Mendimi i castit

Zgjuar jam...
Edhe pse shpirtin të përgjumur e kam.
Sytë natyrshëm tërhiqen drejt diellit, që ëmbëlsisht më josh ta shijoj virgjërinë më të bukurës që jeta e fsheh.
Por nuk mjafton të hapësh sytë që të shpëtosh nga ankthet.
Mendja vetvetiu nuk di si të çlirohet nga hijet ku është ngatërruar.
Andaj nisem drejt diellit.
Drejt teje, sepse më mungon o yll i ndjeshëm.
Më duhesh; që t'i japësh kuptim dallgëve të frymëzimit tim.

E dini çfare mendoj? Jeta duhet jetuar. Jam e sigurte se po ta mendojme thelle do kuptojme qe po mbijetojme. Harrojme te shijojme freskin e natyres, diellin e mengjesit, perqafimet e prinderve, keshillat e gjysherve, buzeqeshjet e njerezve te zemres... Duhet te mesojme te injorojme llafet dhe te degjojme psheretimat e zemres... Kaq

Kush jemi ne qe gjithmone kerkojme tek te tjeret ate qe nuk kemi vete.Qe si kryenec ngrejme koken lart e te tjeret si shohim.Shkelim mbi to si letra te zhubrosura ne toke,fjalet e tyre na duken si te atij lypsarit ne rruge qe ne i kalojme afer, e syte nuk ja hedhim kurre e ne disa raste dhe e fyejme!
Me ironine qe tregon asgje tjeter vetem cinizem mbulojme veten tone.Fshihemi pas guackes se egoizmit e drejtojme gishtin gjitmone tek dikush tjeter!
Si lajkatar tregojme meshire per cdo njeri por qe e verteta pas saj eshte aq e thelle saqe askush nuk e merr mundimin ta imagjinoje, e jo me ta kerkoje e ta tregoje me dashamiresi.

valle ku jeni anetare te forumit,ne pushime apo ne gjume qe nuk jeni online asnje

hahahah kete e dija edhe une Lepurushe

po ju Lepurushe jeni ne pushime hahahah

do te thote jeni ne Tirane apo