Njė tjetėr mrekulli ka habitur arkeologėt, historianėt dhe specialistėt vendas dhe ata italianė, e gjetur nė fazėn e dytė tė gėrmimeve arkeologjike nė Amfiteatrin e Durrėsit. Bėhet fjalė pėr njė zbulim tė rrallė, qė daton afro 10 shekuj mė parė, kur njerėzit mendonin se Zoti i tyre i dėgjonte lutjet po qe se ato ishin tė shkruara, ndaj ata i mbanin gjithnjė me vete.
Ajo ishte thjesht njė pėrzierje besimi dhe e besėtytnive, qė Toka ka ruajtur deri vonė gjurmėt e tij, duke i sjellė tė gjalla tek ne. Nga njė ekspeditė shqiptaro-italiane para pak kohėsh tek zhvillonin gėrmime arkeologjike nė Amfiteatrin e Durrėsit, drejtuar nga drejtori i Muzeut Arkeologjik, Afrim Hoti dhe Sara Santoro, u zbulua njė enkolpion, apo e pėrkthyer ndryshe, njė kryq me dy faqe, brenda tė cilit fshihej njė lutje magjike. Ai ėshtė njė zbulim i rrallė pėr hapėsirat shqiptare, ku deri mė sot, janė gjetur vetėm pesė tė tillė, nga tė cilat katėr nė Durrės dhe njė tjetėr nė Ballsh.
Ajo ishte thjesht njė pėrzierje besimi dhe e besėtytnive, qė Toka ka ruajtur deri vonė gjurmėt e tij, duke i sjellė tė gjalla tek ne. Nga njė ekspeditė shqiptaro-italiane para pak kohėsh tek zhvillonin gėrmime arkeologjike nė Amfiteatrin e Durrėsit, drejtuar nga drejtori i Muzeut Arkeologjik, Afrim Hoti dhe Sara Santoro, u zbulua njė enkolpion, apo e pėrkthyer ndryshe, njė kryq me dy faqe, brenda tė cilit fshihej njė lutje magjike. Ai ėshtė njė zbulim i rrallė pėr hapėsirat shqiptare, ku deri mė sot, janė gjetur vetėm pesė tė tillė, nga tė cilat katėr nė Durrės dhe njė tjetėr nė Ballsh.