Ne shume raste nje seri rastesish turbulluese na bejne qe te shohim jeten ne nje
kendveshtrim tjeter,duke na bere shpeshhere te afte dhe bindes per te
modifikuar,ndryshuar rrjedhen e jetes sone.....Hyrja ne nje bote qe hapet mbi
tokat e mundura te Irracionelit...
"Rastesia i ben mire gjerat","E njoha
rastesisht","Ishte nje rastesi e thjeshte",e shume fraza te tjera qe themi si
per te siguruar veten ose justifikuar ate te tjetri.
Sikur te jemi te
detyruar qe te japim shpjegim per gjithcka!
Ne nje shoqeri te zhvilluar dhe
karteziene, ne te cilen duhet te kemi kontrollin e jetes sone,rastesite na
tregojne mosshikimin relativ ndaj fenomeneve natyrale dhe pasigurine qe shfaqet
ne pamundesine per te parashikuar gjerat...Dmth eshte shpesh e shoqeruar me
rrezikun dhe aventuren.
Duke nenvizuar te ashtuquajturen "injoranca
jone",rastesia ushqen ndjenjat tona te pasigurise dhe shqetesimit.Po ky lloj
vizioni ka limitet e tij...
Perse te mos kemi psh nje lloj rastesie qe do te
na bente te ndryshonim boten?
Rastesia perzihet me gjithcka ne menyren me
banale dhe me te thjeshte,nga nje njohje casti,deri te ajo me seriozja....duke
mbaruar si nje molle e rene mbi koken e Newton i cili i mesoj te njihte ligjet e
forces e peshes mbi gravitetin.
Me duket i cuditshem fakti qe si eshte e
mundur qe ky lloj fenomeni i ashtuquajtur "synchronistique" arrin te komunikoje
me subjektivin ne afektiv!!
Pra skemi cte bejme tjeter po te leme keto shenja
qe na hyjne ne jeten tone ashtu si pa u ndjere..
Nuk eshte nevoja te jemi
"Wonder Woman",per te kuptuar keto lloj shenjash.
Na mjafton te leme hapur
deren e zemres....
I besoni rastesise,koencidences?
Cili eshte
mendimi juaj?
kendveshtrim tjeter,duke na bere shpeshhere te afte dhe bindes per te
modifikuar,ndryshuar rrjedhen e jetes sone.....Hyrja ne nje bote qe hapet mbi
tokat e mundura te Irracionelit...
"Rastesia i ben mire gjerat","E njoha
rastesisht","Ishte nje rastesi e thjeshte",e shume fraza te tjera qe themi si
per te siguruar veten ose justifikuar ate te tjetri.
Sikur te jemi te
detyruar qe te japim shpjegim per gjithcka!
Ne nje shoqeri te zhvilluar dhe
karteziene, ne te cilen duhet te kemi kontrollin e jetes sone,rastesite na
tregojne mosshikimin relativ ndaj fenomeneve natyrale dhe pasigurine qe shfaqet
ne pamundesine per te parashikuar gjerat...Dmth eshte shpesh e shoqeruar me
rrezikun dhe aventuren.
Duke nenvizuar te ashtuquajturen "injoranca
jone",rastesia ushqen ndjenjat tona te pasigurise dhe shqetesimit.Po ky lloj
vizioni ka limitet e tij...
Perse te mos kemi psh nje lloj rastesie qe do te
na bente te ndryshonim boten?
Rastesia perzihet me gjithcka ne menyren me
banale dhe me te thjeshte,nga nje njohje casti,deri te ajo me seriozja....duke
mbaruar si nje molle e rene mbi koken e Newton i cili i mesoj te njihte ligjet e
forces e peshes mbi gravitetin.
Me duket i cuditshem fakti qe si eshte e
mundur qe ky lloj fenomeni i ashtuquajtur "synchronistique" arrin te komunikoje
me subjektivin ne afektiv!!
Pra skemi cte bejme tjeter po te leme keto shenja
qe na hyjne ne jeten tone ashtu si pa u ndjere..
Nuk eshte nevoja te jemi
"Wonder Woman",per te kuptuar keto lloj shenjash.
Na mjafton te leme hapur
deren e zemres....
I besoni rastesise,koencidences?
Cili eshte
mendimi juaj?