Studentja e kantos, nuse në filmin shqiptaro-serb!

Ardita Meni është studente në vitin e katërt për Kanto. Dashuria për muzikën klasike dhe pasioni për aktrimin. Ka luajtur rolin e nuses shqiptare në një produksion shqiptaro-serb, "Muaj mjalti". Ëndrra për t'u bërë dirigjente korale.

Sa e shikon, të duket si një fytyrë princeshe, dhe nuk mund ta imagjinosh që kjo vajzë këndon muzikë klasikë e se nga fyti i saj del gjithë ai zë i fuqishëm. Po ja që e këndon dhe është shumë e talentuar madje. Ardita Meni, këtë vit përfundon studimet në Akademinë e Arteve për Kanto. E thekson shpesh gjatë bisedës, se ka një dashuri të madhe për muzikën operistike, dhe kjo do të jetë rruga që do të ndjekë Ardita në jetën e saj, duke pretenduar të kapë majat e të bëhet dirigjente korale. Jo vetëm kaq, tashmë i është realizuar edhe një nga ëndrrat e saj; aktrimi. Ka luajtur rolin e një nuseje shqiptare, në bashkëpunimin e parë kinematografik shqiptaro-serb. Filmi titullohet "Muaj mjalti". Ajo këndonte vazhdimisht, pa pushim, dhe në sytë e njerëzve të burrit, kjo gjë nuk ishte e pranueshme: "Ç'ishte ajo nuse, që e ka mendjen vetëm për të kënduar". Mjaftonte që ajo të hapte gojën dhe në shtëpi fillonin pakënaqësitë. Ky ka qenë roli i Menit në këtë film. Por, ajo nuk ka kaluar pa rënë edhe në të producentëve të reklamave, të cilët e kanë kërkuar vajzën bukuroshe të jetë imazhi i tyre. Përveç talentit, kësaj vajze nuk i mungon as bukuria, rrallë mund të gjenden këto dy cilësi te një njeri. Është e thjeshtë, e kujdesshme për veten dhe me ide të qarta për të ardhmen.


Si ka lindur dëshira juaj për muzikën klasike? E keni pasion apo traditë?

Është diçka që ka lindur natyrshëm dhe një talent që ma ka falur perëndia. Kujtoj, kur isha fëmijë, që këndoja në shtëpi, në dush, me kukullat. Më pas në shkollë, në aktivitete të ndryshme, deri sa vij në shtëpi të pionierit. Aty ishte Luan Zhegu, që më spikati e tha që unë kisha një zë për këngëtare lirike.


Ju pranuat të vazhdonit rrugën për muzikë klasike, ngaqë është një zhanër elitar dhe jo fort në masë?

E vogël nuk është se e perceptoja shumë si muzikë. Të kuptosh muzikën klasike, është shumë më e vështirë se sa një këngë e muzikës së lehtë. Duke menduar se premisat i kisha si lirike, vazhdova këtë rrugë. Në moshë fare të vogël, im atë më blen një piano, ishte luks për mua ky instrument në atë kohë dhe që nga ajo periudhë unë kam studiuar piano. Është shumë e dashur për mua sot e kësaj dite. Duke studiuar muzikë, dua të arrij tek një ëndërr e madhe që kam: të jem një soprano lirike shumë e mirë dhe ajo që dua të arrij më tej, është të jem dirigjente korale (këtu bëhet fjalë për një fakultet të dytë).


Nuk e keni menduar ndonjëherë që t'i futeshit muzikës së lehtë, pasi me pamjen dhe zërin mund të kishit fituar goxha më shumë lekë, pse jo edhe famë.

Këtë e kam menduar shumë dikur, deri në adoleshencë, dhe në këtë kohë kam kënduar muzikë të lehtë. Më vonë vendosa të heq dorë nga kjo rrymë. Unë e vlerësojë shumë kanton klasike dhe kjo, ka një ndryshim shumë të madh nga muzika e lehtë. Në Shqipëri muzika e lehtë është disa herë më e reklamuar se ajo klasike. Por, në muzikën klasike ndihesh shumë herë më i plotësuar, pasi në një opera i ke të gjitha brenda: të kënduarit, aktrimin dhe karakterin e një personazhi, pra, të gjitha këto të bëjnë që të ndihesh më artiste dhe, mbi të gjitha, ti këndon live me orë të tëra.


Në çfarë viti jeni dhe çfarë do të bësh pasi të mbarosh shkollën?

Jam në vitin e katërt. Ende nuk kam një përcaktim të qartë, kam pasur ftesa të shumta për në Itali. Një gjë e kam të sigurt; që po mendoj për një specializim të ardhshëm.


Do ta lije Shqipërinë për një ofertë më të mirë që mund të vijë nga jashtë, me më shumë të ardhura?

Mund ta lë për një koncert, po përgjithmonë jo, asnjëherë. Nuk dua ta braktis skenën shqiptare. Këtu kam gjetur një përkrahje të madhe nga regjisori i operës, Nikolin Gurakuqi, pa harruar të përmend dy pedagoget e mia, që më kanë ndihmuar, Marjana Leka dhe Zina Zdravën.


Jeni imazhi i disa reklamave po jo vetëm, na tregoni diçka për pasionin tuaj, aktrimin...

Ëndrra ime e fëmijërisë ka qenë kinematografia. Kjo gjë m'u realizua, pasi unë së fundi kam qenë pjesë e një filmi, i cili cilësohet si bashkëpunimi i parë shqiptaro-serb.


Cili ka qenë roli juaj në atë film?

Titulli i filmit është "Muaj mjalti". Kisha rolin e një nuseje shqiptare, që paragjykohej nga familja e burrit, pasi ajo vetëm këndonte. Filmi ka qenë i përqendruar në shpërfaqjen e traditave të dy vendeve. Në ketë realizim kam punuar me regjisorin më të madh të Ballkanit, Goran Paskalovicc dhe me skenar të Gent Përmetit.


Si ua propozuan atë rol dhe pse ju përzgjodhën pikërisht ju?

Ka qenë interesante dhe rastësi mënyra se si më ka gjetur regjisori. Isha në akademi, në fonotekë dhe po merrja një disk. Regjisori më shikon dhe më afrohet, me thotë; "Zonjushë, a keni dëshirë të luani një film"?! Dhe pse jo, aty pranova...
Keni pasur emocione gjatë xhirimit, duke qenë se po interpretonit një nuse shqiptare?
Në rolin e nuses nuk kam pasur emocione të mëdha, pasi kam bërë role të tilla edhe në opera. Duke menduar që muzika klasike është shumë afër kinematografisë, kjo më ka dhenë mundësi që unë të jem familjare me rolet.


Ku e ndjen veten më mirë, në aktrim apo në muzikë klasike?

Si soprano, e ndjej veten shumë mirë deri në këto momente ku jam. Ndërsa, për sa i përket aktrimit, është një profesion që do punë dhe eksperiencë, pasi unë nuk e studioj atë.


Cilës soprano me famë botërore do të doje t'i ngjaje?

Renata Skota.


Cilat janë projektet për të ardhmen?

Këtë vit diplomohem dhe do të përgatis operën "Suara Anxhelika". Shpresoj që ta mbyll ashtu si e kam filluar. Në të ardhmen e shoh veten në skenën e madhe të operës shqiptare.


Cilën do të zgjidhje mes familjes dhe karrierës?

Të dyja, megjithëse e di që do të jetë e vështirë. Një këngëtare duhet të ketë mbështetjen e familjes dhe të njerëzve të afërm, gjë që është shumë e rëndësishme.


Është e rëndësishme për ty, që njeriu i jetës të jetë në profesionin tënd?

Edhe është, edhe s'është. Mjafton që ai të kuptojë, por nuk ka rëndësi profesioni.


Mes muzikës dhe dashurisë, çfarë do të zgjidhje?

E vështirë të zgjedhësh. Të dyja janë të rëndësishme. Janë dy gjysma të ndara dhe këdo që të hiqja, do të ndihesha bosh.

Ardita dhe humbja e babait!

Cila është gjëja e parë që mendon, sapo zgjohesh?

Provoj zërin, e kam fiksim.

Çfarë nuk harron asnjëherë?

Librat e muzikës dhe celularin.

Emri më i dashur për ty?

Elida.

Numri i preferuar?

3.

Cili është hobi juaj?

Udhëtimet dhe të dëgjoj muzikë.

Çfarë muzike dëgjon zakonisht?

Përveç muzikës klasike, më pëlqen edhe muzika romantike franceze. Dëgjojë shumë Laura Fabjan.

Këngëtari shqiptar apo i huaj, me të cilin do të doje të bashkëpunoje?

Nga shqiptarët është Josif Gjipali dhe Erti Hizmo, ndërsa nga të huajt është Placido Domingo.

Ku do të doje të ishe tani?

Do të doja të kisha pran babanë tim, i cili është ndarë nga jeta vetëm para pak ditësh.

Filmi i preferuar?

"Kastadjeva".

Në qoftë se do të ishe kafshë, cilës do të doje t'i ngjaje?

Qen, sepse është kafshë besnike dhe mua më pëlqejnë njerëzit besnikë.

Po lule?

Trëndafili vishnje, me erë

Vesi më i keq dhe më i mirë i yti?

Sinqeriteti, për të dyja rastet.

Komplimenti më i bukur që ke marrë ndonjëherë?

Më shumë kam marrë komplimente për sytë, pastaj ajo që më ka bërë më shumë përshtypje, është: "Je e ëmbël si një rrush jeshil, i pa pjekur".

Shprehja që përdor më shpesh kohët e fundit?

Të dua më shumë.

Puna që do të pëlqente të bëje?

Kjo që kam nisur.

Për kë të ka marrë malli në këto momente?

Për vëllanë që e kam jashtë dhe që e dua shumë.

Sa kohë të duhet të bëhesh gati për të dalë nga shtëpia?

Gjysmë ore, minimumi.

Personi i parë dhe i fundit që ke përqafuar ditën e sotme?

Mami.