Miranda do të realizojë dy potpuri!

Në këtë intervistë Miranda Hashani tregon për risitë në planin profesional, jetën dhe angazhimet aktuale si dhe planet për të ardhmen. Po ashtu, ajo shpalos në këtë intervistë për Zhurnal, pasionin dhe dashurinë që ka për kafshët, që pa profesionin e këngëtares, mbase do ta gjenin duke punuar në një kopsht zoologjik.

- Ku e kaluat ndërrimin e viteve dhe në çfarë atmosfere?

Për Vitin e Ri natën e parë kam kënduar në Dibër, të dytën në Ferizaj dhe të tretën në Kaçanik në një atmosferë tepër të mirë festive, ku këndohej këngë shqip dhe nuk këndonim vetëm ne, por edhe publiku na bashkëngjitej.

- Si fillon një ditë dhe si e kalon atë Miranda?

Unë nuk e filloj ditën me kafe si të tjerët, aspak nuk e konsumoj. Zakonisht nuk zgjohem shumë herët, vetëm kur kam ndonjë obligim. Nëse nuk kam ndonjë angazhim, me dëshirë nuk dal nga shtëpia, dua të rri brenda sidomos tani që është dimër. E ndez zjarrin dhe shikoj tv, ose lexoj diçka, e dua ambientin shtëpiak. Më pëlqen kuzhina dhe shpesh gatuaj. Me ne jeton edhe qenushi Bigji me të cilin një herë në ditë shkoj në park për të shëtitur. Ndërsa nëse kam ndonjë angazhim rreth këngës, pasojnë takime me bashkëpunëtorë jashtë shtëpisë, prova të ndryshme nëpër studio etj.

- Çfarë është për ju familja?

Familja është gjëja më e shtrenjtë për mua për të cilën do të sakrifikoja gjithçka.

- A ka qenë e vështirë të jesh këngëtare dhe bashkëshorte?

Kur organizohen gjërat mirë dhe planet shkojnë ashtu siç i organizon, aspak nuk është e vështirë të jesh edhe këngëtare edhe bashkëshorte. Edhe pse jemi këngëtare, njerëzit duhet të na shikojnë si ato që janë mjeke, mësuese, inzhiniere etj. Ne dallojmë vetëm që jemi fytyra publike nga të tjerat. Në shtëpi të gjitha jemi njësoj.

- Çfarë ju bën të lumtur dhe çfarë ju trishton?

Të lumtur më bëjnë shumë gjëra si dashuria, kujdesi, respekti, buzëqeshja e njerëzve përreth meje, ndërsa më trishtojnë tragjeditë e ndryshme se i marr shumë afër vetes, dhembja etj.

- Si e shihni ju tranzicionin në estradën shqiptare dhe sa është e vështirë ta përballosh atë?

Tek unë ky tranzicion aspak nuk ka lënë gjurmë, sepse unë publikun e kam bërë para se të vijë kjo kohë. Meqë gjithmonë jam munduar publikut tim t’i servoj vetëm këngë të bukura, ata pastaj nuk më kanë dashur ndryshe. Akoma në skenë jetoj me ata adhurues, janë ata që më kanë mbajtur gjallë për kaq vite dhe më kanë ndihmuar që mos të kem vështirësi në këtë kohë. Brenda meje shpesh e vuaj përse i ndodhi kështu këngës tonë të bukur, por me një paraqitje timen para publikut tim, që i çmoj aq shumë, unë kthehem nga zhgënjimi. Më vjen shumë mirë dhe për këtë ndjehem shumë e lumtur që nuk kam rënë në influencë të këtyre lloj këngëve me kaq jovlerë që e kanë njollosur rëndë melosin shqiptar. Mendoj që shumë shpejt do t’i vijë fundi këtij tranzicioni.

- Sa e ndjeni tensionin e xhelozisë që është brenda estradës?

Tensionin e xhelozisë negative në estradë gati asnjëherë nuk e kam ndjerë! Kam patur gjithmonë xhelozi pozitive dhe ajo më ka shtyrë përpara. Është e vërtetë që në estradë ka shumë xhelozi. Kemi dëgjuar edhe të flitet për shumë raste. Më vjen mirë që unë nuk kam qenë ndonjëherë temë diskutimi për diçka të keqe. Jam munduar të tregohem e kujdesshme me të gjithë, sepse edukata ime nuk më ka lejuar. Të jesh artist nuk do të thotë vetëm të këndosh bukur, apo aktrosh bukur. Duhet të jesh mbi të gjitha njeri me një edukatë, kulturë dhe të sjellësh vetëm mirësi tek ata që të rrethojnë. Kur kam synuar karrierën dhe estradën, kam pastruar së pari me vetveten që dua të ngris karrierë stabile e cila do të jetë jetëgjatë dhe xhelozia duhet të jetë vetëm pozitive, sepse as unë nuk mund të bëhem si dikush e as dikush si unë. Kam dashur të jem gjithmonë vetvetja.

- Pasi të gjithë ju dimë të suksesshme, a mendoni se jeni pasive kohët e fundit?

Është e vërtetë që kohët e fundit jam më pasive. Një nga arsyet është sepse kemi shumë probleme me editimet e albumeve, pra këngëve të reja. Produksionet nuk janë të interesuar për këngët me vlerë, ndaj na mbeten këngët në hije pa i dëgjuar publiku. Atyre u konvenon më shumë të shesin pseudovlerat se vlerat. Pastaj edhe shkarkimi i këngëve tona falas në internet e ka bërë të veten. Na ka dëmtuar tej mase. Të bësh një këngë dhe videoklip, çmimet nuk janë dhe aq të lira dhe është shumë e vështirë në këtë krizë globale të gjesh mbulesa dhe për këtë as një televizion nuk paguan asgjëe. Ligji për të drejtën autoriale nuk ka hyrë ende në fuqi dhe ne që bëjmë vlera jemi më të dëmtuarit. Mendoj që institucionet adekuate shumë pak ose aspak nuk merren me këtë problem e as nuk u intereson ta ndalin këtë avaz të asaj çka po ndodh momentalisht. Tani hapësirë më ka mbetur vetëm në emisionet muzikore për festën e Vitit te Ri nëpër televizione dhe ndonjëherë në emisionet argëtuese gjatë vitit.

- Me çfarë po merreni këto kohë dhe çfarë presim të re nga ju?

Zakonisht muaji janar është më pasiv, pas gjithë atyre angazhime të dhjetorit, d.m.th. jam duke pushuar. Diku nga fundi i muajit mendoj të realizoj dy potpuri që do të përmbajnë këngë të vjetra popullore. Do t’i realizoj në Gjakovë në studion e bashkëpunëtorit dhe kompozitorit tim Ruzhdi Sadiku. Besoj të dalë diçka e bukur.