Zemra ime nuk rrah me pa ty
Eshte nate.Jam ulur ne shtratin ton ku tash e vetmuar shkruaj rreshtat per ty.Askush nuk me kupton me shume sa ditari im,ne te cilin tash e nente muaj shkruaj dhimbjet qe kam per ty.Shpesh dal ne ballkonin e shtepis,aty ku ne te dy ,bashke,here-here deri ne mengjes qendronim pran njeri tjetrit duke biseduar per te ardhmen tone.Por,tash vendi yt ne ballkon eshte i zbrazet .Ku je ti?Pse u zhduke ne erresire pa fund?U bere engjull e shkove ne qiell kurse mua me le te perballem e vetme me jeten.Ti me mesove c'eshte jeta ,c'eshte dashuria.Te gjitha keto i mesova dhe i perjetova me ty.Por,tash ti i more te gjitha me vete.M'i more gezimet dhe endrrat e mia!Edhe zemra ime u varros se bashku me tenden.Me ajo nuk ka force te rrah per askend tjeter.Ti ishe dhe do te mbetesh i vetmi per mua...Tash jam e humbur diku ne erresire ,sepse ylli i vetem u shua per mua dhe s'ka kush ta shkelqej me jeten time!Sa e trishtuar jam ne keto qaste qe po shkruaj ne ditarin tim per dhembjet e mia!Sa shume me mungon ti qe te desha shume!Sa shume me mungojne fjalet e tua...Dhjet vjet bashke ishin vitet me te lumtura te jetes sime,sepse te desha ashtu siq ishe...Sa e sa gjera i tejkaluam bashk...Tash jetoj me kujtimet qe me shpalosen qdo nate para se t'me ze gjumi.Dhe jetoj me to...Zemra me dhemb kur shoh femijet tane kah flen pa ty.Pse jeta u tregua aq mizore ndaj tyre?Pse ua mori baban mu ne kohen kur kishin nevoj per ty me se shumti?! Por,nje rreze drite me ngroh shpirtin,kur shoh tre engjujt tane,fryte te dashurise sone dhe,me japin force qe te jetoj...
Eshte nate.Jam ulur ne shtratin ton ku tash e vetmuar shkruaj rreshtat per ty.Askush nuk me kupton me shume sa ditari im,ne te cilin tash e nente muaj shkruaj dhimbjet qe kam per ty.Shpesh dal ne ballkonin e shtepis,aty ku ne te dy ,bashke,here-here deri ne mengjes qendronim pran njeri tjetrit duke biseduar per te ardhmen tone.Por,tash vendi yt ne ballkon eshte i zbrazet .Ku je ti?Pse u zhduke ne erresire pa fund?U bere engjull e shkove ne qiell kurse mua me le te perballem e vetme me jeten.Ti me mesove c'eshte jeta ,c'eshte dashuria.Te gjitha keto i mesova dhe i perjetova me ty.Por,tash ti i more te gjitha me vete.M'i more gezimet dhe endrrat e mia!Edhe zemra ime u varros se bashku me tenden.Me ajo nuk ka force te rrah per askend tjeter.Ti ishe dhe do te mbetesh i vetmi per mua...Tash jam e humbur diku ne erresire ,sepse ylli i vetem u shua per mua dhe s'ka kush ta shkelqej me jeten time!Sa e trishtuar jam ne keto qaste qe po shkruaj ne ditarin tim per dhembjet e mia!Sa shume me mungon ti qe te desha shume!Sa shume me mungojne fjalet e tua...Dhjet vjet bashke ishin vitet me te lumtura te jetes sime,sepse te desha ashtu siq ishe...Sa e sa gjera i tejkaluam bashk...Tash jetoj me kujtimet qe me shpalosen qdo nate para se t'me ze gjumi.Dhe jetoj me to...Zemra me dhemb kur shoh femijet tane kah flen pa ty.Pse jeta u tregua aq mizore ndaj tyre?Pse ua mori baban mu ne kohen kur kishin nevoj per ty me se shumti?! Por,nje rreze drite me ngroh shpirtin,kur shoh tre engjujt tane,fryte te dashurise sone dhe,me japin force qe te jetoj...