A thua ku ishe qe nuk u pame aq kohe, kend e dashurove me shume se mua gjate kesaj kohe? Ate kohe te mori era e mua me dogji malli. Aq shume prisjate te shihja. Kujtoja se do te bie ne perqafimin tend sa here trokiste dera. Sa shume e kam pritur diten e ardhjes sate, e thosha me vete se do te kthehesh e do te jemi bashke pergjithmone. Kujtoja se edhe ti ndiheshe njejte si une, se kjo qe ndiejme do ti ndryshoj gjerat, por siq po e shohe une, ti deshiron rrugen tjeter, edhe pse nuk po me le te qete as mua.
Deri kur do te vazhdosh keshtu? Ditet me jane bere monotone ne kete bote te poshter, ndoshta bota eshte e bukur, por ti ma ke bere te tille. Kam krijuar urrejtje ndaj te gjitheve, por me vjen shum keq per veten time. Mendoja se nuk do ti humbisja shpresat, ne shpirtin tim ndjeja te ardhmen dhe gjithmone thosha se do ta gjej nje dite pikturen qe syte e mi kerkojne. Por ti mi vrave shpresat, enderrat, cdo gje te bukur qe kisha ne jeten time. Me e keqja eshte se te dua aq shume, se e ndiej aromen tende ngado qe shkoj, se ne cdo fytyre shoh syt e tu, e ne cdo buzeqeshje dua te te gjej ty. Nganjehere, as qe dua te jetoj, se nuk e mendoj dot jeten pa ato qe kam enderruar per ti bere bashk. Kjo kohe po me qmend, e ti vjen e shkon ne jeten time. Me torturon, me streson, me thua se me don dhe jemi aq large, e une nuk e kuptoj se qfare nė te vertete ndien per mua. Asgje e bukur nuk po me ndodh, asgje nuk po me shkon mire, e di se ti je nje enderr e gjate per mua, nje enderr qe me diftohesh cdo stine e me sjelle vetem dhimbje. Kjo enderr po mi lodh syt! Megjithate te dua shume por, te lutem ti mos me thuaj se me don, se me ke dashur sepse me dhemb kur me thua keshtu!
Deri kur do te vazhdosh keshtu? Ditet me jane bere monotone ne kete bote te poshter, ndoshta bota eshte e bukur, por ti ma ke bere te tille. Kam krijuar urrejtje ndaj te gjitheve, por me vjen shum keq per veten time. Mendoja se nuk do ti humbisja shpresat, ne shpirtin tim ndjeja te ardhmen dhe gjithmone thosha se do ta gjej nje dite pikturen qe syte e mi kerkojne. Por ti mi vrave shpresat, enderrat, cdo gje te bukur qe kisha ne jeten time. Me e keqja eshte se te dua aq shume, se e ndiej aromen tende ngado qe shkoj, se ne cdo fytyre shoh syt e tu, e ne cdo buzeqeshje dua te te gjej ty. Nganjehere, as qe dua te jetoj, se nuk e mendoj dot jeten pa ato qe kam enderruar per ti bere bashk. Kjo kohe po me qmend, e ti vjen e shkon ne jeten time. Me torturon, me streson, me thua se me don dhe jemi aq large, e une nuk e kuptoj se qfare nė te vertete ndien per mua. Asgje e bukur nuk po me ndodh, asgje nuk po me shkon mire, e di se ti je nje enderr e gjate per mua, nje enderr qe me diftohesh cdo stine e me sjelle vetem dhimbje. Kjo enderr po mi lodh syt! Megjithate te dua shume por, te lutem ti mos me thuaj se me don, se me ke dashur sepse me dhemb kur me thua keshtu!