10 punët që preken nga depresioni!

Më kohën që ecën, pjesa më e madhe e personave janë të kënaqur vetëm nga fakti se kanë një punë, cilado qoftë ajo, edhe pse ajo lloj pune nuk mund të jetë aq e kënaqshme. Përkundrazi. Ndonjëherë përjetojnë çaste të vërteta rrënimi psikologjik. Statistikat fqinje në Itali, thonë se të papunët janë më shumë të depresuar kundrejt atyre që e kanë një punë: në përqindje tregon se në rastet e para është 13% e dhe në të dytin 7%. “Puna – shpjegon Eugene Baker, mjek dhe zëvendëspresident i një prej programeve të asistencës së punëtorëve, – mund të jetë shkaku kryesor por i specifikuar në kategori sociale. Ka njerëz që shkojnë me qejf në punë dhe kjo me një arsye, sepse takojnë persona të tjerë me të cila puna ecën por ka dhe tipe të tjera punësh ku nuk të bëhesh të shkosh, kjo për shkak të një zënieje apo ecurie të çfarëdollojshme e cila të shtyn drejt depresionit”.

Më të rrezikuara gratë
Ekzistojnë faktorë që favorizojnë depresionin. Gratë për shembull, janë më të ekspozuara dhe që e vuajnë, por ky shqetësim i humorit varet edhe nga gjeneza dhe një predispozitë personale. Por, përveç këtyre karakteristikave të pashmangshme, ka profesione dhe aktivitete pune që shtojnë rrezikun e ngarkesës negativisht të humorit. Në përgjithësi, bëhet fjalë për punë që kanë një orar shumë të gjatë dhe jo të rregullt e cila çon në shqetësime deri të gjumit. Ose në situata kur shfaqen marrëdhëniet të këqija me shefin. Për psikologun e Universitetit Tufts, Kristofer Uillard, humorit nuk i bëjnë mirë punët respektive dhe sedentare si dhe ato që të izolojnë. Për këtë arsye edhe ‘TelePuna’ në shtëpi nuk është e këshillueshme. Edhe pse mund të duket e mërzitshme, rutina e të shkuarit në punë dhe të folurit me të njëjtët kolegë çdo ditë çon në stabilitet.

Punët që na bëjnë të lumturPërkundrazi, punët që krijojnë një marrëdhënie dhe krijojnë një aktivitet fizik kontribuojnë në përmirësimin e humorit. Edhe disa lloje punësh janë më pak të ndaluara nga të tjerat. Sipas një sondazhi të 2007, kush bën inxhinierin, arkitektin apo punon për shkencën pretendohet të jetë më pak i depresuar. Një nga arsyet konsiston në faktin se stresi në profesionet shkencore është më i pakët sepse i takon një aktiviteti profesional teknik dhe ka një përqendrim të madh mbi atë që duhet të bëjë.
… ata që e hedhin tutje

Sondazhet kanë klasifikuar dhe një sërë punësh më depresive. Në vend të parë janë personat që bëjnë asistentin e njerëzve në nevojë. “Ushqyerje, bërja e banjës, të kujdesesh për persona që në pjesën më të madhe të kohës janë të pazotë të shprehin mirënjohjen e tyre dhe demoralizohen, dhe kush e bën këtë punë vuan nga mungesa e rinjohjes”, shprehet doktor Uilliard.

Në vend të dytë janë kamerierët. Në përgjithësi janë të pak paguar dhe që kanë të bëjnë me persona shpesh të patakt dhe shumë të vështirë. Asistentët socialë zënë vendin e tretë. Në fakt, nuk është e lehtë të përballesh me fëmijë që kanë përjetuar abuzimet seksuale apo me situata familjarësh që janë në vështirësi ekonomike. “Asistentët socialë janë shumë të stresuar dhe të lodhur sepse përpara situatave të nevojave ekstreme e ndjejnë për detyrë të sakrifikojnë së tepërmi për t’i ndihmuar”, shpjegon Uilliard. Në vend të katërt janë funksionarët e shëndetësisë: mjekët, infermierët, terapeutët. Profesione që të detyrojnë të qëndrosh me orë të gjata dhe të parregullta dhe përgjegjësi të lartë, sepse prej tyre shpesh varet jeta e të tjerëve.

Për çudi, në vend të pestë gjenden artistët dhe profesionet krijuese. Punë ku pjesa më e madhe e kohës dhe e rregullave të ditës apo dhe pagesa nuk është kurrë e sigurt. Shqetësimi më i madh është nga momentet e mira apo të këqija.

Edhe mësuesit nuk janë më pak të anashkaluar nga depresioni. Sepse ka gjithmonë arsye dhe një presion gjithnjë në rritje përballë kërkesës për të pasur mësim në zhvillim. Në vendin e shtatë janë zyrtarët, të penalizuar nga një detyrë prej së cilës janë gjithnjë nën presion si nga lartë dhe nga poshtë pozitës së tyre. Ndjekur nga punëtorët e mirëmbajtjes, thirrur gjithnjë kur ka nevojë për të zgjidhur një problem. Dhe që në përgjithësi janë të keq paguar. Në vendin e nëntë janë këshilltarët ekonomikë, që kanë përgjegjësi tepër të mëdha në menaxhimin e kursimeve të një jetë ndaj klientëve të tyre, në një periudhë ku tregjet gjithnjë e më shumë po bëhen të paparashikueshme. Në vendin e dhjetë janë shitësit, që pjesën më të madhe të rasteve janë të paguar me përqindje dhe kjo nënkupton që nuk dinë kurrë se sa fitojnë në muaj. Dhe duke udhëtuar shumë, duhet të tërhiqen nga familja dhe miqtë./ema.al/