Shteti
Pikėt
Titulli Preferuar
nga First topic message reminder :
Ja tek perballem edhe sonte me te njejten lufte! Me te njejten dhimbje! Me te njejten Vuajtje! Me te njejten humbje! Me te njejten disfate! Perballe erresires dhe heshtjes! Frikes se jetes dhe vdekjes! Perballe dashuris dhe urrejtjes! Perbuzjes dhe shkatrrimit! Ja tek perballem perballe realitetit si nje kokrriz rere ne mes te shkretetires! E vetmja gje qe me ka mbetur ne kete jete eshte te shkruaj! Te shkruaj per Ty nostalgjia ime! Te shpreh ate qe ndjej ne sy te te tjereve! Ti them atyre qe me njohin dhe atyre qe nuk me njohin se dashuria ime per Ty s'ka fund! Ti them te gjitheve se sa me dhembi ikja jote! Do ket nga ata qe me kuptojne,do ket dhe nga ata qe nuk do me kuptojne! Do ket nga ata qe do qajne se bashku me mua,do ket dhe nga ata qe do qeshin se bashku me Ty! Por kjo gje nuk me intereson dhe aq shume! Jam mbushur plot me bollekun e fjaleve te te tjereve! Kam njohur nga ata qe me uruan lumturin me Ty! Kam njohur dhe nga ata qe nderhynen ne lumturin ton! Kam njohur veten me mire sec e njihja! Gjthsh te njoha dhe Ty perfundimisht! Sonte dua veq te shkruaj...sa me gjate... Nuk dua qe te ndaloj se shprehuri ate qe ndjej vertet thelle ne zemer! Dua qe e gjith kjo dhimbje dhe trishtim te mbyllet bashke me plagen e harreses! Por nuk e di ne do ja dal se harruari Ty! Ty qe le gjurm te renda mbi vitet e mia! Sonte pesova zhgenjimin me te madh te rradhes! Pikerisht sonte ne kete DATE! Eshte e tmerrshme imagjinimi i saj,jo me dhe perjetimi ne te njejten kohe! Nuk e di ne ke zemer apo balte ne vend te saj?! Nuk e di si nuk ke pak dhembje,meshire?! Por ka nje Zot mbi ne! Kjo eshte e vetmja gje qe me inkurajon! Te pakten sonte s'duhej te silleshe ashtu... Ta ruaje arrogansen tende per ato qe ta mesuan! Eshte e pamundur qe une po i shkruaj keto! E pabesueshme! Po ja qe jeta ndonjehere te perplaska dhe me djallin! Urime per kurajon qe kishe... Per ate qe me shkaktove dhe sot! Urime Zemer Urime!! Po me gjith zemer uroj qe nje dite mos te jetosh pendimin! Sepse nuk e di qe sonte ne do kem me forc te rikthehem e te shkruaj serish per Ty! Nuk e di dhe se sa dit jete me kan mbetur! Ndoshta shume...ndoshta pak! Kete nuk e di! Por di te them qe rrahjet e zemres kan ndryshuar totalisht! Nje her vin te shpeshta,pastaj ngadalsohen! Dhe si per te mos mjaftuar kjo,nje e therur pershkon c'do gje brenda saj! Nuk me vjen keq per veten. Sepse fundi fundit ky qe fati im! Por me vjen keq per Ty se mbase trazohesh aty brenda! Duke te uruar gjith lumturin e botes Ty dhe te gjith atyre qe donin te na shihnin keshtu,po e mbylli kete shkrim bashk me lotin e fundit qe ra! Jetoje kete jete dhe pa mua...pa pendim apo breng ne zemer! Jetoje nen shoqerin e atyre qe te inkurajuan per kete veprim! Jetoje TI lumturin qe ne lam pergjysem! Dhe endrrat qe si realizove me mua,me kedo tjeter realizoi nje dit! Do jem apo s'do jem me...kjo eshte pjese e enigmes!! Ti vetem JETO... Sepse une mbase eshte fryma e fundit tani qe leshoj ne kete BOTE.....!!!
Ja tek perballem edhe sonte me te njejten lufte! Me te njejten dhimbje! Me te njejten Vuajtje! Me te njejten humbje! Me te njejten disfate! Perballe erresires dhe heshtjes! Frikes se jetes dhe vdekjes! Perballe dashuris dhe urrejtjes! Perbuzjes dhe shkatrrimit! Ja tek perballem perballe realitetit si nje kokrriz rere ne mes te shkretetires! E vetmja gje qe me ka mbetur ne kete jete eshte te shkruaj! Te shkruaj per Ty nostalgjia ime! Te shpreh ate qe ndjej ne sy te te tjereve! Ti them atyre qe me njohin dhe atyre qe nuk me njohin se dashuria ime per Ty s'ka fund! Ti them te gjitheve se sa me dhembi ikja jote! Do ket nga ata qe me kuptojne,do ket dhe nga ata qe nuk do me kuptojne! Do ket nga ata qe do qajne se bashku me mua,do ket dhe nga ata qe do qeshin se bashku me Ty! Por kjo gje nuk me intereson dhe aq shume! Jam mbushur plot me bollekun e fjaleve te te tjereve! Kam njohur nga ata qe me uruan lumturin me Ty! Kam njohur dhe nga ata qe nderhynen ne lumturin ton! Kam njohur veten me mire sec e njihja! Gjthsh te njoha dhe Ty perfundimisht! Sonte dua veq te shkruaj...sa me gjate... Nuk dua qe te ndaloj se shprehuri ate qe ndjej vertet thelle ne zemer! Dua qe e gjith kjo dhimbje dhe trishtim te mbyllet bashke me plagen e harreses! Por nuk e di ne do ja dal se harruari Ty! Ty qe le gjurm te renda mbi vitet e mia! Sonte pesova zhgenjimin me te madh te rradhes! Pikerisht sonte ne kete DATE! Eshte e tmerrshme imagjinimi i saj,jo me dhe perjetimi ne te njejten kohe! Nuk e di ne ke zemer apo balte ne vend te saj?! Nuk e di si nuk ke pak dhembje,meshire?! Por ka nje Zot mbi ne! Kjo eshte e vetmja gje qe me inkurajon! Te pakten sonte s'duhej te silleshe ashtu... Ta ruaje arrogansen tende per ato qe ta mesuan! Eshte e pamundur qe une po i shkruaj keto! E pabesueshme! Po ja qe jeta ndonjehere te perplaska dhe me djallin! Urime per kurajon qe kishe... Per ate qe me shkaktove dhe sot! Urime Zemer Urime!! Po me gjith zemer uroj qe nje dite mos te jetosh pendimin! Sepse nuk e di qe sonte ne do kem me forc te rikthehem e te shkruaj serish per Ty! Nuk e di dhe se sa dit jete me kan mbetur! Ndoshta shume...ndoshta pak! Kete nuk e di! Por di te them qe rrahjet e zemres kan ndryshuar totalisht! Nje her vin te shpeshta,pastaj ngadalsohen! Dhe si per te mos mjaftuar kjo,nje e therur pershkon c'do gje brenda saj! Nuk me vjen keq per veten. Sepse fundi fundit ky qe fati im! Por me vjen keq per Ty se mbase trazohesh aty brenda! Duke te uruar gjith lumturin e botes Ty dhe te gjith atyre qe donin te na shihnin keshtu,po e mbylli kete shkrim bashk me lotin e fundit qe ra! Jetoje kete jete dhe pa mua...pa pendim apo breng ne zemer! Jetoje nen shoqerin e atyre qe te inkurajuan per kete veprim! Jetoje TI lumturin qe ne lam pergjysem! Dhe endrrat qe si realizove me mua,me kedo tjeter realizoi nje dit! Do jem apo s'do jem me...kjo eshte pjese e enigmes!! Ti vetem JETO... Sepse une mbase eshte fryma e fundit tani qe leshoj ne kete BOTE.....!!!
