Shteti
Pikët
Titulli Preferuar
nga Personi im…personi yt…personat e ndryshem ne bote…kane aftesi te ngjyrosin dite dhe jetet tona…e kjo fal dashurise…te te marrit dhe te te dhenit ato pjese qe plotesojne gjysmen tjeter…
Sepse shpirterisht njeriu eshte gjysem…per ta plotesuar I duhet pjesa tjeter…kam marr shpesh krahasim…gishtat e dores…me pelqejne sepse ka boshlliqe mes tyre….dhe ne nje moment qetesie kur vendosim qe gishtat ti bashkojme bashke…plotesohet boshlleku…dhe duart shtrengojne njera tjetren sikur te ishin dy krijesa me frym…pasi ti shohesh me vemendje…krijojne terheqje magnetike mes tyre…
Menyra se si ne e konceptojme dashurine…ndryshon pa dyshim…
Dikush ka afesine ta shpreh…dhe te beje te mundur qe gjuha e shpirtit percillet paster tek ai/ajo…
Dikush tjeter,e vuan dhe e ndjen tjetrin deri ne palc…mirpo nuk eshte tip njeriu qe ta bindi tjetrin se dashuron me te njejtat permasa si ai…
E ketu nuk kemi te bejme me koto copeza hamendesimesh…por cfare quan gjithsecili prej nesh dashuri…si e perkufizon ai/ajo?…
Nese do te me pyesnit mua….une ndoshta kam perkufizim te gjate…
“se pari,eshte te duash mirqenien e tij si tenden,,,te lutesh c’do dite kur mbyll dhe hap syt…qe zoti te ndricoj …ta ndihmoj ne veshtirsi…e ta gezoj ne lumturi…te lutesh c’do dite per te dy…
Dashuria eshte liria…dhe krah te fluturosh…ti rrefesh njeriut te zemres…skutet me te thella te shpirtit tend…pa u trembur…pa u dridhur…por te jesh I hapur perpara tij si me veten…shpirterisht lakuriq…
Te perjetosh me lot ne sy c’do detaj dhe dhurat nga ai…te te gezoj zemra…dhe sa here ai te dhuron dashuri ti te qash…jo nga dhembja…por gezimi…lot gezimi…e te thuash faeminderit qe egziston…
Qe prezenca e tij…edhe pa ofruar asgje…ty te sheron…mjafton qe e sheh aty me ty…
Ta nuhasesh aromen e tij…me kilometra…shpirtin e tij ta ndjesh qe eshte kurdohere me ty…
Sa here te jesh me te…zemra te te rrah fort…shume fort…te shprethej prej kraharorit…
E kur te mungoj…te mos kesh gjume ne sy…te endesh neper nate…ta kerkosh…ta therrasesh…e te te shtrengoj fort…te te beje me dije…se eshte me ty gjithmone…te te thot mbylli syt…e fli me mua….
Dashuri eshte…te hapesh krahet e te jesh I lire…te clirosh prej shpirtit nje frym qetesie…te dregosh tek I shtrenjti yt…frym prej frymes tende…ai I hap krahet dhe ta ndjej si ty…
Dashuri eshte te vuash,te qash…te qeshesh…te zihesh…te ulurasesh…te cmendesh prej xhelozise…
Dashuri eshte si te ulesh mes nje livadhi….ka vetem lule…bar dhe jeni vetem dy…qe kendoni…kerceni…e vraponi…te lire mes fushave te paqjes…
Dashuri eshte te kapercesh oqeane…ti rezistosh dallgeve…dhe ne fund varka jote…te lundroj e ti shpetoj stuhive…pasi jeta ka shume te tilla…
Dashuri eshte te dhurosh pa I kerkuar reston gjysmes tjeter….dashuri eshte te mbyllesh syt…kur ndjen se dicka e mundon personin tend te dashur…e ai nuk ka guxim te te thote se ke te drejt…te ecesh ne ujarat e tij…deri sa anija e tij te kthehet me fytyre nga ty…e te te thote se ato cfare dyshon jane te verteta…vetem se erdhe ne jeten time…kur une nuk te prisja…e tani vuaji pasojat…pasi jeten time nuk e gjete te arte e fush me lule…por gjete nje lule…ne fush te thare…e me gjemba rrethuar…
Dashuria eshte si era…e ndjen…te ledhaton…por s’mund ta prekesh…pasi kalon tek ty me te 100 e sekondit…
Dashuri eshte te ndjesh…te ndjesh se je gjalle…te flesh dhe te zgjohesh c’do dite me buzeqeshje apo me lot ne sy…si te jete rasti…
Nuk konceptohet nga te gjithe njesoj…mirpo thelle thelle mbetet po ajo…te cilen nuk di se sa mire e kam perkufizuar….pasi gjerat e bukura…e te medha…nuk shkruhen…nuk degjohen…por ndjehen…e nuk e di se sa duart e mia…kane arritur te perputhen me shpirtin tim…
Por nese shpirtrat kuptohen pa bere ze…pa folur…kuptohen edhe ne ajer…asaj dashurie nuk duhet te ikesh kurr…le te kete koston e larte…sepse mund te thuash pavarsisht te gjithave “dashuria na zgjodhi ne”…po pse ne?...sepse ne ishim shpirtra te lodhur…te vdeekur…sepse nuk ka humbje me te madhe per njeriun…se sa…”kur vdes shpirti perpara trupit”…dhe kur dy njerez lindin nga hici…eshte sepse ketu ka dore zoti…hapi dyert e zemres per keta dy njerez si nje loj…dhe beri qe kjo loj….mmmmmm….kjo loj…t’iu kushtoj teper…duke luajtur me karta te hapura…se kush do fitoj I pari njeri-tjetrin…te gjejne kuizin…si ta fitoj zemren e tij/saj…
Dashurine e bejne te bukur dhembjet dhe vuajtjet…ose te arrish te pa munduren…dhe e pa mundura e ka rrugen e gjate…sepse kur vjel frutin mollet afer rrenjes kapen lehte…ama vleren me te madhe e ka ajo ne maj…nese nuk lodhesh nuk e kap dot…nese rri duar kryq serisht zere se e ke humbur…sepse molla mund te thahet ose mund te kete te tjera duar qe kerkojne ta marrin…
Keshtu qe behu vjeles I zoti/e zonja…beji me dije frutit tend se sa e do….jepi garanci se do ta mbrosh…do luftosh…do jetosh per mirqenien e saj…
Mos rri pasiv…pasi askush nuk te hap shpirtin e te dij cfare fsheh ti aty Brenda…veprimet jane ato qe ndonjehere duhen pare per te besuar…
Mos prit qe te jete vetem njeri qe shpreh dashuri…pasi dashuria eshte si lulja…ka nevoj per perkujdesje…lulja te dhuron arom…bukuri…e zbukuron kopshtin tend…por nese ti nuk e ujit…mos prit qe ajo te te dhuroj arom…pasi do thahet e do behet si kercu I that…
E nese vetem fal shiut ajo reziston…mos kerko te kthehesh e te thuash se te mungoi shume…apo se pa te…kopshti yt duket bosh…
E di c’do te thote te duash?....te zihesh c’do dite,muaj…jave…e vit…te bertasesh…te cirresh…ti besh me dije se ka difekte e ke difekte sa te duash…ama nuk jeton dot pa difektet e tij…
E di cfare do te thote te duash…te kerkosh shpirtin e tij/saj mes mijra shpirtrave…e ta therrasesh me ze…”jam me ty”…mos ki frik…mos qaj….mos e merzit shpirtin me dhembje pa emer…
E di cfare do te thot te duash?....qe pa varsisht te gjithave…e dergove me vrap ne djall…ne ferr…e zhduke pertej diteve te tua…dhe serisht shkon me te njejtin vrap ta shtrengosh dhe perqafosh 2-fish…ti thuash se jeta jote pa te eshte asgje…asgje…
E di c’do te thot te duash?...te ndahesh ne mjira here…e ne te mijten e sekondit te pendoohesh pse e le…ta kerkosh mes mijra fytyrave…e te qeshesh kur e sheh…I harron cfare te tha…cfare te beri…e cfare I the…do vetem ta shtrengosh e ti thuash se je helmi me I embel qe eshte ndjere ndonjehere…
Mos gaboni njerez…llogjika eshte idiote…syt e dashurise jane ne shpirtin e tij…ti largohesh…zhdukesh…por hija e tij/saj do te jete me ty…te te torturoj e te carmatos shpirtin tend…duke bertitur me ze…”…jam ajri yt…pa mua ti vdes”…dhe vertet pa ajrin s’ka jete…ka menyra per ta vertetuar mungesen e ajrit…
1-Kur je ne fund te detit…
2-Kur je ne nje vend te izoluar ku nuk qarkullon ajri askund…
3-Dhe kur I thua ik dashurise..
Nder te 3- me e dhimbshme eshte e fundit…pasi vdekja e dy pikavesiper vjen menjehere e pa dhembje…ama e fundit ta merr shpirtin pa meshirshem…ju besoj nuk e doni nje vdekje te till apo jo?...
