu-Nuvasi i vėrsulet tė
    krishterėve tė Nexhranit dhe u bėn thirrje ta pranojnė hebraizmin. Pasi
    kėta kundėrshtojnė, ai i hedh nė hendeqet e hapura dhe i djeg. Nė zjarr
    janė djegur pa dallimi meshkuj, femra, pleq e tė rinj.

    Thuhet se numri i viktimave ka qenė rreth 20 dhe 40 mijė veta. Kjo
    ka ndodhur nė tetor tė vitit 523 tė erės sė re, kurse Kur’ani pėrmend
    njė pjesė tė kėsaj ngjarjeje nė kapitullin "El-Buruxh".

    Pėrhapja e Krishterimit nė Arabi depėrton krahas pushtimit tė tokave arabe nga bizantinėt dhe abisinasit.

    Pushtimi i parė i Jemenit nga ana e Abisinisė u bė nė vitin 340
    para erės sė re dhe zgjati deri nė vitin 378. Nė kėtė periudhė nė Jemen
    fillon predikimi i Ungjillit nė tė gjitha krahinat. Atėbotė nė Nexhran
    vjen njė besimtar i madh i quajtur Fimijan dhe i thėrret nexhranėt nė
    fenė e krishterė. Si besimtar i devotshėm qė ishte, populli i beson dhe
    pranon Krishterimin menjėherė pas udhėheqėsit tė vet, Malbuit.



    Kur abisinasit hynė nė Jemen, shkelėn atė qė kishte bėrė
    Dhu-Nuvasi, kurse Ebreheja merr pushtetin. Ai filloi ta zgjerojė
    Krishte-rimin shumė shpejt dhe me pėrmasa tė gjera, saqė deshi qė nė
    Jemen tė ndėrtonte Ka’ben, qė rolin dhe rėndėsinė e Mekės ta kishte
    Jemeni. Ebreheja u nis ta rrėnonte Ka’ben nė Mekė, por merr ndė-shkimin
    e merituar tė Allahut Y nė kėtė dhe nė atė botė.

    Krishterimin e pranojnė fiset arabe Gassasin, Taglib, Tajj dhe
    disa tė tjerė qė kufizoheshin me Bizantin, kėtė e pranojnė edhe disa
    sundimtarė tė Hirasė.

    Besimin farisej apo idhujtarinė nė zjarr, ose nė arabisht
    mexhusijė, kryesisht e pranuan arabėt qė jetonin nė viset kufitare nga
    Persia. Ithtarė tė kėtij besimi ka pasur edhe nė Irak dhe nė Bahrejn,
    sidomos nė Ahsa dhe Hixhėr, qytete tė Bahrejnit, si dhe nė bregun e
    gjirit Arabik. Kėtė besim e kanė ndjekur edhe Jemenasit gjatė dominimit
    persian.

    Mbi sebeizmin na flasin shumė gėrmime arkeologjike nė Irak.

    Ky ka qenė besimi i popullit tė Ibrahim Kaldejsit. Kaldejsėt kanė
    qenė popull semit qė u kanė besuar astrologėve dhe astrologjisė. Kėtė
    lloj besimi nė tė kaluarėn e kishin pėrvetėsuar banorėt e Shamit dhe tė
    Jemenit. Por, pas vėrshimit tė Krishterimit dhe tė Hebraizmit, ky besim
    filloi t’i humbte ithtarėt e vet. Megjithatė, edhe mė tutje ekzistonin
    besimtarė tė kėtillė tė pėrzier me fariseizėm, sidomos nė Irak dhe nė
    brigjet e gjirit Arabik.
    _________________
    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 22:41

    Gjendja fetare



    Islami i gjen tė tėra kėto religjione dhe besime tek arabėt, qė ishin duke u dobėsuar dhe duke stagnuar.

    Idhujtarėt qė deklaronin se duke ndjekur fenė e Ibrahimit e, ishin larg
    urdhrave dhe ndalesave tė sheriatit tė Ibrahimit dhe larg
    ahlakut-moralit tė Ibrahimit e. Ishin zhytur thellė nė lajthitje dhe
    mėkate, prandaj me kohė ata pėrvetėsuan idhujtarinė, politeizmin, me tė
    gjitha zakonet shoqėruese tė tij. E tėrė kjo ka lėnė gjurmė tė thella
    nė vetėdijen shoqėrore, politike dhe fetare tė kėtij populli.

    Hebraizmi shndėrrohet nė dyfytyrėsi dhe nė diktaturė. Prijėsit
    hebrenj u bėnė zotėr tė kombit tė tyre. Ata i gjykonin njerėzit dhe
    ndikonin nė fatin e tyre. Para tyre njerėzit jepnin llogari pėr gabimet
    private, madje edhe pėr fjalėn e shqiptuar nė pėrshpėritje. Tėrė
    preokupimi i tyre ishte pushteti dhe pasuria. Besimi i vėrtetė
    dobėso-hej, ndėrsa zgjerohej ateizmi, herezia dhe indiferenca ndaj
    mėsimit, qė Allahu Y nxit dhe urdhėron secilin ta nderojė kėtė, pra
    mėsimin dhe diturinė.

    Krishterimi ishte besim qė kishte filluar tė shtrėngonte mendjen.
    Kjo ishte pėrzierje e ēuditshme e Zotit dhe njeriut. Prandaj nuk ka
    lėnė gjurmė tė thella dhe tė vėrteta tek arabėt, pėr shkak tė
    doktrinarizmit tė ndryshėm dhe reflektimit tė tij nė mėnyrėn e jetės sė
    tyre, qė e jetonin e tė cilėn nuk mund ta braktisin.

    Gjendja e besimeve tė tjera tek arabėt ka qenė sikurse gjendja e
    politeistėve - mushrikėve. Zemrat e tyre kanė qenė tė ngjashme, sikurse
    zakonet, bindjet fetare dhe pikėpamjet e tyre mbi botėn.
    _________________
    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 22:42

    SHOQĖRIA PARAISLAMIKE ARABE



    Pas trajtimit tė gjendjes politike dhe fetare nė Gadishullin Arabik,
    tani tė themi diēka shkurtimisht pėr rrethanat shoqėrore dhe ekonomike
    tė asaj periudhe.

    Rrethanat shoqėrore

    Arabėt kanė pasur disa shtresa shoqėrore me dallime tė theksuara
    ndėrmjet tyre. Marrėdhėniet mes njerėzve tė parisė (tė fiseve) kanė
    qenė nė shkallėn e ngritjes dhe tė pėrparimit. Njerėzit kishin lirinė e
    tė shprehurit dhe vullnetin e lirė. Kur dikush dėshironte t’i
    lavdėronte virtytet arabe, bujarinė, trimėrinė, parėsinė etj., shprehej
    me vargje tė cilat i thurte aty pėr aty.

    Gruaja ishte nė gjendje, nėse dėshironte, t’i paqėsonte fiset e
    tėra, apo edhe t’i fuste nė grindje, nė ato pėrmasa, saqė mund tė
    shkaktoheshin gjakderdhje dhe luftėra.

    Megjithatė, mashkulli ishte kryefamiljar dhe mbartės i fjalės
    kryesore nė shtėpi. Gruaja dhe burri ishin tė lidhur me martesė, me
    lejen e prindit apo kujdestarit tė saj, ajo nuk kishte tė drejtė tė
    kundėrshtonte.

    Te shtresat e tjera mbretėronte zakoni i pėrzierjes sė mashkullit
    dhe femrės. Kjo nuk mund tė shpjegohet ndryshe, pėrveēse aty ka
    mbretėruar amoraliteti, paturpėsia, shfrenimi dhe prostitucioni.

    Ebu Davudi transmeton nga Aishja radijAllahu anha, se kurorėzimi nė periudhėn paraislamike ėshtė bėrė nė kėto mėnyra:

    1. Ekzistonte martesa sikurse kjo e sotmja. Djalit i gjenin vaj-zėn, e kėrkonin, pastaj kurorėzoheshin.

    2. Burri i thoshte gruas, pas pėrfundimit tė ciklit mujor, shko te
    filan njeri dhe kėrko tė jetosh me tė. Burri i saj nuk i afrohej derisa
    konstatohej se kishte mbetur shtatzėnė me atė njeri. Nėse mbetej
    shtatzėnė, burri e merrte pėrsėri, nėse dėshironte. Kėshtu vepronte nė
    rast se tė gjithė fėmijėt i kishin vajza, e dėshironte tė kishte djalė.
    Kjo lloj martese quhej "nikahul-istibdai."

    3. Mblidhej grupi prej tre deri nė dhjetė persona dhe tė gjithė
    bėnin marrėdhėnie seksuale me njė grua. Nėse mbetej shtatzėnė, pas
    lindjes, ajo i thėrriste tė gjithė pjesėmarrėsit nė kėtė akt tė
    turpshėm, e qė ishin tė detyruar tė vinin, dhe zgjidhte atė qė
    dėshironte, tė bėhej baba i foshnjės sė saj. Ky e pranonte fėmijėn dhe
    i jepte emrin familjar.

    4. Te gruaja vinin shumė njerėz, e ajo nuk guxonte tė refuzonte
    asnjėrin prej tyre. Kėto parimisht kanė qenė gra publike, nė dyert e
    veta vinin flamuj si shenja njohjeje tė shtėpisė sė tyre. Ēdokush qė
    dėshironte tė shkonte te ky soj grash, e dinte se ku duhej shkuar. Nėse
    ndonjėra prej tyre mbetej shtatzėnė dhe lindte foshnjėn, atė-herė
    tuboheshin tė gjithė ata qė e kishin vizituar dhe thirrnin ekspertin
    (njohėsin e mirė tė gjurmėve). Ai e merrte foshnjėn nė prehėr dhe
    zgjidhte enigmėn se cili prej tyre ishte babai. Pasi konstatonte se
    cili ishte babai i foshnjės, sipas disa normash tė tij, atėherė ky
    ishte i detyruar ta merrte foshnjėn, t’i jepte emrin e vet dhe tė
    kujdesej pėr tė.



    Me ardhjen e Shpalljes, Allahu Y i anuloi tė gjitha kėto lloje martesash dhe lejoi vetėm martesėn e sotme islamike.

    Tek arabėt paraislamikė ekzistonte edhe njė mėnyrė tjetėr e
    martesės, pėrkatėsisht mashkulli, si fitues nė dyluftim, fitonte gruan
    e ardhshme. Fėmijėt e lindur nga kėto lidhje nuk kanė pasur kurrfarė tė
    drejtash atėsie, por kanė qenė tė turpėruar gjatė tėrė jetės.

    Ėshtė e njohur se arabėt e periudhės paraislamike kanė pasur
    mundėsi tė kenė gra sa kanė dėshiruar. Madje njėkohėsisht bėnin kurorė
    me dy motra, si dhe me gratė e baballarėve tė tyre, nėse mbeteshin tė
    veja apo tė lėshuara. Nė lidhje me kėtė na flet Kur’ani nė ajetet 22
    dhe 23 tė kaptinės "En-Nisa". Gjithashtu, burrat kanė pasur tė drejtė
    t’u jepnin grave shkurorėzime me numėr tė pakufizue-shėm.

    Amoraliteti dhe shfrenimi mbretėronin te tė gjitha shtresat e
    shoqėrisė paraislamike arabe. Nuk mund tė veēohet asnjė shtresė e
    shoqėrisė, pėrveē rasteve individuale, qė kanė ēuar jetė tė moralshme
    dhe qė lavirinė e kanė konsideruar si amoralitet dhe si turp tė madh.

    Robėreshat e blera kishin mė tepėr favore sesa ato tė luftės. Arabėt nuk e konsideronin tė turpshme jetesėn me robėresha.

    Ebu Davudi transmeton nga Amėr b. Shu’ajbi, e ky nga babai i vet,
    pastaj nga gjyshi, i cili ka thėnė: "Njė njeri ka thėnė: filan filani
    ėshtė djali im. Para Islamit ka jetuar me njė robėreshė, prandaj
    Resulullahu e i thotė: "Islami nuk pranon njė martesė tė tillė, koha e
    xhahilijetit ka kaluar, fėmija ėshtė i atij nė shtratin e tė cilit
    lindet, ndėrsa shkelja e kurorės ėshtė e ndaluar".

    Tregimi mbi grindjen mes Sa’d b. Vekkasit dhe Abd b. Zum’atit
    rreth djalit tė robėreshės sė Zum’atit ėshtė i njohur. Djali ėshtė
    quajtur Abdu-r-Rahman b. Zum’ah. Raporti mes prindit dhe fėmijėve mund
    tė klasifikohet nė disa kategori. Ka pasur nga ata qė tho-shin:
    "Fėmijėt tanė janė mėlēitė tona qė ecin nėpėr tokė", ndėrsa ka pasur
    edhe tė tillė qė i mbytnin vajzat e veta ose i shtinin tė gjalla nė
    dhe, duke iu drojtur turpit, e ka pasur edhe nga ata qė i mbytnin nė
    barkun e nėnės duke iu frikėsuar varfėrisė dhe turpit. Nė lidhje me
    kėtė na flet Kur’ani nė kėto ajete: El-enam: 151; En-Nahėl:58-59;
    El-Isra’:31 dhe Et-Tekuir: 8.



    Megjithatė nuk mund tė themi se ky ka qenė aspekt mbizotėrues i
    etikės dhe i moralit. Pėr arabėt ka qenė shumė e rėndėsishme qė tė
    kishin shumė djem, tė cilėt do tė luftonin pėr atdheun e vet.
    Marrėdhėniet ndėrmjet vėllezėrve, nipėrve si dhe ndėrmjet kushėrinjve
    tė tjerė, kanė qenė tė bazuara nė lidhjet e forta tė gjakut. Kanė
    jetuar pėr patriotizmin fisnor dhe pėr tė kanė vdekur. Fryma e
    bash-kimit mbretėronte nė suazat e njė fisi, dhe kjo e rriste mė tepėr
    patriotizmin. Bazė e rendit shoqėror tė njė fisi ka qenė patriotizmi
    individual dhe atdhedashuria e gjakut. I pėrmbaheshin njė rregulli tė
    pashkruar: "Ndihmoji vėllait tėnd qoftė ai i drejtė a jo". Natyrisht,
    ky parim nuk ka qenė nė pajtim me parimin e doktrinės islame qė thotė:
    "Ndihma e tiranit duhet tė jetė e tillė, qė ta pengojė krye-rjen e
    tiranisė".

    Garimi nė origjinė dhe ndershmėri (mburrje) shpeshherė ka qenė
    shkas pėr shpėrthimin e luftėrave ndėrmjet tyre, madje edhe nė mesin e
    atyre fiseve qė kanė pasur babain tė pėrbashkėt. Kjo ka ndodhur mes
    fiseve Evs dhe Hazrexh, Abes dhe Zuhjan, si dhe Bekėr dhe Taglib, e
    disa tė tjerėve. Ndėrkaq, marrėdhėniet shoqėrore mes fiseve me origjinė
    tė ndryshme nuk kanė qenė tė forta dhe tė fuqi-shme. Ato
    shkatėrroheshin nė luftėra tė pėrgjakshme. Nė raste tė veēanta
    kryeparėt e fiseve organizonin tubime publike nė tė cilat vinin fise tė
    ndryshme, sidomos nė muajt e shenjtė, muajt e haxhit. Kėta muaj kanė
    pasur rėndėsi tė madhe pėr arabėt, sepse gjatė kėty-re muajve ata
    rivendosnin marrėdhėniet normale njerėzore dhe zgji-dhnin shumė
    probleme jetėsore.

    Thėnė shkurtimisht, rrethanat shoqėrore kanė qenė nė gjendje tė
    mjerueshme, e si mos tė ishte kėshtu, kur ndėr arabėt mbretėronte
    injoranca dhe bestytnia, kurse bota jetonte nė politeizėm dhe nė
    ideologji tė errėt. Gratė bliheshin dhe shiteshin. Ato trajtoheshin si
    ndonjė gjėsend, derisa mashkulli nuk ka pasur kurrfarė kufizimesh, as
    njerėzore e as morale. Ka jetuar si ka dashur dhe me kė ka dashur vetė.

    Pushtetin e ndanin pasanikėt, tė cilėt i mbushnin arkat me Flori nė kurriz tė tė varfėrve, apo tė pushtetit, i cili gjithnjė ka qenė i gatshėm tė luftonte.
    _________________
    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 22:43

    Gjendja ekonomike



    Gjendja ekonomike gjithnjė ka qenė rezultat i rrethanave shoqėrore. Kjo
    mė sė miri shihej nė standardin jetėsor tė njerėzve tė asaj kohė.
    Tregtia ka qenė burimi kryesor i sigurimit tė mjeteve materiale pėr
    jetesė, e ushtrohej vetėm atėherė kur rrugėt ishin tė sigurta dhe nė
    kohė paqeje. Kjo ka qenė gati e pamundur nė trevat arabe, pėrveē nė
    muajt e shenjtė. Gjatė kėtyre muajve organizoheshin panaire tė njohura
    tregtare. Vendpanairet e njohura kanė qenė ("suk" - ēarshi) Ukadh,
    Dhu-l-Mexhaz, Maxhne dhe shumė tė tjera.

    Zejtaria dhe strukturat e tjera prodhuese nuk kanė qenė tė
    zhvilluara dhe pėr arabėt kanė qenė diēka e huaj, bile mė e huaj se pėr
    ēdo popull tjetėr. Shumė lloje tė zejtarisė kanė lulėzuar nė Jemen dhe
    nė Hira, kurse mė tė njohurat kanė qenė: pėrpunimi i lėkurės dhe i
    tekstilit, ndėrsa banorėt e Arabisė qendrore merreshin me bleg-tori dhe
    me bujqėsi.

    Gratė arabe tirrnin lesh dhe thurnin veshmbathje, por mė sė
    tepėrmi pėr nevojat e veta dhe tė luftėtarėve, sepse e tėrė kjo ka qenė
    e rrezikuar nga plaēkitja e sulmuesve, prandaj as qė mund tė bėhej
    fjalė pėr ndonjė prodhimtari. Ėshtė me rėndėsi tė pėrmendet se,
    kryesisht mbretėronte njė gjendje e tėrėsishme varfėrie, skamjeje dhe
    urie.
    _________________
    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 22:44

    Etika e arabėve



    Nuk mund tė themi se arabėt e periudhės paraislamike nuk kanė pasur
    disa norma elementare tė sjelljes, veprime tė turpshme dhe situata tė
    cilat nuk mund t’i pranojė dot as mendja e shėndoshė e as natyra e vetė
    njeriut, por, nga ana tjetėr, kanė pasur edhe vlera shumė tė ēmueshme,
    me tė cilat edhe ne sot do tė mburreshim dhe do tė befasoheshim. Vlen
    t’i pėrmendim:

    1. Kerem - nderi dhe fisnikėria me ēka garonin mes tyre dhe i
    ndihmonin njėri-tjetrit. Gati gjysma e krijimtarisė poetike
    paraisla-mike - nė kvtė fushė kanė qenė mjeshtėr tė talentuar - i ėshtė
    dedi-kuar kėsaj vije tė karakterit tė tyre. Tė marrim njė shembull;
    paprit-mas arrin njė mysafir, ėshtė dimėr, vit urie. Shtėpiakut pėrveē
    njė deveje, e cila ishte shpėtim pėr tėrė familjen, nuk i rastis asgjė
    nė shtėpi. Pėr tė treguar mikpritje dhe pėr ta ruajtur nderin familjar,
    nikoqiri ēohet dhe pėr hir tė tij ther tė vetmen deve, ndez zjarrin dhe
    pėrgatit gosti tė begatshme pėr nder tė mysafirit. Nė trajtė tė keremit
    arab numėrohet edhe pjesėmarrja e drejtpėrdrejtė nė pajtimin e
    familjeve dhe nė qetėsimin e gjakderdhjes. Njeriu dinte qė nė interes
    tė paqes, tė merrte barrėn e huaj pėr tė paguar dėm-shpėrblimin, vlerėn
    e gjakut, vetėm pėr tė qetėsuar situatėn nė momentin e dhėnė. Ka qenė
    me rėndėsi tė ndėrpritej gjakderdhja, e cila do tė kishte pasoja brez
    pas brezi, dhe tė shpėtohej njeriu.

    Shpeshherė nė kaside e lavdėronin veten, por dinin t’i lavdėronin
    edhe tė tjerėt, madje edhe sundimtarėt dhe kryeparėt e huaj, nėse e
    meritonin kėtė. Arabi e nderonte mysafirin duke i ofruar verė, pa ēka
    nuk mund tė flitej pėr nderin. Prandaj, pėrdorimi i verės ka qenė
    fuqishėm i lidhur pėr kerem, pėr ēka edhe i kanė thurur lavdi nė
    poezitė e tyre. Arabėt vetė hardhinė e rrushit e quanin "hardhia e
    nderit", kurse verėn "e bija e nderit". Ndėr cilėsitė fisnike tė
    arabė-ve numėrohej edhe bixhozi. Mendonin se bixhozi ėshtė rrugė,
    pėrka-tėsisht, mjet i shoqėrimit, ku fituesi do tė shprehė bujarinė dhe
    mirėsinė e vet, sepse nga fitimi do tė ushqejė tė varfėrit. Vera
    pėr-mendet nė shumė vende nė Kur’ani-kerim, e krahas saj edhe bixhozi.
    Allahu i Lartė thotė:

    "Tė pyesin ty pėr verė dhe bixhoz. Thuaju: "Ato ju sjellin dėme tė
    mėdha, por edhe dobi pėr njerėzit, mirėpo, dėmi ėshtė mė i madh se
    dobia." (El-Bekare: 219).

    2. Nė mirėsjelljen e arabėve bėn pjesė edhe respektimi i
    marrėveshjes. Pėr ta marrėveshja kishte rėndėsinė e aktit fetar, sė
    cilės i pėrmbaheshin me besnikėri, nė interes tė saj kanė qenė nė
    gjendje t’i flijojnė fėmijėt e vet dhe tė shkatėrrojnė shtėpinė. Pėr
    kėtė na flet tregimi i Hani b. Mes’ud Shejbanit, Samuel b. Adit dhe
    Haxhib b. Temimiut. Rrallė, shumė rrallė ndodhte qė tė prishej
    marrėveshja.



    3. Kulti i personalitetit rezultonte me dėbimin e ēfarėdo pėruljeje
    dhe shtypjeje. Nga kjo rrjedh se e shprehnin me ėndje trimėrinė, por
    edhe xhelozinė, prandaj reagonin shumė shpejt nė situatat pėrkatėse.
    Ata nuk donin tė dėgjonin fjalė qė aludonin sado pak tur-pin dhe
    padrejtėsinė, e tė mos kėrcej e t’i pėrvisheshin shpatės dhe shtizės,
    nėse duhej edhe nė luftė, duke mos llogaritur se edhe vetė
    rrezikoheshin nė kėtė rrugė.

    4. Ata e ēmonin traditėn e betimit. Nėse betoheshin pėr diēka,
    atėherė e pėrmbushnin atė, sepse kjo i pėrkiste nderit dhe famės sė
    tyre, ndonėse viheshin nė situatė kritike dhe tė rrezikshme.

    5. Nė virtytet etike tė tyre numėrohej edhe butėsia dhe sjellja
    fisnike. Kėtė e kanė thurur nė vargje, edhe pse, nga ana tjetėr, kėtij
    virtyti i kundėrvihej trimėria dhe nxitimi i veprimit luftarak.
    Megjithatė, ky virtyt ishte i rrallė nė mesin e tyre.

    6. Naiviteti beduin dhe mospėrlyerja e tij me qytetėrimin dhe me
    intriga tė tjera, ka ngjallur tek arabėt sinqeritetin, besnikėrinė dhe
    ruajtjen nga tradhtia dhe nga shpifja.

    Nga e tėrė kjo qė u pėrmend pėr arabėt, me gjithė karakteristikat
    e tyre pozitive e tė tjera, tė cilave kur t’i shtohet pozita
    gjeografike dhe strategjike e Arabisė nė raport me tėrė botėn, do tė
    shohim se tė gjitha kėto kanė qenė shkak qė arabėt tė zgjidhen si
    popull pėr tė mbartur barrėn e rėndė tė Shpalljes, dėrguar mbarė
    njerėzimit dhe qė kėta tė jenė udhėrrėfyes tė shoqėrisė njerėzore,
    pėrkatėsisht, umetit njerėzor.

    Ndonėse disa nga vlerat e sipėrpėrmendura janė pjesėrisht tė
    mangėta, e nė disa raste tė mira, nė thelb ato janė bazė e shėndoshė
    pėr mbrojtjen e virtyteve tė bukura, tė cilat kanė qenė tė dobishme pėr
    tėrė gjininė njerėzore, sidomos pas disa pėrmirėsimeve qė i ka bėrė
    Islami.

    Nga tė gjitha karakteristikat e pėrmendura, me siguri qė mė tė
    vlefshmet janė: respektimi i kontratės dhe kulti i personalitetit.
    Ndryshe, pa tė gjitha kėto, do tė ishte e pamundur tė mposhtej e keqja
    dhe zvetėnimi e tė rivendosej sistemi i drejtėsisė dhe i mirė-sisė, pra
    vetėm me kėtė potencial tė fuqisė dhe intelektit. Arabėt kanė pasur
    edhe vlera tė tjera, por qėllimi ynė nuk ėshtė qė tė shkruajmė mė
    gjerėsisht pėr ata.
    _________________
    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 22:46

    ORIGJINA E MUHAMMEDIT DHE E FAMILJES SĖ TIJ



    Origjina e Resulullahut e ėshtė klasifikuar nė tri periudha koho-re.
    Pjesa e parė ėshtė pranuar si e saktė nga tė gjithė autorėt e Sires.
    Kėtu pėrmendet prejardhja e Resulullahut e deri tek Adnani. Pjesa e
    dytė ėshtė nė lidhje me brezin hyrės tė Resulullahut e, nga Adnani e
    gjer te Ibrahimi e.

    Aty ka edhe mospajtime mendimesh. Pjesa e tretė ka tė bėjė
    meorigjinėn lidhur nga Ibrahimi e e deri tek Ademi e.Te brezi i fun-dit
    ka tė dhėna, tė cilave nuk mund t’u besohet me siguri tė plo-tė.

    Shkalla e parė e origjinės:

    Muhammed b.Abdullah b. Abdul-Muttalib - i quajtur Shejbe, ibėn
    Hashim - i quajtur Amėr, - ibėn Abdi Menaf - i quajtur El-Mugire, -
    ibėn Kussaj - i quajtur Zejd, - ibėn Kilab b. Marre b. Ka’b b. Lu’a b.
    Galib b. Fahėr - i quajtur Kurejsh, sipas tij, fisi mori emrin, - Ibni
    Malik b. En-Nadar - i quajtur Kajs, - b. Ken’aneh b. Huzejmeh b.
    Mudriket - i quajtur Amir, - ibėn Ilijas b. Mudar b. Nazzar b. Me’ad b.
    Adnan.

    Shkalla e dytė:

    Kėtu llogaritet vija hyrėse, duke filluar prej Adnanit, i cili
    ėshtė djali i Edd b. Humejs b. Selaman Ibni Avs b. Berz b. Kamval b.
    Ebi b. Avam b. Nashid b. Haza b. Beldas b. Judlah b. Tabih b. Xhahim b.
    Nahish b. Mahij b. I’id b. Abkar b. Ubejde b. ed-Du’a b. Hemdan b.
    Senber b. Jethrebij b. Jah; Zen b. Jehhan b. Eravij b. Dishan b. Ajser
    b. Efnad b. Ejham b. Naksar b. Nahas b. Zerah b. Semij b. Mezzij b.
    Avdat b. Aram b. Kajdar b. Ismail b. Ibrahim e.



    Shkalla e tretė:

    Vija hyrėse nga Ibrahimit u deri tek Ademi u ėshtė kjo: Ibrahimi u
    ėshtė djali i Tarihit, i cili ėshtė quajtur Azer - ibėn Nahur b. Sar’u
    (ose Sarug) b. Rauv b. Lamik b. Metuveshleh b. Ehnuh – thonė se ky
    ėshtė Idrisi u - ibėn Jerid b. Mehlail b. Kajnan b. Anusheh b. Shejth
    b. Adem u.

    Familja e Pejgamberit e

    Familja e Resulullahut e ėshtė e njohur me emrin Hashimitėt, sipas
    gjyshit tė tij Hashim b. Abdi Menafit. Andaj do tė themi diēka pėr
    familjen Hashimi.

    I. Hashimi:

    Ky e ka trashėguar mbikėqyrjen rreth furnizimit tė haxhilerėve me
    ujė dhe me ushqim nga Beni Abdi Menafi. Mė parė pėrmendėm se Abdi
    Menafi dhe Abi-d-Dari janė pajtuar dhe i kanė ndarė pozitat mes tyre.
    Hashimi ka qenė mekas i dalluar dhe i pari qė u ka siguruar ushqim
    haxhilerėve (pėrshesh - bukė tė grimcuar). Emri i tij ka qenė Amėr,
    kurse Hashim ofiq (llagap) e ka fituar pėr shkak tė thėrrmimit tė bukės
    pėr pėrshesh. Ai, gjithashtu ėshtė i pari qė ka caktuar dhe zbatuar
    praktikisht udhėtimin dimėr - verė tė kurejshėve pėr tregti. Pėr
    mirėsinė dhe mendjemprehtėsinė e tij flasin edhe shumė poetė
    paraislamikė.

    Disa ngjarje interesante janė tė lidhura me Hashimin.

    Ai tregon se njė herė niset pėr tregtar nė Sham. Kur arrin nė
    Jethrib (Medinė) martohet me Selmėn, vajzėn e njėfarė Amri nga familja
    Beni Adijj Nexhar dhe ngel aty pėr tė jetuar tek ajo. Pas njė kohė, kur
    niset pėrsėri pėr nė Sham, ajo mbetet shtatzėnė. Hashimi vdes nė Gazzė,
    qytet nė Palestinė, e Selma lind Abdul-Muttalibin nė vitin 497, tė
    cilit i jep emrin i Thinjuri, pėr shkak tė ballukės sė thinjur me tė
    cilėn u lind.

    Selma kujdesej pėr fėmijėn nė shtėpinė e babait tė saj, nė Medinė.
    Pėr tė nuk dinte kurrgjė familja e Hashimit nga Meka. Hashimi ka pasur
    katėr djem dhe pesė vajza. Djemtė quheshin: Esed, Ebu Sajfi, Nadleh dhe
    Abdul-Muttalib, kurse vajzat: Esh-Shifa, Halide, Daife, Rukaja dhe
    Xhenete.

    II. Abdul Muttalibi



    Thamė se furnizimi i haxhilerėve me ujė dhe me ushqim nga Hashimi
    ka kaluar te vėllai i tij El-Muttalib b. Abdi Menafi, i cili gėzonte
    autoritet tė madh, ishte i nderuar dhe i famshėm ndėr fisin e vet.
    Kurejshėt e quanin El-Fejjad-bujar. Kur Shejbe (mė vonė
    Abdul-Muttalibi) bėhet djalosh, pėr tė dėgjon xhaxhai i tij El-Muttalib
    b. Menafi dhe shkon nė Jethrib pėr ta kėrkuar. Kur e gjen dhe e sheh,
    fillon tė qajė, e pėrqafon dhe e hip nė devenė e vet. Djaloshi zbret
    dhe nuk do qė tė shkojė me tė, pa lejen e nėnės sė vet. El-Muttalibi e
    pyet, por ajo refuzon t’ia japė djalin xhaxhait. Atėherė El-Muttalibi i
    thotė asaj:

    "Ai do tė shkonte nė ēifligun e babait tė vet, nė tempullin e
    Zotit", andaj nėna e lejon tė shkojė. El-Muttalibi hyn nė Mekė kaluar
    mbi deve e prapa tij djaloshi. Njerėzit tregonin me gisht nga djaloshi
    dhe thoshin:

    "Ky ėshtė rob i Abd-Muttalibit." El-Muttalibi ju thotė: "Duhet tė
    keni turp, ky ėshtė djali i vėllait tim - Hashimit." Djaloshi jetoi te
    xhaxhai i vet derisa u bė mė i pjekur. Dikur, pėrafėrsisht nė atė kohė
    El-Muttalibi vdes nė Redman, vend ky nė Jemen.

    Tė gjitha punėt e tij i trashėgon Abdul-Muttalibi. Tė gjithė
    kushėrinjtė dhe pjesėtarėt e fisit filluan ta duan, sepse ishte bujar,
    i ndershėm, i drejtė dhe i aftė nė kryerjen e punėve. Ai ia rriti edhe
    mė tepėr famėn fisit tė vet.

    Pas vdekjes sė El-Muttalibit nė Jemen, Neufeli me dhunė uzurpon
    oborrin e Abdul-Muttalibit. Ai kėrkoi ndihmė nga kurejshėt, por ata i
    pėrgjigjen: "Nuk dėshirojmė tė ndėrhyjmė mes teje dhe Neufe-lit, sepse
    ai ėshtė xhaxhai yt". Atėherė Abdul-Muttalibi thėrret da-jėn e vet nga
    Jethribi pėr ta ndihmuar. Daja i tij, Ebu Sead b. Adijj, niset pėr nė
    Mekė me tetėdhjetė kalorės. Nė hyrje tė Mekės, e pret Abdul-Muttalibi
    dhe i thotė: "Eja tė shkojmė nė shtėpi, o dajė." "Jo, pėr Zotin, pa u
    takuar me Neufelin", dhe nisen pėr nė shtėpinė e Neufelit. Ai po rrinte
    afėr Ka’bes me disa kurejshitė dinjitozė. Kur e pa Ebu Seadi, nxori
    shpatėn dhe briti: "Pėr Zotin dhe pėr Ka’ben, nėse nuk ia kthen tokėn
    Abdul-Muttalibit, do tė tė ther me kėtė shpa-tė." Neufeli iu pėrgjigj:
    "Qė tani ia kthej, e tij ėshtė", e vėrte-tuan edhe tė pranishmit. Ebu
    Seadi bujti tek Abdul-Muttalibi tri net, pastaj e bėri umren dhe u
    kthye nė Medinė.



    Pas kėsaj ngjarjeje Neufel b. Abdi Shems b. Abdi Menafi, lidhi
    marrėveshje me benu hashimitėt. Kur fisi Huza’ah e sheh se ēfarė ndihme
    fitoi Abdul-Muttalibi prej dajės sė vet, Ebu Seadit, nga fisi
    En-Nexhar, thanė: "Ashtu siē e keni lindur ju, edhe ne, e kemi lindur
    (sepse nėna e Abdul-Muttalibit ishte nga fisi Huza’ah), prandaj ne jemi
    mė tepėr tė nevojshėm se ju pėr t’i ndihmuar atij."

    Prandaj ata shkuan edhe nė Mekė, hynė nė Kėshill dhe lidhėn
    marrėveshje mė benu hashimitėt, pastaj edhe me benu abdi shemsėt -
    fisin e Neufelit.

    Kjo ndėrlidhje mes fiseve tė Medinės dhe Mekės, e forcuar kėshtu,
    do tė jetė njė nga faktorėt e rėndėsishėm pėr ēlirimin e Mekės, qė do
    ta mėsojmė mė vonė. Ėshtė me rėndėsi tė pėrmendim dy punė tė vlefshme
    qė ka bėrė Abdul-Muttalibi pėr Ka’ben:
    Hapja e pusit Zem-zem dhe mbrojtja e Ka’bes nė luftėn me elefantin.

    I. Abdul-Muttalibit i ėshtė urdhėruar nė ėndėrr qė tė hapė pusin Zem
    -zem, dhe i ėshtė treguar vendi ku duhej gropuar. Gjatė gropimit gjeti
    sende qė i kishin fshehur xherahimėt kur patėn ikur nga Meka, gjeti
    shpata, stoli dhe dy kaproj ari. Me shpata e stolisi portėn e Ka’bes,
    nė to i vendosi (gozhdoi) kaprojtė e artė, e muroi pusin dhe hapėsirėn
    pėr rreth pusit pėr haxhilerėt. Kur u zbulua pusi Zem-zem, kurejshėt u
    grindėn me Abdul-Muttalibin duke thėnė: "Ne duam tė marrim pjesė me
    ty", e ky u pėrgjigj: "Kurrsesi, unė jam i zgje-dhur pėr kėtė punė".
    Ata nuk e lanė tė qetė derisa e nxorėn para gjyqi te magjistari nga
    beni seadėt. Ende pa u kthyer nė shtėpi, kėta rrugės hasėn shenja qė
    paralajmėronin se Abdul-Muttalibi kishte tė drejtė. Atėherė
    Abdul-Muttalibi u betua se: Nė qoftė se Zoti do t’i dhuronte dhjetė
    djem e ai do tė jetonte gjersa ata tė rriteshin e ta ndihmonin, do ta
    flijonim njėrin prej atyre para Ka’bes.

    II. Mėkėmbėsi i sundimtarit tė Abisinisė nė Jemen, Ebreheja, duke
    parė se arabėt pelegrinote Ka’ben, ndėrtoi njė kishė tė madhe nė San’a.
    Ai dėshironte qė haxhilerėt tė ktheheshin nė San’a, nė vend tė Mekės.

    Kur njėri nga fisi Ken’aneh dėgjon pėr kėtė ndodhi, hyn natėn nė
    kėtė kishė dhe ndyen ballinėn e saj me fėlliqėsirė. Kur Ebreheja dėgjon
    pėr kėtė, hidhėrohet shumė, mbledh njė ushtri prej 60 mijė luftėtarėsh
    dhe niset nė Mekė pėr tė rrėnuar Ka’ben.





    Pėr vete zgjodhi elefantin mė tė madh, tė cilit i hipi dhe niset
    pėr nė Mekė. Ushtria kishte 9 ose 13 elefantė dhe kur arriti nė vendin
    Mugammese, ndaloi tė pushonte dhe tė pėrgatitej pėr tė hyrė nė Mekė.
    Kur arriti nė luginėn Mehser, ndėrmjet Muzdelifes dhe Minnes, elefanti
    u ndal dhe u shtri, duke refuzuar pėr tė shkua drejt Ka’bes. Thuhet se
    janė munduar ta ngrenė me zor, por nuk kanė mundur dot, e kur e
    tėrhiqnin nė ndonjė anė tjetėr, ai ngrihej menjėherė.

    Ndėrsa Ebreheja dhe ushtria e tij kishin probleme me elefantin,
    Allahu Y dėrgoi mbi ta zogjtė Eba-Bil, tė cilėt gjuanin mbi ushtrinė e
    Ebrehes copa nga balta e pjekur, dhe Allahu Y i shndėrronte ata porsi
    gjethe tė brejtura nga krimbat. Zogjtė kishin pamje tė ēuditshme si
    dallėndyshe tė balsamosura. Secili nga zogjtė mbarte nga tre gurė, njė
    nė sqep dhe dy nė kthetra. Kur e qėllonte dikė me kėtė masė, nuk
    shpėtonte dot, i shkapėrderdhej trupi dhe vdiste nė vend. Ushtarėt e
    Ebrehes nuk u goditėn tė gjithė. Disa filluan tė iknin, por gjatė
    rrugės shumica prej tyre e pėsuan, prandaj u shpėrndanė nė tė gjitha
    anėt.

    Ebreheja u ndėshkua me njė sėmundje, nga e cila i ranė majat e
    gishtėrinjve. U kthye nė San’a me kraharor tė ēarė ku vdiq shpejt.

    Kurejshėt e Mekės, duke parė se Meka do tė sulmohej nga njė ushtri
    e madhe, ikėn nėpėr kodra. Vetėm kur kaloi rreziku ata u kthyen tė
    sigurt nė shtėpitė e tyre. Kjo ngjarje ka ndodhur nė mu-ajin muharrem,
    50 ose 55 ditė para lindjes sė Muhammedit e, qė i pėrgjigjet fundit tė
    shkurtit ose fillimit tė marsit tė vitit 571, sipas kalendarit.

    Kjo ngjarje - mbrojtja e Ka’bes nga rrėnimi - sigurisht ishte
    dhuratė e Allahut Y, qė ia dhuroi Pejgamberit e dhe Shtėpisė sė Tij,
    Bejtullahut, sepse nėse e shikojmė Kuddusi-Sherifin, vėrejmė se kėtė
    kible e kishin pushtuar armiqtė e Allahut, jobesimtarėt, dhe i kishin
    nėnshtruar muslimanėt, siē ka ndodhur nė vitin 587 para erės sė re me
    Buhatanaserin, pastaj kėtė e pushtuan romakėt nė vitin 70 sipas
    kalendarit.



    Ka’ben dhe kiblėn nė Mekė nuk ka mundur ta pushtojė askush, megjithėse banorėt e Mekės ishin jobesimtarė.

    Pėr kėtė ngjarje nė Mekė dėgjuan, jo vetėm vendet fqinje, por edhe
    fuqitė udhėheqėse e qytetėruese tė asaj kohė. Abisinasit mba-nin lidhje
    tė forta me romakėt dhe me persianėt. Sė shpejti pas kėsaj ngjarjeje,
    persianėt erdhėn nė Jemen dhe e nėnshtruan atė.

    Kjo ngjarje, gjithashtu, i tregoi botės shenjtėrinė e Shtėpisė sė
    Zotit, dhe se Meka ėshtė vend tė cilin Allahu Y e ka zgjedhur si Vend
    tė Shenjtė.

    Nuk ėshtė pėr t’u ēuditur pėrse Allahu Y e shpėtoi kėtė vend nga
    rrėnimi, kur dihet se prej kėtej doli mė i besueshmi El-Emin -
    Pejgamberi i fundit i Allahut Y.

    Abdul- Muttalibi ka pasur dhjetė djem. Kėta janė: El-Harithi,
    El-Gajdaku, Ez-Zubejri, Ebu Talibi, Abdullahu, Hamza, Ebu Lehebi,
    El-Mekumi, Saffari dhe El-Abbasi.

    Nė disa libra numėrohen njėmbėdhjetė djem, e i njėmbėdhjeti ka
    qenė Kathem. Nė tė tjerat janė trembėdhjetė djem dhe i shtojnė edhe
    Abdul-Ka’bin dhe Huxhlanin, por me siguri tė plotė dihet pėr dhjetė
    djem. Pėrveē dhjetė djemve, Abdul Muttalibi ka pasur edhe gjashtė
    vajza. Ato janė: Ummul-Hakim, e quajtur El-Bejda, pastaj Berret, Atika,
    Safija, Erva dhe Umejma.



    III. Abdullahu ėshtė babai i Resulullahut e. Nėna e Abdullahut
    ėshtė Fatimja, vajza e Amėr b. Aidh b. Umran b. Mahzum b. Jekadhe b.
    Merret.

    Abdullahu ka qenė djali mė i bukur dhe mė i dashur i
    Abdul-Muttalibit. Ky ka qenė njėherėsh edhe flijimi - kurbani i
    premtuar. Ngjarja thotė: Kur Abdul-Muttalibit i lindėn dhjetė djem, dhe
    kur ata u rritėn, i mblodhi rreth vetes dhe u tregoi pėr premtimin e
    dhėnė. Ata e miratuan kėtė. Ai ua shkroi emrat e tyre nė shigjetėza dhe
    tė gjitha ia dha kaddahut - njeriut i cili hidhte shortin. Shigjeta e
    parė u kthye drejt Abdullahut. Abdul- Muttalibi e mori djalin dhe e
    dėrgoi nė Ka’be pėr ta therur, por kurejshėt, dajallarėt dhe vėllai i
    tij Ebu Talibi, nuk lejuan ta bėnte kėtė. Abdul Muttalibi u tha:
    "Atėherė si ta pėrmbush betimin tim?"

    Ia mbushėn mendjen qė pėrsėri tė shkonte te shortari dhe t’i
    thoshte qė tani tė hidhte shigjetėzėn mes Abdullahut dhe dhjetė deveve.
    Nėse del tek Abdullahu, le tė shtojė numrin e deveve, dhe gjithnjė
    kėshtu, derisa shigjeta tė bjerė mbi devetė qė Zoti tė jetė i kėnaqur.
    Nėse binte mbi devetė atėherė ato do t’i therte para Ka’bes.

    Dhe, kur numri i deveve arriti nė njėqind, vetėm atėherė
    shigjetėza ra prej Abdullahut mbi devetė. Abdul-Muttalibi i flijoi kėto
    nė vend tė djalit. Gjer atėherė vlera e gjakut tek arabėt ishte dhjetė
    deve, e pas kėsaj ngjarjeje arriti nė njėqind deve, gjė qė kėtė e
    vėr-tetoi edhe Islami.

    Rrėfehet se Resulullahu e ka thėnė: "Unė jam i biri i dy flijimeve" (Ismailit dhe babait tė tij Abdullahut).

    Abdul-Muttalibi i zgjodhi pėr grua djalit tė tij Eminen, vajzėn e
    Vehbi b. Abdi Menaf b. Abd Zehre b. Kulabit. Nė atė kohė ajo ishte
    vajza mė e bukur dhe mė e ndershme ndėr kurejshėt, si nga origjina
    ashtu dhe nga pozita. Babai i saj ishte kryepar i familjes Zehra, e
    njohur pėr nga prejardhja dhe nderi. Abdullahu martohet dhe me gruan e
    vet jeton nė Mekė. Pas disa kohėsh babai e dėrgon nė Medinė qė tė
    furnizohet me hurma, ku edhe ndėrron jetė.

    Disa thonė se ėshtė nisur nė Sham pėr tė bėrė tregti, por nė
    Medinė takon njė karvan tė kurejshėve dhe, pėr shkak sėmundjes, ndalet
    aty ku edhe vdes dhe varroset nė varret Nabig El-Xhadi. Vdes nė moshėn
    njėzet e pesė vjeē, dhe para lindjes tė djalit tė tij, Muha-medit e.

    Ky ėshtė mendimi i shumė historianėve.

    Ka edhe nga ata qė thonė se Abdullahu ka vdekur dy muaj pas lindjes
    sė fėmijės. Kur nė Mekė arrin lajmi pėr vdekjen e tij, Eminia e shpreh
    pikėllimin e saj tė madh nė vargje shumė prekėse.

    E tėrė pasuria qė Abdullahu kishte lėnė pas vetes kanė qenė: pesė
    deve,njė tufė tė vogėl delesh dhe robėreshėn abisinase, Berket, me
    ofiqin Ummu Ejmen, e cila ėshtė kujdesur pėr Resulullahun e.
    _________________
    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 22:47

    LINDJA DHE DYZET VJET JETESE GJER TE PEJGAMBERIA



    Lindja

    Mė i dalluari Pejgamber, Resulullahu e, u lind nė familjen Beni Hashim
    nė Mekė, nė mėngjesin e ditės sė hėnė, mė nėntė rebiul-evvel, nė vitin
    e parė tė ngjarjes me "elefantin", ose dyzet vjet pas sundimit tė
    mbretit persian Kisras (Kserksit) - Enu Shervanit. Kjo datė i
    pėrgjigjet 20 ose 22 prillit tė vitit 571 sipas kalendarit. Kėtė datė e
    ka llogaritur dijetari i madh Muhammed Sulejman El-Mensur Fevri dhe
    astronomi i shquar Mahmud Pasha.

    Ibni Seadi transmeton se nėna e Resulullahut e ka thėnė: "Kur e
    kam lindur, bashkė me tė kam lindur edhe njė dritė tė madhe, nga e cila
    kanė shkėlqyer pallatet e Shamit." Ngjashėm transmeton edhe Ahmedi nga
    El-Urbad b. Sarijeh.

    Gjithashtu flitet se, gjatė lindjes sė Muhammedit e kanė ndodhur
    disa ngjarje tė ēuditshme nė botė, tė cilat kanė qenė parashenja tė
    pejgamberisė sė tij:

    Janė rrėzuar katėrmbėdhjetė pirgje nga kėshtjella e Kserksit nė
    Persi, ėshtė shuar zjarri tė cilin e kanė adhuruar farisejėt shekuj me
    radhė nė Indi, janė rrėnuar kishat rreth liqenit "Savit" pasi ėshtė
    tharė liqeni. Kėtė e transmeton Bejheki, por Gazaliu nuk pajtohet me
    kėtė.

    Kur Eminia solli nė botė fėmijėn, thėrriti gjyshin e tij Abdul-
    Muttalibin, pėr t’i kumtuar lajmin e gėzueshėm. Ai, plot gėzim, e merr
    djalin nė duar dhe e dėrgon nė Ka’be. Aty i lutet Allahut dhe e
    falėnderon pėr nipin. Aty i vėnė edhe emrin Muhammed - e qė me siguri
    dihet se ky emėr nuk ka qenė i njohur ndėr arabėt. Synetia ėshtė bėrė
    shtatė ditė pas lindjes, siē ka qenė zakon tek arabėt.Gruaja e parė qė
    i ka dhėnė gji, pas nėnės sė vet, ka qenė Thuvejbja, e mbrojtura e Ebu
    Lehebit, e cila e ka pasur njė foshnjė nė gji me emrin Mesruh. Para
    Muhammedit e i ka dhėnė gji Hamzės, djalit tė Abdul-Muttalibit, e pas
    tij i ka dhėnė gji Ebu Seleme b. Abdul-Esed El-Mahzumit.



    Qėndrimi te fisi Benu Sa’d

    Arabėt qė jetonin nė qytet e kishin zakon qė foshnjeve t’u gjenin
    mėndeshė nga fshatrat dhe shkretėtira, duke dėshiruar kėshtu t’i
    largonin fėmijėt e vet nga sėmundjet e qytetit. Fėmijėt duhej tė
    pėrkundeshin nė ajėr tė pastėr, tė forcoheshin shpirtėrisht dhe tė
    flisnin gjuhėn e pastėr arabe.

    Kėshtu edhe Abdul Muttalibi del tė kėrkojė mėndeshė (gruaja qė u
    jep gji foshnjeve) pėr nipin e vet. Pajtohet me Halimen nga fisi Benu
    Sa’d b. Bekėr, vajzėn e Ebi Dhuejbit. Burri i saj quhej El-Harith b.
    Abdul-Uzza, me ofiqin Ebi Kebsheh, po nga fisi i Halimes.

    Muhammedi e ka pasur vėllezėr mėndorė (tė qumėshtit), tė cilėt
    janė: Abdullah b. (el)-Harithi, Enisa, vajza e Harithit, Hudhafeh ose
    Xhuzema, vajza e Harithit, tė cilėn e quajtėn Shejma. Ajo e donte dhe e
    mbante nė duar Muhammedin e, pastaj Ebu Sufjan b. Harith b. Abdul
    Muttabi, djali i mixhės Resulullahut e.

    Xhaxhai i Resulullahut e, Hamza, po ashtu ka pasur mėndeshė nga
    fisi Benu Sa’d b. Bekėr, e njė herė i ka dhėnė gji edhe nėna e
    Resulullahut e, kur ka qenė nė vizitė te Halimja. Hamza ka qenė vėllai
    mėndorė i Resulullahut e nga dy anėt, prej Thuvejbes dhe Halimes.
    Halimja me Resulullahun e ka pėrjetuar mbarėsi tė paparė, si dhe
    ngjarje tė tjera interesante.

    Ibni Is’haku shkruan: "Halimja tregon se njė ditė ishte nisur me
    burrin dhe me djalin e vogėl, tė cilin ende e kishte nė gji, me njė
    grup grash nga fisi Sa’d b. Bekėr, pėr tė kėrkuar punė (gratė vinin nė
    Mekė dhe merrnin foshnje pėr t’u dhėnė gji). Kjo ka ndodhur njė vit,
    kur nuk kemi pasur ushqim.Jemi nisur me njė deve,e cila,pėr Zotin, nuk
    jepte asnjė pikė qumėsht. Askush prej nesh nuk ka fjetur nga tė qarėt e
    fėmijės sonė tė uritur, i cili nuk ka mundur tė ngopej nga gjoksi im. I
    luteshim Zotit qė tė na nxirrte nga kjo situatė e vėsh-tirė. Kėshtu
    arritėm nė Mekė. I shikonim foshnjat e posalindura dhe ēdonjėrės prej
    nesh na ofruan Resulullahun e, por asnjėra nuk donte ta merrte, sepse
    ishte jetim - pa babė. Natyrisht, ne shpreso-nim qė tė na paguante
    babai i foshnjės. Ēdonjėra prej nesh thoshte: "Jetim, ēka mund tė bėj
    pėr tė nėna dhe gjyshi!?" Andaj nuk dėshi-ronim t’i merrnim jetimėt.
    Ndėrkaq, ēdo grua qė kishte ardhur me mua gjeti pėr vete fėmijė pėr
    gji, pėrveē meje. Kur bėheshim gati pėr t’u kthyer, i thashė burrit:
    "Pėr Zotin, ndihem e poshtėruar, sepse tė gjitha shoqet e mia gjetėn
    pėr vete foshnjė pėr gji. Nuk mund tė kthehem nė shtėpi kėshtu e mjerė.
    Pėr Zotin, vajta mbrapa ta marr atė jetim." "Mos u bė merak, gjithsesi
    vepro kėshtu, ndosh-ta Allahu me tė do tė na japė bereqet." Ajo pastaj
    vazhdoi tregimin: "Vajta ta marr fėmijėn vetėm pėr shkak se nuk gjeta
    tjetėr. Pastaj, kur e mora, e solla te karvani dhe e vura nė gji. Ai i
    pranoi gjinjtė e mi dhe thithte e thithte gjersa u ngop. Pas tij u ngop
    edhe djali im. Pastaj Muhammedi fjeti, fjeti edhe djali im, nga vaji i
    tė cilit (nga uria) nuk kishim mundur tė bėnim asnjė sy gjumė natėn e
    kaluar. U ēua burri im dhe shkoi te deveja, kur, ēfarė tė shohėsh, asaj
    i ishin fryrė gjinjtė. Pastaj e moli dhe pimė qė tė dy gjersa u ngopėm.
    Atė natė fjetėm mirė. Kur u zgjuam, burri mė tha: "Oj Halime, dije se,
    pėr Zotin, e ke marrė njė fėmijė me fat dhe me bereqet!" Unė u
    pėrgjigja: "Edhe unė kam dėshirė tė jetė ashtu." Pastaj u nisėm. Unė me
    fėmijėt i hipa devesė. Deveja ishte e fuqishme dhe e shpej-tė, prandaj
    shkova mjaft pėrpara shoqeve, kėshtu qė ato mė britėn: "Oj e bija e
    Vehbit, ēka tė ndodhi! Pritna pakėz neve, a ėshtė ajo e njėjta deve me
    tė cilėn ke vajtur sė bashku me ne?" "Po, pėr Zotin", - u pėrgjigja, -
    "Ajo vetė ėshtė." "Nuk ėshtė e mundur", - thanė ato, - "Ka ndodhur
    diēka me tė."





    Pastaj mbėrritėm nė fshatin tonė - tokė e beni sa’dėve. Nuk kam
    njohur tokė mė tė thatė se kjo. Delet tona gjithnjė ktheheshin tė
    uritura nė shtėpi, por kur erdhėm me Muhammedin, ato u kthyen nga
    kullotat tė ngopura dhe me plot qumėsht, pastaj i molėm dhe u ngopėm me
    qumėsht. Fqinjėt tanė, duke e ditur se delet tona gjer atėherė nuk
    kishin pasur asnjė pikė qumėsht, u thoshin barinjve tė tyre: "Tė mjerėt
    ju, pse nuk i kullotni delet atje ku kullosin kopetė e bijės tė
    Vehbit?" Por gjithnjė ndodhte e njėjta gjė. Delet e tyre ktheheshin tė
    uritura dhe pa qumėsht, kurse tė miat tė ngopura dhe me qumėsht. Pėrmes
    kėsaj e ndienim gjithnjė mirėsinė e Zotit, ndihmėn dhe furnizimin e
    tij. Kjo zgjati derisa Muhammedi mbushi dy vjet. E ndava nga gjiri,
    sepse dukej mė i fuqishėm dhe mė i madh se moshatarėt e tij. Atėherė
    vendosėm t’ia dėrgojmė nėnės sė vet, ishim tė pikėlluar dhe tė mjerė
    pėr shkak tė ndarjes.

    Nėnės sė tij i treguam se ēfarė mbarėsie kishim nė shtėpi me tė
    dhe i thashė: "Sikur ta lije te ne edhe pak kohė qė tė forcohet edhe
    mė, do ta kishte mė mirė se nė qytet. Kam frikė se do t’i bėjė keq ajri
    i qytetit." Halimja vazhdoi: "As qė kemi shpresuar, e Eminia menjėherė
    vendosi qė ta merrnim fėmijėn mbrapsht me vete."

    Kėshtu Resulullahu e mbetet te fisi Benu Sa’d. Ishte nė moshėn
    katėr-pesė vjeē, kur ka ndodhur njė ngjarje - njėra nga mu’xhizet e
    Resulullahut e. "Hapja dhe pastrimi i kraharorit tė Muhammedit e."

    Muslimi transmeton nga Enesi se Resulullahut e i erdhi Xhibrili
    ndėrsa ai luante me fėmijė. Ai e merr kėtė, e shtrin pėrtokė, ia hap
    kraharorin gjer te zemra, ia nxjerr zemrėn jashtė dhe nga zemra nxjerr
    njė koagulim (mpiksje) dhe thotė: "Me kėtė shejtani ka mundur tė tė
    bėjė dėm." Pastaj, ia pastruan zemrėn nė njė legen tė artė, ku kishte
    ujė tė Zem-zemit, pastaj e qepi dhe e vuri pėrsėri nė vendin e vet.
    Fėmijėt e tjerė vajtėn te ndrikulla e tij duke britur: "Muhammedi ėshtė
    mbytur!" Kur e panė pėrsėri, fytyra e tij kishte ngjyrė tjetėr."



    Tė vajturit te nėna e vet

    Pas kėsaj ngjarjeje tė ēuditshme, Halimja u frikėsua pėr Muhammedin
    dhe vendosi t’ia kthente nėnės sė vet. Te nėna ishte gjer nė moshėn
    gjashtė vjeē.81 Eminia e shihte tė arsyeshme, pėr vetėn dhe djalin, qė
    tė vizitonte varrin e burrit nė Jethrib (Medinė). Sė bashku me
    djalin,shėrbėtoren Ummu Ejmenen dhe me vjehrrin e vet, niset nė rrugėn
    e gjatė 500 km. Nė udhėtim kaluan njė muaj. Eminia dobėsohet shumė,
    sidomos gjatė kthimit. Edhe pse nė fillim tė udhėtimit ishte
    kėmbėngulėse, nuk pati fuqi tė qėndronte gjer nė fund. Vdiq nė vendin e
    quajtur El-Ebva, midis Mekės dhe Medinės.



    Jeta te gjyshi i dashur

    Abdul-Muttalibi kthehet me Muhammedin e nė Mekė. Tė tėra ndjenjat e
    tij, tė mirėsisė, tė bujarisė dhe tė dashurisė i ishin drejtu-ar nipit
    jetim, tė cilin e gjeti njė tragjedi e re qė vetėm ia rihapi plagėn e
    vjetėr qė s’ishte mbyllur ende - sė pari i ati, e tani edhe e ėma.

    Gjyshi ishte mė i mėshirshėm ndaj Muhammedit e sesa ndaj djemve tė
    tij. Asnjėherė nuk e linte vetėm, gjithnjė ishte dikush me tė.

    Ibni Hishami thotė: "Abdul-Muttalibi kishte njė shilte nėn hijen e
    Ka’bes. Djemtė e tij uleshin rreth shiltes dhe nga respekti asnjėri nuk
    tentonte tė ulej nė vendin e babait. Por, kur paraqitej Resulu-llahu e
    - nipi, ulej nė mes tė shiltes. Xhaxhallarėt e tij, djemtė e
    Abdul-Muttalibit donin ta largonin, por Abdul-Muttalibi u thoshte:
    "Lėreni mos e ēoni Muhammedin, djalin tim. Ai gėzon vend tė posa-ēėm
    tek unė."

    Pastaj e ulte pranė, ia ledhatonte shpinėn me dorė dhe gėzohej pėr ēdo gjė qė bėnte Muhammedi e.

    Nė moshėn tetė vjeēare, dy muaj e dhjetė ditė, Resulullahu e humbi
    edhe gjyshin. Ky vdes nė Mekė, duke dėshiruar qė kujdesin ndaj nipit
    t’ia besonte xhaxhait tė tij Ebu Talibit, i cili ishte vėllai i babait
    tė Pejgamberit e, nga baba dhe nėna.



    Tek ungji sentimental

    Ebu Talibi mori pėrsipėr kujdesin e plotė ndaj djalit tė vėllait -
    nipit. E radhiti nė mesin e djemve tė vet dhe ua la amanet, ai kėrkoi
    mirėsi dhe nderim tė ndėrsjellė. Ebu Talibi, ungji i tij, e favorizoi
    Muhammedin e mbi dyzet vjet, duke i dedikuar mbrojtjen e vet dhe, pėr
    shkak tė tij, lidhte miqėsi dhe hidhėrohej, pėr ēka do tė bėhet fjalė.
    _________________
    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 22:47

    Me lutje solli shiun

    Ibni Asakiri ka marrė njė hadith nga Xhelhemeh b. Arfeteh, i cili
    thotė: "Njė ditė hyra nė Mekė, ishte thatėsirė, andaj kurejshėt tha-nė:
    "O Ebu Talib, na u tha lugina, fėmijėt na vuajnė nga thatėsia e nga
    etja. Lutu pėr shi."

    Ebu Talibi doli me djaloshin dhe, menjėherė u duk sikur tė ishte
    zėnė Dielli, retė u shakullisėn. Djaloshi shikonte nė qiell. Ebu Talibi
    e mori atė, e mbėshteti me shpinė nė Ka’be dhe tregoi me gisht nga ai,
    e nė qiell ndodhi njė mrekulli. Retė u grumbulluan nga tė gjitha anėt.
    Filloi stuhia dhe nė luginė u derdh njė shi i begatshėm qė ujiti
    gjithėēka qė duhej. Kėtė ndodhi Ebu Talibi e ka pėrshkruar nė njė
    verset."

    Nė kėtė verset Ebu Talibi ka pėrshkruar fuqinė mbinatyrore tė Muhammedit e.





    Prifti Behira

    Kur Resulullahu e mbushi dymbėdhjetė vjet - sipas disave - e dy
    muaj e dhjetė ditė, Ebu Talibi e mori me vete nė njė udhėtim tregtie
    pėr nė Sham.Gjatė udhėtimit u ndalėn nė Basėr pėr tė pushu-ar. Atėbotė
    Basra ishte vend i rėndėsishėm tregtar dhe kryeqytet i trevave arabe qė
    ishin nėn sundimin e romakėve.

    Nė kėtė qytet jetonte njė prift i quajtur Behira, ndėrsa emrin e
    vėrtetė e kishte Gėrges (Xherxhiz). Kur karvani me tregtarė arriti nė
    qytet, ai u doli pėrpara dhe i ftoi nė gosti. Edhe pse i shihte pėr tė
    parėn herė, ky menjėherė e njohu Resulullahun e sipas veēorive tė
    shpallura mė herėt nė librat e shenjtė. Ai e mori djaloshin pėr dore e
    tha: "Ky do tė jetė Pejgamberi i tėrė botės. Kėtė Allahu do ta dėrgojė
    si mėshirė pėr tė gjitha botėt." Ebu Talibi tha: "Si e di ti kėtė?" Ai
    u pėrgjigj: "Kur vėshtronit nga Aka’beja, nuk mbeti asnjė gurė, as bimė
    e as lis pa bėrė sexhde, kurse ata nuk i bėjnė sexhde askujt tjetėr
    pėrveē Pejgamberit. Unė e njoh nga vula e pejgamberisė, sipas nishanit
    mbi kėrcen e sipėrme tė shpatullės, nė formė tė mollės. Unė pėr tė kam
    dėgjuar nė shpalljet tona." Pastaj e luti Ebu Talibin qė tė mos shkonte
    me tė nė Sham. Frikėsohej mos e gjente ndonjė e keqe nga hebrenjtė. Ebu
    Talibi e ktheu Muhammedin e nė Mekė me dy shėrbėtorė.
    _________________
    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 22:56

    Me lutje solli shiun

    Ibni Asakiri ka marrė njė hadith nga Xhelhemeh b. Arfeteh, i cili
    thotė: "Njė ditė hyra nė Mekė, ishte thatėsirė, andaj kurejshėt tha-nė:
    "O Ebu Talib, na u tha lugina, fėmijėt na vuajnė nga thatėsia e nga
    etja. Lutu pėr shi."

    Ebu Talibi doli me djaloshin dhe, menjėherė u duk sikur tė ishte
    zėnė Dielli, retė u shakullisėn. Djaloshi shikonte nė qiell. Ebu Talibi
    e mori atė, e mbėshteti me shpinė nė Ka’be dhe tregoi me gisht nga ai,
    e nė qiell ndodhi njė mrekulli. Retė u grumbulluan nga tė gjitha anėt.
    Filloi stuhia dhe nė luginė u derdh njė shi i begatshėm qė ujiti
    gjithėēka qė duhej. Kėtė ndodhi Ebu Talibi e ka pėrshkruar nė njė
    verset."

    Nė kėtė verset Ebu Talibi ka pėrshkruar fuqinė mbinatyrore tė Muhammedit e.





    Prifti Behira

    Kur Resulullahu e mbushi dymbėdhjetė vjet - sipas disave - e dy
    muaj e dhjetė ditė, Ebu Talibi e mori me vete nė njė udhėtim tregtie
    pėr nė Sham.Gjatė udhėtimit u ndalėn nė Basėr pėr tė pushu-ar. Atėbotė
    Basra ishte vend i rėndėsishėm tregtar dhe kryeqytet i trevave arabe qė
    ishin nėn sundimin e romakėve.

    Nė kėtė qytet jetonte njė prift i quajtur Behira, ndėrsa emrin e
    vėrtetė e kishte Gėrges (Xherxhiz). Kur karvani me tregtarė arriti nė
    qytet, ai u doli pėrpara dhe i ftoi nė gosti. Edhe pse i shihte pėr tė
    parėn herė, ky menjėherė e njohu Resulullahun e sipas veēorive tė
    shpallura mė herėt nė librat e shenjtė. Ai e mori djaloshin pėr dore e
    tha: "Ky do tė jetė Pejgamberi i tėrė botės. Kėtė Allahu do ta dėrgojė
    si mėshirė pėr tė gjitha botėt." Ebu Talibi tha: "Si e di ti kėtė?" Ai
    u pėrgjigj: "Kur vėshtronit nga Aka’beja, nuk mbeti asnjė gurė, as bimė
    e as lis pa bėrė sexhde, kurse ata nuk i bėjnė sexhde askujt tjetėr
    pėrveē Pejgamberit. Unė e njoh nga vula e pejgamberisė, sipas nishanit
    mbi kėrcen e sipėrme tė shpatullės, nė formė tė mollės. Unė pėr tė kam
    dėgjuar nė shpalljet tona." Pastaj e luti Ebu Talibin qė tė mos shkonte
    me tė nė Sham. Frikėsohej mos e gjente ndonjė e keqe nga hebrenjtė. Ebu
    Talibi e ktheu Muhammedin e nė Mekė me dy shėrbėtorė.
    _________________
    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 23:01

    Lufta e quajtur El-Fixhar

    Kjo ka qenė lufta e fiseve Kurejsh dhe Kinan kundėr havazinėve. Nė atė
    kohė Resulullahu e ishte nė moshėn pesėmbėdhjetė vjeē. Udhėheqėsi i
    kurejshėve dhe i kinanėve ka qenė Harb b. Umejje, i cili gėzonte famė
    dhe nder tė madh. Udhėheqės i fisit Havazin ka qenė Kajsi. Fillimi i
    luftės i takonte Kajsit, kurse mesi i saj fisit Kinan. Kjo luftė quhet
    "Fixhar" sepse lufta u ndalua nė muajt e shenjtė. Nė kėtė luftė mori
    pjesė edhe Resulullahu e. Ai vetė nuk luftoi, por vetėm qė u jepte
    shigjeta xhaxhallarėve tė tij.





    Marrėveshja mbi dinjitetin

    Nė bazė tė luftės paraprake u bė betimi pėr muajin e shenjtė
    dhul-ka’de, iniciatorėt e tė cilit qenė kurejshėt me kėto familje: Benu
    Hashim, Benu Muttalib, Esed b. Abdul Uzzaj, Zehreh b. Kulab dhe Tejma
    b. Merreh, pėrfaqėsuesit e tė cilave u mblodhėn nė shtėpinė e Abdullah
    Xhedanit et-Temijut, ngase ishte mė i vjetri prej tyre dhe shumė i
    ndershėm e bujar. Lidhėn marrėveshjen se nė Mekė nuk do tė guxojė tė
    jetė askush i nėnshtruar e as i terrorizuar, qoftė aimekas ose
    mysafir,eatatėmosjenėnėanėnetijekundėr zullum-qarit, derisa ky nuk
    ndalet. Nė kėtė marrėveshje ka qenė prezent edhe Resulullahu e e kur
    Allahu Y e ka prirur me shpallje, ka dekla-ruar: "Kam qenė i pranishėm
    nė shtėpinė e Abdullah b. Xhedanit kur u lidh marrėveshja e cila mė
    pėlqeu, e po qe se nė Islam do tė ftohesha pėr diēka tė tillė, do tė
    pėrgjigjesha me ėndje."

    Kjo marrėveshje ėshtė rezultat i fanatizmit paraislamik, qė ka
    rezultuar nga "asabijja". Asabijja ėshtė fryma e gjinisė, e cila
    nėnkuptonte besnikėrinė e domosdoshme ndaj farefisit tė vet.

    Tė shohim se cili ishte shkaku i lidhjes sė aleancės dhe i
    nėnshkrimit tė marrėveshjes mbi dinjitetin e njeriut. Njė njeri nga
    fisi Zubejd erdhi nė Mekė pėr tė shitur mallin. Kėtė mall e bleu El-As
    b. Vail Es-Sehmi, por nuk e bėri pagesėn ashtu siē duhej. Tregtari e
    luti qė ta bėnte pagesėn siē duhej dhe ftoi pėrfaqėsuesit e familjeve
    Abdu-Dar, Mahzum, Xhumh, Sehm dhe Ad qė ta ndihmonin, por kėta nuk e
    pėrfillėn as njeriun e as ngjarjen. Atėherė tregtari thėrret njė poet
    dhe e lut qė nė treg t’i recitonte disa vargje, me tė cilat do tė
    pėrshkruante padrejtėsinė dhe dhunėn qė i ishte bėrė. Dhe, ndėrsa poeti
    recitonte, aty pari kaloi Zubejr b. Abdul-Muttalibi dhe pyeti: "Cili
    ėshtė shkaku i kėtyre vargjeve?" Kur mori vesh shkakun, i mblodhi
    njerėzit e sipėrpėrmendur qė tė merrnin vendimin pėr respektimin e
    dinjitetit njerėzor, si pėr banorėt e Mekės ashtu edhe pėr tė huajt qė
    vinin nė Mekė. Pastaj tė gjithė tė tubuarit vajtėn tek El-As b. Vaili
    dhe e detyruan t’i jepte tregtarit tė drejtėn e tij.



    Jeta e mundimshme

    Resulullahu e nė rini nuk kishte ndonjė punė tė caktuar a
    profesion. Tradita shėnon se ka qenė bari i deleve tė fisit Beni Sa’d
    dhe i banorėve tė Mekės.Nė moshėn njėzet e pesė vjeē shkon nė Sham si
    tregtar me mallin e tregtares sė njohur mekase, Hatixhes, radijAllahu
    anha.

    Ibni Is’haku shėnon: "Hatixhja, vajza e Huvejlidit, ka qenė
    tregtare e njohur dhe e ndershme. Ajo punėsonte tregtarė qė punonin me
    pasurinė e saj dhe ua pagunte rregullisht fitimet. Prandaj kurej-shėt
    kanė qenė tregtarė tė njohur.

    Kur Hatixhja dėgjon pėr Resulullahun e, veēanėrisht se ėshtė i
    sinqertė, i besueshėm dhe me sjellje fisnike, dėrgon qė ta thėrrasin.
    Kur Resulullahu e paraqitet para saj, ajo i ofron tė kujdeset pėr
    tregtinė e saj nė Sham, e pėr kėtė do tė jetė i shpėrblyer mė mirė se
    tė gjithė tė tjerėt para tij. Me tė do tė dėrgonte gjithashtu
    shėrbyesin e saj, Mejserin. Resulullahu e e pranon kėtė ofertė dhe
    menjėherė niset me Mejserin dhe karvanin pėr nė Sham."
    _________________
    Anonymous
    Vizitor
    Vizitor


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Vizitor 2/4/2009, 23:01

    Martesa me Hatixhen

    Kur u kthye Resulullahu e nė Mekė, Hatixhja u befasua shumė me suksesin
    e arritur nė tregti. Mejseri i tregon pėr bujarinė dhe besnikėrinė e
    Resulullahut e dhe i thotė se kjo ka qenė njė nga shkaqet e fitimit tė
    madh. Hatixhja njėkohėsisht qe e kėnaqur dhe e befa-suar. Ishte e ve
    dhe gjer atėherė e kishin kėrkuar shumė pasanikė tė njohur, zotėrinjtė
    e Mekės, por ajo i kishte refuzuar, sepse dėshiro-nte t’i pėrkushtohej
    vetėm tregtisė. Por, atė qė ndjeu ndaj Resulu-llahut e nuk mundi ta
    fshihte prej shoqes sė vet, Nefises, bijės sė Menijjetit. Nefisja nuk
    heshti pėr kėtė, por vajti menjėherė te Resu-lullahu e dhe i tha
    haptazi qė tė martohej me Hatixhen. Ai u pajtua me kėtė dhe bisedoi me
    xhaxhallarėt e vet, tė cilėt pajtohen dhe me anė tė ungjit tė Hatixhes
    i fejojnė. Menjėherė pas fejesės u bė edhe martesa. Nė aktin e
    kurorėzimit ishin tė pranishėm benu hashimitėt dhe paria e medarėve.
    Kjo ndodhi vetėm dy muaj pas kthimit tė tij nga Shami, kurse versioni
    mė i saktė ėshtė pas njėzet ditėsh. Hati-xhja atėherė ishte dyzet vjeē.
    Nė atė kohė ishte gruaja mė e dalluar e Mekės, sipas origjinės,
    pasurisė dhe mendjemprehtėsisė. Kjo ėshtė gruaja e parė me tė cilėn
    ėshtė martuar Resulullahu e dhe gjatė jetės sė tij nuk ka pasur grua
    tjetėr.

    Hatixhja i ka lindur tė gjithė fėmijėt e Resulullahut e, pėrveē
    Ibrahimit. Mė sė pari u lind Kasimi, sipas tė cilit e kanė quajtur
    Resu-lullahun e Ebu Kasim. Pastaj ėshtė lindur Zejnebja dhe Rukija,
    man-dej Ummu Kulthum dhe Fatimja, e pastaj djali, Abdullahu, tė cilin e
    kanė quajtur i "Miri" dhe i "Pastėrti". Djemtė i kanė vdekur nė
    dja-lėri, kurse tė gjitha vajzat kanė pėrjetuar Islamin dhe Shpalljen,
    dhe janė bėrė muslimane, muhaxhire. "Muhaxhire" do tė thotė se tė
    gjitha janė shpėrngulur nga Meka nė Medinė, pėrkatėsisht, kanė bėrė
    hixhretin. Megjithatė, tė gjitha vajzat kanė vdekur gjatė jetės sė
    Resulullahut e pėrveē Fatimes, radijAllahu anha, e cila vdes gjashtė
    muaj pas babait tė saj.



    Ndėrtimi i Ka’bes dhe ndodhia e gjykimit

    Kur Resulullahu e ishte tridhjetė e pesė vjeē, kurejshėt vendosėn
    tė ndėrtojnė Ka’ben, e cila gjer atėherė ishte njė grumbull gu-rėsh nė
    njė truall pak sa tė ngritur.Ishte e lartė nėntė arshin(6.30 m) qė nga
    koha e Ismailit e. Nuk kishte kulm, prandaj disa hajdutė e kishin
    vjedhur njė arkė me ar, e cila gjendej asokohe brenda kėtij grumbulli.
    Pėr shkak tė traditės dhe vlerės sė madhe historike, si dhe nga
    themelet tė cilat i ka vėnė Ibrahimi e Ka’ben gjithnjė e kanė vizituar
    tė gjithė kalimtarėt e Mekės. Ndodhte qė shumė prej tyre tė merrnin me
    vete nga njė copė dhė apo gur, si simbol shenjtėrie dhe bereqeti. Pesė
    vjet para pejgamberisė sė Resulullahut e, Ka’ben e kaplon pėrmbytja pas
    shpėrthimit tė pendės Arem. Kurejshėt u frikė-suan sepse Ka’bja ishte
    gati tė rrėnohej, prandaj vendosėn ta rindėr-tojnė duke i ruajtur
    themelet dhe vendin e saj tė mėparshėm. Vend-osėn qė ta ndėrtojnė vetėm
    me pasurinė e fituar nė mėnyrė tė nder-shme - pa pėrzierje tė kamatės,
    ryshfetit, tė hollave tė vjedhura dhe tė plaēkitura. Ata frikėsoheshin
    t’i rrėzojnė mbeturinat ekzistuese tė Ka’bes. Kėtė e filloi El-Velid b.
    Mugire El-Mahzumi, e tė tjerėt pas tij pasi gjatė spastrimit kėtij nuk
    i ndodhi asgjė e keqe. E rrėzuan gjer nė themelet qė i kishte ndėrtuar
    Ibrahimi e. E pėrpiluan edhe planin e ndėrtimit tė Ka’bes. Ēdo fisi i
    caktuan se sa gurė do tė sillnin dhe cilėn pjesė tė murit do tė
    ndėrtonin, kėshtu qė tė gjithė pjesėmarrės nė ndėrtim. E sollėn njė
    ndėrtues romak, tė quajtur Bakum, dhe ndėrtimi shkonte sipas planit
    gjersa erdhi lartėsia e vendit ku duhej vendosur Haxherul-esvedin
    (Gurin e Zi). Ēdo fis e konsideronte veten tė privilegjuar qė kėtė punė
    tė ndershme ta bėnte ndonjėri prej tyre. Grindja mes tyre zgjati katėr
    apo pesė ditė dhe kanosej rreziku qė tė shpėrthente pėrleshje e
    pėrgjakshme rreth tempullit tė Shenj-tė, nė tokėn e Shenjtė. Nė tėrė
    kėtė tollovi mė i maturi ishte Ebu Umejje b. El-Mugire El-Mahzumi, i
    cili jep kėtė propozim: personi i parė qė paraqitet nė dyert e Haremit
    tė Ka’bes, le tė vendoste dhe le ta zgjidhė kėtė problem.



    Allahu Y ka dashur qė ky person tė jetė Resulullahu e. Kur e panė,
    brohoritėn: "El-Emini, El-Emini (ngase ishte i njohur me kėtė ofiq, qė
    nė pėrkthim do tė thotė: i besueshėm, besnik), jemi tė kėnaqur qė ky tė
    vendosė, ky ėshtė Muhammedi!"

    Kur u afrua Resulullahu e mė afėr, ata ia parashtruan ēėshtjen dhe
    kėrkuan zgjidhje nga ai. Resulullahu e kishte zgjidhje: Ai kėrkoi njė
    copė pėlhurė, e shtriu nė tokė dhe nė mes vuri "gurin e Shenj-tė",
    pastaj u tha kryeparėve tė fiseve tė ngatėrruara tė afrohen, tė kapin
    nga njė kind tė pėlhurės dhe tė gjithė sė bashku ta ngrenė "gurin e
    Shenjtė" gjer te vendi ku do tė vendosej ai. Pastaj, Resulu-llahu e e
    mori atė me duart e veta dhe e vuri ku duhet. Me kėtė veprim tė mirė
    ishin tė kėnaqur tė gjitha palėt.

    Kurejshėve u harxhohet pasuria e pastėr, hallall pėr ndėrtim,
    andaj nga ana veriore e ndėrtuan murin me lartėsi prej gjashtė
    arshinėve, sot i quajtur muri-Hatim apo muri i Gurit. Nė kėtė mur bėnė
    derėn dhe e ngritėn nga toka qė tė mos mund tė hyjė nė Ka’be kush tė
    dojė, por vetėm ai, tė cilit i lejohet. Kur ndėrtimi i Ka’bes arriti
    lartėsinė pesėmbėdhjetė arshin, e bėnė plafonin tė mbėshtetur nė
    gjashtė shtylla. Me kėtė ndėrtim Ka’bja merr trajtėn e vet katrore mė
    pėrmasa pėrafėrsisht tė njėjta: Lartėsia ėshtė pėrafėrsisht
    pesėmbėdhjetė metra, gjatėsia e murit, nė tė cilin ėshtė
    Haxherul-esvedi, ėshtė dhjetė metra, sikurse edhe muri tjetėr kundruall
    kėtij. Guri gjendet nė lartėsi prej 1,5 metra nga dyshemeja ku bėhet
    tavafi. Muri ballor, nė tė cilin gjendet dera, ėshtė i gjatė
    dymbėdhjetė metra sikurse edhe ai kundruall tij. Dera e Ka’bes ėshtė
    vendosur dy metra nė lartėsi nga toka. Nga ana e jashtme Ka’ben e
    rrethon rrethi prej gurėve nė lartėsi njėzet e pesė centimetra e nė
    gjerėsi tridhjetė centimetra. Kėto janė, nė realitet, blloqe gurėsh nga
    godina e parė, tė ruajtura nė kėtė mėnyrė.



    Jetėshkrimi i shkurtėr para pejgamberisė

    Resulullahu e nė rininė e vet ka qenė i prirur me virtyte mė tė
    mira qė mund t’i kishin njerėzit. Ka pasur njė koeficient tė lartė
    inteligjence, qė shprehej nė ēdo lėvizje ose nė ēdo iniciativė tė tij.
    Nuk kishte dėshirė tė fliste shumė. I pėlqente vetmia (veēimin), gjė qė
    e bėnte nė momentet e meditimit dhe tė hulumtimit pėr drejtėsi dhe pėr
    tė gjitha ato gjėra qė janė tė arritshme pėr mendjen e njeriut.
    Meditonte pėr natyrėn, bukuritė e saj, ligjet e natyrės, pastaj pėr
    njeriun si individ dhe si pjesėtar tė shoqėrisė. Pastaj mendonte pėr
    besimin, ē’ishte ajo qė besonte populli i tij, kujt i pėr-kulej dhe i
    lutej, pėrse merreshin me herezi, me falle etj. Nėse vėrente se diku
    punohej mirė, atėherė edhe ai ngarendte nė ndihmė, ndėrsa nga veprat e
    kėqija largohej. Nuk pinte alkool, nuk e hante mishin e kafshės tė
    therur nė altar, nuk i festonte festat e idhujve. Ishte i pari qė ikte
    nga shirku apo politeizmi. Nuk duronte dot kur dikush bėnte be me
    idhujt Latin dhe Uzatin. Nuk ka dyshim se Resulullahun e e ka ruajtur
    pėrcaktimi i Allahut Y. Nėse ndodhte qė tek ai tė zgjohej ndonjė ves i
    keq njerėzor, ose tė nisej pas ndonjė zakoni tė padenjė pėr tė, atėherė
    shfaqej kujdesi Hyjnor qė ta ruante nga ēdo gjė e keqe.

    Ibni Ethiri rrėfen: "Resulullahu e ka thėnė: "Kurrė nuk kam qenė i
    interesuar tė bėj atė qė bėnin arabėt paraislamikė, pėrveēse nė dy
    raste, e nga tė dyjat Allahu Y mė ka nxjerrė nga situata e vėshtirė.
    Pastaj, kjo nuk mė ka ndodhur deri nė fillim tė Shpalljes, me tė cilėn
    Allahu Y mė ka nderuar. Njė mbrėmje i thashė njė djaloshi qė ruante
    delet me mua nė kodrat e Mekės: "A mund tė kujdesesh pėr delet e mia, e
    unė tė shkoj nė aheng nė qytet, sikurse djelmoshat e tjerė?" "Po," - u
    pėrgjigj ai. Unė u nisa dhe, kur arrita te shtėpia e parė nė Mekė,
    dėgjova muzikė, e pyeta: "Ē’ėshtė kjo?" Ata mu pėrgjigjėn: "Martohen dy
    tė rinj." U ula tė dėgjoja, e Allahu Y m’i mbylli veshėt e unė fjeta.
    Nė mėngjes mė zgjoi nxehtėsia e diellit dhe u ktheva te djaloshi, i
    cili mė pyeti se si e kisha kaluar? Unė i tregova, pastaj vendosa qė
    edhe natėn e dytė tė veproja kėshtu. Kur nė mbrėmje hyra nė Mekė, mė
    ndodhi sikurse natėn e kaluar. Pas kėsaj ndodhie nuk lejova mė tė mė
    pushtonte e keqja."





    Transmeton Buhariu nga Xhabir b. Abdullahu, i cili thotė: "Kur
    ėshtė ndėrtuar Ka’bja, Resulullahu e dhe Abbasi kanė shkuar tė mbartin
    gurė. Abbasi i thotė Resulullahut e: "Vėre petkun (izarin - pjesėn e
    poshtme) tėnd nė qafė qė tė tė mos rripet lėkura nga gurėt."
    Resulullahu e u gjunjėzua, i ngriti sytė nga qielli, pastaj u ngrit e
    tha: "Izari im, izari im," dhe e shtrėngoi petkun rreth vet-es." Nė
    versionin tjetėr tė hadithit qėndron: "Pas kėsaj kurrė mė nuk ėshtė
    dukur ndonjė pjesė e turpshme e trupit tė tij."

    Resulullahu e ėshtė shquar nė fisin e vet me gjuhė tė bukur,
    sjellje tė mirė dhe me virtyte fisnike. Nga pamja ka qenė mė i bukuri
    nė fis, dhe me ahlak - moral mė tė bukur. Shquhej pėr butėsi dhe
    pėrzemėrsi. Gjithnjė fliste vetėm tė vėrtetėn. E plotėsonte ēdo premtim
    dhe e ruante amanetin e besuar. Populli i tij e quante El-Emin, ndėrsa
    nėna e tė gjithė besimtarėve, Hatixhja radijAllahu anha, pėr tė ka
    thanė : "Ėshtė i pėrsosur sepse ngushėllon tė humbu-rin, gostit
    mysafirin dhe ndihmon nė brenga."
    _________________

    Sponsored content


    Buzqeshje Re: Nektari i vulosur i Xhennetit

    Mesazh nga Sponsored content


      Ora ėshtė 19/5/2024, 14:42