HASIJE SELISHTA-KRYEZIU

First topic message reminder :

Hasije Selishta Kryeziu

ajri

poezi

Boton

Fondi
për Letërsi, Art e Kulturë

“Brezi 81”

Redaktor

Merxhan
Avdyli

Recensentë

Flamur Maloku

Mehmetali Rexhepi


Lektor

Nebih Bunjaku

Ballina
Planetagrafike-

Brahim Behluli








Hasije
Selishta Kryeziu

Llogaria


Në vend të kafesë

Një gotë ujë porosita



Kur mora llogarinë

Nga çmimi i lartë

Uji në fyt më
mbeti

Naiviteti


Në ditën e vogël

Paqartësi e madhe

E
nesërmja

Do të jetë e thinjur

Para kohe

Thinjësi


Pas perde zalisja stërkëmbth

Thyhen ndjenjat
nga vetëtima

Kur prapa mbyllet dera

Bredh mendja në
marrëzi

Dufi i shpirtit në shi rri

Me inat mbyllet dhe
dremitet

Për të parë finalen

Mban dietë egoizmi

Nga
thinjësia

Nuk ka mund të identifikojë

Kush ka mbetur

E kush
ka ikur

Zjarri mistik


Kurmi i furtunës venitur në
vetëtimë

Zjarrmon përdalur

Prishë urtësinë në
rrugëtim

Shpirtit i digjet ndjenja e trëndafiltë

Kur bluan të
gjitha medikamentet

Zgjatet dora e shpirtit

Zjarret
numërova

Piremanët në mënyrë cinike

Përvetësojnë
përgjumshmërinë

Me vogëlimë shpirtërore

Të ekuilibruar
dirigjojnë

Një qiell një diell

Nuk i ngroh të gjithë njësoj

Lëkundje


Pema shkundet

Pa u vërejtur nga
askush

Degët këputen nga lëkundja

Trungu plak

Asnjëherë
nuk lëvizë

Dorë universi


Çka më duhet këmisha

Prej
gjetheve

Kur gjellën ma zjenë

Epilepsia

Nën degë molla e
rënë

Para kohe

E papjekur po kalbet

Me dorën time prej
universi

Kam drejtuar trupin e lodhur

Në mes të një loje

Më
shfaqet Eva

Nuk më kujtohet

Frymëmarrja e saj

Prej
gruaje

A më kishte prekur

Ia kishte lënë pushtetin Adamit

Ose dridhej para kohe

Kur i
thanë se prej trupit të saj

Prej çdo pushteti

Do të kërkohet
autopsi

Ndoshta Adami do të hidhërohet


Pak para lutjes

Shikoj
hijen se si derdhet

Nga trupi

Hëna më dëftohet

Liria po
ecën

Prej një reje në tjetrën

Thonë se ka pushuar te Guri i
Madh

Në burim ka pirë ujë

Dhe prapë ka shkuar

Te Molla e
Kuqe më ka shikuar

Kur kam zgjatur dorën

Më ka thënë se nuk e
di

A do të përqafohemi

Hëna më ka pëshpëritur

Eva po digjet

Në pritje

Në
lojën e Universit

Eva shtrenjtë e ka paguar mollën

Në rrugën e
gjatë

Kam pasur temperaturë

Dhe kam qenë e uritur

Duke
ngrënë mollën e një klithme

Sytë e mi prej universi

Po digjen si
Eva

Nuk e di se kush është i çmendur

Dhe kush prej kujt i ndjekur


Nëse kërkoj azil

Ndoshta Adami do të hidhërohet

Eva dhe plakja


Shpirti paqtor i Eves

Ishte plakur në
pritje

Të fluturimit të Zogut

Nuk më kujtohet

Kishte parë
ndonjëherë

Adamin duke ardhur

Trupi i tij prej
gjenerali

Sa e sa herë ka urdhëruar

Pushtimin

Ishte
lodhur

Nga molla dhe grila e Evës

Cili ishte mashtrimi i radhës


Mbeta në mes tyre

Si të dal nga zjarri

Ndërsa unë
ende

Po tretem në kafaz

Loja e kafazit


Nën këmishën e robërisë

Një grua
pret

Para dritares së reklamave

Brenda vetes

Herë
zgjohet

Herë vdes

Mitet thonë se në njërën

Pjesë të
saj

Janë përmbysur

Të gjitha liritë

Në pushtetin e
mureve

Kur të hapet porta

E përshëndetjeve

Këmisha e saj
vjetrohet