BOTASHQIPTAREFORUM

Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

You are not connected. Please login or register

Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Vizitor: Vizitor

Post n°1

Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Mesazh nga Vizitor 10/10/2009, 13:29

GJUHA JONE

Vellezer shqiptar!
Te prekim urtesine,
te zem' udhen e mbare
te ngjallim Shqiperine.

Shqiperia ka qene
edhe po do te jete
Po sot ne ditet tona
te mete te mos kete.

E ka nderuar zoti
gjithnje Shqiperine
ish fort mire qemoti
do behet dhe tanine.

Sa ishte trimeria
n'ate kohe te vjetre
kish emer Shqiperia
sa s'kish ndonje vend tjeter.

Sa burra kordhetare
ka nxjerre Shqiperia
me pastaj e me pare
c'i shkruan historia!

Ajo ish koh' e zjarrte
Dhe kish mundime teper
po sot pende dhe karte
na duhet,nuke tjeter.

O burra,shqipetare
te marrim diturite
se s'eshte koh' e pare
tani lipsete drite.

Te shkruajm gjuhen tene
kombine ta ndritojme
gjithe c'eshte e c'ka qene
ngadaleze ta msojme.

Pa shihni c'gjuh e mire
sa shije ka e hije
c'e bukur' edh' e lire
si gjuhe perendie.

Shum' e bardh kjo dite
per gjithe shqipetaret
do na sjell nje drite
qe s'e kishin te paret.

Kjo drite do na bjere
te gjitha miresite
dhe gjithe do t'i ngrere
demet e marrezite.

Si lum kush ze te mbjelle
lum kush ve kete peme!
Se kjo ka per te pjelle
s'mbulohete me reme.

NAIM FRASHERI

Vizitor: Vizitor

Post n°2

Re: Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Mesazh nga Vizitor 10/10/2009, 13:29

GJUHA SHQIPE

MBLIDHMANI GJAKUN

Nje plage plumbi
nje varge shpate
dhe fshehtaz helmi;
ca fjale u shkoqen
ca rrokje rane
...po thelbi mbeti

Fjalet e shqipes si zaje lumi
rruges e bjerren gjithcka te tepert
gjithcka te qullet;
ngjizur e lidhur si eshtra trupi
dhe gjaku curke.

Kullojne fjalet.Ajri perflaket.
Mblidhni gjakun.

XHEVAHIR SPAHIU

Vizitor: Vizitor

Post n°3

Re: Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Mesazh nga Vizitor 10/10/2009, 13:30

GJUHA SHQIPE

Kur ne sulm hodhen turqit
Hordhite e pambaruara
Keshtjellat e sintakses
S'i muar qe s'i muar.

Kur pane se gjuhes
S'i hodhen dot prangat
Leshuan drejt saj
Gjithfare merimangash.

Parashtesa e pjeseza
E lidheza se prapthi
Te bukuren gjuhe
Ta benin leshharpi.

Te te benin ty,donin
,memece
Po ja,erdhi Naimi
Si yll mbi ty ecte.

Doren e zbehte
Mbi ball ta vuri
Te te hiqte zjarrllekun
Prej te semuri.

Dhe vdisnin pjesezat
Thaheshin merimangat
Ndriste si perlat
Poezia e madhe.
ISMAIL KADARE

Vizitor: Vizitor

Post n°4

Re: Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Mesazh nga Vizitor 10/10/2009, 13:30

Gjuhes shqype

Gjuh' e ambel,gjuh' amtare,
Je ambla gjuh' shqyptare!
Gjuh' e nalt' per Perendi,
T'cilit nder koh't qe kahmot shkuene
Mbi Tomorr te perdoruene:
Gjuh' e ambel,plot dashtni!

Gjuh' e shejt' e kaq e mocme,
Gjuh' sakole**der n'dit t'socme
Shoqen tande kund s'e gjene!
Zoti ty ketu t'ka cuemun:
T'rrebt' e t'bukur e t'kulluemun:
Kshtu gjithmon ti ke me qene.

Gjuh qe t'foli Skederbegu,
Dhe nder t'par' qe Naim Begu,
Qe me shkrim t'pat lartesue.
Ty t'kan' fol' shum' kapidana,
Burra t'rrebt si t'ishin zana:
Gjuh e rrebt,ti qofsh nderue!

Gjuh' e bukur si pranvera,
Ti s'do t'quhesh ma e mjera,
Se na dona ty me t'rrite,
Bashk me t'jerat shoqe tuaja,
Se ma s'dona zhele t'hueja,
Vec duem ty me t'pa ne drite.

HIL MOSI(VJENE)14.I.1907

Vizitor: Vizitor

Post n°5

Re: Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Mesazh nga Vizitor 10/10/2009, 13:31

Gjuha shqype

Porsi kanga e zogut t'verës,
qi vallzon n'blerim të prillit;
porsi i ambli flladi i erës,
qi lmon gjit e drandofillit;
porsi vala e bregut t'detit,
porsi gjâma e rrfès zhgjetare,
porsi ushtima e nji tërmetit,
ngjashtu â' gjuha e jonë shqyptare.
Ah! po; â' e ambël fjala e sajë,
porsi gjumi m'nji kërthi,
porsi drita plot uzdajë,
porsi gazi i pamashtri;
edhè ndihet tue kumbue;
porsi fleta e Kerubimit,
ka'i bien qiellvet tue flutrue
n't'zjarrtat valle t'ameshimit.
Pra, mallkue njai bir Shqyptari,
qi këtë gjuhë të Perëndis',
trashigim, që na la i Pari,
trashigim s'ia len ai fmis;
edhe atij iu thaftë, po, goja,
që përbuzë këtë gjuhë hyjnore;
qi n'gjuhë t'huej, kur s'asht nevoja,
flet e t'veten e lèn mbas dore.
Në gjuhë shqype nanat tona
shi prej djepit na kanë thânun,
se asht një Zot, qi do ta dona;
njatë, qi jetën na ka dhânun;
edhe shqyp na thanë se Zoti
për shqyptarë Shqypninë e fali,
se sa t'enden stina e moti,
do ta gzojn kta djalë mbas djali.
Shqyp na vete, po pik' mâ para,
n'agim t'jetës kur kemi shkue,
tue ndjekë flutra nëpër ara,
shqyp mâ s'pari kemi kndue:
kemi kndue, po armët besnike,
qi flakue kanë n'dorë t'shqyptarëvet,
kah kanë dekë kta për dhè t't'Parvet.
Në këtë gjuhë edhe njai Leka,
qi'i rruzllim mbretnin s'i a, xûni,
në këtë gjuhë edhe Kastriota
u pat folë njatyne ushtrive,
qi sa t'drisë e diellit rrota,
kanë me kênë ndera e trimnive.
Pra, shqyptarë çdo fès qi t'jini,
gegë e toskë, malci e qyteta,
gjuhën t'uej kurr mos ta lini,
mos ta lini sa t'jetë jeta,
por për tê gjithmonë punoni;
pse, sa t'mbani gjuhën t'uej,
fisi juej, vendi e zakoni
kanë me u mbajtë larg kambës s'huej,
Nper gjuhë shqype bota mbarë
ka me ju njohtë se ç'fis ju kini,
ka me ju njohtë për shqyptarë;
trimi n'za, sikurse jini.
Prandaj, pra, n'e doni fisin,
mali, bregu edhe Malcija
prej njaj goje sod t'brohrisim:
Me gjuhë t'veten rrnoftë Shqypnia!

At Gjergj Fishta

Vizitor: Vizitor

Post n°6

Re: Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Mesazh nga Vizitor 10/10/2009, 13:31

Gjuhës shqipe

Lshon ame ilire n`goje agimesh s`vjetra
Ndo `i fjale e jote than` vetimeveti,
O gjuhe e folun n`bote ende ferishte
S`ciles Mayeri ne te censhmet letra
Rraj`t e mshefuna n`mot nuk mund ia gjeti
As n`t`folun t`Cezarve as n`helenishte,
Perse Athina s`kishte
Emen as Roma, kur e rrept ushtove
Nder vepra katallajsh qi nper jehona
Vigma t`fuqishme qitshin hove-hove,
Tue ndertue ledhe permbi troje t`ona.

Kuturesat e hyjit nper gjeth lisi
N`Dodonen shejte prifti, qi n`pergjime
e diten rrinte atje perdore,
Porse ndo `i fllad pullnaje kundalisi,
Ndoshta me fjal`t e tueja i dha heshtime
T`perfrigueshme qi mbluen t`parat therore:
Ndoshta ndo` i buz` hyjnore
N`at mot qi zota shpesh perbujte toka
Shqiptoi kto fjal` qi ne mbi goj` na shkrefen;
Me ty hyjneshat ndoshta nper kto boka
Ndonjij biri njeriu dashnin ia shprefen.

Mbi anija t`shpejta velat nde kah preja,
Qi urdhni i Teutes niste nen hyj ari
Me msy t`Helenit barkat tregetuese
Ngarkue me ar e kem e skllave t`reja,
Ty t`kelthitte n`timue anijetari
Tue i ra me kic ilir pupes bishtnuese;
E permbi val` shkembuese
Ti jehojshe nder hymnet e ngadhnjimit
Kur, me plackat e rrmbyeme mbrend` stivue,
U afrojshin n`breg anijat prej agimit,
Mbretneshes s`detit pret me i a dhurue.

Mysteri i vjeter qi mberthen fjal`t t`ueja,
Zanin na e dridh` me nji kreni t`pashoqe,
O ghuhe e folun per trimij pranvera,
E tok na mbajte nder pushtime t`hueja
Sepse prej gojve arbnore nuk u hoqe
As kur u ndam n`besime e doke tjera;
E shekujve potera
Qi me vrull u perplas mbi tok` shqiptare
Ndonjij ndrrimi edhe n`ty i cili shtegun,
Por prap kumbimet n`buze i ke krenare
Si n`mot qi Ilirt Shqipnis i a ruejshin bregun.

Thue buza e kangatarve te paemen
Qi gzim e idhnim me ty knduen maje mali
Dhe kanga u humbi n`erresin e motit,
Ket permallim qi mungullon mbi t`emen
E vjen nga heshtja e shekujve m`a fali,
Mue trashigues i tune n`dhe t`Kastriotit?
N` kthjelltin e dites s`sotit
Kang` ndoshta t`kndueme qi vorroi kalesa
Kendoi, o gjuh` lulzue n`shkreti, dh`asht goja
E eme ahmarrse e gojve qi harresa
N`terr mbylli, kur ti s`kishe as sheje as shkroja.

Motrat e tueja qi kumbuene n`shekull
Bukurin tue sjell` n`prak t`ksaj jete
E tjetra ligj`t e Arsyes qi mbarshtrojn` fise,
Heshten e rrojn` vec n`karta:ti, per mrekulli,
Me nji mosh` trimij vjetsh e blerun mbete
Edhe kumbon e gjall` po n`ato vise
Ku me lshue tingujt nise
N`foshnjin e botes. Pse t`ka ruejtun fati
T`njom edhe virgjin? Egersija jote
Mos mban n`at gji, q`i hueji nuk pecati,
Stinen e fundme t`poezis s`ksaj bote?

O shqipe plot me munguj, o gjuh` burrash
Qi me `i fjal` t`vetme lidheshin per laku
Dhe soje as vdekja s`mujte kurr me i trande,
Shprehje t,kulluet na ep si akull gurrash
Per kang`t e burrnis s`lasht q`ushqejm` te gjaku
E t`lavdis s`re qi me t`fitue na kande;
Thjeshtin e ambel t`ande
Me ndjell` dashnin e vashavet qi t`flasin
Falja poetve t`u, por n`qe se kamben
Buzes amtare kush ia ven, ti casin
Mos prit: banu rrufe me lshue n`te namen.

O Kange, Arbnor`t e plogte i kapi gjumi;
Ti kris si za burije
Mbi ata qi flejn` pa andrra fisnikije:
E n`qe se belkacuk`t e gjuh`s ilire,
Tue t`ndie fishkllojn` prej smire,
Me rrahje flatrash ik n`nalsi t`kalthera

Ernest Koliqi

Vizitor: Vizitor

Post n°7

Re: Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Mesazh nga Vizitor 10/10/2009, 13:32

Gjuha shqipe në Greqi
Poeti i madh kosovar Din Mehmeti në vëllimin e vet Ikje nga vdekja (Prishtinë 1978) na jep disa pamje nga Greqia:

GAZI I LASHTË

Kamarier ma sjell një kafe!

Balli i rrudhur u brydh
Në gaz të lashtë

Dy folje shqipe
Si dy shtylla mesjetare
Bënin përpjekjet e fundit
Për ta shqiptar emrin Nënë

E shkëminjtë e Konicës
Recitonin ofshamat e lumit
Që po zhdukej në det

Jashtë binte shi
Në ballin e kamarierit
Bëhej fërfëllazë.........

Konicë, 1976

PA GAZ E PA DRITË

Emigrant i ikur moti
Nga vulat e mercenarëve
Afishe të leckosur fytyrën

Rrëkëllënte gur në diell
Hapte varre në gjinjt e Nënës:

Këmbonë mortare zërin
Kur pagëzohej grek

Vetëvrasje fjalësh
Në ballin e shkretëtuar
Kur pagëzohej shqiptar

Nga sytë e thellë
Pa gaz e pa dritë
Rigonte terr -
Bënte intriga tradhëtia...

Janinë, 1976

DIN MEHMETI

Vizitor: Vizitor

Post n°8

Re: Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Mesazh nga Vizitor 10/10/2009, 13:32

Gjuha Shqipe

Përmbi za që lshon bylbyli,
gjuha shqipe m'shungullon*
përmbi er' që jep zymbyli,
pa da zemren ma ngushllon.

Ndër komb' tjera, ndër dhena tjera,
ku e shkoj jetën tash sa mot,
veç për ty m'rreh zemra e mjera
e prej mallit derdhi lot.

Nji kto gjuhë që jam tue ndie,
jan' të bukra me themel
por prap' kjo, si diell pa hije,
për mue t'tanave iu del.
................................

Ku n'breg t'Cemit rritet trimi
me zbardh, shqipe, zanin tand,
e ku Drinit a burimi
që shpërndahet kand e kand.

Geg' e tosk', malsi, jallia**)
jan' nji komb, m'u da, s'duron;
fund e maj' nji a Shqipnia
e nji gjuh' t'gjith' na bashkon.

Qoftë mallkue kush qet ngatrrime
ndër kto vllazën shoq me shoq,
kush e dan me flak' e shkrime
çka natyra vet' përpoq.***)

Por me gjuhë kaq t'moçme e mjera
si nj'bij' kjo që pa prind mbet:
për t'huej t'mbajshin dhenat tjera,
s't'kishte kush për motër t'vet.

E njat tok' që je tue gzue,
e ke zan' tash sa mij' vjet,
shqiptaria, që mbet mblue
sot nën dhe, edhe shqip flet.

Ndre Mjeda

Vizitor: Vizitor

Post n°9

Re: Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Mesazh nga Vizitor 10/10/2009, 13:33

BIJTË E SHQIPES

Fole mëmë me lot
shpirtcopëtuar pa shëmbëllim
bij shpërndarë nëpër botë
rrugë më rrugë pa mbarim

U lëkund imja barkë
valët më nxorën në Kalabri
dëgjova Arbëreshën urtare
matanë detit në Sicili

Mora rrugën për në Kosovë
ku lulëzon një bozhur
atje ku shtrihen fusha vargmale
fërfërit i kuq flamur

S'ma ndal hapin mua lodhja
kur shqiponja më bën shoqëri
bukë e kripë shtruar në sofra
n'djep të lashtë në Maqedoni

Më mori mua kjo pendëshkruar
dhe më hodhi në Camëri
te ata bijë të përmalluar
që u ndanë me dhembshuri

Pyet mëma me brengë në shpirt
- Dallëndyshe ku po shkon
- Mbi piramida në Egjipt
fole ndërtoj ndër faraonë

Nën qiell të huaj një zë jehon
mes metropoleve në Turqi
nga gojët e shqipeve buron
fjala e arbërit për liri

N'udhëkryqe t'Afrikës t'Australisë
sodis nga larg një yll-zjarr
i bardhë plisi si bora në mal
derdh dritë një fanar

Kudo që shkela në rruzulli
n'Amerikë Europë e Azi
vetëm trupin - në mërgim
kurse zemrën - n' Iliri__________________
Ullmar Qvick

Vizitor: Vizitor

Post n°10

Re: Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Mesazh nga Vizitor 10/10/2009, 13:33

GJUHA SHQIPE

Qesh fytyra e Bjeshkëve të Nalta
kur shqip era nis e flet
dhe u nisën n'udhna t'larg'ta
rrokullimthi në kurbet !

Shtriqet fusha e përgjumur
dhe një sy pakëz e hap
shqip ia nis kangës dhe lumi
shqip nis t'flasin rruezat në gjak!

Shqip nis flet dhe shija e puthjes
ku dashnia nis e rrjedh
shqip nis flet dhe loti i humbjes
kur shpresa n'rrugë na ka ngel !

Por... ikën shqipja në mërgim
se varfnia duhet vra
nis fëmija tue psherëtim
edhe shqip ai nis me kja!

Qesh fytyra me vogëlushin
sa mirë shqip ai din me kja
malet jashta frymën ndalin
deti sytë hapi t'u pa!

Ç'ashtë ky za, kjo gjuhë që mbjell
diamante rreth e qark
e vransinën në det e hedh
vetëm diellin sjell në prag ?!

Që shëron malle e trishtime
t'fohtin n'shpirt në vend ta heq
e me ty rri n'halle e n'gëzime
e kurrë s'lodhet, kurrë s'thotë dreq !

Gjuhës shqipe i qeshin sytë
në mërgim bijtë ledhaton
shqip prapë flasin dhe dashuritë
dhe era e shpirtit veç shqip këndon!

Lek Gjoka

Vizitor: Vizitor

Post n°11

Re: Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Mesazh nga Vizitor 10/10/2009, 13:33

Gjuha e zjarrtë

O gjuhë - e shenjtëruar, o mall me shpirtin plot
O vetëtim' e qjellit që fërfëllon me flakë
O djellë - i llaftaruar që ndrin si pikë lot...
Si pikë lot e ndritur po ndrij në rreze tuaj
Po ndrij e papandehur, po qaj pak e nga pakë
Sepse prej botës suaj kam mbetur kaq i huaj...

Kam mbetur kaq i huaj, dh'i ndrydhur edh'i shkret!
Prej ligjëratës sate që më çudit, o zjarr!
Me gjuhëra prej flake ti djeg... ti flet... ti pret...
Do vi! Do vi pranë mjerush e dyke vuar
E flakën vraparake nër krahë do ta marr
Posi kuvend të shkruar do të ta çik me duar

O këng' e shenjtëruar, o verb i larë n'ar
O zjarr që më përflakesh si yll vetëtimtar
O fshehtësir' e ndezur në fill prej shkrepëtime

Kur të këndoj me gojë, kur të kuptoj në kartë
Posi një kraharuar ti dhemb, o Gjuh' - e zjarrtë
Posi kullim' i gjakut që rreh në zemër time

Ti ndrin në thelb të jetës si drit' e përvëluar
O gjuh' - e zemrës sime, o mos-e-kuvenduar

Lasgush Poradeci - ”Vallja e yjeve”, 1933

Vizitor: Vizitor

Post n°12

Re: Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Mesazh nga Vizitor 10/10/2009, 13:34

Gjuha ime e vjeter sa lashtesia

1...
Nga me te miret shqiptarë
eshte raca ime
se raca shqiptare
eshte raca me e ndritshme

Paraardhesit e mi
ne kreshtat e larta
qene princa te Dukagjinit
mbijetuar nga ... shpata

2...
Ky liber fisnik
diamant urtesie
eshte krijimi im
fantazia ime!

Perkthimi s'eshte shprehje
e pershtatshme e fjaleve
une kurre s've
ne gojen e ndershme
fjalet e njeriut
te vdekur te shekujve

Une s'kam perkthyer
fjalet e kerkujt
s'perzjeva ne vjersha
fjalet e huaja

Gjuha ime nuk eshte
perkthim nga persishtja
s'ha ushqim nga persianet
e vjeter....lashtesia!

Libri im nuk ka
pupla te huaja
s'ka fjale perkthimi
te te tjereve
gjurma!

Kurre nuk kam marre
gje nga kerkush
Zoti e di
ndoshta ka
ndonje perkim!

Qofte nga fantazia
nga gjerat e mira
apo te keqija
ky liber eshte imi
eshte trishtimi im!

Jahja Dukagjini (1498 - 1582)

Vizitor: Vizitor

Post n°13

Re: Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Mesazh nga Vizitor 10/10/2009, 13:34

Gjuha shqipe

Ne flake
Ne uje
Ne zingjire
Ne gjake
Ti
U shkrove
Ne cdo bajrak.

Me mundime
Sakrific
Trimeri
Ti u ngjalle
Dhe u bere
Thesar me flori.

Nga dora
Ne dore u percolle
Nga zemra
Ne zemer
U kendove
Nga fleta
Ne flet u shkrove
Rruget e mundimshme
I kalove.

Me nder u mbajte
Triumfove
Edhe ne vend
Edhe ne mergim
Ti u rrite
U bere nder
Per vatanin tim
E paster si debora
E embel
Ne shqiptim.

Vizitor: Vizitor

Post n°14

Re: Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Mesazh nga Vizitor 10/10/2009, 13:35

Gafurr Bytyçi:

BUKURIA E GJUHËVE

Gjuhët stërgjyshore nga katet e larta
Duke i shikuar të reja i gjeta
Të rejat,si të vjetrat,po aqë të arta
Secila e bukur për kohët e veta.

Nusërisht hapëroi gjuha në periudha
Gufonte leksiku si të ishte shelgjishte
Të rejat nderojnë të vjetrën plot rrudha
Mu si shqipja jonë tonën ilirishte.

Vizitor: Vizitor

Post n°15

Re: Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Mesazh nga Vizitor 10/10/2009, 13:35

Gjuha martire

Copë- copë ranë hartat e tua të vjetra
Plot me kulla syfrangji kah bota
Po ndër to ti ishe e forta.

Dhe nuk re kurrë.
Me fjalët e tua rrufe godite papushuar
Grushtin e ngrite lart klithe gjithë zë

Nuk bie
Dhe kur nuk bie unë
Nuk bie asgjë.

E lumja ti moj gjuhë martire

Qerim Ujkani

Vizitor: Vizitor

Post n°16

Re: Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Mesazh nga Vizitor 10/10/2009, 13:36

Gjuhës shqipe

I

Të falem ty, o gjuhë - shkëmb
me rrënjët thellë në shkëmbënj
që çave qiellin kur t'u vrënj
dhe shëmbe bisha e shtërpënj
pa mbete prapë
.....shkrep e shtëng;

të falem, gjuhë – shkrepëtim,
që shkrep në qiej e vrundullon,
me bujë pyjesh bubullon,
me gjëmë detesh uturon,
dhe je, siç ishe,
.....vetëtim;

të falem ty, o gjuhë – hoj,
ty, zëth i nënës – qetësi,
ty, këngë e foshnjës – kaltërsi,
ty, afshi i zemrës – dashuri –
gjithmon e ëmbël –
…..mjaltë zgjoi.

II

Të falem ty, o gjuhë e fisit tim,
siç nuk i falem asnjë perëndi –
se tempull i përjetshëm më je ti,
dhe ti mburoje nëpër mot të zi:
ti, dritë e krirtë nëpër errësi,
ti, perëndi, që nuk ke perëndim.

III

Të falem ty, o fis i vendit tim:
Ilir i lashtë, arbër i ri –
dhe sot shqiptar në shumë Shqipëri…
ty, i paepur popull luftëtar,
qendresë e fortë në luftë e zjarr;

ty, o gjahtar i moçëm me hobe,
dhe ty, bari, me hark e me kope
ty, bujk, me shpatë e me qe
ty, nënë e dhembshur e grua – gur,
ju, që më shtatet ngritët mur:
ju rroni dhe rilindni përsëri,
siç lind nga trungu bisku i ri,
kur mplaken edhe vdesin perëndi…
ju mbrujtët e mbrojtët gjer në varr:
gjuhën e shqipes sime
…..thesar

Mitrush Kuteli

Vizitor: Vizitor

Post n°17

Re: Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Mesazh nga Vizitor 10/10/2009, 13:37

Naim Frashëri

Nga burimi i lajthishtës,
Tej në Frashër mbi Përmet,
Mjalti i gjuhës valë-valë,
Nëpër faqe,
...........nëpër fletë.

S'mbeti mal pa hyrë në penë,
s'mbeti fjalë pa hyrë në varg;
syve hyn e del Atdheu
Ulet ylli, ndrit në prag.

Ja Naimi,
...........ja Tomorri.
Fjalë-fryma që po flasim,
Shoshi shekuj madhështori
Shqip-
Naimit i përkasim!

Gjuha shqipe hodhi shtat,
skaj më skaj blerim i dheut;
dy herë kombi bëri lart,
ndriti pallë e Skënderbeut.

Nëpër shekuj rrjedh burimi,
nga lajthishta mbi Përmet
majë malesh flet Naimi:
Gjuhën Shqipe: AMANET!

Vizitor: Vizitor

Post n°18

Re: Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Mesazh nga Vizitor 10/10/2009, 13:37

Uria e Poetit

Nuk jam i uritur për bukë e kripë
Por për figura e vargje

Nuk jam i etur për uje e lëngje
Por për gurra frymëzimesh

Nuk jam i varfër për pasuri
Por për vargjet e kontrolluara
Nëpër zyra të sekuestrimit

Nuk më dhëmb koka
Nga tensioni i lartë i gjakut
Por për poezitë e dënuara
Me shumë vjet heqje lirie

Uria ime ështe e madhe
Ma shuan vetëm alfabeti im

Vizitor: Vizitor

Post n°19

Re: Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Mesazh nga Vizitor 10/10/2009, 13:38

E SHPËTUARA E TË MADHES QË HUMBI

Nuk është veç një Ndre që e njihte Dheu
Nuk është veç një Lukë që me zana fliste
Nuk është veç Buzuku e as veç Skënderbeu
As veç një Pal Engjëll që Zotit shqip i thërriste.

Zotit shqip s’ja thoshte vetëm Janjeva
As vetëm Bardhi,…as vetëm Budi
Dhe Luka e Pali,…Matrënga,Ndrea
Janë vetëm e shpëtuara e të madhes që humbi.

Kallej Arbëria dhe librat kalleshin
Po shpirti i shqipes ngritej mbi zjarr
Zanat arbërore gjithandej këndonin
Në këtë gjuhë shekujsh që kurrë s’u dvar.

Sponsored content

Sponsored content

Post n°20

Re: Poezi kushtuar gjuhes Shqipe

Mesazh nga Sponsored content

Similar topics

» ...Kushtuar Femres...

Ora është 15/11/2024, 04:49